ธรรมเป็นน้ำดับไฟ จิตใจมันรุ่มร้อน ดีดดิ้นทางนู้นทางนี้

การให้ทานการรักษาศีล การฟังอรรถฟังธรรมเป็นมงคลแก่จิตใจอย่างมากทีเดียว วันเช่นนี้ เช่นอย่างวันเสาร์-วันอาทิตย์ควรจะให้เป็นวันว่างเพื่อธรรมะเข้าสู่จิตใจ อย่าปล่อยไปเลย เช่นว่าวันว่าง ว่างแล้วไปใหญ่เลย ใช้ไม่ได้นะ ว่างการงานทีนี้ก็เที่ยวเล่นเตร็ดเตร่เร่ร่อน ไม่เกิดประโยชน์ วันว่างจากงานภายนอกก็เข้าสู่งานภายใน คือด้านจิตใจละดี เวลานี้ชาวพุทธเรารู้สึกห่างเหินธรรมะมากจนน่าวิตก เพราะฉะนั้นจึงพูดเสมอ ถ้ามีญาณดูไปจิตใจดวงใดมันก็เป็นไฟเผากันแหลก ถ้ามีญาณนะ แต่นี้จะมีหรือไม่มีก็ไม่รู้ละ หลวงตานี่มันเซ่อ เข้าใจไหม ก็พูดด้นๆ เดาๆ ไปบ้างอย่างนั้นละ จะเดาหรือไม่เดาให้ท่านทั้งหลายพิจารณาเอา

ธรรมเป็นน้ำดับไฟ จิตใจมันรุ่มร้อน ดีดดิ้นทางนู้นทางนี้ เป็นฟืนเป็นไฟส่งกระแสของไฟกระจายไปหมด เผากัน ถ้ามีธรรมเข้าสู่ใจจะสงบลงๆ ใจจะเย็น มันร้อนมากนะ ใจกับกิเลสถ้าได้เผากันแล้วร้อนไม่มีกาลเวลา ธรรมเข้าไปเป็นน้ำดับไฟ ค่อยเย็นหน่อยนะ เช่นอย่างวันว่างวันนี้ควรจะทำความสงบใจบ้าง วันนี้ว่างจากงานภายนอก ให้ประกอบงานภายใน ให้จิตใจมีความโปร่งใส สง่างามด้วยการอบรมจิตใจ พักอารมณ์ของจิตบ้าง อารมณ์นั้นน่ะกวนจิต ความคิดความปรุงต่างๆ เรียกว่าอารมณ์ของจิต กวนจิตตลอดเวลา หาความสงบเย็นไม่ได้

พอเราเอาสารส้มเข้าแกว่งน้ำที่มันขุ่นๆ นั้นมันก็ใสขึ้นมา สารส้มได้แก่คำภาวนา เช่นพุทโธๆ เป็นต้น แกว่งเข้าไปในจิต จิตจะใสขึ้นมาๆ สารส้มได้แก่ธรรม แกว่งเข้าไปๆ ในจิต จิตจะสงบเย็นและผ่องใสขึ้นมา นี่เรียกว่าสารส้มคือธรรม ภายนอกสารส้มจริงๆ ภายในสารส้มคือธรรม ใจมันเศร้าหมอง สารส้มคือธรรมแกว่งลงไปมันก็สงบผ่องใส น้ำขุ่นอยู่ตามตุ่มตามไหเอาสารส้มแกว่งลงไปมันก็ใส นี่ก็ให้เอาสารส้มแกว่งบ้างนะ สารส้มคือธรรมให้ใจสงบร่มเย็น