ผีปอบ-ผีปะกำ ประสบการณ์จริงกับตัวเอง

เรื่องมีอยู่ว่า ตัวผมเองเป็นคนที่มีสัมผัสที่ 6 สมัยตอนเป็นเด็กก็เจอผีเป็นประจำ เป็นเรื่องปกติ แถวบ้านผมจะมีคนเรียนของเรียนวิชาเยอะ เช่น ของที่ทำให้ข้าวเต็มยุ้งฉางตลอด คือจะมีกระปุกอันหนึ่ง(อิสานเรียกแอบ)เอาไปไว้บนยุ้งฉางกลางคืนก็จะมีเสียงข้าวไหลเข้าตื่นเช้ามาข้าวเปลือกก็จะเต็มยุ้งฉางเหมือนเดิม ตาของผมเองเคยเอามาใช้กลางคืนจะเห็นเป็นลิงดำตัวใหญ่นั่งอยู่หน้ายุ้งฉาง มันก็จะมีข้อห้ามเหมือนกันกับคนที่เอามาใช้ไม่รู้ว่าอะไรบ้าง แต่เอาไปคืนเจ้าของเขาแล้ว แต่ก่อนแถวบ้านจะนับถือ ผีฟ้า ผีปะกำ เด๋วนี้มีแต่ผีฟ้า ผีปะกำยังมีที่สุรินทร์ คนคล้องช้าง แถวบ้านจะเจอบ่อยคือ หมาดำตัวใหญ่ เท่าๆลูกวัว ไม่มีหมาที่ใหนใหญ่ขนาดนั้น (สำหรับบ้านนอก) เจอจะจะหลายครั้ง มีวันหนึ่งเมาเหล้ากลับบ้านมาดึกๆ 4 ทุ่ม บ้านนอก 1 ทุ่ม คนนอนหมดแล้ว ปวดเยี่ยวมากมักง่ายไม่อยากเยี่ยวในห้องน้ำ แต่ไปเยี่ยวข้างต้นมะพร้าวแทน แล้วก็เห็นหมาดำตัวใหญ่วิ่งผ่านหน้าบ้าน มาแถวๆข้างหน้าผม ห่างผมกระมาณ 10 เมตร มันวิ่งมาชนไม้ดังปัง แล้วก็เงียบหลังจากนั้นก็เห็นเป็นยายแก่ๆ ลุกขึ้นยืน ทีแรกผมก็ไม่กลัวคิดว่าตาฝาด เลยขยี้ตาแล้วเดินเข้าไปไกล้ๆแต่สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ผมก้าวขาไม่ออกเลย ยายแก่ๆยิ้มให้ผม หน้าตาไม่ใช่คนในหมู่บ้าน ผมชะงักอยู่แปบก็วิ่งเข้าบ้านไม่ได้บอกใครแล้ว ยังอุตส่าออกมาอาบน้ำอีก แล้วก็เข้านอน คืนนั้นแม่ผมนอนอยู่นอกห้องก็มีกุมารทองเรียกให้เข้าไปนอนในบ้าน(ที่บ้านเลี้ยงกุมารทอง) ถ้ามีอะไรไม่ดีเข้าบ้านจะเรียกทุกครั้ง หลังจากนั้นก็เจออีก เวลาดึกๆชอบ 5 - 6 ทุ่ม ชอบออกไปกินน้ำนอกบ้าน(ตุ่มดินอิสานเรียก แอ่งน้ำ) มันเย็นดี แล้วก็เจอลูกไฟลูกเท่ากำปั้น หลายๆลูกลอยขึ้นแล้วก็หาย สูงประมาณ 3 - 5 เมตร วันแรกเจอคนเดียว วันที่สองเจออีกเรียกเพื่อนไปดูด้วยเพื่อนไม่กล้าดูตอนแอบดูคนเดียวเสียงมันวิ่งมาหา เหมือนคนเหยียบใบไม้เข้ามาใกล้เราเรื่อยๆก็เลยไม่กล้าออกมาดึกๆอีกเลย กลางคืนวัวควายมันจะตื่น กระวนกระวาย เหมือนเจออะไร แต่จริงๆก็ไม่มีอะไร มันเห็นแต่เราไม่เห็น มาโดนเข้าตอนเข้ามาเรียนอยู่กรุงเทพ ทวดของผมเป็นคนคล้องช้างเขาถือผีปะกำ ผมไม่เคยเห็นเขาหรอกแต่ลูกหลานทุกคนเขาจะกัน กันหมด (การกัน คือ การปิดทวารทั้ง 9 เพื่อกันสิ่งไม่ดีทั้งหลายเข้า) แต่ตอนนั้นผมไม่รู้เรื่องอะไรพวกนี้หรอก ทวดผมเองที่เข้าจะกินผม เวลาปอบเข้า จะเข้าทางขา อาการคือ ขาจะชาขึ้นมาจากปลายเท้า ถ้าของแรงจะถึงหน้าเลย
ถ้าเทพลงจะปวดหัว ปวดไหล่ ผีปะกำถ้าเราผิดครู จะเป็นปอบที่แรงมาก(อิสานเรียกห่าก้อม) สามารถกินดิบคนได้เลย คือ การกินเป็นๆทั้งๆที่พูดคุยหรือเดินอยู่ อยู่ๆล้มตายเฉยๆ ตอนผมโดนก็ตอนนอน แต่ยังไม่หลับพึ่งจะวางหัวลงโดนเลย ชาถึงคือเลย ก็โดนเข้าอยู่ 3 วัน ถึงโทรไปบอกแม่ แม่ถึงไปหาพระตอนตี 4 ของวันที่ 4 ที่โดนปอบผีปะกำเข้า หลวงพ่อบอกให้กลับบ้านไปไล่ผีออกถ้าไม่กลับวันนั้นจะตาย ก็เลยได้กลับมาไล่ปอบออก แล้วก็ปิดทวารทั้ง 9 ไม่ให้มันเข้าอีก มาโดนอีกทีตอนเข้าบวชเป็นพระ โดนทั้งๆที่อยู่ในผ้าเหลือง ผมจำวัดอยู่ในศาลา กับหลวงพี่ 1 องค์ เณร 1 องค์ แบ่งห้องกันนอน อยู่ๆก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้าศาลา ประตูเปิดจริงแต่ไม่มีคน แล้วก็ได้ยินเสียงคนลากเก้าอี้ในศาลาวัด ผมก็เลยว่าไป มึงเป็นใครมึงมาทำอะไรแค่นั้นแหละ ฝาบาตรก็สั่น(บาตรตั้งบนขาตั้งพื้นศาลาวัดยกสูงเป็นปูน) มันเป็นไปไม่ได้เลยที่มันจะสั่นเพราะว่าพื้นสะเทือน หลังจากนั้นผมก็เจ็บท้องเจ็บมากจนทนไม่ไหว ก็เลยโทรไปหาพ่อพ่อขับรถมารับที่วัดกลับบ้าน แล้วก็โทรไปหาหลวงพ่อ อีกวัดหนึ่ง แม่ฝากผมให้เป็นลูกหลวงพ่อ หลวงพ่ออยู่ที่วัด ถ้ำสระพงษ์ อ.ขุขันธ์ จ.ศรีสะเกษ ผมเป็นคนศรีสะเกษ อยู่ อ. เมือง แต่บ้านแม่อยู่อ.ศรีรัตนะ (เรื่องทั้งหมดเกิดที่ อ.ศรีรัตนะ) แล้วหลวงพ่อก็บอกว่าถ้าโดนของเด๋วอีกซัก 30 นาทีจะอวกออก หลวงพ่อสวดมนต์อยู่ที่วัด ผมอยู่ที่บ้าน
ถึง 30 นาทีผมก็อวกออกมาเป็นสีดำ เหม็นเน่ามาก นอนกลางคืนก็จะมีเสียงคนเรียกใกล้ๆหูเวลาเรานอน แต่ผมไม่ได้ขาลรับ ผมก็ไปถอดของออกจนหมดที่วัดของหลวงพ่อ แล้วตอนกลับมา ลาสิกขาที่วัดที่บ้าน อ.ศรีรัตนะ เวลากลางคืนก็เจอดีจนได้ จะเห็นเป็นดวงไฟกลมๆเท่ากำปั้นหลายๆดวงลอยขึ้นแล้วก็หายไป สูงประมาณ 3-5 เมตร แล้วจะมีเสียงร้องเหมือนไก่ ปอบมันจะร้อง
กุ๊กๆ ๆ เหมือนไก่ ถ้าไปได้ยินเวลากลางคืนแสดงว่าคุณกำลังเจอของดีเข้าให้แล้ว เพราะไม่มีไก่ที่ไหนมาร้องเวลากลางคืนแน่นอน คืนนั้นผมมีพระเต็มคอ เรียกเณรมานอนเป็นเพื่อน เพราะกลัว ปลุกเณรขึ้นมาดูด้วย เณรเห็นแล้วคลุมโปงเลย ผมไม่ได้นอนทั้งคืน
ฝากเป็นอุทาหร เวลาได้ยินเสียงอะไรกลางคืนอย่าได้ไปทักเด็ดขาด
มีอีกหมู่บ้านหนึ่ง บ้านปราสาทเยอ อ.ไพรบึง จ.ศรีสะเกษ แค่ 6 โมงเย็นก็เข้านอนแล้วหมู่บ้านนี้มีคนที่ลิ้นเลียได้ถึงหู(ปอบใหญ่) เคยมาหมู่บ้านผมเห็นเด็กเล็กๆเขาก็แซวเล่นๆว่าอ้วนน่าตับหวาบจังเลย กลางคืนมาเด็กนอนร้องให้ทั้งคืน
จนต้องเขาคนแก่มีวิชามาเป่่าหัวให้ถึงหยุดร้องให้ หมู่บ้านนี้สุดยอดแล้ว ใครไม่เชื่อ เชิญลองของ รับรองไม่ผิดหวัง
ขอรับรองว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องจริงเจอกับตัวเองไม่ได้ไปฟังใครมาใครมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องผีตายโหง ปอบ ถามได้ยินดีช่วยเหลือ

 

ขอบคุณที่นำประสพการณ์แปลกๆ มาเล่าให้ได้อ่าน น่ากลัวมากมากเลยค่ะ

 

ขอบคุณประสบการณ์ดีๆครับ ผมก็อยู่ศรีสะเกษนะ อยู่ อุทุมพรพิสัย

 

ขอบคุณสำหรับคำติชมทุกท่านครับผม มีคนบ้านเดียวกันด้วย ว่าแต่ไปได้คาถา หัวใจพระอรหันต์ มาจากไหนเหรอครับ ผมเคยท่องมาจากหลวงปู่เกลี้ยง วัดบ้านโนนแกด อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ ยังมีอีกเยอะนะครับประสบการณ์เรื่อผีๆ (อยากอ่านอีกไหม) ใครมีปัญหาเกี่ยวกับผี หาทางออกไม่ได้ยินดีให้คำปรึกษาครับ (ฟรีๆ) อิอิ

 

ผมก็เอามาจากนั่นแหละครับ ไปกราบท่านสองหนแต่ได้เจอท่านหนเดียวครับ นี่ยังไม่ได้ไปอีกเลยอะครับ

 

น่ากลัวจังค่ะ แถวหมู่บ้านเราก็มีเยอะ เท่าที่ทราบจากปากต่อปากของผู้ที่มีญาน เขาจะพูดเหมือนกันเลยคือ ถ้าไม่มีธุระ ไม่อยากจะผ่านมาที่หมู่บ้านนี้เลยเพราะปอบเยอะ และเราก็เคยเห็นเป็นแสงเหมือนคนยืนกางแขน สีคล้ายๆแสงไฟจากหลอดกลม แต่มันลอยอยู่ประมาณหลังคาบ้าน2ชั้น และอยู่ห่างจากกอไผ่กะจากสายตาน่าจะประมาณ10 เมตร ช่วง4-5ทุ่ม ลอยช้าๆขื้นๆลงๆ พอเรียกคนในครอบครัวมาดูก็หายแล้ว ตอนแรกที่เห็นคิดว่าคงเป็นแสงจากไฟฉาย แต่ถ้าไฟฉาย ทำไมแสงถึงลอยอยู่ช่วงนั้นไม่ไปส่องกระทบกับอะไรเลย พูดแล้วยังรู้สึกเสียวๆอยู่เลย แสงนั้นลอยอยู่ที่สวนของเพื่อนบ้าน แต่แสงนั้นมีลักษณะเท่าคนจริงอยู่ในท่ายืนกางแขน ใครทราบบ้างว่านั่นคืออะไร!!! น่ากลัว แต่แถวบ้านมีคนที่เคยเห็นปอบเล่าว่า จะได้ยินเสียงเหมือนกระดิ่งวัวดังตามถนนตอนกลางคืน พี่คนนึงแกได้ยินเลยแอบมองในช่องรูของกระดานฝาบ้าน เห็นเป็นหมาดำตัวใหญ่ ที่ตามีแสงเหมือนส่องทาง แต่มันเดินอยู่ในนาห่างจากบ้านของแกไปพอสมควร{ บ้านแกจะอยู่ใกล้นา}

 

อธิบายเรื่องดวงไฟ

ดวงไฟที่เห็นเป็นวงกลมหลายๆวงลอยขึ้นสูงแล้วก็หายแต่มันจะเห็นตลอดอย่างต่อเนื่อง คือไฟที่เกิดจากเขาเอาของไปวางไว้ตรงนั้น ของที่ว่าจะเป็นกระปุกเหมือนยาหม่องแต่จะใหญ่กว่าหน่อยสีดำ ข้างในมีขี้ผึ้ง แล้วก็อีกหลายอย่างไม่รู้จะเรียกว่าอะไร ใช้ขังวิญญาณปอบ หรือผีโพง ส่วนใหญ่เขาจะเจาะรูบนต้นไม้เพื่อเอาของไปซ่อนไว้ เพราะถ้าเอาไว้ในบ้านกลางคืนมันจะออกหากินกบ กินเขียด กลัวคนอื่นรู้ว่าตัวเองเลี้ยงปอบ มีของ เด๋วชาวบ้านเขาจะไล่หนี จึงต้องเอาไปไว้ที่อื่นเวลาเรียกใช้ ก็ใช้คาถาเรียกครับ จริงๆแล้วไม่ได้มีแค่ดวงไฟ บางทีจะเป็นเหมือนไฟลอยขึ้นแล้วตกลงแต่เป็นไฟแดงๆเท่าตัวคนหรือใหญ่กว่า

 

แถวบ้านมีเยอะแยะเลยเรื่องพวกนี้ โดยเฉพาะหน้าฝน แล้วเราจะทำลายของพวกนี้ได้ยังไงคะ พวกสีผึ้ง หรือพวกของที่ได้มาจากพระหรือหมอไสยศาสตร์เราควรเก็บไว้หรือทำลายดีแล้วเราจะทราบได้อย่างไรว่าอันไหนดีไม่ดีคะ เพราะเคยได้สีผึ้งมาเหมือนกัน หากเราไม่ใช้ เคยได้ยินเขาว่าให้ทิ้งลงส้วมไปเลยแล้วมันจะเสื่อมเอง จริงมั๊ยคะ

 

สีผึ้งอะไรละ สีผึ้งมันมีหลายแนวนะครับ ของผมก็มีสีผึ้งที่ใช้ทาปากให้เป็นเมตตามหานิยม แต่สีผึ้งที่ใช้เล่นของแบบในเนื้อเรื่องนี่ผมไม่มี

 

ตอบเรื่องสีผึ้ง

ถ้าเป็นของดีก็ไม่มีอะไรครับ แต่ถ้าใช้ขี้ผึ้งปากผีทำก็จะมีปัญหาที่ว่า ถ้าเราเป็นคนจิตอ่อน กลางคืนเวลานอนไม่ค่อยหลับ หรือหลับๆตื่นๆเหมือนมีคนอยู่ด้วยตลอด ได้มาจากใครก็มีค่าเท่ากันครับ ส่วนใหญ่จะมีข้อห้าม ผมเคยถอดให้ผู้หญิงคนหนึ่ง เขามีสีผึ้งเอาไว้คุยให้ผู้ชายติดสงสัยเริ่มกลัวเลยไม่อยากใช้ วิธีการถอดของหรือทิ้ง ก็ใช้มนต์ถอดแล้วก็ต้องกัน(ปิดทวารทั้ง9) ไม่ให้ผีเข้าร่างเรา หรือถ้าเป็นของไม่ดี ให้เอาทิ้งลงโถส้วมไปเลยครับของจะเสื่อมเอง หรืออีกวิธีคือเอาไปลอยน้ำทิ้งครับ(ต้องเป็นน้ำไหลนะครับ) ก่อนทิ้งให้อฐิฐานให้ฝากให้พระแม่คงคาส่งคืนเจ้าของให้เขามารับเอาไป ถ้าของเขาแรงต่อให้ทิ้งน้ำไหลก็ไม่ไปหรอกครับจะลอยทวนน้ำขึ้นมาเหมือนเดิมแล้วก็จะกลับไปอยู่ที่เดิม ที่บ้านผมก็เป็นแบบนั้นสุดท้ายต้องให้คนมีวิชาทำพิธีทิ้งให้ครับเสียเงินค่าครูจำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ เพราะว่าเอาไปทิ้งน้ำแล้วแต่กลับบ้านมามันก็อยู่ที่บ้านเหมือนเดิม

 

สนุกจังเลยค่ะ ปอปกับ vampire นี้เป็นเรื่องเดียวกันมั้ยคะ

 

สงสัยจะเป็นแบบนั้นมั้ง อิอิ แต่ที่แน่ๆวิธีการกินมันไม่เหมือนกัน ตัวนึงชอบดูดคอ อีกตัวชอบดูดพุง คิคิ

 

หุๆ ถ้าแบบนั้นไม่กล้าใช้อะ ว่าแต่เคยได้ยินพวกว่านโพง ว่านปอบ ว่านกะสือไรพวกนี้อะ มันเป็นยังไงหรอครับ

 

ว่านโพง ว่านปอบ ว่านกะสือ
เคยเห็นแต่ว่านผีปอบ เท่าที่รู้ ว่านผีปอบ จะเป็นเหมือนต้นขมิ้นขาวแต่ไม่ใหญ่เท่าสูงประมาน 2-3 คืบ วิธีเลี้ยงก็ให้กินกบ กินเขียด กบเขียดถ้าเข้าไปไกล้ๆต้นว่านจะแห้งตาย
ก็เลี้ยงไว้เฝ้าบ้าน ไม่รู้ว่ามีข้อห้ามอะไรบ้าง แต่ถ้าถือไม่ได้คนเลี้ยงก็จะเป็นปอบเอง
แต่เคยได้ยินลุงอยู่บ้านบอกว่าเลี้ยงไว้ปอบมันกลัวไม่กล้าเข้าไกล้ แกเป็นคนมีวิชา
ไม่รู้ว่าอันไหนจริง แต่ที่แน่ๆว่านที่กันปอบได้จริงๆคือ ว่านไพร ว่านไฟ ปลูกไว้หน้าบ้านหลังบ้าน กันแบบชัวเลยก็ปิดทวารทั้ง 9 ใช้คาถา อันนี้ไม่ต้องไปสนใจมันเลยทำอะไรเราไม่ได้แน่นอน มันเข้าไม่ได้ก็จริงแต่มันทับได้ (ผีอำ) อาการเดียวกัน ถ้ากันมาแล้วโดนปอบเลีย อาการคือ ตามเนื้อตามตัวอยู่ดีๆจะขนลุก เป็นจุดๆไป ไม่ทราบสาเหตุอยู่ดีๆก็เป็น ทั้งๆที่ไม่ได้กลัวผีหรืออะไรก็ตาม

 

อ่าครับ ขอบคุณครับ

 

เล่าต่อ เรื่องฝันเห็นหมาดำ

เรื่องมีอยู่ว่า ป้าแท้ๆของผมเองแกอายุประมาณ 50 เห็นจะได้ แกเป็นคนนับถือผีฟ้า ผีฟ้าก็เป็นของรักษาของแก ผีฟ้าคงจะคล้ายๆ ผีนางตะเคียน ผีนางตานี ผีแม่ย่านาง ซึ่งก็ถือว่าเป็นเทวดา แต่ไม่ได้อยู่บนสวรรค์ จริงๆแล้วองค์อินทร์ ให้ลงมาจุติบนโลกเพื่อช่วยเหลือมนุษย์แต่ ก็ยังมีกินเลสอยู่ จึงมีบางองค์ที่จะนิสัยไม่ค่อยดี ชอบหลอกหลอนผู้คน เรื่องเกิดขึ้นเมื่อคุณป้าผมแกไปทำผิดครูผีฟ้า ทำให้แกไม่สะบายเป็นไข้ต้องนอนอยู่บ้านคนเดียวเพื่อลูกหลานไม่ค่อยอยู่บ้าน แล้ววันดีคืนดีมียายคงนึงแกมาเยี่ยมเห็นว่าไม่สะบาย(ไม่รู้ว่าแกรู้ได้ไง) ไม่ใช่คนแถวบ้านแต่เป็นคนต่างหมู่บ้าน ตอนมาเยี่ยมป้าแกก็เริ่มเอะใจแล้วว่าไม่สนิทสนมแล้วมาหาทำไมแล้วทำไมถึงรู้ว่าไม่สะบาย แต่แกก็ไม่ได้คิดอะไรมาก กลางคืนก็นอนปกติ แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อกลางดึกได้ฝันเห็นหมาดำวิ่งไล่กันแกโดนกัดที่ขาแก่มันไม่ปล่อยเลยถอดผ้าถุงคลุมมันก็หายไป พอวันรุ่งขึ้นก็อาการทรุดหนักเลย แล้วคนที่เขาถือผีฟ้าเหมือนกันเขาจึงทำพิธีเล่นผีฟ้า เหมือนเป็นการขอขมาของรักษา ป้าแกถึงได้หายป่วย
ได้ยินมาหลายคนเหมือนกันที่ฝันเห็นหมาดำ จริงๆก็ปอบดีๆ วิธีแก้ก็เอาผ้าถุงคลุมในฝัน ...แต่ถ้าบังเอินในฝันไม่ได้ใส่ผ้าถุงทำไง... แล้วถ้าเป็นผู้ชายละปกติก็ไม่ได้ใส่อยู่แล้ว ...มีอีกวิธีนึงก่อนนอนก็สวดมนต์ มนต์ที่สวดแล้วจะได้ผล 100% ผมฟันธงเลย คาถามงกุฎพระพุทธเจ้า โดนผีอำสวดยังไม่ถึง 3 รอบก็ออกแล้วโดนบ่อย อิอิ

 

เดี๋ยวนี้แถวบ้านท่านปอบยังเยอะอยู่ไหมครับ แถวบ้านผมมันลดลงแล้วเพราะคนเล่นของลดลงอะ แต่ก็ยังมีอยู่นะ

 

ยังมีเยอะอยู่ครับ เพราะคนที่เขาเลี้ยงก็ยังไม่ได้ตายไปไหนของเขาก็ยังอยู่ครับ ถ้าวันไหนกลับบ้านแล้วถ่ายวีดีโอได้ เด๋วเอามาฝากครับ

 

มันน่ากลัวจังเลย เรื่องสีผึ้งไม่รู้ว่ามาจากสายไหน เพราะเป็นคนชอบดูดวง เวลาไปดูดวงบางทีเขาก็ให้มา เพราะเราจะเป็นคนพูดจาห้วนๆ ไม่ค่อยมีใครเกรง เราก็ไม่ชอบของพวกนี้เลยไม่ใช้ แต่ก็เก็บไว้เผื่อวันใดวันหนึ่งมีคามจำเป็นค่อยว่ากัน เคยได้ยินคนแถวบ้านเล่าให้ฟังว่าใครก็ตามที่มีของพวกนี้ เมื่อไม่ได้ใช้เขาก็จะเอาไปทิ้งตามกอไผ่ที่มีหนาม ไม่ก็ตามรั้วตามสวน คนเฒ่าคนแก่เล่าว่าลางคืนมันก็จะมีแสงอยู่ตรงนั้นๆเช่นเดียวกับพวกว่านที่เพื่อนๆได้กล่าวมาแต่มีอีกอย่าง แล้วถ้าเป็นกุมารที่อยู่ในสีผึ้งหรือในน้ำมันนั้นจะเป็นไรมั๊ย

 

เรื่องนี้มันต้องใช้รายละเอียดเยอะครับ เดี๋ยวนี้กุมารในสีผึ้งก็ออกมาหลายสำนักนะ ไม่ได้เป็นแบบของที่จะเป็นปอบ แต่เขาใส่เพื่อเพิ่มอานุภาพด้านเมตตาน่ะครับ แต่ถ้ารับมาจากสำนักหมอดูนี่ผมไม่รู้อะ ลองบรรยายลักษณะสีผึ้งที่ได้มาให้ฟังหน่อยครับ