ผมเป็นเกย์ครับ แต่ไม่เคยสมหวังในความรักเลย

ผมเป็นเกย์ครับ แต่ไม่เคยสมหวังในความรักเลย
มันทรมานมากๆอะครับ คนที่ผมคิดว่าใช่และชอบเค้าเค้ากลับไม่ชอบผม
คนที่ชอบผมผมก็กลับไม่ชอบเค้า

ผมควรทำไงดีผมทรมาน ผมอยากรุ้ว่าผมมีกรรมอะไรหนักหนา ที่สำคัญโดนหลอกประจำหลอกให้รักและเค้าก็ทิ้งไปมีคนอื่นเสมอๆ เสียใจมาหลายครั้งแล้วคับ

 

การมีครอบครัว มีคนรักเป็นทุกข์อย่างยิ่ง ใหม่ๆก็ดีแต่หลังๆไม่ดี
เลิกคิดซะเถอะ

 

ก็คบกันเป็นเเบบกึ่งเพื่อน กึ่งแฟนสิ ก็คือ เขายังอยู่ยังคบ ยังไปไหนกับเรา แต่เขา ก็อาจไปมีคนอื่น เราก็ไม่รับรู้เขาตรงนั้น เราจะรับรู้เฉพาะตอนที่เขาอยู่กับเรา ก็ดีไม่ใช่เหรอ
และการทำงานที่เกื้อกูลกันไปเรื่อยๆ มันจะกลายเป็นความรักได้

 

ก็ต้องรู้จักปล่อยวางค่ะ หัดคิดซะว่าเป็นกรรมของเราแต่อดีตชาติ

ก็อยู๋ที่กรรมที่คุณเคยทำเอาไว้ คุณก็ควรจะปล่อยวางถ้าเห็นเขาไม่รักเราก็ปลอยวางซะสิ

เราชอบก็ส่วนชอบ เหมือนคุณถือก้อนหินหรือของที่คุณชอบที่หนักๆชิ้นหนึ่ง มันจะหล่นแล้วคุณก็ไม่ยอมให้มันหล่นไม่ยอมทั้งๆรู้ว่ามันหนัก คุณเอามามาถือไว้ได้ก็ต้องรู้จักวางได้สิ ความรักบนโลกนี้ไม่ใช่ของที่ยั่งยืนแม้แต่สังขารของคุณเอง

_____________________________

สุขใดเหมือนแม้นการไม่เกิดไม่มี

จะไม่ละความเพียรถ้ายังไม่ถึงนิพพาน

 

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=3 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%"><TBODY><TR><TD class=A2 vAlign=top><TABLE border=0 cellSpacing=2 cellPadding=2 bgColor=#f5f5f5 align=center><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

</TD></TR></TBODY></TABLE>

ปรัชญาพุทธกับคนรัก (ที่ไม่รักเรา)
​

</TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle>

<TABLE border=0 cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" align=left><TBODY><TR><TD class=A2 vAlign=top>
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้มาทิ้งไป

จึงกำลังจะฆ่าตัวตาย

ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้า
จึงได้กล่าวให้สติกับสีกา ว่า

"โยมจะทำอะไรรึ"


หญิงสาว "อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนๆก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ"


หญิงสาวตอบ พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า

"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"

หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า "ทำไมล่ะเจ้าคะ"
พระธุดงส์ตอบว่า"ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ"

หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า
"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"

พระธุดงส์ตอบ"โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด

แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม

ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"


ปรัชญาพุทธกับคนรัก (ที่ไม่รักเรา) : ศาลาธรรม


</TD></TR></TBODY></TABLE>​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อย่าไปติดใจเลย อาจไม่ใช่คู่กัน
หรือชาติที่แล้ว เราเคยไปทำเขามาก่อน คิดแค่นี้ก็จบ

แต่ชาติปัจจุบันที่ได้ศึกษามา ว่าใครชอบเถียงหรือเคยทำให้พ่อแม่ช้ำใจมักจะโดน''คนที่เรารัก''ทำกับเรา เพราะเราเคยทำกับ''คนที่รักเรา''(คือพ่อแม่)มาก่อน



“เวรกรรม”ทำ “รักล่ม” “ปุ๊กกี้”สำนึกบาปร้ายใส่ “แม่”

<EMBED height=400 type=application/x-shockwave-flash pluginspage=http://www.macromedia.com/go/getflashplayer width=500 src=http://vdo.palungjit.org/nuevo/player/nvplayer.swf?config=http://vdo.palungjit.org/nuevo/econfig.php?key=9d097bd3e8ef30567a5c allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always"></EMBED>

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นก็มีทุกข์
เปลี่ยนมารักตัวเองดีกว่า การรักตัวเองก็ต้องทำที่พึ่งให้แก่ตนเอง เลิกคาดหวังกับผู้อื่นเพราะไม่มีใครเลยในโลกนี้ที่จะรักคนอื่นมากกว่ารักตัวเอง

 

จะใช้เรื่องเพศมาตัดสินเรื่องนี้ก็ไม่ถูกนะคะ

ทั้งชายหญิง ต่างก็มีโอกาสที่จะผิดหวังในเรื่องนี้เช่นกัน แล้วแต่บุญกรรม

การที่คุณเป็นเกย์แล้วกลับมองเสียว่า เอ เพราะเราเป็นเพศนี้หรือเปล่า ไม่จริงเลยค่ะ

อยู่ที่ใจเรา ลองย้อนไปมองคนที่บ้านซิคะ มีคนรักเราอีกมากมาย จะสนทำไมแค่เรื่องนี้

ปัญหาข้างต้นที่คุณบอก มันก็เกิดกับทุกคนแหละค่ะ ^^

ดิฉันเองในฐาะสตรีข้ามเพศ ใช้ชีวิตลำบากกว่าคุณเยอะ ไม่หวังหรอกค่ะเรื่องนั้น

เอาแค่ชีวิตทุกวัน ทำดี บากบั่นมานะ ให้มีคนยอมรับก็พอแล้วค่ะ

 

ผมก็เป็นครับ

ไม่ได้สมหวังเหมือนกัน

ที่เราเป็นเกย์เพราะ เคยทำผิดศีลข้อ 3 มาหลายๆชาติรวมกันแล้วมาส่งผล

เห็นเขาบอกว่า วิบากกรรมแบบนี้ จะหนักกว่า ชายหญิงปกติ

เพศแบบนี้คนที่สมหวังผมก็เห็นมีน้อยครับ

ผมเข้าใจความรู้สึกนะ เพราะผมก็เหมือนคุณแหละ

เราควรสร้างบุญกุศลเยอะๆ อโหสิกรรมกับสิ่งที่เราได้ทำๆมา

อะไรๆก็จะต้องดีขึ้นล่ะครับ

 

ความเป็นเกย์มันไม่ใช่อย่างนั้นสิครับ มันรู้จักกันเพียงเพื่อผ่านๆ ถ้าไม่ฝใช่แฟนก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก

 

ขอบคุณทุกท่านมากๆนะครับ จิงๆแล้วผมไม่ได้อยากเป็นเกย์เลย แต่เป็นไปแล้วเจ็บมาก โดนหลอกตลอด คุยกันคบกันปากบอกว่ารักเรา ชอบเรา สุดท้ายก็หนีไปมีคนอื่นประจำ เหมือนรักเล่นๆ หลอกๆ กันอะครับ

 

ลองไปหา อ.ก๋ง ดูนะคะ เราไปดูมาแล้ว อ.ก๋งบอกวิธีให้เราไปทำบุญแก้กรรมเก่าด้วย ลองไปที่หน้าเพจดูดวงนะคะ ลองไปหาดู

 

เป็นกรรมจากอดีตชาติ นะครับอย่าคิดมากเลยครับ
แม้แต่คนปกติก็ยังเป็นทุกข์เหมือนกรณีของท่าน นะครับ ลองอ่านอานิสงส์การรักษาศีลข้อที่ ๓ ดูนะครับ แล้วพยายามรักษาให้บริสุทธิ์ให้ได้มากที่สุด

ผู้รักษาศีลข้อ ๓ คือ เว้นจากกาเมสุมิจฉาจาร ได้แก่เว้นจากการประพฤติผิดในกาม
(ไม่ทำชู้กับคู่ครองของผู้อื่น)
ได้รับอานิสงส์ผลถึง ๒๐ ประการ (ปรมตฺถโชติกา) คือ

๑. ไม่มีข้าศึกศัตรู
๒. เป็นที่รักแห่งชนทั่วไป
๓. หาข้าวน้ำเครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่ อาศัยได้ง่าย
๔. หลับก็เป็นสุข
๕. ตื่นก็เป็นสุข
๖. พ้นภัยในอบาย
๗. ไม่ต้องเกิดเป็นหญิงหรือเป็นกะเทยอีก
๘. ไม่โกรธง่าย
๙. ทำอะไรก็ทำได้ โดยเรียบร้อย
๑๐. ทำอะไรก็ทำโดยเปิดเผย
๑๑. คอไม่ตก (คือมี สง่า)
๑๒. หน้าไม่ก้ม (คือมีอำนาจ)
๑๓. มีแต่เพื่อนรัก
๑๔. มีอินทรีย์ ๕ บริบูรณ์
๑๕. มีลักษณะบริบูรณ์
๑๖. ไม่มีใครรังเกียจ
๑๗. ขวนขวายน้อยไม่ต้องเหน็ดเหนื่อย หากินง่าย
๑๘. อยู่ที่ไหนก็เป็นสุข
๑๙. ไม่ต้องกลัวภัยจากใคร ๆ
๒๐. ไม่ค่อยพลัดพรากจากของที่รัก

ทุกวันนี้เป็นผลจากอดีตนะครับ ไม่ต้องทำอะไรให้มากเลย( แก้กรรมก็ไม่ได้ ) พยายามรักษาศีลข้อที่ ๓ มากๆๆนะครับ

 

คุณพุทธเวทย์ ก็อย่าคบเพื่อผ่านๆสิ โอเค เราชอบเขา เมื่อเราเป็นแฟนเป็นตัวเป็นตนไม่ได้ เราก็เป็นเพื่อนกันเกื้อกูลกัน ก็ได้ใกล้ชิดกับเขาแล้ว และถ้าเขารู้ว่าเราชอบเขา แต่เขาก็ไม่ได้ตีจากยังคบเป็นเพื่อนอยู่ ยังได้ใกล้ชิดกันที่สำคัญพยายามหากิจกรรมการงานที่ต้องร่วมกัน ได้ประโยชน์ร่วมกัน รับรองอยู่นาน และเราก็ได้ใกล้ชิดกับเขาด้วย หลายคนอาจรู้จักแค่ผ่านๆ แต่เคสเรา เราทั้งคนอดีตและปัจจุบัน เราเจอคนแรก ชอบเขามาก และเขาก็รู้ว่าเราชอบเขา แต่เราก็คบกันเป็นเพื่อนสนิท แต่กึ่งแฟน เพราะออกเดทกันสองต่อสองบ่อยมาก ไปเดินชอปปิ้งกัน ทานอาหารกัน เจอกันเดือนละหลายๆครั้ง เป็นปี ตอนแรกเราก็เกิดหึงหวงแสดงความเป็นเจ้าของ โดยไม่อยากให้เขาคบเพื่อนคนไหนเลย พอเรารู้เราก็อาละวาดหนัก จนต้องโกรธกันไปพักนึง แต่เมื่อเรายังรักเขา เราก็พยายามง้อ จนเขาก็กลับมาอีก คราวนี้ มีข้อตกลงซึ่งกันและกัน ว่าจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวกัน แต่จะเจอกันใกล้ชิดกันเป็นปกติ มีความสุขมาก เวลาผ่านไป 7 ปี เราก็ยังเจอเขาอยู่ตลอด ต่อมาเรามาเจอคนที่ใช่อีกคน ทำงานร่วมกัน ใจเราชักเปลี่ยน เรารู้สึกเฉยชากับคนเก่าแล้ว เรารู้สึกดีกับคนใหม่ นี้ เหมือนกับตอนที่รู้จักคนเก่าแรกๆแล้ว และคนนี้ก็รู้ว่าเราชอบเขา แต่เขาก็บอกให้คบกันเป็นเพื่อนไปก่อนจะได้คบนาน เขาไม่ให้เราแสดงความเป็นเจ้าของ แต่เราก็เจอกันบ่อย มีออกเดทกัน ทานข้าวกันที่สำคัญทำงานร่วมกันด้วย ไปไหนมาไหนด้วยกัน เจอกัน เดือนละสิบกว่าครั้ง มีพักหลัง ที่งานน้อยลงเจอกันแค่เดือนละ4 ครั้ง แต่เราก็รู้ว่าเขาก็มีกิ๊กมาก แต่เขาไม่ได้จริงจังกับกิ๊ก เพราะเขาชอบสนุก เราก็ไม่ว่า บางทีเขายังเอากิ๊กเขา มารู้จัก และไปด้วยกันสามคนเลย ในเราก็นึกว่า ให้เขาได้ผ่อนคลาย และถ้าเราไม่แสดงอาการหึง เขาก็จะสบายใจและยังดีกับเราอยู่ตลอด ก็เป็นจริง แต่เราก็พยายามหากิจกรรมการงานที่ต้องทำร่วมกันมีการเกือ้กูลกันทำให้ ความสัมพันธ์ไปตลอดและยาวนาน ปีกว่าแล้ว ยังเจอกันอยู่เลย

 

อยากจะบอกว่าความรัก ไม่ใช่เขาจะต้องรักเราเพียงคนเดียว เขาอาจรักเป็นสิบ แต่เราก็เป็นหนึ่งในสิบนั้น เราก็น่าจะพอใจ ถ้าเปรียบให้เห็นภาพ เคยดูละครกษัตริยา บุเรงนอง มีมเหสี พระชายาเป็นร้อย และได้ผลัดกันไปหาตำหนักนั้นตำหนักนี้ จน มีการอิจฉาริษยากัน แต่คนที่ชนะคือพระอัครมเหสี ได้บอกว่า เรื่องอะไร จะไปทำในสิ่งที่พระสวามีไม่ชอบ ก็คือ อยู่เฉยๆ ไม่สนใจใคร่รู้ว่าพระสวามีจะมีใคร หรือไปตำหนักไหนคืนนี้ และเมื่อรพระสวามีชอบใคร เราก็ควรเมตตากับคนนั้นด้วย ถึงจะเอาใจชนะพระสวามีอยู่

 

เรายังเคยคิดนะว่า บางครั้งเขาบ่นกับเรา อยากได้เด็กผู้ชาย เรายังคิดว่าถ้าเจอจะนำมาเสนอเขา เขาก็จะได้รู้ว่าเราไม่ได้หึงหวง เราเคยครั้งหนึ่ง เขาเอาเด็กผู้ชายมาด้วย มารู้จักกับเรา เราก็รู้อยู่ว่าเขาคิดยังไงกับเด็กนั้น แต่เราทำไม่สนใจ และทำเป็นมีนำใจกับเด็กคนนีด้วย เชื่อไหม เขารู้สึกดีใจ และมาพูดกับเราว่าเขาซึ้งใจเรามาก

 

แต่ไม่กี่เดือน เขาก็เบื่อและเฉยๆกับเด็กนั้นแล้ว เราเคยถามเขาเขาว่าเขาคบไปสนุกๆ ไม่ได้คิดจริงจังกับใคร แต่กรณีเราเขาคบเรานาน มีความห่วงใยใกล้ชิดกัน เราได้แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว แม้บางช่วงจะห่างไป ก็ไม่เกิน 15 วัน เราก็ต้องหาทางเจอกันจนได้ ไม่เรื่องงานก็เรื่องส่วนตัว

 

คนที่เป็นคู่กันต้องทำบุญร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน
ชาตินี้ต้องทำบุญของหอม เครื่องหอม บ่อยๆ น่ะค่ะ

 

ตกลงว่าจะหาข้อมูลเพื่อใช้ในการดำเนินชีวิตต่อไปหรือว่าจะมาระบายและหาเพื่อนหรือหาคนรู้ใจกันแน่ อ่านไปอ่านมามันแปลกๆ ถ้าจะหาข้อมูลว่าทำไมต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ ผมว่ามีหลายคนตอบไปแล้ว ตามหลักของกรรมก็คือในชาติที่แล้วเคยทำผิดศีลข้อกาเม มามาก ไม่ว่าจะผิดลูกเมีย สามี ลูกหลานคนอื่นเขา ซึ่งข้อปลีกย่อยของศีลข้อนี้มีมากหลายข้อครับ ลองไปหาอ่านดู แล้วเกิดมาเป็นแบบนี้มันก็ทุกข์เป็นเรื่องธรรมดา ไม่ใช่ว่าเกิดมาเป็นชายจริงหญิงแท้แล้วจะไม่มีทุกข์ คนทุกคนที่ไขว่คว้าหาในสิ่งที่คนอื่นต้องหยิบยื่นให้มันหนีความผิดหวังไม่พ้นหรอกครับ ความรักก็เช่นเดียวกัน เมื่อต้องการจากคนอื่นแล้วไม่ได้รับตอบกลับย่อมต้องผิดหวังเป็นธรรมดา ไปรักคนอื่นอยากให้คนนั้นเห็นในความรักเรา แล้วรักตอบกลับมา เมื่อเขาไม่สนใจก็เป็นทุกข์อีก ทุกข์เพราะหวังไว้ว่าต้องได้ ทำไมไม่รักแบบไม่ต้องหวังล่ะ แต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะคนเรามักชอบที่จะลงทุนแล้วได้ผลตอบแทนสูงๆอยู่แล้ว ลองมองตัวเองดูสิว่าเราไปรักเขาแล้วมันเหมาะสมกับเขาหรือเปล่า ไม่ใช่เขาไม่ได้เป็นแบบนี้ก็ยังดันทุรังไปรักอยู่นั่น หรือว่าเขาเป็นแบบนี้แต่หน้าตารูปร่างหน้าที่การงานความเหมาะสมต่างๆสารพัดที่เขามองดูแล้ว ยังไงเราก็ไม่มีทางเหมาะสมกับเขา เขาก็ไม่มีทางที่จะรักเราอยู่ดี แล้วที่ไปรักแต่เด็กๆมัทธยม แน่ใจหรือว่าเป็นความรัก ผมว่าเป็นความใคร่มากกว่า เพราะไปหลงในรูปร่างหน้าตาใสๆของเด็กๆ พอเห็นแล้วอารมณ์เพศพุ่งปรี้ดอยากจะได้มานอนกกนอนกอดให้หายอยากมากกว่า ไปส่องกระจกดูสิว่าคุณกับเด็กๆน่ะมันเหมาะสมกันไหม รักเด็กๆระวังจะไปนอนในคุกนะครับ ซึ่งคงจะได้ทุกข์แสนสาหัสแน่นอน (หรือว่าจะสุขสมก็ไม่รู้) เอาเป็นว่าหัดข่มใจตัดอกตัดใจเสียบ้าง เข้ามาในเวปที่ได้ศึกษาธรรมะแล้วลองเรียนรู้เรื่องธรรมะดูบ้าง มีวิธีให้เราแก้ไขเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่เราอยากแก้ ความรักที่มุ่งหวังให้ได้รักตอบกลับมา เป็นความรักที่ทุกข์ตั้งแต่แรกคิดแล้ว ลองรักแบบไม่หวังในสิ่งตอบแทนดูบ้างแล้วจะรู้ว่าความรักนั้นเป็นความสุข

 

เห็นด้วยกับข้อความด้านบนครับ
เว็ปพระพุทธศาสนาอย่าเอาบอร์ด
ไว้เป็นที่หาความกำหนัดทางเพศ
ไม่มีทุกข์แล้วจะรู้จักสุขได้ยังไง