ชีวิตผมล้มเหลวทั้งด้านการงาน การเงิน และความรัก ทำไงให้ชีวิตมันดีขึ้นครับ

ช่วงนี้รู้สึกเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ กับชีวิตตนเองมาก ชอบคิดฟุ้งซ่านอยู่ตลอดเวลา ปัญหาของผมมีหลายด้านคิดแก้ปัญหาจนเหนื่อยแต่ไม่มีอะไรดีขึ้นจนเกิดความท้อขึ้นในใจ ที่จริงไม่อยากจะท้อเลยนะครับ แต่ความคิดฟุ้งซ่านมันจะวิ่งเข้ามาทุกทีเลย

ด้านการงานและการเงิน

ไม่รู้ว่าตัวเองเดินทางผิดหรือทำในสิ่งที่ตนเองใฝ่ฝันมากเกินไปหรือเปล่า เรื่องก็คือว่าผมสอบติดโครงการพิเศษ(ทายาทเกษตร) เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยได้โดยไม่ต้องสอบ Ent อีก แต่ใจผมชอบไปทางด้านคอมพิวเตอร์ และทางบ้านก็อยากจะให้เรียนเกษตรและไม่มีเงินมากพอที่จะซื้อคอมได้ ก็เลยต้องตัดสินใจเรียนเกษตรโดยที่ไม่ได้ไปฝึกงานที่ไหนเลย ไม่มั่นใจในตนเอง โดยแฟนเก่าบอกว่าจะฝากงานคอมให้ถ้าจบปี 4 แล้ว แต่สุดท้ายแล้วก็เลิกกัน ผมต้องหางานทำอย่างทุลักทุเล ไปสมัครงานด้านคอมที่ไหนก็ไม่รับ ประสบการณ์อะไรก็ไม่มี เพราะใช้วุฒิเกษตรในการสมัคร เข้ากรุงเทพหางานทำไปเรื่อยเปื่อย ทั้งพนักงานห้าง เซลล์ ธุรกิจเครือข่าย เด็กเสริ์ฟ เด็กปรบมือในรายการต่าง ๆ จนกระทั่งชีวิตได้พบกับแสงสว่างอีกครั้ง ได้เข้าไปทำงานในบริษัทที่เขาเปิดโอกาสให้ ศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับคอมทุกอย่างด้วยตนเอง อยู่ไปอยู่มารู้สึกโดนเอาเปรียบจากบริษัทมาก ได้ค่าแรงเป็นรายวันแต่จ่ายเป็นรายเดือน วันไหนไม่ทำงานก็ไม่ได้เงิน ไม่มีวันหยุดที่จะพักผ่อนได้เต็มที่ ไม่ก้าวหน้า ไม่มีหลักประกันในชีวิต จนกระทั่งวันหนึ่งเกิืดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน ผมโดนไล่ออกจากงานทั้ง ๆ ที่ไม่มีเงินเก็บ เป็นหนี้อีกต่างหาก (เหตุผลที่โดนไล่ออกไม่ได้ทำผิดร้ายแรงอะไร ไม่ได้ขโมยของ ไม่ได้ยักยอกทรัพย์ ทำงานซื่อสัตย์ เพียงแต่ว่ามีคนมาแทนที่ผม และผมตั้งค่าเครื่อง Server ให้ Connect Internet ได้ เพื่ออะไร ? ฆ่าไวรัสครับ มันจำเป็นทางด้านเทคนิค แต่เจ้านายไม่เข้าใจ คิดว่าผมจะขโมยข้อมูลออกไปให้คนอื่นทางเน็ท) ก็ไม่เป็นไรชีวิตมันก็ต้องดิ้นรนกันต่อไป ชีวิตในเมืองหลวงมันวุ่นวายยิ่งนัก พาตัวพาใจมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิด หวังทำธุรกิจบนอินเทอร์เน็ทอย่างเดียวแต่ไม่สำเร็จสักที ที่บ้านบ่น เลยหางานอื่นทำไปด้วย จนได้เป็นครูสอนคอมพิวเตอร์ และปัจจุบันก็ได้ทำงานเขียนเว็บไซต์ให้กับวัดใกล้บ้าน ซึ่งพอมีเงินจ้างเราได้ตามสมควร

ปัญหาของผมก็คือว่า ทำงานอยู่ที่วัดมันก็ดีนะได้ทำบุญไปในตัวด้วย แต่ความใฝ่ฝันของผมก็คือไม่อยากที่จะต้องทำงานเป็นลูกจ้างใครไปตลอดชีวิต รู้สึกชีวิตมันไม่อิสระ อยากมีธุรกิจส่วนตัวกับสิ่งที่ตนเองรักนะ แต่มันติดตรงที่ว่าผมไม่มีทุนที่จะก้าวไปถึงจุดนั้นได้ ทุกวันนี้ยังต้องทำงานใช้หนี้อยู่เลย ไม่ต้องคิดถึงเงินเก็บหรอก แค่เงินเดือนออกมาก็ใช้แต่หนี้อย่างเดียว และสมองสติปัญญาของผมมันหัวไม่ดีเอาซะเลย รู้สึกคิดอะไรก็ไม่ค่อยได้ จำอะไร ๆ ก็ไม่ค่อยได้ ขนาดคิดเลขในใจง่าย ๆ ก็ไม่ได้ เด็กอนุบาลยังความจำดีกว่าอีก มันเป็นอะไรไปครับทั้ง ๆ ที่ตอนเด็ก ๆ ผมก็เรียนเก่งนะ เรียนมหาวิทยาลัยเกรดก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ทำไมสมองผมมันเสื่อมไปแล้วเหรอ แล้วอย่างนี้จะไปทำธุรกิจอะไรไหวล่ะ เลยรู้สึกว่าตนเองไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้นำในการทำธุรกิจอะไรได้เลย และตอนนี้ก็ไม่อยากจะเจอหน้าใคร ไม่อยากเจอหน้าเพื่อนเก่า เพื่อน ๆ มันได้งานดี เงินดี กันไปหมดแล้ว ก็เหลือแต่ผมที่ได้เงินเดือนแค่ไม่กี่พันบาท ไม่ใช่ว่าอยากจะรวยอะไรนักหรอกนะครับ แต่อยากจะมีในสิ่งที่ตนเองไม่เคยได้ และไม่อยากจะทำงานไปตลอดชีวิต ซึ่งคงต้องยอมรับว่าผมยังตัดกิเลสเรื่องนี้ไม่ได้ เพราะอยากสร้างฐานะอะไรที่มันมั่นคงก่อนให้พ่อแม่ภูมิใจสักครั้ง ซึ่งทางญาติก็ดูถูกดูแคลนชอบเอาผมไปเปรียบเทียบกับอีกคนหนึ่ง ทำให้ผมน้อยใจจนบ่อยครั้ง

ปัญหาด้านคู่ครอง
เพราะกรรมเวรอันใดที่ผมทำไว้ในอดีตให้ผมต้องร้างคู่ ไม่ใช่ว่าอยากจะมีเมียนะ ก็อายุจะ 30 แล้ว เพื่อน ๆ ก็มีครอบครัวกันไปหมดแล้ว ก็อยากจะมีคนร่วมคิดร่วมสุขบ้าง เข้าใจนะครับว่าความรักมันไม่เที่ยง เกิดมาคนเดียว อยู่คนเดียวได้และตายก็ไปคนเดียว เมื่อคิดถึงอนาคตยามแก่เฒ่าใครจะมาดูแลในทางโลกนะครับ ถ้าคิดว่ามุ่งสู่นิพพานละกิเลสเรื่องพวกนี้ได้ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องมีใคร แต่ผมยังปลงไม่ได้คือปัญหา ผมไม่สูบบุหรี่ ดื่มเหล้าบ้างตอนเข้าสังคม จีบผู้หญิงไม่เป็น พูดไม่เก่ง แอบชอบใครเขาก็มีแฟนไปซะหมด ไปชอบคนที่เขายังไม่มีแฟนเขาก็ไม่เอา บุคลิกภาพตนเองไม่ดีมั้ง ก็ลองปรับเปลี่ยนตนเองดู ทำเป็นคนอารมณ์ดีตลกชบขันแล้วก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ไม่มีเสน่ห์ในการดึงดูดให้ผู้หญิงเขามารัก ทำความดีให้ ทุ่มเทให้ แต่ทำความผิดแค่ครั้งเดียวซึ่งไม่ร้ายแรงอะไรมากนัก ก็มองว่าเราผิดไปซะหมด พอเจอคนที่โอเคแล้วก็มีเหตุให้ต้องจากกันอีก

ช่วงนี้ทำอะไรก็เบื่อหมดครับ อยากจะทำเว็บให้ดัง แต่พอจะลงมือทำจริง ๆ จิตด้านลบก็เข้ามาแทรก ปัญหาทั้งการงานการเงินและความรักที่ทำให้ผิดหวังอยู่ตลอดก็เข้ามาให้จิตตัวเองต้องฟุ้งซ่านอีก พยายามนั่งสมาธิจิตก็ยังไม่สงบสักที ผมควรจะแก้ปัญหายังไงดีครับ ขอบคุณครับ

 

ขอออกตัวก่อนนะครับว่า ให้ถือว่าเพื่อนแนะนำเพื่อนแล้วกัน .... ดูเหมือนทุกข์ของคุณจะมาจากการเปรียบเทียบและคาดหวังซะส่วนใหญ่ ทั้งจากตนเองและคนรอบข้าง... เอาอย่างนี้ไหมครับ ... ลองพยายามทำใจให้พอใจในสิ่งที่มี ที่เป็น ดูก่อนนะครับ เพื่อบรรเทาความฟุ้งซ่านเบื้องต้น

แต่ถ้าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอย่างที่คุณรู้สึกอยู่ ก็ลองมองคนที่เขาอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่กว่าเรา ดูสิครับ โลกภายนอกน่ะ ยังมีคนที่ไม่มีแม้แต่เงินซักบาทเพื่อซื้อข้าวกิน ต้องคุ้ยขยะ ...ไม่มีที่ซุกหัวนอน ต้องนอนข้างถนน.... ไม่มีแม้แต่อินเตอร์เนทให้ใช้อย่างที่คุณใช้อยู่ หรืออาจจะไม่เคยได้สัมผัสด้วยซ้ำ... ไม่มีญาติ ไม่มีคนสนใจ แม้จะเอาตัวไปเปรียบเทียบด้วย ..ๆลๆ คุณลองคิดดูนะครับว่าคุณยังโชคดีกว่าคนเหล่านี้ ซึ่งมีอีกหลายล้านคนทั่วโลกนะครับ

คนเราเกิดมาชีวิตก็ต้องมีขึ้นมีลงบ้าง อย่างผมนั้นเคยสุขภาพย่ำแย่ขนาดเกือบตายมาแล้ว แฟนก็ทิ้งไปมีคนอื่น เงินก็ไม่มี เรียนก็ต้องหยุดไว้ ทุกอย่างเกิดในเวลาเดียวกัน ผมก็ผ่านมาได้ ...ผมจะไม่เล่ารายละเอียดนะครับ แต่อยากให้รุ็ว่าไม่ได้มีคุณคนเดียวที่เป็นแบบนี้ .... ถึงแม้ว่าชีวิตผมตอนนี้ผมจะดีขึ้นมากแล้ว แต่ผมก็ไม่เคยลือช่วงเวลาของชีวิตนั้น แต่ไม่ได้หมายความว่าผมทุกข์นะครับ ผมคิดว่าดีซะอีก ที่ผมเจอประสบการณ์อย่างนั้น เพราะมันทำให้เรามองโลกทะลุขึ้น ได้รู้จุดหมายในชีวิตชัดเจนขึ้น(มาก) ได้รู้ว่าเรามีมิตรแท้มากน้อยแค่ไหน ได้รู้ว่าใครพร้อมจะอยู่ข้างๆ เราเสมอ ๆลๆ แต่บทสรุปของผมก็คือ ผมไม่สนใจว่าใครจะรักผมหรือไม่ แต่ในอนาคต ถ้าพวกเขา ไม่ว่าใครก็ตาม เดือดร้อน ผมก็จะช่วยเต็มที่ เพราะผมมีชีวิตใหม่แล้ว ชีวิตใหม่ที่ผมผ่านมาคนเดียว

สิ่งที่ทำให้ผมไม่จมอยู่กับความทุกข์คือ ธรรมะนี่เองครับ ค่อยๆ ศึกษาไป แต่อย่าบอกตัวเองว่า ตัดไม่ได้ ปลงไม่ได้ พร่ำเพ้ออย่างนั้นไปไม่มีประโยชน์ครับ .... บอกตัวเองว่า ต้องได้ ๆๆๆๆๆๆ ต้องเข้มแข็งครับ ตอนผมแย่ ผมก็ให้กำลังใจตัวเอง แล้วตอนนั้นผมก็ยังมีกำลังใจให้ผู้ที่อยู่ในสภาวะเดียวกับผมอีกหลายคน ... ใครไม่ต้องการเรา อย่าไปสนใจครับ เราทำตัวให้เป็นคนดี เพชรก็ต้องเป็นเพชรครับ

เรื่องธุรกิจนั้น หลายๆท่านที่ประสบความสำเร็จ เขาก็มาจากศูนย์นะครับ ลองหาอ่านประวัติดู บางคนมาจากเด็กเสิร์ฟร้านอาหาร บางคนมาจากเด็กส่งหนังสือพิมพ์ ๆลๆ.... ไม่ต้องฉลาดหรอกครับ คณิตศาสตร์ก็ไม่ต้องเก่งมาก เอาบวกลบคูณหาร พอคิดกำรี้กำไรได้ เท่านั้นก็พอแล้วครับ และอย่าคิดอะไรใหญ่เกินตัว ณ ตอนนั้น... อีกอย่าง คนที่คุณเห็นมีการงานดี มีเงินมาก มีแฟน(ภรรยา) ก็ไม่ได้หมายความว่าเขามีความสุขนะครับ .... พระพุทธเจ้าเคยตรัสทำนองว่าท่านมีความสุขจากการไม่มี ... การมีสิ่งต่างๆ เนื่องด้วยทางโลก ก็เหมือนมีทุกข์เพิ่มขึ้นนะครับ แต่ก็ไม่ใช่ไม่มีเลย ผมหมายความว่าให้พอดี

คุณลองหาธรรมะง่ายๆ ที่พระพุทธองค์ตรัสสั้นๆ มานั่งคิดวันละประโยคสองประโยคสิครับ อาจจะช่วยได้บ้าง...(ฝึกสมาธิและวิปัสนาไปในตัว)

 

ปัญหาด้านคู่ครอง
เพราะกรรมเวรอันใดที่ผมทำไว้ในอดีตให้ผมต้องร้างคู่ ไม่ใช่ว่าอยากจะมีเมียนะ ก็อายุจะ 30 แล้ว เพื่อน ๆ ก็มีครอบครัวกันไปหมดแล้วจำเป็นต้องมีตามเขาหรือครับเอาความสุขไปฝากไว้กับคนอื่น....ผมเป็นคนที่มีบางคนอจฉาในเรื่องความรัก ด้วยความผยอง ผมถามเพื่อนคนหนึ่งว่า มีแฟนหรือยัง เพื่อนตอบกลับว่า ทำไมจำเป็นต้องมี ผมอึ้ง ย้อนกลับมาถามตัวเองว่าทำไมต้องมี...จริงๆ เราตอบตัวเองว่าอย่างไร

ก็อยากจะมีคนร่วมคิดร่วมสุขบ้าง เข้าใจนะครับว่าความรักมันไม่เที่ยง เกิดมาคนเดียว อยู่คนเดียวได้และตายก็ไปคนเดียว เมื่อคิดถึงอนาคตยามแก่เฒ่าใครจะมาดูแลในทางโลกนะครับ เราดูแลเราได้ดีที่สุด ทั้งกายทั้งใจต่อเมื่อมีกำลังเหลือก็ดูแลแบ่งให้ผู้อื่นบ้าง

ถ้าคิดว่ามุ่งสู่นิพพานละกิเลสเรื่องพวกนี้ได้ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องมีใคร แต่ผมยังปลงไม่ได้คือปัญหา หากยังไม่นึกถึงเรื่องนิพพาน ก็ให้รู้ว่าเราปลงได้แค่ไหน เราก็ทุกข์น้อยลง ดิ้นรนน้อยลง สุขได้ง่ายขึ้นเท่านั้นครับ
ผมไม่สูบบุหรี่ ดื่มเหล้าบ้างตอนเข้าสังคม จีบผู้หญิงไม่เป็น พูดไม่เก่ง แอบชอบใครเขาก็มีแฟนไปซะหมด ไปชอบคนที่เขายังไม่มีแฟนเขาก็ไม่เอา บุคลิกภาพตนเองไม่ดีมั้ง ก็ลองปรับเปลี่ยนตนเองดู ทำเป็นคนอารมณ์ดีตลกชบขันแล้วก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ไม่มีเสน่ห์ในการดึงดูดให้ผู้หญิงเขามารัก ผมฮามากคนชอบในความฮาของผม เป้าหมายก็อย่างหนึ่งที่ฮาคือ ได้เห็นคนมีความสุข แล้วเราสบายใจที่ได้อยู่ใกล้คนมีความสุข เอาอย่างนี้ ตั้งไว้อย่างนี้ แค่เพียงเห็นเขามีความสุขเราก็สุข เราจจะสุขได้ง่าย เขาสุข เราก็สุข เราสุขเขาก็สุข ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งมีความสุข ด้วยปารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุข
ทำความดีให้ ทุ่มเทให้ แต่ทำความผิดแค่ครั้งเดียวซึ่งไม่ร้ายแรงอะไรมากนัก ก็มองว่าเราผิดไปซะหมดเขาดีไม่พอที่จะรับดีก็ช่างเขาเราก็สะสมดีของเราเอาไว้เป็นกำลังให้ตัวเองในวันหน้า ปัจจุบันข้างหน้า พอเจอคนที่โอเคแล้วก็มีเหตุให้ต้องจากกันอีก ทำดีตุนไว้ ไม่ไปไหน วันหน้าเราได้ใช้เอง
ช่วงนี้ทำอะไรก็เบื่อหมดครับ อยากจะทำเว็บให้ดัง แต่พอจะลงมือทำจริง ๆ จิตด้านลบก็เข้ามาแทรก ปัญหาทั้งการงานการเงินและความรักที่ทำให้ผิดหวังอยู่ตลอดก็เข้ามาให้จิตตัว เองต้องฟุ้งซ่านอีก พยายามนั่งสมาธิจิตก็ยังไม่สงบสักที ผมควรจะแก้ปัญหายังไงดีครับ ขอบคุณครับ ไม่สงบ ก็นั่งดูความไม่สงบ รู้ความไม่สงบนั่นละครับ จะได้ประโยชน์จากความไม่สงบ หรือจะหาทางทำให้สงบด้วยอุบายต่างๆมากมาย ทั้งหลายสำนักแล้วแต่จริตครับ

ทุกอย่าง ท้อได้ แต่ถ้าไม่ถอย ก็จะไม่ถอย
ท้อแต่เดินหน้า ก็จะเดินหน้าทั้งที่ท้อ
ไม่ท้อแล้วเดินหน้า ก็เดินหน้าแบบไม่ท้อ
ท้อแล้วไม่เดินหน้าก็ไม่เดินหน้าพร้อมกับท้อ
เลือกเอานะครับ
หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัย นะครับ จากผู้ที่อยากแบ่งปันกำลังใจกันครับ
ผ่านไปด้วยดีได้ ก็ขออนุโมทนาครับ

 

ลืมบอกไปครับ... ถ้าคุณต้องการวิธีที่เห็นผลเป็นรูปธรรมทางกายภาพ ผมขอถามว่า คุณเคยทำอะไรไม่ดีกับพ่อแม่ของคุณหรือเปล่าครับ เช่น พูดไม่ดี ว่าท่าน ๆลๆ (ไม่เกี่ยวกับความเสียใจที่ท่านหวังเองกับตัวคุณนะ) ... ถ้าเคยล่ะก็ ให้ขอคมาท่านซะ ขออโหสิจากท่าน ขอพรจากท่าน และเปลี่ยนแปลงความประพฤติของคุณที่มีต่อท่านนับจากนี้ไป แล้วชีวิตคุณจะดีขึ้นครับ

อีกอย่าง ผมขอแนะนำคาถาเงินล้านของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ให้ท่องวันละเก้าจบ ตอนไหนก็ได้ ท่องได้ยิ่งมากครั้งต่อวันยิ่งดี พร้อมทำทาน(ตามกำลังของคุณ) ไม่ว่าทานแก่สัตว์ คน ทานแด่สงฆ์ ๆลๆ หาโอกาสทำ ด้วยใจที่ต้องการสงเคราะห์จริงๆ อย่าหวัง อย่าอยาก แล้วหมั่นท่องคาถาเงินล้านทุกวัน ... ไม่นานหรอกครับ เงินทองจะเริ่มดีขึ้นจนคุณรู้สึกได้

 

เป็นกำลังใจให้นะครับ

คุณจบเกษตรมา น่าจะทำงานเกี่ยวกับเกษตรไปก่อนนะครับ

ลองรับราชการดูก็ได้ หรือถ้าคุณสนใจเรื่องคอมจริง

คุณทำเว็บไซต์ เกี่ยวกับการเกษตรที่คุณเคยเรียนมา ลองนำมาทำดูก่อนนะครับ

 

เราไม่มีอะไรจะแนะนำได้มากนะคะ แต่อยากเป็นกำลังใจให้
เราว่าคุณยังไม่ได้ล้มเหลวสักหน่อย อย่ามองโลกในแง่ร้าย
ลองมองวันนี้ไปที่ละวัน ทำทุกอย่างให้ดีที่สุด อย่าไปหวังมาก
เราก็เคยเป็นนะหวังไปไกล บางครั้งเหนื่อยและท้อ
แต่ยิ่งเอาจิตไปจับกับความหวัง ความท้อ มันยิ่งแย่
แต่พอเราแค่รู้ว่ามันเป็นไม่สนใจมันเราก็ดีขึ้น นั่งสมาธิ สวดมนต์ช่วยก็ดีนะคะ
ทุกวันนี้เรายังสู้อยู่เลยยังไม่ประสบความสำเร็จแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าล้มเหลวสักหน่อย เราก็จะสู้จนนาทีสุดท้าย
ทำวันนี้ที่เป็นอยู่ให้ดี อย่าไปกดดัน เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เจริญสติค่ะ

 

ขอเป็นกำลังใจให้จขกทครับ..
ยิ้มไว้โลกนี้ไม่สิ้นหวัง(f)

 

ผมว่าเราน่าจะลองมาพิจารณาตัวเองสักพักนึง ผมกับคุณอาการแตกต่างกันหน่อย ความหวัง ความฝันเรามีด้วยกันหมดทุกคนครับ สุดแท้แต่ว่าเราจะไปถึงมันช้าหรือเร็ว สิ่งที่เห็นนั่นแหละจริง แต่สิ่งที่เห็นอาจจะไม่จริงก็ได้นะ หลังจากที่ผมเข้ามาสวดมนต์ ถือศีล อาการต่างๆเริ่มดีขึ้น เริ่มมีสติมากขึ้น อารมณ์รุนแรงเริ่มเบาบาง พิจารณาจากสิ่งที่เราเป็น แล้วค่อยๆผ่อนปรนและปล่อยวาง มันอยู่ที่จิตเราไปยึดติดกับอารมย์มากเกินไป เป็นสิ่งอ่านหนังสือธรรมมะแล้วคิดตาม จะได้อะไรหลายอย่าง เดินตามพระพุทธองค์ท่าน ทำจิตให้ว่างแล้วจะพบแสงสว่างครับ ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อพ้น บ่วงแห่งปัญหาทั้งปวงด้วยเถิด ขออนุโมทนากับทุกๆท่านที่เป็นกำลังใจให้กับเจ้าของกระทู้ทุกๆท่านด้วย สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
(ตัวเรานี้มีอยู่ ๓๒ ชิ้นประกอบด้วยธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ เพราะ โลภะ โทสะ โมหะ ความโลภ โกรธ หลง จึงทำให้เราอุบัติขึ้นมาเป็นสิ่งต่างๆอยู่ในโลกนี้ มนุษย์ทั้งหลายจึงได้อยู่ได้ สัพพระพุทธานุภาเวนะ สัพพระธรรมมานุภาเวนะ สัพพระสังฆานุภาเวนะ พุทธเตโช มหาราคา ธิวะหังฯ

 

เราก็มีชีวิตที่ไม่แตกต่างกับ จขจท หรอกค่ะ
เมื่อก่อนทำใจไม่ได้เป็นทุกข์มาก ไม่รุ้จะหันไปพึ่งใคร แต่สุดท้ายก็ต้องค่อยๆปรับตัวทำใจยอมรับ คิดว่าสิ่งที่ผ่านมาคือ บทเรียนของชีวิต
ลองหาหนังสือธรรมมะ มาอ่านดูนะคะ สวดมนต์ก่อนนอน มันจะทำให้เราคิดอะไรได้อีกเยอะ
ป็นกำลังใจให้นะคะ

 

....นี้เป็นข้อความของแต่ละท่่าน แต่ละโพส
ที่ผมชอบ ที่ผมถอดรหัสได้ ขออนุญาติอ้างอิงไว้ เพื่อเป็นกำลังใจ ให้ไม่ท้อแท้นะครับ.......

คนหัวเราะโลกได้ แม้โลกไม่น่าหัวเราะ เป็นคนน่าอิจฉา
สุขได้ ไม่อิงโลก ก็สุขเหนือโลก

เส้นทาง ยังยาวไกล
รับทำไม กับท้อแท้
สำเร็จเป็นของแน่
เมื่อท้อแท้ แค่ของจร

 

ลองมองโลกให้ง่ายขึ้น บางทีคุณอาจจัดการปัญหาได้ดีกว่าใครหลายๆคนก็ได้ เพียงแต่คุณมองแต่จุดด้อยก็เท่านั้นเอง คุณควรปล่อยวางบ้าง มองโลกในแง่ดีให้มากขึ้น ยังมีใครหลายคนในโลกที่ไม่มีรู้ว่าพ่อแม่ตัวเองเป็นใคร ไม่มีของเล่นของตัวเองแม้แต่ชิ้นเดียว คุณบอกว่าอยากมีอิสระ ไม่อยากเป็นลูกน้องใคร จริงๆแล้วการที่คุณสามารถใช้ชีวิตได้ตามใจตัวเอง ไม่จำเป็นต้องใช้ชีวิตตามใจใคร ไม่จำเป็นต้องเลือกตามสายที่เรียนมาด้วยซ้ำ ว่าแต่คุณจะเลือกหรือไม่เท่านั้นเอง นั้นแหละอิสระที่ได้เลือกทุกอย่างด้วยตัวเอง สิ่งที่ชอบอาจไม่ใช่สิ่งที่ใช่


คุณบอกว่า "อยากจะมีในสิ่งที่ตนเองไม่เคยได้ และไม่อยากจะทำงานไปตลอดชีวิต"
แต่ทุกคนก็มีสิ่งที่ไม่เคยมีและไม่เคยได้ด้วยกันทั้งนั้น แต่ที่เขาไม่ทุกข์ก็เพราะ เขาไม่ได้แบกมันไว้ จะไม่สมหวังบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดา และตราบใดที่เรายังต้องหิวนั้นก็หมายความว่าเรายังต้องทำงาน แค่หายใจยังต้องใช้ออกซิเจนเลย งานทำให้ชีวิตไม่น่าเื่บื่อ คนบางคนก็ไม่ได้ทำงานงานที่ตัวเองชอบหรือรัก แต่พอใจกับสิ่งที่ตัวเองมีและทำได้ดีไม่ไม่แพ้กัน ตอบโจทย์ของตัวเองให้ได้ บางทีสิ่งที่คุณต้องการจริงๆเป็นเรื่องเรียบง่ายกว่าที่คุณคิด

คุณคิดว่าสมองคุณเสื่อมไปแล้วรึไง? คิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา จริงๆแล้วยิ่งคุณเครียดกับชีวิตมากเท่าไหร่ สมองเราจะไม่อาจจะกลั่นสิ่งดีๆออกมาได้ เหมือนตีบตัน ความท้อแท้ใจ ทำให้ใจเราเล็กลง โลกมืดขึ้น มองเห็นอะไรยาก และทำให้จิตใจอ่อนแออย่างเห็นได้ชัด ชีวิตก็จะขาดพลังง่ายหล่อเลี้ยง คิดซะว่าอุปสรรคคือรสชาติของชีวิต ทำให้ชีวิตเร้าใจขึ้น โลกเปรียบเสมือนสวนสนุก

ถ้าอยากให้พ่อแม่ภูมิใจ เพียงท่านรู้ว่าคุณเป็นคนดีที่เข็มแข็ง และมีความสุขกับชีวิต ท่านก็มีความสุขและภูมิใจในตัวคุณได้เหมือนกัน

เรื่องคู่ หากคุณคิดว่าตัวเองมีภาระมาก และยังไม่สามารถจัดการกับชีวิตได้ดีเท่าที่ควร คุณอย่าพึ่งหาเดือดร้อนให้กับตัวดีกว่า เพราะเป็นการเพิ่มภาระให้กับตัวเอง เมื่อไหร่ที่คุณมีความสุขจนล้นใจ จนอยากแบ่งบันมันให้ใครสักคน ถึงตอนนั้นก็ยังไม่สาย ความสุขใครๆก็อยากอยู่ร่วมแบ่งปัน แต่จะมีใครสักกี่คนที่อยากจะอยู่ร่วมแบ่งปันกับคุณ ถึงมีคนช่วยแบกทุกข์จริงๆ แต่มันไม่ช่วยให้ก็ความทุกข์ที่คุณแบกอยู่เบาลงเลย ฉะนั้นคุณต้องเป็นแกร่งพอที่จะเห็นว่าของแค่นี้เป็นเรื่องจิ๊บๆ หากคุณยังไม่สามารถรักตัวเองและภูมิใจกับชีวิต อย่าพึ่งสนใจว่าใครจะมารักคุณ ตอนนี้คุณให้ความสำคัญคือตัวคุณและคนที่คุณรัก

การถูกเปรียบเทียบคิดว่าตอนเด็กๆทุกคนมีประสบการณ์ทั้งนี้ เพราะผู้ใหญ่จะใช้มันบังคับความคิดเราให้เป็นไปตามที่เขาต้องการ พูดง่ายๆว่ากดดัน แปลกที่ว่าหากตอนโตยังโดนอยู่แสดงว่าคำเปรียบเทียบพวกนั้นยังมีผลต่อจิตใจคุณอย่างเห็นให้ชัด ถ้าเดาไม่ผิดคุณคงมีบุคลิก ที่ดูไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่มีทิศทางที่ดูแน่นอน และง่ายต่อการครอบงำ ถ้าคุณมีไม่มีความคิดและจิตใจที่มั่นคงเด็ดเดี่ยวแล้วละก็มันยากจะที่หยุดความคิดคนอื่นได้ ถ้าใครบังอาจมาพูดอย่างนี้กับฉันอย่างนี้ละก็ จะตอบกับไปทันทีว่า"ทำไมฉันต้องเหมือนเธอ เธอใช้ชีวิตอย่างฉันรึเปล่า ที่เธอไม่เหมือนฉันและฉันไม่เหมือนเธอเพราะเราคิดต่างกัน มองโลกต่างกัน"(ชีวิตฉันก็ไม่ได้เพอร์เฟค แต่ฉันพอใจกับมัน)
เพื่อนที่แต่งงานไปแล้ว มีบางคนที่พูดว่าฉันน่าสงสาร (ที่โสด) ฉันหัวเราะบอกว่า "เชื่อมั้ยว่า ฉันมีความสุขมากกว่าเธอและมีความทุกข์น้อยว่าเธอ เธอแต่งงานแล้วก็ควรมีความสุขให้มากกว่าฉันสิ และ ทุกข์ให้น้อยกว่าฉันด้วย ไม่งั้นเธอขาดทุน เรื่องเธอทำให้ฉันทึ่ง! จะทะเลาะกันถึงโลกหน้าเลยรึไง ยังไม่หมดเรื่องที่จะทะเลาะกันอีกเหรอ? แล้วผิดเหรอถ้าฉันไม่พิศวาสใคร" เขาก็หัวเราะและเริ่มบ่น อ้าว!? แต่ถ้าเพื่อนที่คบกันมากเกินกว่า 5 ปี เขาจะรู้จักฉันดีพอ ว่าฉันเป็นคนยังไง เป็นนักฟังที่ดีแต่ขี้รำคาญถ้าคิดไม่ตกและต้องการแก้ปัญหา ยินดีรับฟัง แต่ถ้าจะบ่นแต่ไม่ทำอะไร ก็ไปบ่นให้กำแพงฟัง

กิเลส แน่นอนว่าหลายๆคนในที่นี้ยังไม่อาจละกิเลสได้ แต่ก็มีคนหลายๆคน ที่รู้วิธีเพื่อจะเป็นต่อ หากกิเลสทำให้คุณกระหาย การที่สนองความต้องการของมันเหมือนได้ดื่มน้ำทะเล ก็ยิ่งทำให้คุณกระหายมากยิ่งขึ้น เพราะฉะนั้นควรดับกระหายนั้น ด้วยน้ำบริสุทธิ์ถึงจะได้ผล (นั้นคือพระธรรม) ถ้าอยากเปลี่ยนตัวเอง ให้เปลี่ยนที่วิธีคิดก่อน ธรรมะคือความจริงที่ลื่นหูที่สุด

 

แวะมาทักทายและทิ้งร่องรอยให้คิดค่ะ
"คนที่โชคร้ายที่สุดคือคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองโชคดี" คุณยังโชคดีกว่าคนอีกจำนวนมากที่กำลังอดตาย ตกงาน เจ็บป่วย คนที่เป็นโรคร้ายที่รอวันตาย
"อย่ายึดตัวเองเป็นศูนย์กลาง" "อย่าเปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่น"
"ความสุขของชีวิตไม่ได้อยู่ที่เงินตราแต่อยู่ที่ความสบายใจ"
ฝึกทำใจให้พอใจในสิ่งที่ตัวเองได้ จนกระทั่งใจพอ...แล้วความทุกข์จะหลุดหายไป
สู้ ๆ ค่ะ

 

อาจจะเปนเพราะกรรมเก่าก้อได้ค่ะ

สู้ๆๆและกันค่ะ นู๋ก้อมีที่ผิดหวังพลาดพลั้งเหมือนกัน โสดเหมือนกันค่ะ อิอิ

คิดซะว่าอยู่แบบนี้ก้อมีความสุขดี พะยามมองคนที่เขาอาจจะดูแย่กว่าเราก้อช่วยได้

ทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง รักตัวเองไห้มาก ไคจาพูดดูถูกยังไงก้อไม่เปนไรค่ะ

ไห้นำคำพูดเหล่านั้นมาเปนแรงพลักดันไห้เราก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงได้

อาจจะช้าหน่อย แต่ปุ้ยเชื่อนะค่ะว่า คนเราไม่มีไครอยู่จำกะความทุกข์ ความลำบาก

ไปตลอด วันนึงต้องดีขึ้นค่ะ สวดมนต์ภาวนาเยอะๆ ดีมากๆๆค่ะ

เรื่องคู่ ถึงเวลาก้อมาเองค่ะ ตอนนี้พี่ก้อขยันทำงาน หาเงินเยอะๆ เพราะยังมีแรงอยู่

พอเราเริ่มมีสิ่งดีๆ มีอะไรดีๆในชีวิต คู่กะจะตามมาจ้า อิอิ

 

ขอบคุณมากนะครับสำหรับทุกความคิดเห็นเลย ได้กำลังใจในการต่อสู้ชีวิตขึ้นมาบ้าง มันก็เป็นช่วงน่ะครับ แต่ว่าช่วงนี้ทำอะไรมันก็ไม่สำเร็จ ไม่ได้ดั่งใจ เหนื่อยกับหลายอย่างที่ตนเองเคยเฝ้าฝันอยู่ เลยเกิดอาการท้อแท้และฟุ้งซ่านขึ้นมา ก็ขอขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะครับ ซึ้งในน้ำใจที่มีให้

 

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ จะพะกะสะ นะมะอะอุ ท่องไว้ครับจะได้ใจสบาย เมื่อใจสบายทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง โชคดีนะครับ

 

;aa41ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจเข้าออกต้องสู้ต่อไปการมีครอบครัวไม่ใช่ว่าจะมีสุขเสมอไปอย่าคิดว่าเรามีลูกแล้วลูกต้องเลี้ยงเราดูคนรอบๆข้างๆ บางคนต้องเก็บขยะเพื่อเลี้ยงตัวเอง บ้านก็ไม่มี คุณลองมองคนอื่นบางคนเขาอาจจะมีปัญหา มากกว่าเราเคยได้ยินคำนี้ไหมคะ "คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า"ทำบุญแผ่เมตตาให้ทุกๆคนวันใดที่บุญเราถึงวันนั้นสิ่งดีๆก็จะมาหาเราเอง ขอให้คุณประสบความสำเร็จค่ะ

 

เริ่มที่ใจครับ ใจเป็นทุกข์ ต้องดับทุกข์ที่ใจ
เรื่องอื่นๆ ขี้ผง
โลกธรรม 8 ทุกคนต้องเจอ น่าแปลกมั้ยครับ ที่บางคนทุกข์ บางคนเฉยๆ บางคนกลับมีสุข ในสภาพแวดล้อมเดียวกัน

รู้แต่ไม่เกาะเกี่ยว เห็นแต่ไม่คิดต่อ รู้สึกแต่ไม่ติดตาม อยู่ในปัจจุบันกระทำให้ดี คิดให้แน่วแน่ เปล่งวาจาที่กุศล ทุกข์จะคลายหายไปเอง

 

ปัญหาของคุณคือ คุณไปไกลมากเกินไปครับ เท่าที่อ่านดู คิดไปไกลมา เป็นบ่อให้เกิดความทุกข์ คุณควรอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด พอใจกับสิ่งที่ตนเองมีอยู่ ความลำบากของคุณเมื่อเทียบกับคนอื่นที่ไม่มีอะไรเลย มันน้อยนิดครับ จริงอยู่ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะปฎิบัติได้ ปฎิบัติดี ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนไม่เป็นภาระของสังคม ผมว่าก็ดีแล้ว การที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตคุณได้ คือคุณต้องทำใจยอมรับในสิ่งที่เราเป็น ไม่หลอกตัวเอง พอใจที่มีอยู่
ผมเคยมีปัญหาเหมือนคุณครับ ปัจจุบันก็เป็นปัญหาอยู่ และ ผมก็ไม่เคยท้อต่อชีวิต ผมเดินหน้าสู้ต่อ คงเป็นกรรมของเราในชาตินี้ครับที่ต้องรับกรรม คิดแบบนี้จะได้สบายใจ ทำบุญเยอะๆครับ ขออธิฐานจิตให้ชาติภพถัดไป ไม่ต้องลำบาก และแผ่บุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรเยอะๆครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าท้อ