คุรุปัทมสมภพ ผู้นำพุทธศาสนาเข้าสู่ทิเบตและดินแดนในแถบหิมาลัย

08กูรูเปะมาจุงเนหรือ กูรูริมโปเช




คาถาประจำองค์ คุรุปัทมสมภพ

**โอม.อา.ฮุง.เบนจา.กู.รู.เป.มา.สิท.ธิ.ฮุง***





คุรุปัทมสมภพ ทิเบตเรียก 5คุ.รู.ริน.ป้.ช่5 กูรูรินโปเช่ ชาวพุทธทิเบตถือว่าพระองค์เป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่ 2 พระองค์ทรงเป็นวัชรนิรมานกายของพระอมิตาภะพุทธเจ้า วัชรธรรมกายของพระองค์คือวัชรธรรมกายของพระพุทธเจ้าทั้งปวง พระองค์เป็นผู้นำพุทธศาสนาเข้าสู่ทิเบตและดินแดนในแถบหิมาลัย ในพระสูตรวัชรยาน ได้บันทึกไว้ ว่าพระพุทธศากยะมุนีพุทธเจ้าได้สั่งพระอานนท์เถระเจ้าไว้ว่าหลังพระองค์ปรินิพาน 8 ปี ให้ กุน.ดคอ. พระอานนท์รับบุรุษผู้หนึ่งจากแคว้นอุทยานเป็นศิษย์ให้ถ่ายทอดธรรมทั้งสิ้นให้ ด้วยว่าท่านผู้นั้นจะเป็นผู้จรรโลงพุทธศาสนาต่อไปจนถึงยุดสุดท้าย ท่านก็คือ "องค์คุรุปัทมสมภพ"หรือกูรูรินโปเช่นั่นเอง ในช่วงเวลา800ปี ในอินเดียบางช่วงท่านก็ปรากฏขึ้น บางช่วงท่านก็หายไป จนกระทั่งท่านเข้าทิเบตจากการเชื้อเชิญของกษัตริย์ ฑิ.cfง.Diอุ.บฃ่น.5 กษัตริย์\ฆ์ฑิ.\โซง.ซ๋เด,อู.บ์เซจน,. ตามคำแนะนำของ มฆน.ป้.บ้๓j.ซ,.ษิ.บ.อฌ้.พระศานตรักษิตะ ท่านบรรลุมรรคผลอย่างสมบูรณ์ในพุทธวัชร ทรงความรู้ความสามารถ อิทธิปาฏิหาริย์ในพุทธตันตระยานอย่างถ่องแท้ หลังจากที่ท่านได้เข้าทิเบตแล้ว ทำให้ประชาชนในทิเบตและในแถบเทือกเขาหิมาลัยหันมาเป็นชาวพุทธและพุทธตันตระยานจะเป็นพุทธศาสนาที่รุ่งเรือง มั่นคงไปทั่วโลกในยุดต่อไป

ความหมายในเครื่องทรงขององค์กูรูรินโปเช่
ขนนกยอดหมวก ที่สุดในการบรรลุแห่งยานทั้งสาม หีนยาน มหายาน วัชระยาน
หมวกดอกบัวสามกลีบ สัญลักษณ์การบรรลุตรีกาย ธรรมกาย สัมโภคกาย นิรมาณกาย
อาทิตย์และจันทร์บนหมวก ศูนย์รวมแห่งพลังและปัญญา
ใบหน้าดุ การชนะอุปสรรคทั้งมวล กำราบ หมู่มาร และสิ่งชั่วร้ายทั่วสกล
สร้อยสังวาลย์ สัญลักษณ์แห่งธรรมะอันไม่มีข้อจำกัด เพศ วัย สถานะบุคคล ปฏิบัติได้และสำเร็จได้
เสื้อชั้นในสีขาววับๆแวมๆ วัชระยานซึ่งแนบชิดกับองค์ท่าน ไม่เปิดเผยตลอดเวลา
เสื้อคลุมสีฟ้า มหายาน
จีวรชั้นนอก หีนยาน ปัจเจกพุทธยาน
คทา สัญลักษณ์แห่งพลังและปัญญา หรือปางยับยัม
สามง่ามยอดคทา ความสามารถในการชนะ โลภ โกรธ หลง
เปลวเพลิงบนสามง่าม เพลิงผลาญสามพิษ โลภ โกรธ หลง
หัวกระโหลกบนคทาแห้ง ธรรมกาย
หัวกระโหลกเริ่มแห้ง สัมโภคกาย
หัวกระโหลกสด นิรมาณกาย
วัชระบนคทา ความแข็งแกร่งมั่นคงแห่งการบรรลุ
กล่อง กระดิ่ง เสียงทิพย์ปลุกสรรพสัตว์จากความหลับไหลในอวิชชา
ถ้วยกระโหลกบรรจุน้ำอมฤต น้ำอมฤตเพื่อความสงบ ระงับ และหลุดพ้น
วัชระในมือขวา ตัด เจาะ ทะลุ ทะลวง สู่พุทธภาวะ
ขาซ้ายยกขึ้น ความหลุดพ้นจากวัฏฏ
ขาขวายื่นออก การช่วยสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นทั่วสกล

ประวัติโดยย่อของคุรุปัทมสมภพ

คุรุปัทมสมภพหรือกูรูริมโปเช พระผู้เป็นศูนย์รวมแห่งกาย วาจา ใจ ลับของพระอมิตาภะพุทธเจ้า พระอวโลกิเตศวรและพระศากยมุนี-พุทธเจ้า หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวบังเกิดเป็นมหาศักดา วัชรนิรมานกาย ท่านทรงเป็นพระผู้สยบเหล่ามารให้รู้แจ้งในสันดานชั่วแห่งตน ทำให้บังเกิดศรัทธาธรรม ทรงปรากฏเป็นวัชรกายหกภูมิเพื่อโปรดสรรพชีวิตในแต่ละภูมิให้ได้บรรลุวิมุตติถึงการหลุดพ้นเด็ดขาด

เมื่อพระศากยมุนีพุทธเจ้าเสด็จปรินิพพานผ่านไป 8 ปี ในวันที่ 10 เดือน 7 ตามจันทรคติทิเบต คุรุปัทมสมภพท่านได้ถือกำเนิดเองบนดอกบัว 5 สี กลางทะเลสาบธนโกษะ แคว้นอุฑิยาน ในอินเดียตะวันตก ท่านกำเนิดจากการแบ่งภาคของพระอมิตาภพุทธเจ้า มิได้กำเนิดจากครรภ์ของสตรีใด พระราชาอินทรโพธิผู้ครองแคว้นอุฑิยาน ได้สถาปนาให้เป็นพระโอรส สืบทอดพระราชบังลังก์ เมื่อเติบโตขึ้นได้รับการเตือนจากพระวัชรสัตต์โพธิสัตว์ จึงสละราชสมบัติ ออกบรรพชา มอบตนเป็นศิษย์ในพระอานนท์เถระ ได้รับการถ่ายทอดธรรมตามคำบัญชาของพระพุทธเจ้าที่เคยสั่งพระอานนท์เถระไว้ล่วงหน้า ในขณะรับสิกขาบทจากพระ-อานนท์นั้น พระบริรักษ์ธรณีพุทธมารดาได้เสด็จมาถวายไตรจีวร สรรพพุทธทั่วทศทิศสำแดงกายปกปักษ์คุ้มครอง ร่วมอนุโมทนาสาธุการ ได้เข้าปฏิบัติสมาธิ ณ วนาโกษะ เพื่อศึกษาพุทธสูตรธรรมแล้วจึงเหาะเหินเข้าสู่พุทธเกษตรแห่งพระสมัตรภัทรพุทธเจ้า เพื่อรับการถ่ายทอดอทิพุทธตันตระธรรม พระวัชรสัตต์โพธิสัตว์ทรงเสด็จมาถ่ายทอดมหาโยคะตันตระธรรม องค์คุรุฯ สามารถบรรลุ สูตรธรรมและตันตรธรรม กลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวจนรู้แจ้งสำเร็จซึ่งพระอมิตายุสตถาคต อนุตตรสัมโพธิญาน

คุรุปัทมสมภพ ด้วยประสงค์ที่จะปราบปรามสรรพชีวิตที่มีทิฐิอันแข็งแกร่งยากที่จะโปรดให้บรรลุธรรมได้ ทำให้ต้องสำแดงกายดุร้ายที่มีเดชะบารมีแกร่งกล้า เหล่ามารร้ายนอกศาสนาต่างสยบยอมสาวามิภักดิทั้งสิ้น ท่านถ่ายทอดพระธรรมโปรดสรรพชีวิตทั้งหลายในอินเดีย เนปาล เป็นเวลาถึงแปดร้อยกว่าปี ด้วยพระปัญญาและพระเมตตาควบคู่กัน ต่อมาภายหลังได้รับการอัญเชิญจากกษัตริย์ ฑิโซงเดเชนให้เสด็จไปประดิษฐานพระพุทธศาสนาในทิเบตในราว พ.ศ. 1300 คุรุปัทมสมภพทรงมีบทบาทสำคัญในการสยบมารร้ายที่คอยขัดขวางการเผยแพร่พระธรรม ทรงให้พรและปลุกเสกสถานที่ต่างๆในทิเบต จนพระพุทธศาสนาสามารถประดิษฐานและรุ่งเรืองสุดขีดถึงปัจจุบัน ชาวทิเบตต่างสักการะท่านเสมือนหนึ่งพระพุทธเจ้าองค์ที่สอง

องค์คุรุฯได้กล่าวไว้ว่า “อาตมามิได้ไปหรือมา ผู้ที่มีศรัทธาอาตมาจะสำแดงให้เห็นตรงเบื้องหน้าและถ่ายทอดพระธรรมให้ ทุกเดือนวันที่ 10 อาตมาจะมาสอดส่องดูแลเหล่าสาวกทั้งหลาย”

เนื่องจากพระองค์ ทรงเป็นหนึ่งเดียวกับพระอมิตาภพุทธ-เจ้าและพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ การปฏิบัติบูชาพระองค์จะทำให้ผู้นั้นพัฒนาจิตสู่การหลุดพ้นได้อย่างรวดเร็ว

 

ในความคิดผม ผู้ที่ปรารถนาพุทธภูมิ ต้องศึกษาพระไตรปิฏกหายานครับ เพราะพระไตรปิฏกเถรวาทท่านไม่ได้เน้นเรื่องพุทธภูมิเท่าไหร




“อาตมามิได้ไปหรือมา ผู้ที่มีศรัทธาอาตมาจะสำแดงให้เห็นตรงเบื้องหน้าและถ่ายทอดพระธรรมให้ ทุกเดือนวันที่ 10 อาตมาจะมาสอดส่องดูแลเหล่าสาวกทั้งหลาย”

***โอม อา โฮง เบนจา กูรู เปะมา สิทธิ โฮง***

 

<object width="420" height="315"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/v3Z6r3h1sYQ?version=3&amp;hl=th_TH"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/v3Z6r3h1sYQ?version=3&amp;hl=th_TH" type="application/x-shockwave-flash" width="420" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>

การสวดมนต์ กูรูริมโปเช่ ในไทยมีการปฏิบัติกันอย่างต่อเนื่องทุกเดือนนะครับรายละเอียด ในนี้เลยครับ http://www.mahayana.in.th/

 

ผมเห็นว่าเถรวาทจะเน้นเรื่องการหลุดพ้น มหายานจะเน้นมากในเรื่องปัญญากับมหากรุณา ส่วนยิ่งวัชรยาน ยิ่งไปไกลมากเลยทีเดียว

ผมศึกษาทางเถรวาท รู้สึกเปรียบกับลําธารเล็กๆ ใหลไปสู่มหาสมุทร
ส่วนมหายาน รู้สึกเปรียบกับลําคลอง ใหลไปสู่มหาสมุทร
วัชรยาน รู้สึกเปรียบกับแม่นํ้าใหญ่ ใหลไปสู่มหาสมุทร

 

ไม่หรอกท่าน ลองศึกษาเถรวาทจริงๆ คือสิ่งที่สมบูรณ์ที่สุด แม้หนทางของโพธิสัตว์ก็ปรากฎในพระไตรปิฎกเถรวาท อันได้บันทึกจากพระเถระสมัยพุทธกาล เช่น ในพระสูตรพุทธาปทาน พระสูตรพุทธวังสะ พระสูตรจริยาปิฎก ฯลฯ

การจะเปรียบว่าเถรวาทเปรียบเหมือนลำธารเล็กๆ เห็นจะใจแคบเกินไป และยังเป็นสายที่สืบมาจากพุทธกาลดั้งเดิม มีการเปลี่ยนแปลงของคำสอนน้อยที่สุด และเนื้อหาของพระคัมภีร์เน้นสารัตถะมิใช่เรื่องเล่า แต่ในปรมัตถ์นั้นเถรวาท-มหายานก็เหมือนๆกัน เพียงแต่ต่างที่สำนวน แต่พระสูตรมหายานบางสูตรที่ว่า พระอรหันต์ยังไม่สิ้นภพจบชาติเพราะยังกลัวในวัฏฏสงสารอยู่ อันนั้นผู้นิพนธ์คัมภีร์ก็กล่าวเสียเกินไป เหมือนกล่าวตู่พระอรหันต์ทั้งหลาย ชาวพุทธควรใช้วิจารณญาณ และร่วมกันรักษาคำสอนที่ครบถ้วนสมบูรณ์ และเป็นแบบดั้งเดิมไม่เติมแต่ง

 

ผมไม่แน่ใจเช่นกัน ว่าพระไตรปิฎกเถรวาทปัจจุบันจะดั่งเดิมโดยไม่มีการเติมแต่งหรือเปล่า
แต่โดยความเห็นส่วนตัวครับ ที่กล่าวไปเช่นนั้น เป็นเพียงการแสดงทัศนะ ไม่ได้ต้องการให้เชื่อในความเห็นก่อน

พระไตรปิฎกเถรวาทผมก็ศึกษาผ่านมาก่อนครับ ผมก็ไปบวชอยู่กับวัดเถรวาท ปฏิบัติตามแนวเถรวาท รักษาศีลตามวินัย แต่ผมรู้สึกส่วนตัวเช่นนั้น หลังจากไปศึกษาคัมภีร์ทางมหายาน และวัชรยาน แต่คําสอนมหายานหลายส่วนที่แต่งบิดเบือนออกไปก็เยอะมากอยู่ ดังนั้นการใช้วิจารณญาณจึงเป็นสิ่งที่ดี

 

อณุโมทนาทุกท่านครับ

เมื่อเจอต้นไม้มีพิษ(กิเลส)
เถรวาทจะขุดรากถอนโคน
มหายานจะตัดต้นทิ้งไม่มานั่งขุดรากถอนโคน
วัชรยานเห็นแล้วตั้งไฟเอามาต้มทำยาแก้พิษ

 

ผู้น้อยขอน้อมคารวะคุรุริมโปเช่

บุญกุศลใดๆที่ศิษย์บำเพ็ญในสามกาล ขอมอบถวายแด่คุรุริมโปเช่ผู้เป็นหนึ่งในตรีกายตรีกาลแห่งตถาคต คุรุผู้มีหัวใจกล้าหาญและอ่อนโยน เป็นศิษย์อาจารย์แม้เพียงชั่วข้ามคืนถือเป็นศิษย์อาจารย์ตลอดไป คุรุในดวงใจของศิษย์อีกองค์หนึ่งตลอดมาและตลอดไป ขอปณิธานทุกข้อของอาจารย์ได้สัมฤทธิ์ผลในกาลอันสมควรครบถ้วนทุกประการ ขอขอบพระคุณท่านเจ้าของกระทู้และทุกท่านด้วย อนุโมทนามิค่ะ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=6Jlb7Un0PiE&feature=related]The Seven Line Prayer to Padma Sambhava - YouTube[/ame]​

 

องค์คุรุปัทมสมภพ ที่ตั้งเป็นรูปเคารพใประเทศไทย

องค์คุรุปัทมสมภพ ที่ตั้งเป็นรูปเคารพในประเทศไทย

1. วิหารคุรุปัทมสมภพ สมุทรปราการ

2. พระปฐมเจดีย์ นครปฐม

3. วัดถํ้าเสือ กระบี่

สถานที่ 1และ2 ปลุกเสกและทําพิธีทางวัชรยานโดยพระมหาวัชราจารย์ เคนโป โซนัม ทอปเกียว รินโปเช่

วัดถํ้าเสือ มีพระอาจารย์จําเนียรเป็นผู้ดําริสร้าง

http://www.mahayana.in.th/%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%88/%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%882553/%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%882553%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B9%E0%B8%A3%E0%B8%B9/P1020661.jpg


วันที่ 25 มีนาคม 2553 ซื่งเป็นวันคุรุปัทมสมภพ
พระมหาคณาจารย์ ได้นำเหล่าลูกศิษย์ ประกอบพิธีริโวชังโฌค พิธีการเพื่อขจัดวิบากกรรมและอุปสรรคทั้งมวล และต่อด้วยการสวดมนต์ ภาวนา บูชาองค์คุรุปัทมสมภพ ณ วิหารคุรุปัทมสมภพ สมุทรปราการ ผมได้มีโอกาสเข้าร่วมพิธีนี้ รู้สึกว่ามีพลังมหาศาลมากหลังจากร่วมพิธี ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงในตนเอง เริ่มรู้สึกศรัทธาองค์คุรุมากและนับถือองค์คุรุเป็นครูทางจิตวิญญาณอีกท่านหนึ่ง

ท่านใดเป็นศิษย์สายปฎิบัติองค์คุรุปัทมสมภพ มาร่วมสนทนาแลกเปลี่ยนแนวทางการปฏิบัติได้ครับ

 

ผมเห็นที่วัดโพธิ์แมนคุณารามก็มี นะครับ

 

เรียนเชิญผู้ต้องการบำเพ็ญกุศล ภาวนาสมาธิในแบบทิเบต เข้าร่วมปฏิบัติในวัน กูรูริมโปเช่ ตามตารางในhttp://www.mahayana.in.th เวลา 14.00น-16.00น. ณ.โรงเจอีธงกักอ้วง (วัดภิกษุณี) เลขที่ 134 ซอยโรงเรียนเทศบาล 4 ถนนจักกะพาก จังหวัด สมุทรปราการ 10280 โทร02-387-0567

วันเสาร์ 5 พฤศจิกายน 2554 10ทิเบตเดือน9 วันกูรูริมโปเช(วันพรุ่งนี้)

 

วัดโพธิ์แมน ผมอยากไปมานานแล้ว ถ้ามีโอกาสจะแวะไปครับ

ส่วนที่วัดภิกษุณี สมุทรปราการ เคยไปร่วมพิธีเมื่อ2ปีที่แล้วครับ

 

การไม่มาไม่ไปเป็นสภาวะแห่งอริยะบุคคล
....................................................................
ขอกราบแทบพระบาทองค์คุรุปัทมสมภพ
โอม อา ฮง เบนจา กูรู เปะมา สิทธิ โฮง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ