คำสอนหลวงตามหาบัว

"พระพุทธเจ้าสอนตนได้แล้วจึงสอ<WBR>นโลก เราก็รีบสอนตนให้ดีมีหลักธรรม ก่อนค่อยสอนคนอื่น ความอ่อนแอท้อแท้ เป็นเศษเดนของกิเลสอย่านำเข้ามา<WBR>ทำลายใจ จะกลายเป็นเศษเดนหาคุณค่ามิได้"

<WBR>หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

 

ธรรมชาติ นั้น เป็น ธรรม ที่ ลี้ลับ ที่สุด สิ่งทั้งหลาย ซึ่งเป็น บริษัท บริวาร ที่ เกี่ยวข้อง กับ ธรรมชาติ นั้น เลยกลายเป็น ของลี้ลับ ไป ตาม ๆ กัน พอ ธรรมชาติ นี้ ได้ถูกเปิดเผย ขึ้น แล้ว ด้วย ปัญญา เท่านั้น สภาวธรรม ทั้งหลาย ก็ได้ เปิดเผย หมด จนกระทั่งถึง วิวัฏฏะ คือ พระนิพพาน เสียเอง ก็ถูก เปิดเผย ไปพร้อม ๆ กัน

หลวงตา มหาบัว ญาณสัมปันโน

 

อธิเดช..คุณนี่ตั้งกระทู้ไม่คิด กระแนะกระแหนคนอื่นเสมอ ใครเป็นอาจารย์คุณนี่ ทำไมไม่สอนคุณบ้าง ธรรมสกปรกจิตใจไม่สะอาดเลย
..ที่นี่เขาแลกเปลี่ยนธรรมกัน ไม่มุ่งมาสอนใคร หากมีคนสอนเขาก็ต้องมีดี เขาต้องผ่านมาการปฏิบัติมาแล้วจนคนอื่นในนี้เขายอมรับแล้วมันเก่ยวอะไรกับคุณ คุณเก่งกว่าใครหมดใช่ไหมในห้องนี้ เฉพาะห้องนี้ผู้รู้มากมายเขาตรวจสอบกันได้เอง ไม่เก่งเหมือนคุณโง่แต่อวดฉลาด พูดอย่างทำอย่าง..ยังไม่รู้สึกตัวอีก ธรรมสกปรกปนเปื้อนพูดแล้วทำไม่ได้ยังไม่รู้ตัวอีก ต้องให้ใครบอก
ธรรมชาติ ของคนที่รู้เรื่องในการปฏิบัติ เมื่อคุยกับคนที่ปฏิบัติด้วยกันแต่บางคนเขาไม่รู้ เขาก็ต้องเอาสิ่งที่รู้มาคุยเพื่อเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น นี่คือเมตตาของนักปฏิบัติธรรม คุณจะมองว่าเขาสอนคนอื่นรึ ทำไมไม่มองว่าเขาเป็นกัลยา ณ มิตร เอาสิ่งที่ถูกต้องมาคุยเตือนบ้างล่ะ เชื่อหรือไม่คุณก็ไปคิดเอง อย่าโง่เชื่ออย่างเดียว คิดเป็นไหมคุณนี่
..คุณกลับมาตั้งกระทู้อวดเก่ง กระแนะกระแหน สอนคนอื่นกลายๆโดยยกคำสอน พ่อแม่ครูจารย์ มาแดกดันคนอื่น บ้ารึปล่าว ไอ้สมองกลวง ต่อไปห้องนี้ก็จะไม่มีใครเอาของจริงมาเล่านะซีนอกจากของคุณใช่ไหม ..
..คุณมาไล่คนอื่นเขา กลัวคนรู้ดีกว่าคุณมาแย่งคุณสอนคนอื่นรึ..สมองคุณมี แต่คิดไม่ไกลเลย มองปัจจุบันธรรมบ้าง ความจริงในโลกนี้นะเคยมองเห็นไหม คุณนี่ละลึกชาติได้ก็ไร้ประโยชน์ เพราะแสดงธรรมแบบกระแนะกระแหน ไม่ยอมมองประโยชน์ส่วนรวมเอาแต่ใจตนเอง..
ในโลกนี้ คนรู้ กับคนไม่รู้หรือเข้าใจผิดๆ คนแบบไหนมีมากกว่ากัน..เขาจึงมีสังคมของเขาคือห้องอภิญญานี่ไง..สอนคนอื่น แลกเปลี่ยน มาขี้คุย มาอวดตนโดยใช้เจตนาแฝง ทุกอย่าง.. มันอยู่ที่เจตนา มันอยู่ที่เจตนา ..คิดเอาเองซี่จะเชื่อรึไม่ ไอ้สมองกลวง ..คุณมีเจตนาอะไร มาอวดตนหรือมาหาลูกค้าให้ธรรมกาย..มายกย่องอาจารย์คุณรึ พวกธรรมกายใช่ไหมจึง แกล้งโง่ บ้า แบบหัวชนฝานี่นะ

 

ผมไม่ได้มากระแนะกระแหนใครหลอกครับ ผมเห็นคำสอนที่มีประโยชน์

ผมก็นำมาลงไว้ให้ผู้ที่ไม่เคยรู้ เคยเห็นได้อ่าน และ ที่ผมนำมาลงนี้

ผมก็เพิ่งได้อ่านเช่นกันครับ ผมไม่สนใจว่าใครจะปฎิบัติมาสายไหน

จะปฎิบัติมาวิชชาอะไร เพราะผมไม่ได้คิดแบบที่คุณกล่าวหา

ส่วนคุณจะเชื่อยังไง เป็นสิทธิ์ของคุณครับ เพราะผมคงไปห้ามคุณไม่ได้ครับ

ส่วนผมนั้น ไม่เห็นประโยชน์ที่จะกระแนะกระแหนครับ ไม่รู้จะทำเพื่ออะไร

สาธุครับ

 

ผมว่าธรรมมะ คือธรรมชาติ และธรรมชาติของมนุษย์ปุถุชนก็ต้องมีกิเลส และการที่มนุษย์ผู้หนากิเลสจะช่วยเผยแพร่ธรรมมะ(ทำบุญ)(ทะุนุบำรุงศาสนา)นั้นมันทำให้ธรรมมะสกปรกหรอครับ( ถ้ามีข้อบังคับในการเผยแพร่ธรรมผมก็เพิ่งรู้อะครับ )

 

"..การพยายามฝึกหัดตนเองให้อยู่<WBR>ในขอบเขต นี่สำคัญมาก วันหนึ่งๆ เราควรอ่านตัวเองเสมอ ว่าวันนี้ได้มีความผิดพลาดไปในท<WBR>างใดบ้าง มีความเสียหายเกิดขึ้นแก่ตัวของ<WBR>เรา อย่างไรบ้าง หรือมีความเจ็บช้ำจิตใจแก่ผู้เกี่<WBR>ยวข้อง เฉพาะอย่างยิ่งคือครอบครัวหรือไ<WBR>ม่ หรือคนอื่นใดบ้างที่การกระทำของ<WBR>เรานี้ เป็นการกระทบกระเทือนแก่บุคคลเห<WBR>ล่านั้น

เราต้องคิดเสมอ แม้คนอื่นไม่ทราบไม่เห็นก็ตาม แต่การกระทำนั้นเป็นการกระเทือน<WBR>ตนเองหรือไม่ การกระเทือนตนเอง ก็คือความเสียหายสำหรับตน นี่เราก็ควรคิด ที่ท่านเรียกว่าหัดคิด หัดอ่าน อ่านตัวเอง คิดตัวเอง และแก้ไขตัวเอง.."


หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

 

โอ้โฮ ไอ้นี่มันตัดธรรมหลวงตามาให้อาจารย์ อ่านโดยเฉพาะเลยนี่หว่า อธิเดชศิษย์รักสัมมาคารวะนี่ อาจารย์ก็สอนเอ็งมากแล้วทำไมไม่จำวะหือ หือ
อาจารย์หวังดีกับเอ็งหรอกนะเป็นห่วงกลัวเอ็ง จะอยู่กับสังคมโลกเขาไม่ได้ ไม่เชื่อเอ็งค่อยๆสังเกตุนะว่า กล้ามเนื้อบนใบหน้าเอ็งมันจะค่อยๆเย็นชา ด้าน แบบเป็นฌาน คล้ายผู้หญิงที่รู้ว่าสามีมีเมียน้อย แล้วต้องจำทนยอมรับอยู่ไปวันๆเพราะทิ้งมันไม่ได้อย่างนั้นเลย ยังไงยังงั้นเลย อาจารย์จะเตือนไว้ คอยดูกระจกบ่อยๆนะ

 

"การแก้นั้นแก้ใครก็สู้แก้ตนเอ<WBR>งไม่ได้
ใครสุขใครทุกข์ ก็สู้ตัวเองสุขตัวเองทุกข์ไม่ได้<WBR>
จึงควรแก้ตัวเองก่อนผู้อื่น"

หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน

 

"หัวใจเป็นมงคลสำคัญที่สุด
ถ้าหัวใจไม่เป็นมงคลเสียแล้ว
มีวัตถุมงคลมากมายเพียงใด
ก็ไม่มีความหมาย..."

หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน

 

"ธรรม เป็น ธรรมชาติ ที่ นิ่มนวล อ่อนโยน เมื่อเข้า สัมผัส สัมพันธ์ กับ ใจผู้ปฏิบัติ ผู้มีความเลื่อมใส แล้ว จิตใจ นั้น ก็ กลายเป็น สิ่งที่ นุ่มนวล อ่อนโยน ไปด้วย เมตตาจิต ไม่เคยมี ก็ มี ความไม่เคย เสียสละ ก็ เสียสละ ได้ เพื่อผู้อื่น เพราะ ความเมตตา สามารถมองเห็นเขา ก็เห็นเรา ว่า มีสาระสำคัญ เช่นเดียวกันได้ เพราะ ความเมตตา"

หลวงตา มหาบัว ญาณสัมปันโน