ทำอย่างไรเมื่อมีมารผจญ เหมือนมีกรรมมาบัง

จะทำอะไรเหมือนมีมาร หรือมีอะไรที่มองไม่เห็นมาขวางกั้นตลอดครับ
อยากรู้จะแก้ไขอย่างไร หรือจะสื่อสา่รอย่างไรครับให้สิ่งเหล่านั้นคลายลง

เช่น เรื่องแฟนเก่า ยังรักและคิดถึงอยากเจอ อยากให้กลับมา
ก็เหมือนอะไรมาขวาง ให้เกิดการเคลื่อนตลอด (ดวงเคลื่อน)

อันแรกอาจงมงายแต่ล่าสุดนะครับ
วันพุธตั้งใจจะไปปฏิบัติธรรม พี่ที่ทำงานก็กักตัวไว้ไม่ให้กลับบ้าน
ให้อยู่ทำงานก่อน ไม่ต้องไปไหน (โดยปกติเขากลับกันหมดแล้ว)

วันพฤหัส เพื่อนบุกมาบ้านแต่เช้า จะให้ไปเอางาน วิทยานิพนธ์
เหตุเพราะพวกเขาไปคุยกันยังไงไม่ทราบแต่ไม่ได้งานมา
แล้วมาวานเรากระทันหัน ยาวไปอีกครับ อดเลย

มีเหตุขวางตลอดครับ หลายเรื่องครับ ผมควรทำอย่างไรดี
เท่ากับหยุดคราวนี้อดไำปปฏิบัติธรรมครับ
แต่ผมตั้งใจไปทำวัดเย็นแทน กับกินเจ แทนครับ

แต่อยากแก้ไขปัญหานี้ครับ ขอบคุณครับ

 

พอกันเลยค่ะช่วงนี้ ยิ่งตั้งใจเหมือนจะมีสิ่งมาทำให้คลาดเคลื่อน คือ .. เขาคงมาทดสอบกำลังใจเราน่ะค่ะ ถ้าเราผ่านเขาไปได้ก็เหมือนเราทำข้อสอบผ่าน แต่บางทีก็ไม่ทันล่ะคะ .. ก็ให้ตั้งใจใหม่นะคะแล้วทำให้ได้ มารไม่มีบารมีไม่เกิดค่ะ เขาทำหน้าที่เขา มีแต่เราจะทำอย่างที่ตั้งใจไว้ได้หรือเปล่า ส่วนดิฉันตอนนี้นอกจากนิวรณ์รุมแล้ว เกิดเวทนาทางกายอีก การปฏิบัติล่าช้าไม่ค่อยเต็มที่ แต่ก็ยังลากยาวๆอยู่ ต้องคอยดึงหล่ะค่ะ ตั้งใจใหม่ดูนะคะ สาธุ...
ปล. เราอาจจะต้องพลิกแพลงปัญหานั้นๆหรือวิธีการหลบหลีกเอาชนะ(มาร) เช่น ขวางการปฏิบัติเราตอนกลางคืน เราก็โดดเปลี่ยนมาตอนเช้าหรือตอนกลางวันซะ และบางทีการตั้งใจเงียบๆไม่กระโตกกระตากและรีบๆทำเลย ก็ดีไปอย่าง เพราะถ้าเสียงดังเมื่อไหร่เหมือนจะโดนรุมทุกที :''( เฮ้ออออ ...
แต่ก็อย่าท้อเน้อออ.. คิดเสียว่าเขายิ่ง "กด" เราก็ยิ่งมีแรง "ดัน"

 

สาธุ ๆ ๆ อะไรที่ทำแล้วสบายใจก็ทำไปเถิดครับ
ว่าด้วยเรื่อง การปฏิบัติธรรม ย่อมทำได้ทุกขณะ ไม่ว่าวัน เวลาใด
ครั้งเมื่อประสบพบเจอเหตุการณ์ต่าง ๆ เข้ามาขัดขวาง ขัดเคือง
ก็ลองสังเกตุดู กาย ใจ ของท่านว่าเป็นอย่างไร
ยินดี ยินร้าย หรือ เฉย ๆ มีไหม
ค่อย ๆ หมั่นระลึกรู้ให้เท่าทันอารมณ์นั้น ๆครับ
การที่เราพยายามประคองจิต ให้รู้อยู่กับลมหายใจ เข้า ออก
นี่ก็เรียกว่า การปฏิบัติธรรมแล้วครับ ค่อย ๆ เป็นไป
ขอให้ท่านพึงไว้เสมอว่า การชนะใด ๆ ไม่เทียบเท่า การชนะใจตนเอง
มีสัจจะอธิษฐาน ขอ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นกำลังตั้งมั่น ตั้งใจแก่ตน
มีครั้งหนึ่ง ผมตั้งใจจะไปบวชเนกขัมมะ แต่กลับมาป่วยวันที่ต้องไปพอดี
ก็อาศัยความตั้งใจนี่ล่ะ ลากสังขารไปจนได้ สวดมนต์น้ำมูกไหลแบบนั้น
แต่พอกลับมาถึงกรุงเทพ อาการก็เริ่มเบาลง จนสังเกตุได้เลย
(วันที่ป่วยวันแรก ก็สองจิตสองใจ อยู่สักพักนึง ว่าจะไปดีไหมหนอ ... แต่? )

ชีวิตเราช่างน้อยนักครับ ขอให้ท่านมีความตั้งใจจริง อย่าได้กลัว
หรือ โลเล ลังเล เพราะบททดสอบยังมีอีกเยอะ เป็นกำลังใจให้ครับ




ได้
ใจ

 

คุณเฟสนิวส์
อ่านๆดูแล้ว..คุณมั่ว ฮา
จิตใจพะวง มั่ว ไม่มีหลักยึดแบบนี้ เดี๋ยวเพี้ยน
คุณจะยึดธรรม ของเถรวาท ก็อย่าไปกินเจในมหายาน...ตัวนี้เข้าใจไหมนี่
แต่ถ้าคุณโลเล และอ้างว่า ได้บุญทั้งนั้น ก็ทำไปในศาสนาสากลนั้นๆ เช่นบูชาพระราหู ไหว้พระพุทธเจ้า ห้อยคอพระพิศเนศย์ฯลฯ คือสรุปแล้ว ไม่มีหลักยึด มั่ว...
งาน บุคคล สถานที่ มันก็มีสะดวก มีอุปสรรคทั้งนั้น ไม่เกี่ยวกับดวง ฤกษ์ผานาทีใดๆทั้งสิ้น
ดังนั้นคุณก็ควรยึดเถรวาทเป็นหลักเดียว
เช่น ถือ ฤกษ์ดี ตามพุทธองค์สอน คือ จิตใจสุจริต ในวัน เวลาสถานที่นั้นๆ ก็ฤกษ์ดีแล้ว

 

เราเคยนั่งสมาธิในห้องน้ำเอา เพราะปัญหาเยอะ แล้วทุกอย่างก็ผ่านมาได้ดี ตอนนี้ จะนั่งเวลาอยุ่กับคนหลายๆคน ในห้องก็ไม่มีใครว่าแล้ว

นั่งในห้องน้ำ ตอนแรกที่หลับตา หายใจแทบไม่ได้ พอได้ที่ ก็สบายดี

จึงอยู่ที่ความตั้งใจ ไม่ใช่สถานที่ การปฎิบัติทำได้ทุกที่ คนรอบข้างไม่รู้ก็ได้ จะเดินบนถนน ขึ้นรถไฟฟ้า อยู่ที่ว่าจะทำหรือเปล่า สมาธิพอมั้ย ตอนนั้นก็พ้อ ว่า ทำไมมารเยอะ ร้องไห้ว่าผิดตรงไหน

ส่วนการกินเจ เราไม่รู้ว่าทำไมคนต่อต้านถึงขนาดว่า เป็นเถววาท ห้ามกินเจ
กินเนื้อสัตว์ไม่กิน ไม่เกี่ยวกับมรรคผลนิพพาน
หรือ เป็นเถววาท ไม่เกี่ยวกับ มหายาน ซึ่ง

........ก็นับถือพระพุทธเจ้าสูงสุดเหมือนกัน........ งง!!

ใครว่า เป็นเถรวาท นับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ กินเจ-มัง แล้วนอกรีต ไม่มีหลัก ศึกษาไม่แท้จริง ฯลฯ

ถ้าคุณงดเนื้อสัตว์ได้ ช่วงกินเจ เราอนุโมทนาด้วยค่ะ

 

มารที่แท้คือกิเลสได้แก่โทสะ ราคะและโมหะที่ครอบงำใจตนเองอยู่ ..

เรื่องใดที่ไม่ชอบไม่ถูกใจตนเอง หรือไม่ได้ดังปรารถนาก็ไปยกความผิดให้"มาร"โดยไม่พิจารณาถึง"ความจริง"ขั้นปรมัตถ์..ว่าสภาพธรรมทั้งหลาย..ไม่อยู่ในอำนาจการควบคุมบังคับบัญชาอะไรของใครๆเลย เพราะเกิดได้ด้วย"ปัจจัย"ต่างๆมากมายมหาศาล...ความเห็นผิดว่าตนควรต้องได้ทุกอย่างดังใจต้องการย่อมขัดกับความจริง..ตนจึงไม่ยอมรับ และจึงเข้าถึงทุกข์โดยแน่แท้..

หากจะปฏิบัติธรรมจริงๆแล้ว แม้ในขณะเกิดเหตุที่ตนไม่ได้สิ่งประสงค์นั้น ก็จะสามารถพิจารณา สภาวะธรรมที่เกิดในตอนนั้นได้ว่า "นี้คือความไม่เเน่นอน(อนิจจัง) เพราะแม้เราจะตั้งใจทำอะไรๆแล้วก็ยังต้อง เเปรผันเป็นอย่างอื่น..เพราะธรรมทั้งหลายไม่ใช่เราหรือของเราหรือของใครนี่คืิอของจริงที่เกิดแก่ทุกสิ่ง...เมื่อพิจารณาเช่นนี้อยู่เนืองๆ เรียกว่าสั่งสมอัธยาศัยแห่งการมีความเห็นที่ถูกต้อง เป็นมหากุศลขั้นภาวนา..

ดีกว่าเดือดร้อนใจเพราะไม่ได้ไปปฏิบัติที่ใหนๆ ..สภาวะธรรมนั้นมีให้เห็นให้รู้ที่ใจตนเองตลอดเวลาที่สำคัญคือไม่ทราบว่า"ปฏิบัติธรรม"คืออะไร นี่คือปัญหาที่ต้องแก้ไขความเข้าใจให้ดีเสียก่อน ไม่เช่นนั้นก็พลาดโอกาสในการปฏิบัติธรรมที่สมควรที่มีอยู่ตลอดเวลาไปเสีย..อย่าไปโทษ"มาร"เลย ท่านไ่ม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรด้วยหรอก ถ้ามารจะมาขวาง ท่านจะเลือกบุคคลที่มีคุณยิ่งใหญ่มากระดับพระอริยะบุคคลไปจนถึงพระพุทธเจ้าเ่ท่านั้น ส่วนปุถุชนนั้น บางทีไปชวนมารมาเป็นเพื่อนเอง เพราะกิเลสที่หนาแน่นของตนนั่นเทียว..

 

ทำใจเราให้เด็ด

เด็ดพอที่จะรักธรรมะ มากกว่ารักตัวเองหรือรักษาน้ำใจผู้อื่น

ถ้าทำได้แบบนี้ ต่อให้พญามารมาเอง ก็ทำอะไรเราไม่ได้หรอก

 

โมทนาค่ะ..สู้กันดูซักตั้ง พญามารหรือจะสู้พระธรรมได้..(หนูกำลังอยู่ในบ่วงมารพอดีเลยค่ะ. สู้มาประมาณเกือบๆ2ปีแหล่ะ ส่วนมากจะแพ้จร๊า)

 

ก็คิดอย่างนี้ซิคะเหมือนว่าเปลี่ยนจากที่เราคิดว่าทุกข์เนี่ยเป็นสุขไปอย่างเช่นคุณโดนกักให้ทำงานจนดึกก็อาจพลิกเป็นคิดซะว่าเออก็ดีเหมือนกันเราจะได้ฝึกความขยันไปในตัวด้วยและก็เคยมีคนบอกไว้ว่าอ่านมลจากหนังสือน่ะค่ะเค้าพูดประมาณว่า"ในเรืองทุกข์ก็มีเรื่องสุข แต่ไนเรื่องที่สุขก็ต้องมีเรื่องที่ทุกข์"แสดงว่าทุกๆเรื่องเหตุการณ์เราเอาแน่เอานอนคาดหวังไม่ได้ก็เอาเป็นว่าเราเปลี่ยนความคิดซะใหม่เห็นข้อดีในความทุกข์นั้นดีกว่าเราจะได้มีความสุขมากกว่าจมอยู่กับความทุกข์ที่เกิดจากเหตุการณ์สภาวะต่างๆนานา...ยังไงก็ขอให้คุณเจ้าของกระทู้สู้ๆนะคะยังไงท้องฟ้าก็ต้องมีวันสดใสเสมอค่ะ^+^<<^_^ส่งยิ้มให้กำลังใจอิอิ

 

แค่ยอมรับมันครับ ว่า...มันเป็นเช่นนั้นเอง เบาๆ พิจารณาๆๆๆ ปล่อยวาง

 

ไม่ต้องตั้งเป้าไว้ครับ มีเป้าแล้วเขาล่อง่าย เห็นอยู่ทนโท้ ตั้งปุ้บยิงปั๊บ
ถ้าคิดจะทำให้ทำเลยครับ ^_^

 

ขอบคุณทุกความเห็นครับ
ผมเองไม่ได้ยึดหลักอะไรเป็นหลักครับ ทำบุญตามสะดวกครับ
อะไรที่ว่าทำดี ก็ทำหมดครับ ช่วงนี้กินเจ ก็จะกินเจครับ

ใดๆในโลกไม่แน่นอน นี่น่าจะใช่ครับ ผมจะพยายามยึดตรงนี้ไว้ครับ
แต่ทำอะไรมันก็ติดขัดไปหมดครับ จากที่เคยราบรื่นครับ
ทุกอย่างเลยครับ

ขนาดคนที่เราคุยด้วย เลือกที่จะไม่เชื่อเรา แต่เลือกที่จะเชื่ออีกคน
แล้วสุดท้ายก็เจอหลอก เจอด่ายังมีเลยครับ

เหมือนฃ่วงนี้แย่ไปหมด ไม่เลวร้าย แต่ก็ไม่สมหวังอะไรเลย