ฝันเห็นฤาษี แต่...(ช่วยด้วยค่ะ)

คือว่า เมื่อคืนฝันช่วงเวลา น่าจะเกือบเช้า ไม่ก็เช้าแล้วค่ะ
ฝันว่า ตัวเองและพ่อแม่ และ ญาติๆ ฝ่ายแม่ได้ไปดูดวงกับฤาษีที่วัดในต่างจังหวัด ใน ฝันตอนแรกขับรถไป ก่อนถึงวัดปรากฏกว่า ฝนตกหนักมาก รถเสีย เลยต้องเข็นรถเข้าไปในวัด ในวัดบังคับให้ทุกคนถอดเสื้อผ้า (แต่สุดท้ายทำไมใส่เสื้อผ้ากันทุกคน) จากนั้นก็ไปเข้าคิวรอ ในใจตัวเองตอนนั้นคิดว่า ไม่น่าเชื่อถือเลย เป็นฤาษีจริงๆหรือเปล่า จากนั้นก็ไปดูดวงเกี่ยวกับ คุณตา(คุณตาจริงๆเสียไปแล้ว แต่ในฝันฝันว่าคุณตาป่วยอยู่) พอดูเสร็จก้เลยเดินออกมา เจอคุณป้า กับ น้า ที่เพิ่งจะมาถึงเลยบอกเขาไปว่า ไม่เห็นจะดีเลย สักพัก คุณแม่ก็เดินตามมา บอกว่า ดีมากๆ ก็เลยเดินหนีไป


ฝันแบบนี้ตื่นขึ้นมาเลยตกใจกลัวมากเลยค่ะ เพราะว่าไม่เคยนั่งสมาธิ อะไรเลย อยู่ดีๆ ก็ฝันแบบนี้ รบกวนช่วยทีค่ะ

 

คุณลองโทรหาคุณโจ้ดูนะคะ 081 613 3579

 

คุณโจ้ เป็นใครหรอคะ

 

ในข้อความส่วนตัวนะคะ

 

ขอบคุณค่ะ

 

คุณไม่ได้ปฏิบัติธรรมเลย แม้แต่ศีล5 ก็ไม่บูชาปฏิบัติ เฉพาะจะนั้นสิ่งที่คุณคิด กำลังทำ และจะทำ จะสำเร็จได้ยากยิ่ง จะมีอุปสรรคมาก ถ้าจะให้สำเร็จต้องนุ่งขาวห่มขาว รับศีล5 นั่งสมาธิก่อนนอน ให้ทำที่บ้าน ห้ามนั่งบนที่นอน แผ่เมตตา ถวายสังฆทานทุกเดือน คงจะเป็นปีปี จึงจะสำเร็จในชีวิตครับ จงทำ จงทำ

 

ส่วนฤษีนั้นจะมาคุ้มครองท่านครับ

 

เอ..ความฝันตอนที่ฝนตกหนักมาก รถเสียต้องเข็นรถ นี่น่าจะเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมอย่างยากลำบาก และมีอุปสรรคมากอ่ะค่ะ แล้วที่ฝันว่าในวัดบังคับให้ทุกคนถอดเสื้อผ้านี่น่าจะหมายถึงให้ละความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน ละความยึดมั่นถือมั่นในร่างกายน่ะค่ะ
ส่วนที่คุณแม่เดินตามมาบอกว่าดีมากๆน่าจะหมายถึงคุณแม่จะศรัทธาในพระพุทธศาสนา ศรัทธาในปฏิบัติธรรม น่ะคะ อันนี้ลองเดาดูค่ะ ไม่รู้ว่าถูกรึเปล่าค่ะ

 

เช้าวันที่ 5 พฤษภาคม 2552<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เป็นวันหยุด ที่เราชอบมาก ๆ เพราะเหนื่อยกับงานที่ต้องทำหามรุ่งหามค่ำมาหลายวันแล้วอยากนอนพักผ่อนตามสบายให้เต็มอิ่มสักวัน ประมาณ ตีสี่กว่า ๆ ลุกมาเข้าห้องน้ำ เมื่อกลับมาจะนอนต่อแต่ช่วงนี้จะมีทีวีช่องหนึ่งซึ่งสวดธรรมจักรทุกวัน ฉันก็เปิดฟังจนจบแล้ว ก็นอนต่อความฝันที่เกิดขึ้นระหว่างนี้ มีความรู้สึกว่าไม่ได้ฝันนะ เพราะมันเช้าแล้วเราจะลุกขึ้นแล้ว แต่ตัวมันชาแขนขายกไม่ขึ้นพยายามดูนะว่าทำไมแขนยกไม่ขึ้นก็ไม่ทราบสาเหตุเลยปล่อยเลยตามเลย <o></o>
ในความฝัน “ตัวเราเองเป็นคนแต่งตัวสวยงาม เสื้อผ้าใหม่เข้าชุดกัน แต่วิ่งกะเซอะกะเซิงเหมือนคนบ้าไปทุกสถานที่ เพื่อหาที่อยู่อาศัยด้วยความร้อนใจ แต่ก็หาไม่พบ เมื่อเกิดความท้อถอยเรื่องที่อยู่อาศัยกับปรากฏมีศาลาหลังใหญ่ สภาพไม่ใหม่ แต่ก็ไม่เก่า มากนัก แต่มีผู้คนอยู่เต็มไปหมด ผู้คนเรานั้นแต่งตัวมอมแมมเหมือนคนร่อนเร่ เขาชวนให้ไปอยู่ด้วย ดีกว่าระเหเร่ร่อน แต่ฉันดูสภาพแล้วคิดว่าไม่มีที่อยู่ดีกว่านะ ถ้าจะต้องอยู่อย่างนี้ เพราะมันเป็นศาลาโล่ง ๆ คนนอนเบียดเสียด บางคนดูเหมือนกำลังจะทำบางสิ่งบางอย่างซึ่งไม่เหมาะกับสภาพที่อยู่นัก ถึงแม้จะไม่ประเจิดประเจ้อ แต่ฉันคิดว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากดู อยากเห็น ฉันจะไม่ยอมรวมอยู่กับคนเหล่านี้แน่ ๆ เลยตัดสินใจไปยืนดูเด็กๆเล่นน้ำที่ริมลำธาร น้ำดูตื้น ๆ นะ แต่เด็กบางคนก็สามารถจมตัวเองลงในสายน้ำได้ เด็กบางคนกับจมตัวเองไม่ลง ฉันยืนอยู่ กับใครไม่ทราบอีกสองสามคน <o></o>
สักพักตัวเองกับไหลไปกับสายน้ำนั้น คนที่ยืนใกล้ ๆ กับฉันเขาบอกว่า "มาเถอะไม่ต้องกลัวจะล้มหรอกประคองตัวให้ดีก็แล้วกัน" ฉันกับผู้คนกลุ่มนี้ลอยไปกับสายน้ำสักพักก็ถึงศาลาที่พักของพระภิกษุ คนที่ไปด้วยกันเขาบอกว่าขึ้นไปบนศาลาเถอะ ฉันรู้จักพระรูปหนึ่งดูหมอดูเก่งทำพิธีเก่ง เธอชอบไม่ใช่หรือ ฉันก็ขึ้นไป บนศาลานั้นซึ่งถูกแบ่งเป็นห้อง ๆ พระรูปที่มีคนอาสาจะพาไปนั้นอยู่ห้องถัดไป แต่ฉันคิดว่าไหน ๆ ก็มาแล้วขอเข้าไปดูห้องแรก ก่อน ห้องนี้มีคนแต่งตัวที่มี<o></o>
แค่ผ้าคลุมกายเท่านั้นที่ดูคล้ายสามเณร ส่วนท่อนล่างนุ่งกางเกงเหมือนคนธรรมดาทำหน้าที่ดูหมอดู และอีกหลายอย่างแล้วแต่สถานการณ์ พอฉันเข้าไปนั่งฉันเห็นเขาใส่ตุ้มหู <o></o>
จึงถามว่า<o></o>
“เณรเอาห่วงมาใส่ไว้ให้หนักหน่วงทำไม”<o></o>
เขาตอบว่า<o></o>
“ก็เพราะห่วงนะสิถึงเป็นอย่างนี้”<o></o>
แต่ดูท่าทางเขาตกใจกลัวเล็กน้อย เขาเห็นเหมือนเราจะไปจับผิดเขาอย่างนั้นแหละ เณรเลยถอยออกไปเปลี่ยนผ้าคลุมที่แสดงเป็นพระออกเป็นคนปกติ ฉันก็ลุกไปห้องที่มีคนแนะนำว่ามีพระดูหมอดูเก่ง พอเข้าไปมันหมดเวลาแล้วแต่พระรูปนั้นเห็นหน้าฉันเขาก็ลังเลที่จะทำพิธีลงนะปิดทองให้ แต่ว่าแผ่นทองเปลวที่เหลืออยู่มีแค่สามแผ่นซึ่งเป็นแผ่นเล็ก ๆ ท่านทำให้ฉันไม่ได้ เลยให้เด็กผู้ช่วยลงชื่อฉันไว้ในแผ่นทองแผ่นใหญ่ซึ่งทุกคนที่มาทำพิธีต้องลงชื่อไว้ทุกคน ฉันบอกชื่อเล่นไปเด็กก็เขียนชื่อฉันลงไป <o></o>
พระรูปนั้นบอกว่า <o></o>
“อาตมาจะทำให้ โยมนะแต่ต้องใช้แผ่นทองที่ใหญ่กว่านี้ และต้องทำพิธีใหม่ระหว่างรอโยมไปอีกห้องหนึ่งที่เหลือก่อนเดี๋ยวค่อยย้อนมาก็แล้วกัน”<o></o>
ฉันก็ลุกมาห้องที่เหลือ เห็นมีฤาษี 2 ตน รูปร่างงดงามมาก สูง ขาว ดูเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้วมีเสื้อหนังสือที่ใส่ดูสะอาดสดใสมาก ๆ ทำหน้าที่เฝ้าใครสักคนอยู่ พอฉันเข้าไปท่านก็ถอยหลบไปอยู่อีกส่วนหนึ่งห่างออกไปไม่มากนัก ฉันเลยชะโงกหน้าเข้าไปดูในห้องที่ฤๅษีทำหน้าที่เฝ้าอยู่ ภาพที่พบเห็นคือ พระภิกษุที่มีแต่โครงกระดูก ฉันเห็นแต่ส่วนใบหน้าที่เป็นรูปกะโหลกไปแล้วแต่ก็เข้าใจได้ว่านั่นคือโครงกระดูกของพระส่วนร่างกายที่ไม่เห็นเป็นโครงกระดูกเพราะมีผ้าสบงจีวรห่มอยู่ จึงเห็นได้แต่ส่วนหน้าพอเห็นแทนที่จะตกใจกลัว กับดีใจก้มลงน้อมกราบด้วยความปีติ นอนเหยียดยาวก้มหน้าร้องไห้คร่ำครวญ แต่พอนึกได้ <o></o>
“เอ๊ะ....จะร้องไปทำไม พบก็พบแล้วนี่ ร้องไห้แค่พอสมควรก็พอ” <o></o>
เมื่อนึกได้เช่นก็ผุดลุกขึ้นนั่งพนมมืออยู่ <o></o>
ท่านก็ถามว่า <o></o>
“กลัวไหม”<o></o>
ฉันตอบ<o></o>
“ไม่กลัวเจ้าค่ะ”<o></o>
ท่านก็พูดต่อ<o></o>
“เออไม่กลัวก็ดีแล้ว นี้แหละอสุภะล่ะ เมื่อเห็นแล้ว รู้แล้ว ก็กลับไปได้แล้ว”<o></o>
ฉันกลับมาที่ห้องพระภิกษุรูปเดิม เพื่อมาลงทองที่ตัว ตามที่นัดไว้<o></o>
ท่านพูดด้วยท่าที่ลังเลเช่นเดิม <o></o>
“โยมต้องลงทองทั้งตัวนะ ฉันกลัวทองที่มีอยู่ไม่พอ”<o></o>
ฉันก็คิดในใจว่าลงไปก็เป็นกะโหลก ไม่ลงก็เป็นกะโหลก จะลงทำไมเลยตอบพระท่านว่า<o></o>
“ฉันไม่ลงแล้ว” เมื่อฉันตอบว่าไม่ลงแล้ว เด็กผู้ช่วยพระก็เลื่อนแผ่นทองมาให้ฉัน เอ้าคุณต้องลงชื่อตัวเองในแผ่นทองแผ่นนี้นะ ลงให้เต็ม ฉันลงให้คุณไม่ได้หรอก คุณต้องทำเอาเอง ฉันก็เอาแผ่นทองนั้นมาเขียนชื่อ นามสกุล และเบอร์โทรศัพท์ซะเต็มที่เลย ......................ตกใจตื่นขึ้นมา แขนขายังดูอ่อนแรงอยู่ แต่ทำไมความฝันมันชัดเจนจัง ยาวด้วย ปกติไม่น่าจะจำได้หมดขนาดนี้นะ<o></o>
<o> </o>

 

เช้าวันที่ 5 พฤษภาคม 2552<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เป็นวันหยุด ที่เราชอบมาก ๆ เพราะเหนื่อยกับงานที่ต้องทำหามรุ่งหามค่ำมาหลายวันแล้วอยากนอนพักผ่อนตามสบายให้เต็มอิ่มสักวัน ประมาณ ตีสี่กว่า ๆ ลูกมาเข้าห้องน้ำ แล้วเปิดทีวีช่องหนึ่งซึ่งสวดธรรมจักรทุกวัน ฉันฟังจนจบ ก็นอนต่อความฝันที่เกิดขึ้นระหว่างนี้ มีความรู้สึกว่าไม่ได้ฝันนะ เพราะมันเช้าแล้วเราจะลุกขึ้นแล้ว แต่ตัวมันชาแขนขายกไม่ขึ้นพยายามดูนะว่าทำไมแขนยกไม่ขึ้นก็ไม่ทราบสาเหตุเลยปล่อยเลยตามเลย <o></o>
ในความฝัน “ตัวเราเองเป็นคนแต่งตัวสวยงาม เสื้อผ้าใหม่เข้าชุดกัน แต่วิ่งกะเซอะกะเซิงเหมือนคนบ้าไปทุกสถานที่ เพื่อหาที่อยู่อาศัยด้วยความร้อนใจ แต่ก็หาไม่พบ เมื่อเกิดความท้อถอยเรื่องที่อยู่อาศัยกับปรากฏมีศาลาหลังใหญ่ สภาพไม่ใหม่ แต่ก็ไม่เก่า มากนัก แต่มีผู้คนอยู่เต็มไปหมด ผู้คนเรานั้นแต่งตัวมอมแมมเหมือนคนร่อนเร่ เขาชวนให้ไปอยู่ด้วย ดีกว่าระเหเร่ร่อน แต่ฉันดูสภาพแล้วคิดว่าไม่มีที่อยู่ดีกว่านะ ถ้าจะต้องอยู่อย่างนี้ เพราะมันเป็นศาลาโล่ง ๆ คนนอนเบียดเสียด บางคนดูเหมือนกำลังจะทำบางสิ่งบางอย่างซึ่งไม่เหมาะกับสภาพที่อยู่นัก ถึงแม้จะไม่ประเจิดประเจ้อ แต่ฉันคิดว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากดู อยากเห็น ฉันจะไม่ยอมรวมอยู่กับคนเรานี้แน่ ๆ เลยตัดสินใจไปยืนดูเด็กๆเล่นน้ำที่ริมลำธาร น้ำดูตื้น ๆ นะ แต่เด็กบางคนก็สามารถจมตัวเองลงในสายน้ำได้ เด็กบางคนกับจมตัวเองไม่ลง ฉันยืนอยู่ กับใครไม่ทราบอีกสองสามคน <o></o>
สักพักตัวเองกับไหลไปกับสายน้ำนั้น คนที่ยืนใกล้ ๆ กับฉันเขาบอกว่ามาเถอะไม่ต้องกลัวจะล้มหรอกประคองตัวให้ดีก็แล้วกัน ฉันกับผู้คนกลุ่มนี้ลอยไปกับสายน้ำสักพักก็ถึงศาลาที่พักของพระภิกษุ คนที่ไปด้วยกันเขาบอกว่าขึ้นไปบนศาลาเถอะ ฉันรู้จักพระรูปหนึ่งดูหมอดูเก่งทำพิธีเก่ง เธอชอบไม่ใช่หรือ ฉันก็ขึ้นไป บนศาลานั้นซึ่งถูกแบ่งเป็นห้อง ๆ พระรูปที่มีคนอาสาจะพาไปนั้นอยู่ห้องถัดไป แต่ฉันคิดว่าไหน ๆ ก็มาแล้วขอเข้าไปดูห้องแรก ก่อน ห้องนี้มีคนแต่งตัวมี<o></o>
แค่ผ้าคลุมกายเทานั้นที่ดูคล้ายสามเณร ส่วนท่อนล่างนุ่งกางเกงเหมือนคนธรรมดาทำหน้าที่ดูหมอดู และอีกหลายอย่าแล้วแต่สถานการณ์ พอฉันเข้าไปนั่งฉันเห็นเขาใส่ตุ้มหู <o></o>
จึงถามว่า<o></o>
“เณรเอาห่วงมาใส่ไว้ให้หนักหน่วงทำไม”<o></o>
เขาตอบว่า<o></o>
“ก็เพราะห่วงนะสิถึงเป็นอย่างนี้”<o></o>
แต่ดูท่าทางเขาตกใจกลัวเล็กน้อย เขาเห็นเหมือนเราจะไปจับผิดเขาอย่างนั้นแหละ เณรเลยถอยออกไปเปลี่ยนผ้าคลุมแสดงเป็นพระออกเป็นคนปกติ ฉันก็ลุกไปห้องที่มีคนแนะนำว่ามีพระดูหมอดูเก่ง พอเข้าไปมันหมดเวลาแล้วแต่พระรูปนั้นเห็นหน้าฉันเขาก็ลังเลที่จะทำพิธีลงนะปิดทองให้ แต่ว่าแผ่นทองเปลวที่เหลืออยู่มีแค่สามแผ่นซึ่งเป็นแผ่นเล็ก ๆ ท่านทำให้ฉันไม่ได้ เลยให้เด็กผู้ช่วยลงชื่อฉันไว้ในแผ่นทองแผ่นใหญ่ซึ่งทุกคนที่มาทำพิธีต้องลงชื่อไว้ทุกคน ฉันบอกชื่อเล่นไปเด็กก็เขียนชื่อฉันลงไป <o></o>
พระรูปนั้นบอกว่า <o></o>
“อาตมาจะทำให้ โยมนะแต่ต้องใช้แผ่นทองที่ใหญ่กว่านี้ และต้องทำพิธีใหม่ระหว่างรอโยมไปอีกห้องหนึ่งที่เหลือก่อนเดี๋ยวค่อยย้อนมาก็แล้วกัน”<o></o>
ฉันก็ลุกมาห้องที่เหลือ เห็นมีฤาษี 2 ตน รูปร่างงดงามมาก สูง ขาว ดูเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้วมีเสื้อหนังสือที่ใส่ดูสะอาดสดใสมาก ๆ หน้าที่เฝ้าใครสักคนอยู่ พอฉันเข้าไปท่านก็ถอยหลบไปอยู่อีกส่วนหนึ่งห่างออกไปไม่มากนัก ฉันเลยชะโงกหน้าเข้าไปดูในห้องที่ฤๅษีทำหน้าที่เฝ้าอยู่ ภาพที่พบเห็นคือ พระภิกษุที่มีแต่โครงกระดูก ฉันเห็นแต่ส่วนใบหน้าที่เป็นรูปกะโหลกไปแล้วแต่ก็เข้าใจได้ว่านั่นคือโครงกระดูกของพระส่วนร่างกายที่ไม่เห็นเป็นโครงกระดูกเพราะมีผ้าสบงจีวรห่มอยู่ จึงเห็นได้แต่ส่วนหน้าพอเห็นแทนที่จะตกใจกลัว กับดีใจก้มลงน้อมกราบด้วยความปีติ นอนเหยียดยาวก้มหน้าร้องไห้คร่ำครวญ แต่พอนึกได้ <o></o>
“เอ๊ะ....จะร้องไปทำไม พบก็พบแล้วนี่ ร้องไห้แค่พอสมควรก็พอ” <o></o>
เมื่อนึกได้เช่นก็ผุดลุกขึ้นนั่งพนมมืออยู่ <o></o>
ท่านก็ถามว่า <o></o>
“กลัวไหม”<o></o>
ฉันตอบ<o></o>
“ไม่กลัวเจ้าค่ะ”<o></o>
ท่านก็พูดต่อ<o></o>
“เออไม่กลัวก็ดีแล้ว นี้แหละอสุภะล่ะ เมื่อเห็นแล้ว รู้แล้ว ก็กลับไปได้แล้ว”<o></o>
ฉันกลับมาที่ห้องพระภิกษุรูปเดิม เพื่อมาลงทองที่ตัว ตามที่นัดไว้<o></o>
ท่านพูดด้วยท่าที่ลังเลเช่นเดิม <o></o>
“โยมต้องลงทองทั้งตัวนะ ฉันกลัวทองที่มีอยู่ไม่พอ”<o></o>
ฉันก็คิดในใจว่าลงไปก็เป็นกะโหลก ไม่ลงก็เป็นกะโหลก จะลงไปทำไมเลยตอบพระท่านว่า<o></o>
“ฉันไม่ลงแล้ว” เมื่อฉันตอบว่าไม่ลงแล้ว เด็กผู้ช่วยพระก็เลื่อนแผ่นทองมาให้ฉัน เอ้าคุณต้องลงชื่อตัวเองในแผ่นทองแผ่นนี้นะ ลงให้เต็ม ฉันลงให้คุณไม่ได้หรอก คุณต้องทำเอาเอง ฉันก็เอาแผ่นทองนั้นมาเขียนชื่อ นามสกุล และเบอร์โทรศัพท์ซะเต็มที่เลย ...............ตกใจตื่นขึ้นมา แขนขายังดูอ่อนแรงอยู่ แต่ทำไมความฝันมันชัดเจนจัง ยาวด้วย ปกติไม่น่าจะจำได้หมดขนาดนี้นะ<o></o>
<o> </o>

 

อืม...อันนี้ขอเดา(ถูกไม่ถูกไม่รู้) สงสัยว่าจะมีเทวดาหรือพระท่านมาเข้าฝันเพื่อบอกให้คุณ eutayan ฝึกกรรมฐานโดยเฉพาะหมวดอสุภะกรรมฐานน่ะค่ะ ท่านอาจต้องการบอกว่า การพ้นทุกข์นั้นคนอื่นจะช่วยได้ก็เพียงแต่ชี้แนะหรือบอกวิธีให้เท่านั้น ถ้าอยากได้ต้องทำเอาเอง ส่วนที่ฝันว่า“ตัวเราเองเป็นคนแต่งตัวสวยงาม เสื้อผ้าใหม่เข้าชุดกัน แต่วิ่งกะเซอะกะเซิงเหมือนคนบ้าไปทุกสถานที่ เพื่อหาที่อยู่อาศัยด้วยความร้อนใจ" ก็น่าจะหมายถึงเราได้ผ่านภพภูมิต่างๆมามากมาย เกิดตายมามาก "แต่ก็หาไม่พบ เมื่อเกิดความท้อถอยเรื่องที่อยู่อาศัยกับปรากฏมีศาลาหลังใหญ่ สภาพไม่ใหม่ แต่ก็ไม่เก่า มากนัก แต่มีผู้คนอยู่เต็มไปหมด ผู้คนเรานั้นแต่งตัวมอมแมมเหมือนคนร่อนเร่ เขาชวนให้ไปอยู่ด้วย ดีกว่าระเหเร่ร่อน แต่ฉันดูสภาพแล้วคิดว่าไม่มีที่อยู่ดีกว่านะ ถ้าจะต้องอยู่อย่างนี้ เพราะมันเป็นศาลาโล่ง ๆ คนนอนเบียดเสียด บางคนดูเหมือนกำลังจะทำบางสิ่งบางอย่างซึ่งไม่เหมาะกับสภาพที่อยู่นัก ถึงแม้จะไม่ประเจิดประเจ้อ แต่ฉันคิดว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากดู อยากเห็น ฉันจะไม่ยอมรวมอยู่กับคนเรานี้แน่ ๆ" อันนี้น่าจะหมายถึงกามภูมิ ที่เต็มไปด้วยความสกปรก แออัดยัดเยียด มีการเสพกามเป็นปกติ แต่ตัวคุณเองคงไม่อยากอยู่ค่ะ ส่วนที่ฝันว่า
"พอฉันเข้าไปนั่งฉันเห็นเขาใส่ตุ้มหู <O></O>
จึงถามว่า<O></O>
“เณรเอาห่วงมาใส่ไว้ให้หนักหน่วงทำไม”<O</O
เขาตอบว่า<O</O
“ก็เพราะห่วงนะสิถึงเป็นอย่างนี้”<O</O อันนี้น่าจะหมายถึงให้ละความห่วงความยึดมั่นถือมั่น ในร่างกาย ทรัพย์สิน และร่างกายของบุคคลอื่นน่ะค่ะ ขอเดาในส่วนที่สำคัญแค่นี้ละกันนะคะ โชคดีค่ะ ตั้งใจปฏิบัติกรรมฐานและพิจารณาร่างกาย(ทำอสุภะกรรมฐาน)มากๆละกันนะคะ อนุโมทนาค่ะ

 

ขอบคุณมากค่ะคุณบัวหลวง จะพยามต่อไป