ดอกบัวบูชาพระ

จริงไหมที่ว่าดอกบัวเหมาะสมที่สุดในการกราบไหว้พระ...............

 

ดอกบัวเป็นดอกไม้บูชาพระครับ
เมื่อมองให้เห็นในแก่นแท้แห่งธรรม ดอกบัวนั้นกว่าจะเบ่งบานขึ้นมาจากโคลนตมเพื่อใช้บูชาพระรัตนตรัยต้องผ่านสัตว์น้อยใหญ่กัดกินเป็นอาหารบ้าง กว่าจะผลิบานออกมาได้ฉันใดเปรียบดั่งคนที่เกิดมาจากมูต จากน้ำเหลืองกว่าจะหล่อเลี้ยงเป็นต้วคน กว่าจะได้เติบโต ได้รับการเลี้ยงดู มีแรงกระทบ จากภายในและภายนอกกว่าจะได้รับแสงสว่างแห่งพระธรรมนั้นก็แสนยาก นี้เป็นเหตุให้พึงระลึกถึงดอกบัว คุณค่าที่นำมากราบบูชาพระรัตนตรัยอันเป็นที่พึ่งสูงสุด ที่ควารระลึกถึง

 

สาธุค่ะที่เห็นค่าความเป็นไทย หลายต่อหลายครั้งที่เรามักมองข้ามไปดอกบัวสีชมพูเวลาพับกลีบที่ละใบสมัยก่อนในหวังหลวงจะพับกลีบบัวสีชมพูแล้วอธิฐานที่ละกลีบแล้วนำมาลอยในนำพร้อมด้วยใส่มะลิหรือดอกรักและเท่น้ำอบใส่ชามเพื่อใส่ดอกบัวที่พัยไว้จัดเตรียมถวายในห้องบันทมค่ะ

 

จริงๆแล้วดีทุกดอก.....ดอกหญ้าก็ได้....ถ้ามีศรัทธา.....

 

​

"อานนท์ นายมาลาการนี้ สละชีวิตเพื่อเรา ทำการบูชาด้วยดอกไม้ จักไม่ไปสู่ทุคติตลอดแสนกัป จะท่องเที่ยวไปในเทวโลกและมนุษยโลก ต่อไปภายภาคหน้าจะได้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า นามว่าสุมนะ"
พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ในขุททกนิกาย คาถาธรรมบทว่า

ใครๆ ไม่อาจนับบุญของบุคคลผู้บูชาได้ว่า บุญนี้จะมีประมาณเท่าใด ไม่ว่าจะด้วยวิธีนับอย่างไรก็ตาม ซึ่งท่านผู้ควรบูชา คือ พระพุทธเจ้า หรือพระสาวกทั้งหลาย ผู้ข้ามพ้นธรรมที่ทำให้เนิ่นช้าได้แล้ว ผู้ข้ามพ้นความเศร้าโศกและความคร่ำครวญแล้ว ไม่ว่าท่านทั้งหลายจะยังมีชีวิตอยู่ หรือปรินิพพานแล้ว

อานิสงส์ที่เกิดจากการบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้เป็นบรมครูของโลกนั้น แม้เราจะบูชาด้วย เครื่องสักการะเพียงเล็กน้อย แต่ผลบุญที่ได้รับเราจะนึกไม่ถึงเลยว่าจะมากมายแค่ไหน เพราะการบูชา บุคคลผู้มี อานุภาพมากไม่มีประมาณ เป็นอจินไตย ผลบุญก็ย่อมมากมายไม่มีประมาณ เป็นอจินไตย คือไม่อาจคิด คำนวณได้เช่นเดียวกัน<TABLE height=61 width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=300><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD>

ดังเช่นอานิสงส์ที่เกิดจากการ บูชาด้วยดอกบัวเพียงแค่ ๓ ดอก ของนายมาลา การช่างดอกไม้ ผู้บูชาด้วยจิตเลื่อมใสยังได้เสวยผลบุญนับชาติไม่ถ้วน ตราบวันเข้าสู่พระนิพพาน
​

</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=300><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=290>

ในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพระนามว่า ปทุมุตตระ วันหนึ่ง ขณะที่ พระองค์เสด็จดำเนินออกจากพระนครหังสวดีพร้อมกับเหล่าพระสงฆ์สาวก ขณะนั้นนายมาลาการ ผู้เป็นช่างดอกไม้ กำลังนำดอกไม้ทั้งที่เกิดในน้ำและเกิดบนบก จำนวนมากเข้าสู่พระนครเพื่อจะนำไป เข้าเฝ้าบูชา พระราชา
​

</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=300><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD>

เขาพบพระบรมศาสดา ในระหว่างทางก็มีจิตเลื่อมใสมองไปเห็นดอกบัวแดงที่สวยสะดุดตา เกิดความคิดว่า ถ้าเรานำ ดอกบัวสีแดง ๓ ดอก อย่างดีเลิศนี้ไปบูชาพระราชา อย่างมากก็จะ ได้ทรัพย์สัก พันหนึ่งเท่านั้น แต่ถ้าเราบูชาแด่พระผู้มี พระภาคเจ้า ผู้เป็นบรมครูของโลก เป็นที่พึ่งของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ก็จะได้อริยทรัพย์ คือพระนิพพาน อันเป็นอมตะ
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=390>

เมื่อคิดดังนี้แล้วใจก็เลื่อมใสยิ่งนัก จึงจับดอกบัว ๓ ดอกนั้นให้มั่น แล้วโยนขึ้น ไปบนอากาศ ทำการบูชาพระบรมศาสดา ดอกบัวนั้นได้บานขยายเป็นดอกใหญ่เอาขั้ว ขึ้นข้างบนดอก ลงข้างล่างลอยอยู่บนอากาศเหนือ พระเศียรของ พระบรมศาสดา
​

</TD><TD width=300><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=386>

มหาชนเห็นดังนั้นก็พากันร่าเริง เบิกบาน กล่าวชื่นชมว่า " โอ อัศจรรย์ๆ ดูนั่น ดอกบัวลอยได้" เกิดความเลื่อมใส เกิดกุศลจิต คิดอยากจะฟังธรรม จะรักษาศีลและทำการบูชา อย่างนั้นบ้าง แม้เหล่าทวยเทพก็ชื่นชมอนุโมทนา ในผลบุญนั้นพากันแซ่ซ้อง สาธุการสนั่นไปทั้งภพ
​

</TD><TD width=298><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=right border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=300><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=right border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=290>

พระผู้มีพระภาคเจ้าปทุมุตตระ ทรงทราบอัธยาศัยของนายมาลาการ มีพระประสงค์จะทำให้เขาเลื่อมใสยิ่งขึ้น จึงได้ประทับยืน อยู่ตรงนั้นตรัสว่า " มาณพผู้บูชา เราด้วยดอกบัวแดง เราจะพยากรณ์เขาขอท่านทั้งหลายจงฟัง "
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

<TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top align=middle><TD><TABLE height=128 width=146 align=left border=0><TBODY><TR><TD background=images/c50_9-1.jpg height=95></TD></TR></TBODY></TABLE>มาณพนี้จะเสวยทิพยสมบัติท่องเที่ยวรื่นรมย์อยู่ใน เทวโลกตลอดกาล สามหมื่นกัปจะได้เป็นท้าวสักกเทวราช เสวยเทวรัชสมบัติถึง๓๐ ครั้ง มีวิมานกว้างใหญ่สูง ๓๐๐ โยชน์ กว้าง ๑๕๐ โยชน์ จะมีดอกไม้ทิพย์สี่แสนพวงห้อยประดับอยู่ที่ปราสาทวิมาน และที่พระแท่นบรรทมจะมีนางอัปสรแสนโกฏิ ที่แต่งกายงดงามฉลาดในการฟ้อนรำขับร้องคอยแวดล้อมขับกล่อม

​

</TD><TD><TABLE width=200 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

<TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top align=middle><TD><TABLE height=157 width=172 align=left border=0><TBODY><TR><TD background=images/c50_10-1.jpg></TD></TR></TBODY></TABLE>

และที่เสา ระเนียด จะประดับด้วยแก้ว สีแดงโต ประมาณ ด้วยจักร ฝนดอก ไม้แดง ที่จะตกลง นนางเทพอัปสร จะปูลาดใบบัว นุ่งห่มด้วยใบบัว นอนอยู่ ในวิมาน อันปูลาดด้วย ใบบัวดอกบัวแดง จะแวดล้อม ภพนั้นส่งกลิ่นหอมพุ้ง ไปไกลถึง ๑๐๐ โยชน์โดยรอบ ในวิมานอันงดงามอลังการนั้น

ที่ฝา ที่บานประตู ​

</TD><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top align=middle><TD><TABLE height=156 width=204 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=204 background=images/c50_11-1.jpg></TD></TR></TBODY></TABLE>จะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ สมบูรณ์ด้วยรัตนะทั้ง ๗ ประการ ครองความเป็นใหญ่ในทวีปทั้ง ๔ ถึง ๗๕ ครั้ง จะได้เป็นพระราชาในประเทศราชอันอุดม สมบูรณ์นับครั้งไม่ถ้วน

</TD><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=150></TD><TD width=150></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=299><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=left border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=385>

ภพสุดท้ายเมื่อได้บรรลุธรรม จะมี ดอกบัวสีแดงสวยงามบาน อยู่เบื้องบนศีรษะเพื่อประกาศ ถึงผลบุญนั้น
​

</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=293><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=left border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=391>

ในสมัยพุทธกาลท่านได้มาเกิด เป็นมนุษย์อีกครั้งหนึ่งได้ฟังธรรมของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วก็มีจิตเลื่อมใสบุญเก่าที่ได้สั่งสมไว้ในอดีตจึงบันดาลให้ท่านตัดสินใจออกบวช
​

</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD width=300><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=left border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=384>

บำเพ็ญภาวนาไม่นานนักก็ได้ บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ถึงพร้อมด้วยคุณวิเศษทุกอย่าง ดอกบัวแดง ๓ ดอก ก็ปรากฏขึ้นกั้น เป็นฉัตรอยู่เหนือศีรษะของท่านประกาศถึงผลบุญอย่างอัศจรรย์
​

</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=600 align=center><TBODY><TR><TD width=300><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=286>

เมื่อได้บรรลุธรรมแล้ว วันหนึ่งเมื่อมีโอกาสก็ได้เข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กราบทูลเล่าถึงการบรรลุคุณวิเศษและประวัติการสร้างบารมีของตนว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญด้วยอานิสงส์ที่บูชาพระปทุมุตตรสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยดอกบัว สีแดง ๓ ดอกในครั้งนั้น ผลบุญก็ส่งต่อเรื่อยมาทำให้ข้าพระองค์ ไม่รู้จักทุคติเลย ตลอดแสนกัป "
​

</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD>

จะเห็นว่าการบูชาพระสัมมา สัมพุทธเจ้าผู้เป็นบรมครูของโลกนั้นหากบูชาด้วยใจอันเลื่อมใสเต็มเปี่ยมผลบุญย่อมเกิดขึ้นเป็นอจินไตยชนิดที่คาดไม่ถึง
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

ที่มา www.kalyanamitra.org​

 

ดอกกไม้ดอกไหนแทนค่ามากมายมากกว่าสิ่งไหนดอกไม้ที่งามด้วยจิตใจคือดอกอะไรกัน กราบสาธุค่ะ และขอบคุณกำทุกๆข้อความที่ให้ความรู้ค่ะ

 

อนุโมทนา ค่ะ ..........บ้างครั้งลองใส่ใจในการถวายดูน่ะค่ะเดาเอาดอกรักมาเสียบใส่ก้านไม้กวาดแข็งแล้วตรงปลายใส่ดอกบานมะยุโรยซิค่ะพอทำเสร็จแล้วปักใส่แจกันงดงามตามไทยแท้เลยค่ะลองดู

 

ดอกบัว เป็นดอกไม้ที่แรกจำความได้ก็รู้สึกชอบมาก
พอจะมีความสามารถพับดอกบัวได้สวยบ้าง : )


เป็นความพยายามที่จะปลูกบัวสายในบ่อขนาดใหญ่และลึก ชันมาก
ทั้งที่รู้ว่า บัวมีข้อจำกัดเรื่องความลึกของน้ำที่ต้องพอเหมาะ พอดี

ก็คิดค้นวิธีที่จะปลูกให้ได้ ตั้งใจว่าจะใช้วิธีนี้
คือเอาบัวใส่ลงในกระถาง
ผูกเชือกที่กระถาง แล้วหย่อนกระถางลงข้างๆ บ่อ
ให้ได้ระดับที่บัวขึ้นได้ ผูกเชือกไว้กับต้นไม้

กำลังจะทดลองวิธีที่ตัวเองคิด
บ่อนี้อยู่ในวัด หลวงปู่ท่านเคยพูดว่า ปลูกไม่ได้หรอก
เพราะน้ำลึกมาก

เราก็จินตนาการ ว่าจะรอให้น้ำลด แล้วฝังเหง้าบัวไว้ที่ผนังบ่อ
ฝังในระดับที่ไม่ลึกมาก บัวจะขึ้นเติบโตได้

รู้สึก อิน กับวิธีการที่ตัวเองคิด : )

คอยติดตามชมผลงานกันค่ะ