ผีกระหัง

ภูติผีปีศาจเหล่านั้น ผมไม่ทราบสาเหตุ ว่าสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ทำไมต้องเกิด ผีมีลักษณะเป็นวิญญาณของคนที่ตายไปแล้วมาปรากฏให้เห็น แต่ลักษณะของ ผีกระสือ ผีกระหัง ผมขอจัดให้อยู่ในลักษณะของพวกปีศาจ

หลังจากที่ผมเล่าเรื่องผีกระสือแล้ว จะมาเล่าเรื่องผีกระหัง วันนั้นที่ผมเห็นผีกระสือลอยผ่านบ้านผมไป รุ่งขึ้นอีกคืน ผีกระหังก็มาบินผ่านมาในบริเวณบ้านของผม คืนนั้นประมาณ 2-3 ทุ่ม ผมยืนอยู่ในบ้าน ได้ยินเสียง ผับ ๆ เหมือนเสียงนกกระพือปีก ก็เลยเงยหน้ามองขึ้นไป สิ่งที่ผมเห็นก็คือ ผู้ชายไว้ผมรองทรง อายุประมาณ 30 -40 ปี ไม่สวมเสื้อ นุ่งโจงกระเบนผ้าลายตาสามเหลี่ยมสีออกน้ำตาล เหมือนโจงกระเบนที่คนแก่สมัยก่อนนิยมใส่กัน มีกระด้งทำเป็นปีก 2 ข้าง แล้วมีหาง เป็นไม้ตีพริก แล้วยังหันหน้ามามองยิ้มกับผมอีก แล้วก็บินหายไป

สิ่งไหนถ้าผมไม่ได้เห็นด้วยตา ผมจะไม่ค่อยเชื่อ และสิ่งที่ผมสงสัยว่ามีจริงหรือเปล่า ผมมักจะได้เห็นด้วยตาตนเองเสมอ

 

เมื่อขึ้นเปลี่ยนกำลังพลที่ฐานหน้าตาพระยา ผบ.ร้อยสั่งทหารทุกนายว่า "อย่ารับของกินของใช้ทุกอย่างจากชาวบ้านที่นี่ พวกนี้เลี้ยงผีและเล่นไสยศาสตร์กันทุกบ้าน...!" อาตมารับทราบแต่ไม่รับปฏิบัติ ก็มันไม่เชื่อนี่ครับ...! ด้วยบารมีหลวงพ่อคุ้มหัว ทำให้อาตมารอดจากยาพิษ ยาสั่ง และอาถรรพ์มืด ที่หมอผีพวกนี้ตั้งใจจัดการกับอาตมา เหตุเพราะนำกำลังพลไปปิดตลาดมืด ทำให้พวกเขาหมดทางทำกิน จึงมีหนี้แค้นที่ต้องชำระกัน และทหารโดนเวทย์มนต์ลี้ลับเล่นงานปางตายไปหลายคน...

เมื่อเข้าเวรดึกอาตมาและเพื่อน ๆ ได้ยินเสียงหวืดหวือเหมือนกับมีตัวแมลงขนาดใหญ่ บินฉวัดเฉวียนไปมารอบฐาน พอมองไปยังต้นเสียง ทั้งที่มืดสนิทก็ยังมองเห็นวัวขี้ผึ้งตัวเล็ก ๆ ควบตะบึงอยู่บนอากาศอย่างคึกคะนอง...! อาตมาพกธงมหาพิชัยสงครามของหลวงพ่อ จึงไม่ได้หวั่นเกรงเจ้าวัวอาคมแม้แต่น้อย เพียงแต่บอกเพื่อน ๆ ว่า "อย่าทัก" เจ้าวัวร้ายก็หมดช่องทางทำอันตราย ต้องย้อนกลับไปหาเจ้าของในที่สุด อีกคราวหนึ่ง...ทหารยามของร้อย ร.๙๑๐๒ เข้าเวรดึกเช่นกัน... เห็นนกประหลาดตัวมหึมาบินพึ่บพั่บมาจับยอดไม้ข้างฐาน ด้วยความกลัวสุดขีดเลยซัดด้วยปืนกล ๙๓ เป็นชุด เจ้านกยักษ์ตกพลั่กลงมา ผบ.ร้อยและเพื่อนทหารที่ตกใจตื่น แห่กันไปดูแล้วก็พบกับสิ่งสยองขวัญ...! เป็นร่างของชายฉกรรจ์ที่มีร่างกายท่อนบนกำยำล่ำสัน กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ อย่างกับนักมวยปล้ำ ท่อนล่างตั้งแต่หัวเข่าลงไป ถูกมัดติดกันจนเล็กลีบนิดเดียว หน้าตาเหี้ยมแสยะอย่างกับยักษ์มาร แขนสองข้างคล้องกระด้งที่ใช้เป็นปีก..."ผีกระหัง"...! แม่นแล้ว...ผีกระหังที่เขาเล่าลือกันนั่นแหละ เห็นแล้วต้องยอมเชื่อว่ามันบินด้วยกระด้งได้จริง ๆ ก็แขนมันแข็งแกร่งออกปานนั้น คว้าคอใครเข้าคงหักทันที ร่างกายมันไม่มีบาดแผลแม้แต่น้อย แต่โดนแรงปะทะของกระสุนปืนกระแทกจนกระดูกป่นไปทั้งตัว...!

๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๓
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ

 

อืมๆๆ.๕๕๕ .อีกแระ.มาช่วยต่อ เรื่อง ผีกระหังด้วยอีกคนครับ.คือบอกตามตรงนะครับ
ตอนแรกส่วนตัวก็นึกว่าจะมีแต่ในนิยาย.หรือเป็นเรื่องเล่านะครับ..แต่ถ้าอ่าน
จากที่ คุณเจ้าคุณ พูดมามีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าจะใช่นะครับ..นอกจากช่วงอายุ
ลักษณะกางเกงที่ใส่ ลักษณะหาง.
แต่มีส่วนที่จะขออนุญาตช่วยเสริมเพิ่มเติม.
อีกอย่างคือ ขาของเค้าจะออกเป็นแท่งๆตันๆและก็ติดกัน ดูคล้ายคนขาสั้นและดูหนาๆเท่าๆกัน.
คือตรงช่วงรอยต่อตรงหัวเข่าที่เชื่อมระหว่างหน่อง
กับหน้าขาส่วนบนยังหนาๆอยู่ยังไม่ยืดออก
.และจะมีคล้ายๆอะไรมัดไว้ตรงข้อ
เท้าสูงขึ้นมาถึงบริเวณน่องขา.ตัวไม่สูง และดูออกตันๆล้ำๆ.
ที่สำคัญอีกอย่างกระด้งของเค้าไม่ใช่ลักษณะเป็นวงกลม
เหมือนที่เราใช้หรือส่วนตัวที่เคยได้ยินมา..
.แต่จะออกเป็นรูปทรงคล้ายวงรีไม่ใหญ่มาก..
อ่ออีกอย่างส่วนตัวไม่เคยเห็นตอนเค้ากระพือกระด้งเพื่อบินเลยไม่ทราบ
แต่รู้ว่าเค้าสามารถร่อนขึ้นไปเริ่มต้นในแนววิถีโค้งก่อนแล้วดิ่งขึ้นไปตรงๆจนสุด
ก่อนที่จะกลับตัวทิ้งน้ำหนักลงมาร่อนต่อได้คล้ายๆเครื่องบินบังคับ.
ประมาณนี้ ส่วนตัวคิดว่าเค้าก็น่ารักไปอีกแบบครับ
ปล.เล่าให้ฟังขำๆนะครับ..​

 

ได้มีความรู้ทั้งผีกระสือ ทั้งผีกระหังเลยนะครับ ขอบคุณครับ

 

กระด้งที่ผีกระหังเค้าใช้เนี่ย

เค้าสานเอง ไปซื้อมา หรือเกิดขึ้นโดยอาคมคะ

รบกวนผู้รู้ช่วยตอบที

ไม่ได้กวนนะ สงสัยจริงๆ ^ ^

 

สงสัย คงจะทำเองมากกว่า เหมือนกับที่ท่าน nopphakan ตอบมา

กระด้งของเค้าไม่ใช่ลักษณะเป็นวงกลม เหมือนที่เราใช้หรือส่วนตัวที่เคยได้ยินมา..

ดังนั้น กระด้งลักษณะแบบนี้ ต้องทำเอง เพราะคงไม่มีใครทำขาย

 

เมื่อกี้ลองถามเพื่อนๆหลายๆคนดู บอกว่าเคยเห็นกระด้งแบบนี้ไหม เพื่อนบอก
ว่าเคยเห็นแต่แบบกลมๆ.เพื่อใช้ในการแยกขนาดเมล็ดพันธ์ข้าว
ถ้าเป็นวงรีลักษณะทางกายภาพจะไม่เหมาะสม..
ส่วนตัวเลยเดาว่ารูปร่างคล้ายๆ
วงรี.น่าจะส่งเสริมในเรื่องเกี่ยวกับระบบการกระจายแรงลม.
ช่วยในเรื่องการบินการร่อน ส่วนพี่กระหังทำเองก็มีความเป็นไปได้สูง
.ส่วนถามว่าใครเป็นคนทำกระด้งให้พี่กระหัง
จุดนี้ไม่ทราบครับ ๕๕๕

 

55555555555555 มาเจอกันอีกแล้วในกระทู้นี้ ... เฮฮากันไป ....


..... กาลีนะ ไม่เคยเจอคะ ผีกระหัง กับ ผีกระสือ .. เคยแต่ได้ยินพ่อแม่ คนแก่เล่าให้ฟัง .. เจอแบบจ๊ะ ๆ คาตาไม่เยอะ

... ส่วนใหญ่จะเจอในนิมิตร ... แต่ถ้าที่เจอบ่อยสุดในชีวิตนี้เหรอคะ .... น่าจะเป็นพวก " ปอบ " นะคะ อันนี้เจอบ่อยสุดแล้วเท่าที่จำได้มายังกะขาประจำ .. เปลี่ยนหน้ามาเรื่อย .. กับ พวกเจ้าที่ประเภทต่าง ๆ ผี อสุรกายไม่เยอะเท่าไหร่ กับ ผีที่พวกหมอผีเลี้ยงไว้ ... แต่โชคดีอย่างตรงที่ถ้าไม่ได้หลับจะแค่สัมผัสรับรู้ได้ ... แต่ถ้าหลับแล้วละก็มาเป็นตัว ๆ กันเลย บางรายก็มานั้งคุย บางรายก็ชอบเรา บางรายขอส่วนบุญ มาขออยู่ด้วย หรือ หนักสุดก็ถูกส่งมาทำร้ายเรา

... ตอนแรก ๆ ก็ไม่เข้าใจว่าพวกเขาจะมาแกล้งอะไรกับคนอย่างเรามากมาย แต่ตอนนี้พอเข้าใจแหละ เลยทำใจได้พอสมควรยอมรับสภาพ ...