ประวัติโคนัน (คุโด้ ชินอิจิ) ยอดนักสืบ (เผยข้อมูล ที่เพื่อนๆอาจไม่เคยทราบมาก่อน)

Premsuda (May) · 6 กุมภาพันธ์ 2010

ประวัติโคนัน (คุโด้ ชินอิจิ) ยอดนักสืบ (เผยข้อมูลลับ ที่เพื่อนๆอาจไม่เคยทราบมาก่อน)

คุโด้ ชินอิจิ Kudo Shin'ichi i ตัวละครจากการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่อง ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน ในฉบับภาษาอังกฤษใช้ชื่อว่า
จิมมี คุโด (Jimmy Kudo) ชินอิจิเป็นนักเรียนชั้นปีที่ 2 โรงเรียนมัธยมปลายเทตันอายุ 17 ปี เป็นลูกชายของ
คุโด้ ยูซากุ และคุโด้ (ฟุจิมิเนะ) ยูกิโกะ เกิดเมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม คลั่งไคล้ เชอร์ล็อค โฮม
ตามคุณ พ่ออย่างมาก พ่อแม่ไปอยู่ที่ลอส แองเจลิส ส่วนเขาก็อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นคนเดียวตั้งแต่อายุ 14 ปี
เพราะได้รับอิทธิพลจากที่มีพ่อเป็นนักเขียน นิยายสืบสวน

ทำให้เขามีบทบาทในฐานะนักสืบ ม.ปลาย ชินอิจิเป็นคนฉลาด มีไหวพริบ ช่างสังเกต มีความมั่นใจในตนเอง
และด้วยความที่ชินอิจิเป็นคนที่ค่อนข้างจะติดเก๊ก ทำให้เขาเนื้อหอมมาก มีสาวๆมาคลั่งไคล้มากมาย
เขาเป็นเพื่อนห้องเดียวกับ โมริ รัน ลูกสาวของ โมริ โคโกโร่ เขามีความสามารถพิเศษหลายอย่างเช่น เล่นฟุตบอล
ขับเฮลิคอปเตอร์ แต่ชินอิจิต้องการฝึกเพื่อเป็นทักษะของนักสืบเท่านั้น ชินอิจิไม่ชอบ ลูกเกด แต่ชอบ
เลมอนพายมาก สิ่งที่แย่มากคือชินอิจิร้องเพลงไม่เก่ง

และเพราะความอยากรู้อยากเห็นทำให้วันหนึ่งเขาได้เห็นการทำผิดกฎหมายขององค์กรมืดจึงถูกชายชุดดำ
(จินและวอดก้า) เอายาให้กินจนตัวหดเล็กลง หลังจากที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตนเองแล้ว คุโด้ ชินอิจิ
ก็พยายามที่จะสืบหาองค์กรมืดนั้นเพื่อหายาแก้ เพื่อที่จะได้กลับไปตัวโตอีกครั้ง โดยใช้ชื่อปลอมว่า เอโดงาวะ โคนัน
เเละมาอาศัยอยู่ที่บ้านของรันซึ่งมีพ่อเป็นนักสืบเอกชนที่ชื่อโมริโคโกโร่(นักสืบจอมเห่ย)

เอโดกาว่า โคนัน เป็นร่างที่ตัวเล็กลงเพราะโดนยาปริศนาขององค์กรลับคุโด้ ชินอิจิได้ไปเดทกับ
โมริ รันที่สวนสนุกแห่งหนึ่งและได้ไขคดีการฆาตกรบนเครื่องเล่นอันหนึ่ง ระหว่างทางกลับชินอิจิได้ไปเห็น
ชายชุดดำเจรจาแลกของต้องสงสัยจึงถูกทำร้ายด้านหลังและถูกจับกินยา aptx4869 เพื่อฆ่าเค้า แต่ยากลับทำให้เขาเป็นเด็ก
และเขาก็เข้าไปอยู่บ้านของโมริ โคโกโร่ พ่อของรัน เพื่อจะติดตามหาชายชุดดำ

แต่เนื่องจากเขาเป็นเด็ก จึงต้องอาศัยเครื่องมือจาก ดร. อากาสะ ใช้โคโกโร่เป็นทางผ่านของการคลี่คลายคดี
เป็นนักเรียนชั้นประถม 1 ของโรงเรียนประถมเทตัน โคนันเป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มนักสืบเยาวชน โดยภาพรวมที่คน
อื่นเห็นแล้วโคนันจะเป็นเด็กที่ฉลาดมีไหวพริบและมี ความคิดเป็นผู้ใหญ่ คงจะมีแต่โคโกโร่ที่เห็นว่าโคนันเป็นตัวเกะกะ
และในตอนนี้ เขาก็กำลังตามหาข้อมูลของกลุ่มชายชุดดำอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อให้กลับมาเป็น...
คุโด้ ชินอิจิอีกครั้งพ่อแม่ของชินอิจิคือคุโด้ ยูซากุ ฟูจิมิเนะ ยูกิโกะ มีคนที่รักชื่อรัน

ต่อมาได้มีเด็กคนหนึ่งที่ชื่อ ไฮบาระ ไอ หรืออีกนามหนึ่งคือ มิยาโนะ ชิโฮะ โค้ดเนม เชอร์รี่ ซึ่งเป็นคนหนึ่ง
ที่รู้เบื้องหลังของโคนัน และมีนักสืบจากแดนตะวันออกชื่อฮัตโตริ เฮย์จิ ต้องการแข่งขันการสืบคดีกัยคุโด้ ชินอิจิ
เค้าเป็นอีกคนหนึ่งที่รู้ความจริงเกี่ยวกับโคนัน มีคนที่แอบหลงรักชื่อ โทโมยะ คาซึฮะกรมตำรวจก็มีคน
ที่รับหน้าที่ที่ต้องไปเจอกับโมริ โคโกโร่ บ่อย ๆคือ สารวัตร เมงูเระ โจซูซึ่งมีลูกน้องมือขวาชื่อ หมวดทาคางิ วาตารุ
และมีลูกน้องที่สวยและมีเสน่ห์อีกคนชื่อ
หมวดซาโต้ มิวาโกะทั้ง 2 แอบปิ๊งกันเงียบ ๆ

คำคม: ความจริง มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!!!

#################################################################

ประวัติตัวละคร เรื่อง โคนัน

คุโด้ ชินอิจิ

นักสืบมัธยมปลายอายุ 17 ปี เป็นลูกชายของคุโด้ ยูซากุ และฟุจิมิเนะ ยูคิโกะ เกิดเมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม คลั่งไคล้เชอร์ล็อค โฮม
อย่างมาก พ่อแม่ไปอยู่ที่ LA ส่วนเขาก็อยู่ที่ญี่ปุ่นคนเดียวตั้งแต่อายุ 14 ปี ชินอิจิ ิเป็นคนฉลาด มีไหวพริบ ช่างสังเกต
มีความมั่นใจในตนเอง เขามีความ สามารถพิเศษหลายอย่างเช่น เล่นฟุตบอล ยิงปืน ขับเฮลิคอปเตอร์ แต่ชินอิจิต้องการฝึกเพื่อ
เป็นทักษะของนักสืบเท่านั้น ชินอิจิไม่ชอบลูกเกด แต่ชอบเลมอนพายมาก สิ่งที่แย่มากคือชินอิจิร้องเพลงไม่เก่ง

คุโด้ ยูซากุ

พ่อของคุโด้ ชินอิจิเป็นนักเขียนนิยายนักสืบชื่อดัง เรื่องที่โด่งดังที่สุด คือเรื่อง Night Baron เพราะคุโด้ ยูซากุเป็นนักเขียน
ทำให้ชินอิจิ คลุกคลีอยู่กับกองหนังสือนักสืบ
และเริ่มคลั่งไคล้เชอร์ล็อค โฮมในที่สุด

ฟุจิมิเนะ ยูคิโกะ

แม่ของคุโด้ ชินอิจิ ซึ่งฟุจิมิเนะเป็นนามสกุลเดิมของเธอ เป็นดาราดังที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุ 19 ปี ปัจจุบันอยู่ที่
LA ยูกิโกะชอบเรียกชินอิจิว่า ชินจัง

โมริ โคโกโร่

พ่อของโม รัน ฉายาของเขาคือโคโกโร่นิทรา เพราะเวลาคลี่คลายคดีจะเหมือนนอนหลับ เป็นเหมือนทางผ่าน
ของโคนันในการนำ ความจริงมาตีแผ่แต่โคโกโร่ก็ยินดีรับความ ชื่นชอบเวลาคนอื่นชมทั้งๆที่ไม่รู้ว่า ตัวเองทำอะไรไปบ้าง
โคโกโร่มีนิสัยเจ้าชู้และสูบบุหรี่จัดมาก ชอบเล่นไพ่นกกระจอก แต่ก็มีข้อดีคือเล่นยูโดเก่ง และยิงปืนได้แม่น
นักร้องที่ชื่นชอบมากคือโอกิโนะ โยโกะ

โมริ รัน

ลูกสาวของ โมริ โคโกโร่ นิทรา เป็นคู่รักของ คุโด้ ชินอิจิ และเป็นนางเอกของเรื่องนี้
เธอมีความสามารถพิเศษคือวิชา คาราเต้ ที่ยากจะหาใครมาเทียบได้ และมีสัมผัสพิเศษ
ในการไขปริศนาคดีด้วย

คิซากิ เอริ

แม่ของโมริ รัน เป็นทนายความฉายาควีนแห่งนักกฎหมาย เนื่องจากไม่เคยแพ้คดี เป็นคนที่ฉลาดซึ่งต่างกับโคโกโร่มาก
เอริทำอาหารไม่เก่ง แยกกันอยู่กับโคโกโร่ตอนรันอายุ 7 ปี
แต่ยังไม่หย่าร้างกัน

ดร.อากาสะ ฮิโรชิ

เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่อยู่ข้างบ้านของคุโด้ ชินอิจิ เขาคอยช่วยเหลือโคนันทุกๆเรื่อง ตั้งแต่เรื่องที่ชินอิจิกลายเป็นโคนัน
นอกจากนี้เครื่องมือที่ช่วยเหลือโคนันในการคลี่คลายคดี ดร.อากาสะก็เป็นคนประดิษฐ์

ซึซึกิ โซโนโกะ

ลูกสาวคนที่สองของซึซึกิ ชิโรและโทโมโกะ เป็นเพื่อนรักของรัน โซโนโกะเป็นคนที่มีความมั่นใจสูง
แล้วก็ชอบเที่ยวหาเพื่อน ในที่สุดเธอก็ได้พบกับเคียวโกกุ มาโคโตะ โซโนโกะ
ชอบถึงขนาดลงทุนเปลี่ยนมือถือใหม่

เคียวโคคุ มาโคโตะ

เป็นแชมป์คาราเต้ เขาชอบซึซึกิ โซโนโกะ ครั้งหนึ่งโซโนโกะเกือบถูกฆ่าเขาก็ช่วยไว้

ฮัตโตริ เฮย์จิ

ลูกชายของฮัตโตริ เฮย์โซ และอิเคนามิ ชิซูกะ เขาเป็นนักสืบมัธยมปลายเหมือนชินอิจิ เล่นเคนโด้เก่ง
ชอบนิยายสืบสวนของเอลารี่ ควีน เข้ามาโตเกียวเพื่อจะมาแข่งกับ
คุโด้ ชินอิจิ เขาก็เป็นคนหนึ่งที่ ี่รู้ตัวจริงของโคนัน และทั้งคู่ก็กลายมาเป็นเพื่อนซี้กันในที่สุด

โทยามะ คาซึฮะ

เพื่อนของเฮย์จิตั้งแต่สมัยเด็กมีความผูกพันกันด้วยกุญแจเหล็ก คาซึฮะเก็บเศษกุญแจไว้ในเครื่องรางสองชิ้น
ชิ้นหนึ่งเก็บไว้ กับตัวเอง และและอีกชิ้นให้เฮย์จิติดตัวอยู่ เธอเชื่อเสมอว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่คอยคุ้มครองเฮย์จิให้ปลอดภัย
ตอนแรกเธอไม่ชอบรันอยู่นิดๆ แต่พอรู้จักรันมากขึ้น ก็เริ่มสนิทกัน

โคจิม่า เกนตะ

หนึ่งในสมาชิกขบวนการนักสืบเยาวชนที่ยึดตำแหน่งหัวหน้าโดยการ บังคับคนอื่นเอา เป็นเด็กที่ใจร้อน

โยชิดะ อายูมิ

หนึ่งในสมาชิกขบวนการนักสืบเยาวชน เป็นเด็กที่น่ารัก

ซึบุรายะ มิทซึฮิโกะ

หนึ่งในสมาชิกขบวนการนักสืบเยาวชนที่ดูท่าจะมีหลักการ และเหตุผลมากกว่าเด็กคนอื่น เขาชอบวิชาวิทยาศาสตร์มาก

ไฮบาระ ไอ

เป็นคนที่ดูเงียบขรึม ตัวจริงคือ มิยาโนะ ชิโฮ หรือโค้ดเนม sherry เป็นผู้ผลิตยา aptx4869 เกิดแอนตี้ไม่ค้นคว้า
เรื่องยาต่อเนื่องจากองค์กรนำ ยาที่เธอผลิต ไปใช้กับคนโดยไม่บอก และสาเหตุที่สำคัญคือพี่สาวถูกคนในองค์กรฆ่า
จึงถูกขังในห้องแก๊สดังนั้นเธอจึงตัดสินใจกินยา aptx4869 เพื่อฆ่าตัวตาย
แต่ร่างกายกลับกลายเป็นเด็กจึงหนีออกมา และได้รับการช่วยเหลือจากดร. อากาสะ ฮิโรชิ

เมงูเระ จูโซ

เป็นตำรวจที่เกลียดการใช้นกต่อที่สุด บ่อยครั้งที่คุโด้ ชินอิจิช่วยคลี่คลายคดีให้

วาตารุ ทาคางิ

เป็นตำรวจที่ดูแล้วสุภาพ อ่อนหวาน และเป็นหมวดที่คอยติดตามสารวัตรเมงูเระ และก็แอบชอบผู้หมวดซาโต้อยู่ด้วย

ซาโต้ มิวาโกะ

เป็นคนฉลาด คล่องแคล่วว่องไว และเธอก็แปลกใจในความฉลาดของโคนันและไฮบาระ
พ่อของเธอเสียชีวิตในหน้าที่ตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอจึงเจริญรอยตามผู้เป็นพ่อ มิวาโกะนับถือเมงูเระ
จูโซเหมือนเป็นพ่อของเธออีกคน

ยีน กับ วอดก้า

องค์กรลึกลับที่แต่งกายด้วยสีดำมีอำนาจและ เป็นเบื้องหลังของบุคคลสำคัญหลายคนทั่วโลก
ยีนเป็นบุคคลหนึ่งในองค์กรนี้ ท่าทางของเขาเยือกเย็น แฝงไปด้วยรอยยิ้มอันเย้ยหยัน เขาฆ่าคนอย่างเย็นชา
และก็เป็นผู้ที่ฆ่ามิยาโนะ อาเคมิ (พี่ของมิยาโนะ ชิโฮ (ไฮบาระ ไอ)
ซึ่งนั่นก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ชิโฮทรยศองค์กรและถูกยีนตามฆ่า) ยีนเป็นคนที่ฉลาดและมีความรอบคอบมาก
เหมาะสมแล้วที่เขาจะถูก วอดก้าเรียกว่าเป็นลูกพี่ ส่วนวอดก้านั้นก็จะติดตามและช่วยงานของยีน

จอมโจรคิด หรือ จอมโจร 1412

ตัวจริงของจอมโจรคิดก็คือ คุโรบะ โทอิจิ คิดปรากฏตัวครั้งแรกที่ปารีสเมื่อ 18 ปีก่อน
และได้หายสาบสูญไปถึง 10 ปีมีข่าวลือว่าเขาตายไปแล้ว ซึ่งจอมโจรคิดคนนี้ก็ตายแล้วจริงๆเพราะอัญมณีที่ขโมย
เป็นเป้าหมายของคนร้ายอีกกลุ่ม มีนักเขียนนิยายคนหนึ่งสนใจจอมโจร หมายเลข 1412
และบังเอิญทำเหล้าหกใส่ตัวเลข 1412 จึงอ่านได้ว่า KID เขาสามารถปลอมตัวและปลอมเสียงได้แนบเนียนมาก

- ตัวจริงของจอมโจรคิด คือ คุโรบะ โทอิจิ เป็นพ่อของคุโรบะ ไคโตะ
- ตัวจริงของจอมโจรคิดก็คือ คุโรบะ โทอิจิ คิดปรากฎตัวครั้งแรกที่ปารีสเมื่อ 18 ปีก่อน และได้หายสาปสูญไปถึง 10
มีข่าวลือว่าเขาตายไปแล้ว ซึ่งจอมโจรคิดคนนี้ก็ตายแล้วจริง ๆ เพราะอัญมณีที่ขโมยดันเป็นเป้าหมายของคนร้ายอีกกลุ่ม
บางคนอาจจะสงสัยกับที่มาของตัวเลข 1412 ความจริงมันเป็นรหัสของจอมโจรผู้นี้ มีนักเขียนนิยายคนหนึ่งสนใจจอมโจร
หมายเลข 1412 มาก และบังเอิญทำเหล้าหกใส่ตัวเลข 1412 จึงอ่านมันได้ว่า KID เขาสามารถปลอมตัวและปลอมเสียงได้แนบเนียนมาก
และก็มีเรื่องแง้ม ๆ มาว่าคน ๆ นี้แหละเป็นอาจารย์สอนการแปลงโฉมให้ยูกิโกะกับชารอน
- KID เป็นจอมโจรชื่อก้องโลก เป้าหมายของเขาคือการโจรกรรมอัญมณีและผลงานศิลปะที่มีชื่อ ระดับโลก และว่ากันว่า
FBI หรือ CIA หรือตำรวจสากลอะไรเนี่ย ตั้งรหัสลับจอมโจรระดับชาติให้เขา ด้วยความเจ็บใจ

หลังจากที่จอมโจรคิดหายตัวไปนั้น อีก 8 ปีต่อมาเขาก็ปรากฏตัวขึ้น แต่คราวนี้สถานที่ที่เขามักจะลงมือเป็นหลักคือญี่ปุ่นนี่เอง
ซึ่งแท้จริงจอมโจรคิดคนปัจจุบันก็คือคุรุบะ ไคโตะ สาเหตุที่เขาเป็นจอมโจรคิดก็เพื่อต้องการหาและจัดการคนร้ายที่ฆ่าพ่อของเขา

#################################################################

ประวัติ โกโช อาโอยามะ ผู้แต่งโคนันยอดนักสืบ

ประวัติ

โกโช อาโอยามะ ที่ คอการ์ตูนหลายคนรู้จักกันนั้น จริงๆแล้วเป็นแค่ชื่อนามปากกา โดยชื่อจริงๆของเขาก็คือ
โยชิมาสะ อาโอยามะ ผลงานของผู้แต่งท่านนี้ จะโดดเด่นมาก ในแง่เนื้อเรื่องที่เกี่ยวกับ วัยรุ่น เป็นเจ้าของผลงาน
การ์ตูนดังเรื่อง ไยบะ และ ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน

โกโช เกิดวันที่ 21 มิ.ย. ค.ศ.1963 ที่ เมืองไดเอย์ จังหวัดทตโตริ โกโชฉายแววอัจฉริยะการวาดการ์ตูนมาตั้งแต่ยังเด็ก
เมื่อเขาสามารถได้ตำแหน่งที่1 จากการแข่งขันวาดภาพ ในขณะที่เขากำลังศึกษาชั้นป.1 ต่อจากนั้น โกโชจบการศึกษา
จากมัธยมปลายอิคุเอย์ และไปศึกษาต่อที่ คณะศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยนิฮอน ในขณะที่เขากำลังศึกษา
อยู่ในระดับมหาวิทยาลัย เขาก็ได้เข้าประกวดในศึกนักเขียนการ์ตูนหน้าใหม่ และ ก็เป็นผู้ชนะเลิศ ซึ่งจุดนี้ก็เป็นจุดนำร่อง
แห่งถนนสู่การเป็นนักเขียนการ์ตูนมืออาชีพของเขาเลย

ในด้านการทำงาน ตัวโกโชเองไม่เคยเป็นผู้ช่วยนักเขียนการ์ตูนคนไหนมาก่อน แต่เคยร่วมงานกับ ยูตากะ อาเบะมาก่อนสมัยเรียน
ประสบการณ์ในงานครั้งนี้มีผลกับผลงานของเขามากทีเดียว
โดยเฉพาะด้านลายเส้นตัวการ์ตูนของเขานั้น ได้รับอิทธิพลมาจากการ์ตูนผู้หญิงมากพอควร

กลางหน้าหนาวปี 1986 ได้รับรางวัลนักเขียนหน้าใหม่จากการประกวดของโชกักกุกังครั้งที่ 19 จากผลงาน
"Chotto Matte" (รอหน่อยนะ) เรื่องนี้ได้ตีพิมพ์ลงในนิตยสารโชเน็นซันเดย์ภายในปีเดียวกัน
และนั่นก็เป็นการเริ่มต้นของ โกโชอาโอยามะ และ มีผลงานทยอยลงมาเรื่อยๆ ต่อจากนั้น

- ปลายปี 1987 ผลงาน "Magic Kaito" (จอมโจรอัจฉริยะ) ลงตีพิมพ์ในนิตยสารโชเน็นซันเดย์
- ปี 1988 ผลงาน "ไยบะ" ปรากฏโฉมครั้งแรกในนิตยสารโชเน็นซันเดย์
- ปี 1992 ได้รับรางวัลโชกักกุกังครั้งที่ 38 ประเภทการ์ตูนเด็ก จากเรื่องไยบะ
- ปี 1994 โคนัน เปิดตัวครั้งแรกในโชเน็นซันเดย
- ปี 2001 ได้รับรางวัลโชกักกุกังครั้งที่ 46 ประเภทการ์ตูนชาย จากเรื่องโคนัน
และผลงานของอาจารย์จากเรื่องโคนันนี่เอง ทำให้โกโชกลายเป็นนักเขียนการ์ตูนระดับร้อยล้านในปัจจุบัน
และโคนันสามารถทำยอดขายได้มากกว่า100,000,000 เล่ม ปัจจุบัน โกโช แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกับ มินามิ ทาคายามะ
ซึ่งเป็นผู้พากย์เสียง เอโดงาวะ โคนัน ในอนิเมชั่นเรื่องโคนัน นั่นเอง

ผลงาน

* ผลงานการ์ตูนเรื่องเหล่านี้ สามารถหาอ่านได้ใน เรื่องสั้นของอาโอยามะ เล่มเดียวจบ ของสำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ

[Chotto Matte(1987)*
หนุ่มน้อยอัจฉริยะที่หลงรักสาวรุ่นพี่แสนดีคนหนึ่งในโรงเรียนเดียวกัน เนื่องจากช่องว่างระหว่างอายที่เป็นอุปสรรค
เขาจึงตัดสินใจใช้ไทม์แมชชีนที่เขาประดิษฐ์ขึ้นเดินทางข้ามเวลา แต่คนที่ขึ้นไปกลับเป็นรุ่นพี่ที่ตนเองหลงรักแทน
โดยต้องแลกกับ ความทรงจำของทุกคนเกี่ยวกับเธอคนนั้นจะเลือนหายไปด้วย คำสุดท้ายที่เธอพูดกับเขา
ก่อนที่ไทม์แมชชีนจะทำงานคือ "Chotto Matte" (รอหน่อยนะ)

[Natsu no SANTACLAUS (ซานตาคลอสฤดูร้อน)(1987)*
เด็กหนุ่มคนหนึ่งบังเอิญไปกดรหัสคำสั่งดาวเทียมให้เล็งเป้าหมายมาทำลายโลกเข้า จนร้อนถึงฝ่ายควบคุมดาวเทียม
พวกเขาต้องพยายามอย่างสุดชีวิตเพื่อให้เด็กหนุ่มคนนั้น จำรหัสนั้นได้ และ กดยกเลิกคำสั่งทำลายไปซะ
รวมถึงไหว้วานนักร้องสาวไอด้อลคนดัง ที่เขาแอบปลื้มอยู่มาอยู่เป็นเพื่อนด้วย และไม่ว่าพระเอกจะต้องการอะไร
ฝ่ายทีมงานดาวเทียมก็ได้จัดให้ตามนั้น ราวกับว่าเป็น ซานตาคลอส เลย

[Magic Kaito (จอมโจรอัจฉริยะ)(1987)
คุโรบะ ไคโตะ หนุ่มเซียนมายากล ค้นพบตัวตนที่แท้จริงของพ่อที่ตายไปแล้วว่า เป็นจอมโจรในชุดสูทขาว
นามว่าจอมโจร KID เพื่อค้นหาถึงสาเหตุลึกลับเบื้องหลังการตายของพ่อ ไคโตะจึงตัดสินใจสานต่อในงานของพ่อ...
ในนามของจอมโจร KID โดยมีสารวัตร นาคาโมริ เป็นไม้เบื่อไม้เมาเป็นประจำ แถมลูกสาวของสารวัตรนั้น
ก็ดันเป็นเพื่อนสนิทสมัยเด็กๆของไคโตะอีกด้วย

[Samayoeru Akai Shoushou (ผีเสื้อแดง)(1988)*
เรื่องราวของคดีปริศนารหัสลับของสาวปริศนารายหนึ่ง ถูกส่งมาท้าทายยังนักสืบหนุ่มผู้ซึ่งจะต้องแก้รหัสลับนั้น
ให้ได้ก่อนเวลาจะหมดลง แถมจบแบบหักมุมอีกตะหาก เรื่องนี้ถูกนำมาดัดแปลงสร้างเป็นอนิเมโดยให้
คุโด้ ยูซากุ และยูกิโกะ(คือ พ่อแม่ของคุโด้ ชินอิจิ ใน โคนัน)มารับบทนักสืบหนุ่มและสาวปริศนาคู่นี้

[Tantei George no MINIMINI Daisakuen (ภารกิจแบบมินิของนักสืบจอร์จ)(1988)*
จอร์จ นักสืบร่างจิ๋วที่มากับไหวพริบและอุปกรณ์สารพัด เพื่อช่วยเหลือผู้จ้างวานสาวน้อยน่ารักจากการตามล่า

[Play It Again(คุณปู่ซู่ซ่า)(1988)*
น่าจะเรียกว่า เป็นต้นแบบของการ์ตูนเรื่องไยบะ เลยทีเดียว เรื่องราวของ ซันจูโร่ คุณปู่ที่ปกติไม่ค่อยจะลงรอยกับหลานสาว
ในวันหนึ่ง เขาได้รับพรจากต้นซากุระให้กลับเป็นเด็กหนุ่มได้อีกครั้ง

[Ekusukaribaa (เอ็กซ์คาลิเบอร์)(1988)

[Yaiba (ไยบะ) (1988)
ซามูไรหนุ่มน้อยนาม คุโรงาเนะ ไยบะ กับการผจญภัยและการประมือกับยอดฝีมือมากมาย
นับตั้งแต่คู่แค้นตลอดกาลในโรงเรียนไปจนถึงมนุษย์ต่างดาวที่พยายามจะครอบครองโลก
และมีโอนิมารุเป็นคู่ปรับตลอดกาล และเคยได้รับรางวัลโชกักกุกังครั้งที่ 38 ในปี 1992

[4-Ban Third (ไม้สี่จอมดูด)(1991)*
นากาจิม่า ชิเงรุ ฝีมือการเล่นเบสบอล***อย่างแรง แต่เมื่อเขาได้ไม้เบสบอลสวรรค์ประทาน มาไว้กับมือ
ทำให้ฝีมือของเขาดีขึ้นอย่างมหัศจรรย์ จนช่วยให้ทีมได้รับชัยชนะ

Meitantei Konan (ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน ,Case Closed ชื่อที่เรียกในอเมริกา) (1994)
ผลงานสร้างชื่อที่ทำให้ โกโช เป็นนักเขียนการ์ตูนระดับร้อยล้าน เรื่องราวของ คุโด้ ชินอิจิ นักสืบหนุ่มมัธยมปลายชื่อดัง
ถูกกลุ่มที่เรียกว่า ชายชุดดำ กรอกยากลายเป็นเด็กประถม เนื่องจากรู้ความลับขององค์กรชั่วร้าย้ ก็เลยต้องย้ายบ้านไปอยู่กับ
โมริ รัน เพื่อนสาวคนสนิท ตามคำแนะนำของดร.อากาสะ เพื่อนบ้าน พร้อมกับเปลี่ยนชื่อเป็นเอโดงาวะ โคนัน
และได้ช่วย โมริ โคโกโร่ พ่อของรัน ซึ่งเป็นนักสืบกำมะลอให้โด่งดัง เพื่อที่จะได้ตามล่าหาคนชุดดำที่ทำให้ร่ายการของเขา
หดตัวได้ง่ายขึ้น

#################################################################

ที่มา

-http://pirun.ku.ac.th/~b4913411/konan.htm-
-http://www.zheza.com/index.php?a=blog&b=entry&uid=122543&eid=19-
-http://www.vcharkarn.com/vblog/41389-
-http://my.dek-d.com/MeMoKung/story/view.php?id=144704-
-http://www.gangtoon.com/data/6/0123-1.html-
-http://www.tlcthai.com/club/view_topic.php?type=content&club=conan_club&club_id=4866&table_id=1&cate_id=-1&post_id=15662-

emaN resU · 6 กุมภาพันธ์ 2010

"โคนัน" อีกเวอร์ชั่น

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=769><TBODY><TR><TD><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" background=../../../images/kal_titlebar_bg.gif><TBODY><TR><TD align=middle></TD><TD align=right></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=309 vAlign=top width=1></TD><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 width=760 height=167><TBODY><TR><TD height=163 width=53> </TD><TD width=596><SCRIPT type=text/javascript>AC_FL_RunContent( 'codebase','http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=7,0,19,0','width','600','height','160','src','images/header','quality','high','pluginspage','http://www.macromedia.com/go/getflashplayer','movie','images/header' ); //end AC code</SCRIPT><OBJECT codeBase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=7,0,19,0" classid=clsid:d27cdb6e-ae6d-11cf-96b8-444553540000 width=600 height=160>

<embed width="600" height="160" src="images/header.swf" quality="high" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" type="application/x-shockwave-flash" ></embed></OBJECT><NOSCRIPT></NOSCRIPT></TD><TD width=97><TABLE border=0 width=97 height=161><TBODY><TR><TD height=157 width=91>

ภาพ ป๋องแป๋ง
ลงสี ปูเป้</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%"><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height=312 width="25%"><TABLE border=0 width=171 align=center height=181><TBODY><TR><TD class=style2 height=177 width=165>.....[SIZE=+1]ส[/SIZE]มัยพระเจ้าคันธาระ
ครองราชสมบัติอยู่ ณ เมือง
ตักกสิลา มีพราหมณ์
ผู้หนึ่งได้เลี้ยงลูกโคไว้
ด้วยความทะนุถนอม
เอาใจใส่ดูแลราวกับมัน
เป็นลูกตนเลยทีเดียว
พราหมณ์เรียกลูกโคนั้นว่า
[SIZE=+1]นันทิวิสาล[/SIZE]</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width="75%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=567 height=365><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=324 width="73%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=550 height=360><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD bgColor=#00cc33 width="27%"><TABLE border=0 width=183 align=center height=181><TBODY><TR><TD class=style2 height=177 width=177> โคนันทิวิสาลเติบโตเป็น
โคหนุ่ม มีรูปร่างล่ำสันแข็งแรง
มีความเคารพ และเชื่อฟัง
พราหมณ์ชรา

แม้ว่าโคนันทิวิสาลจะคอย
ช่วยเหลือการงานอย่างเต็มที่
แล้วก็ตาม ก็ยังคิดหาโอกาส
ตอบแทนคุณของพราหมณ์
ให้มากยิ่งขึ้นอยู่เสมอ
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" bgColor=#ffffff><TBODY><TR><TD><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=332><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=378><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=374><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height="100%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=342><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height="100%" vAlign=center width="25%"><TABLE class=style2 border=0 width=163 align=center height=181><TBODY><TR><TD class=style2 height=177 width=157> พราหมณ์ชราจึงเดินทาง
ไปยังคฤหาสน์ของท่าน
เศรษฐีในทันที เพื่อมาขอ
ท้าพนันกับท่านเศรษฐี
ตามที่โคนันทิวิสาลบอก</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=center width="75%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=567 height=262><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=364><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=360><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=323><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=319><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=327><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=323><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height="100%" rowSpan=2 width="58%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=436 height=365><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD bgColor=#00cc33 height=71 width="42%">
วันเวลาผ่านไป จนกระทั่งเหลืออีกเพียง
คืนเดียว ก็จะถึงกำหนดวันประลองกำลัง
</TD></TR><TR><TD height=296><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=315 height=292><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height="100%" rowSpan=2 width="54%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=405 height=341><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD bgColor=#00cc33 height=69 width="46%">
พราหมณ์ชรารู้สึกกังวล จนไม่อาจข่มตาหลับลงได้
จนกระทั่งใกล้รุ่ง จึงเผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
</TD></TR><TR><TD height=273><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=346 height=269><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height="100%" width="28%"><TABLE border=0 width=190 align=center height=181><TBODY><TR><TD height=177 width=184>เช้าวันรุ่งขึ้น พราหมณ์ชราและ
โคนันทิวิสาลจึงเดินทางเข้าไป
ในเมืองทันที

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width="72%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=546 height=320><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=316><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=312><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=208 width="77%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=581 height=238><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD bgColor=#00cc33 width="23%"><TABLE border=0 width=156 align=center height=181><TBODY><TR><TD height=177 width=150>ชาวเมืองบางคนยิ้มเยาะ
กล่าวคำกระทบกระเทียบ
ต่างๆ นานา จนกำลังใจ
ของ พราหมณ์ชราตกลง
ไปเรื่อยๆ จนแทบจะไม่มี
แรงเดิน

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=277><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=273><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=339><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=335><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height=45><TABLE border=0 width=689 align=center height=26><TBODY><TR><TD height=22 width=626>
ทันทีที่เห็นขบวนเกวียน หนึ่งร้อยเล่มผูกติดกันอยู่เบื้องหน้า พราหมณ์ชราแทบจะหมดแรงไปเลยทีเดียว
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD height=26><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=360><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=286><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=282><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=318 rowSpan=2 width="48%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=411 height=339><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD bgColor=#00cc33 height=71 width="52%">
ความคิดทั้งหลาย อื้ออึงอยู่ในสมองพราหมณ์ชรา
จนควบคุมอารมณ์ไม่ได้เสียแล้ว
</TD></TR><TR><TD height=269><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=340 height=265><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=318><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=392><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff height="100%" width="72%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=543 height=345><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD bgColor=#00cc33 width="28%"><TABLE border=0 width=196 align=center height=181><TBODY><TR><TD height=177 width=190>โคนันทิวิสาลได้ยินพราหมณ์
เรียกตนด้วยถ้อยคำที่บาดหู
ต่อหน้าฝูงชนจำนวนมากมาย
เช่นนี้ จึงหมดกำลังใจที่จะออก
แรงลากเกวียน ได้แต่ยืนนิ่ง
น้ำตาไหลพรากอยู่ตรงนั้น

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height="100%" width="22%"><TABLE border=0 width=152 align=center height=184><TBODY><TR><TD height=180 width=146>เย็นวันนั้น พราหมณ์ชรา
ได้แต่นอนอยู่แต่ในบ้าน
เพราะแพ้พนัน เสียดาย
ทั้งเงินและอับอาย
ขายหน้า</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width="78%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=590 height=260><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=327><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=324><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=327><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=322><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=384><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=380><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=327><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=328><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height=294 width="24%"><TABLE border=0 width=171 align=center height=161><TBODY><TR><TD height=157 width=220>พราหมณ์ชราจึงเข้าไป
ในเมือง ท้าประลองกับท่าน
เศรษฐีอีกครั้งหนึ่ง </TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width="76%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=574 height=336><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=327><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=352><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height="100%" width="20%"><TABLE border=0 width=105 align=center height=184><TBODY><TR><TD height=180 width=99>
วันเวลาผ่านไป
จนถึงวันประลอง กำลังครั้งสำคัญ

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width="80%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=605 height=225><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=327><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=345><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=337><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=333><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height=25><TABLE border=0 width=689 align=center height=26><TBODY><TR><TD height=22 width=626>
โคนันทิวิสาลได้ฟังคำพูดที่ไพเราะรื่นหูเช่นนั้นก็เกิดกำลังใจ
มีเรี่ยวแรงเต็มที่จึงค่อยๆ ออกแรงลากเกวียนทั้งหนึ่งร้อยเล่มนั้น
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD height=26><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=339><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height="100%" width="20%"><TABLE border=0 width=130 align=center height=184><TBODY><TR><TD height=180 width=203>
ด้วยพละกำลังอัน
มากมายมหาศาล
ของโคนันทิวิสาล
เกวียนค่อยๆ เคลื่อน
ออกไปเรื่อยๆ
ทีละเล่มๆ
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width="80%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=605 height=273><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height=40><TABLE border=0 width=689 align=center height=26><TBODY><TR><TD height=22 width=626>
บรรดาชาวเมืองทั้งหลายที่เฝ้าดูอยู่ เห็นพราหมณ์ชรายิ้มแย้มแจ่มใส
ท่าทางมั่นใจ จึงพากันส่งเสียงเอาใจช่วย
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD height=26><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=363><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height=214 width="22%"><TABLE border=0 width=136 align=center height=184><TBODY><TR><TD height=180 width=130>
ในที่สุดเกวียน
ทั้งหนึ่งร้อยเล่ม
ก็เคลื่อนไปข้างหน้า
อย่างช้าๆ ท่ามกลาง เสียงโห่ร้องยินดี
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width="78%"><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=590 height=300><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=351><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=347><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="89%" height=288><TBODY><TR><TD height=282><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=289><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD height=4></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=1 width="100%" height=0%><TBODY><TR><TD bgColor=#00cc33 height=38><TABLE border=0 width=699 align=center height=26><TBODY><TR><TD height=22 width=693>
ชาวบ้านชาวเมืองต่างเข้ามารุมล้อมแสดงความยินดี ให้เงินทองของกินของใช้แก่พราหมณ์ชราและโคนันทิวิสาล
เป็นรางวัลในครั้งนี้ด้วย จากคำพูดที่ไพเราะและจริงใจของพราหมณ์ชรา ทำให้โคนันทิวิสาลสามารถทำงานครั้งสำคัญนี้
ได้สำเร็จ สามารถตอบแทนคุณให้พราหมณ์ชรามีความสุขสบายตลอดมา
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD height=38><TABLE id=Table_01 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=757 height=413><TBODY><TR><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=764 height=72><TBODY><TR><TD height=5 colSpan=3></TD></TR><TR><TD height=19 width=56></TD><TD width=653>
Copyright © Dhammakaya Foundation. All rights reserved.
</TD><TD width=55> </TD></TR><TR><TD height=2 colSpan=3></TD></TR><TR><TD height=3></TD><TD height=3>
จบ
</TD><TD height=3> </TD></TR><TR><TD height=5></TD><TD height=5 colSpan=2>
ที่มา : หนังสือนิทานชาดก โดย พระภาวนาวิริยคุณ
</TD></TR><TR></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="74%"><TBODY><TR vAlign=top><TD rowSpan=2 width="8%"></TD><TD bgColor=#b8e9ed width="84%" align=middle></TD><TD rowSpan=2 width="8%" align=right></TD></TR><TR vAlign=top><TD width="84%" align=middle>
<TABLE border=0 cellSpacing=1 cellPadding=1 width="100%" height=502><TBODY><TR align=middle><TD height=4></TD></TR><TR align=middle><TD height=497>
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" height=497><TBODY><TR><TD height=490 background=images/buddha1.jpg><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center><TBODY><TR><TD rowSpan=3 width=10> </TD><TD class=normal_en width=183 align=middle>
นันทิวิสาลชาดก
</TD><TD rowSpan=5 width=10 align=middle> </TD></TR><TR><TD class=normal_en height=6 width=20 align=middle></TD></TR><TR><TD class=normal_en align=middle>
:: สาเหตุที่ตรัสชาดก ::
</TD></TR></TBODY></TABLE>......ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล มีภิกษุ ๖ รูป เรียกว่า พระฉัพพัคคีย์ เป็นผู้ที่ไม่ตั้งใจปฏิบัติธรรม ชอบก่อกวน กลั่นแกล้ง หาเรื่องทะเลาะวิวาท พูดจาข่มขู่ เสียดสีภิกษุอื่นๆ อยู่เสมอ จนกระทั่งความทราบถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธองค์จึงกล่าวตำหนิโทษพระฉัพพัคคีย์ แล้วตรัสให้โอวาทว่า “ผู้กล่าววาจาหยาบคาย ย่อมนำความฉิบหายมาให้ตนเอง เพราะเขาย่อมไม่เป็นที่พอใจของใครๆ แม้แต่สัตว์เดียรัจฉานก็ตาม” แล้วพระพุทธองค์ทรงนำ นันทิวิสาลชาดก มาตรัสเล่าเป็นอุทาหรณ์
<HR width="75%">
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center><TBODY><TR><TD width=10> </TD><TD class=normal_en width=183 align=middle>
:: ข้อคิดจากชาดก ::
</TD><TD width=10 align=middle> </TD></TR></TBODY></TABLE>
๑. แม้คนที่กตัญญูรู้คุณ ตั้งใจจะทดแทนคุณ ยอมทำตามใจเราทุกอย่าง ก็ยิ่งมีสิ่งที่เขาทนไม่ได้คือ ถ้อยคำที่ไม่ไพเราะ คำพูดที่เสียดแทงใจ เพราะฉะนั้นไม่ว่ากาลไหนๆ ใครๆ ก็ไม่ควรพูดคำหยาบเลย
๒. การพูดด้วยคำพูดที่ดีพร้อมในทุกแง่ทุกมุม เป็นมงคลอย่างยิ่ง จัดอยู่ในมงคลชีวิต มงคลที่ ๑๐ มีวาจาสุภาษิต
๓. องค์ประกอบของวาจาสุภาษิต
(๑) พูดด้วยจิตประกอบด้วยเมตตา มีเจตนาดี
(๒) พูดแต่คำจริง
(๓) พูดแต่คำสุภาพอ่อนน้อม
(๔) พูดแต่คำที่เป็นประโยชน์
(๕) พูดตามกาลอันสมควร รู้ว่าเมื่อไรควรพูด เมื่อไรควรนิ่ง
</TD></TR></TBODY></TABLE>
</TD></TR></TBODY></TABLE>
</TD></TR><TR vAlign=top><TD colSpan=3>
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" align=center><TBODY><TR vAlign=top><TD rowSpan=2 width="9%">

</TD><TD height=47 width="87%" align=middle> </TD><TD rowSpan=2 width="4%" align=right>

</TD></TR><TR vAlign=top><TD bgColor=#b8e9ed width="87%" align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
</TD></TR><TR vAlign=top><TD height=19 colSpan=3> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></P>