ทำไมเขาถึงห้ามกินสัตว์ใหญ่

เรามีข้องสงสัยมานาน...ใครๆ ก็บอกว่าให้เลิกกินสัตว์ใหญ่ เช่น วัว มันบาป เพราะสัตว์พวกนี้เค้าหวงตัวหวงชีวิตเค้า

เราได้ฟังหลายๆ ครั้งก็เลยสงสัยว่าทำไมต้องห้ามกินแต่วัวด้วยล่ะ หมู หมา กา ไก่ เค้าก็หวงชีวิตของเค้าเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ถ้าคิดแต่ว่าหยุดกินวัวเพราะเค้าหวงชีวิตเค้า แล้วยังงี้สัตว์ตัวอื่นเค้าไม่หวงชีวิตตัวเองรึไงล่ะ ไม่ยุติธรรมเลย....ใครจะช่วยคลายข้อสงสัยได้บ้างเอ่ย

 

สัตว์ใหญ่พวกวัวควายเป็นสัตว์มีคุณมากครับ คนสมัยก่อนมีข้าวกินก็เพราะได้แรงงานพวกเขามาช่วยในการไถนา อีกอย่างพวกเขาก็ช่วยคนในการลากเกวียนและบรรทุกของ การฆ่าพวกเขาเพื่อกินเนื้อจึงถือเป็นการเนรคุณมากครับ

 

ถ้าพูดถึงเรื่องหวงตัว...ใครก็หวงตัวหมดหละครับ.....ใครบ้างจะยอมตายเพื่อเป็นอาหารหละครับ...ถ้าเขาไม่หวงเขาก็ต้องเดินมาให้เราฆ่าโดยดีสิ..ทำไมต้องหนี...ถ้าเขาไม่รักชีวิตเขาเหมือนเรารักชีวิตเรา....อันนี้มันข้ออ้างปลอบใจตัวเอง.....

ที่เขาไม่กินสัตว์ใหญ่เพราะว่าเป็นสัตว์มีคุณครับ.....เท่านั้นเอง....

 

การเบียดเบียนสัตว์ใหญ่และสัตว์เล็กเป็นอาหาร

การเบียดเบียนสัตว์ใหญ่และสัตว์เล็กเป็นอาหารfficeffice" /><O></O>
<O></O>
ข้อสำคัญข้อหนึ่งที่ไม่ควรจะละเลยอย่างยิ่งในการถือศีลเจพรต คือการละเว้นจากการกินเนื้อ สัตว์ใหญ่ที่มีคุณค่าอันใหญ่หลวง นั่นคือ โค และ กระบือ ซึ่งพระมหาโพธิสัตว์ได้เปรียบเทียบและยกย่องสัตว์ชนิดนี้ว่าเป็นสัตว์ที่ อยู่คู่กับฟ้าดิน เป็น สัตว์ที่ให้น้ำนมแก่ปวงชนทั้งหลาย นอกจากนั้นแล้วโคกระบือก็ยังมีภาระหน้าที่ที่นับว่า เป็นบุญคุณแก่ชีวิตมนุษย์ผู้ที่อยู่ในพุทธศาสนา เป็นส่วนใหญ่อีกด้วย <O></O>
ในอดีตกาลโคกระบือก็เป็นสัตว์ที่อยู่คู่บ้านคู่เมืองในการถูกนำไป ใช้แรงงานเพื่อลากจูง และ ไถนา เพื่อ การเพาะปลูกข้าวและพืชพันธุ์เกษตร ให้เราได้บริโภคกัน และโดยเฉพาะเมล็ดข้าวแต่ละเมล็ดในอดีตก็ได้มาจากโคกระบือที่ถูกนำมาไถนาทำนาข้าวเป็นส่วนมาก อีกทั้งโค กระบือยังเป็นสัตว์ที่ ไม่เบียดเบียนใคร คือ กินแต่หญ้าฟาง เป็นอาหาร และมิได้กินสัตว์เล็กสัตว์น้อยหรือสัตว์ใดๆ ในยุคสมัยก่อนๆ จึงยกย่องกันว่าโคกระบือเป็นสัตว์ที่สูงด้วยคุณค่า เหมือนกับพระแม่โคผู้ประทานธัญญาหาร ให้กับมนุษย์ทั้งหลาย <O></O>
เพราะฉะนั้น จงพิจารณาดูเถิดว่าหากเราเอาแรงเขามาใช้งานแล้วยังเอาเนื้อเขามากินนั้น ก็เปรียบเสมือนกับผู้ไม่รู้บุญคุณของสัตว์ใหญ่เหล่านี้ พระมหาโพธิสัตว์จึงได้บัญญัติและกำหนดการไม่เบียดเบียนเนื้อสัตว์ในศีลเจพรต โดยให้ ละจากการเบียดเบียนเนื้อสัตว์ใหญ่เหล่านี้อย่างเคร่งครัด ถึงแม้ว่าบางผู้จะยึดถือการกินเจตามประเพณีเพียงชั่วครั้งชั่วคราวก็ตาม แต่ ควรจะละจากการบริโภคเนื้อโค กระบือ ตลอดไป เพราะคุณงามความดีของ แม่โคนั้นเปรียบเสมือนแม่ที่ให้ความเจริญเติบโต ต่อร่างกายของเรา หากแม้นเรายังไปเบียดเบียนเขาก็จะเหมือนกับว่าเราทารุณกรรมต่อผู้ที่มีพระคุณ หรือเทียบเท่ากับเป็นผู้อกตัญูญูที่ไม่รู้จักบุญคุณ <O></O>
ฉะนั้น หากผู้ใดมีส่วนร่วมเกี่ยวข้องในการประหัตประหารชีวิตของโคกระบือ ก็ถือว่าผู้นั้นมีส่วนร่วมกระทำบาปต่อเลือดเนื้อของพ่อและแม่ตนด้วย พระมหาโพธิสัตว์จึงได้กำหนดห้ามการกระทำบาปในลักษณะเช่นนี้จนเป็นประเพณีนิยมที่ไม่กินเนื้อโคกระบือมาจนถึงปัจจุบันทุกวันนี้<O></O>
ตามกฎเกณฑ์ของธรรมชาตินั้น สัตว์ใหญ่ก็เปรียบเหมือนสัตว์ที่มีหนี้กรรมจากการกระทำของตนเองน้อยหน่อย ส่วนสัตว์เล็กก็คือผู้ที่มีเวรกรรมอยู่มาก และจะต้องมาเวียนว่ายตายเกิดอีกหลายๆ ภพ หลายๆชาติ เพราะฉะนั้น คำอ้างของมนุษย์เราที่นิยมกินเนื้อสัตว์มักจะกล่าวกันอยู่เสมอว่า หากกินเนื้อสัตว์ใหญ่จะต้องรับกรรมมาก แต่ถ้า กินสัตว์เล็กก็รับกรรมน้อย เป็นคำกล่าวที่ เป็นการเข้าใจอย่างผิดๆ<O></O>
การเบียดเบียนสิ่งที่มีจิตวิญญาณนั้นเป็นการกระทำที่ผิดต่อศีลและเป็นบาปทั้งสิ้น โดยไม่ต้องคำนึงถึงชนิดหรือขนาดของสัตว์ เพราะสัตว์ทุกๆ ตัวก็มีจิตวิญญาณทั้งสิ้นไม่ว่าจะเป็นสัตว์เล็กหรือสัตว์ใหญ่ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสัตว์ที่มีคุณค่าที่ให้น้ำนม และให้แรงงานที่เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์โดยตรง เพราะฉะนั้น การบริโภคสัตว์ชนิดนี้จะมีความบาปหนาเพิ่มขึ้นอีก <O></O>

อ่านฉบับเต็มที่

˹ѧ