พระพุทธศาสนาในโลกปัจจุบัน-ประเทศภูฏาน

พระพุทธศาสนาในโลกปัจจุบัน
ประเทศภูฏาน​

​

พิพัฒน์ บุญยง แปลและเรียบเรียง<?XML:NAMESPACE PREFIX = O /><O> </O>

• วัชรยานมรดกทางศาสนาของ"ภูฏาน"

พระพุทธศาสนานิกายวัชรยานได้ซึมซับและหล่อหลอม ตัวเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับวัฒนรรมและวิถีชีวิตของชาวภูฐานอย่างลึกซึ้งและแนบแน่นจนแยกไม่ออก จริง ๆ แล้วอาริยะธรรมอย่างที่เรารู้จักในภูฐาน เริ่มต้นในศตวรรษที่ ๗ พร้อมกับการสถาปนาวัดที่ศักดิ์สิทธิ์ ๒ วัด คือวัดคะยิกชู ลาคัง (Kyichu Lhakhang) และวัดจัมเป ลาคัง (Jampe Lhakhang) ในปาโร (Paro) และบัมถัง (Bamkthang) เป็นที่กล่าวกันว่า ประเทศภูฐานได้เริ่มรู้จักและยอมรับนับถือพระพุทธศาสนา ก่อนการสร้างวัดที่เก่าแก่ที่สุด ๒ วัดในศตวรรษที่ ๗ ดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นเสียอีก


ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องยกความดีความชอบให้แก่พระมหากษัตริย์ คือพระเจ้าซองส์เท็น แคมโป (Songsten Campo) แห่งทิเบต โบราณสถาน เอกสารเก่าแก่ รวมถึงการเล่าเหตุการณ์ในอดีตปากต่อปาก สามารถยืนยันและเชื่อมโยงปะติดปะต่อเรื่องราวเหล่านี้ ย้อนหลังไปในอดีตถึง ๒-๓ร้อยปี ถึงอย่างไรก็ตาม พระพุทธศาสนาก็ได้หยั่งรากลงอย่างมั่นคงในภูฐาน ตั้งแต่ศตวรรษที่ ๘ เป็นต้นมา เมื่อท่านปัทมสัมภวะ (Padmasambhava) ผู้บูชาลัทธิเทพเจ้าแห่งนิกายวัชรยาน ชาวอินเดียผู้ยิ่งใหญ่ ได้มาเยือนประเทศภูฐานหลายครั้ง และได้ทิ้งมรดกวัฒนธรรมประเพณีอันมีค่าอ้นหาที่เปรียบมิได้ ไว้ให้แก่ประเทศภูฐาน ท่านปัทมะสัมภวะ หรือที่ชาวประชาเรียกท่านว่า ท่านคุรุ ริมโปเช ( Guru Rimpoche) ได้นำลัทธิวัชระยาน หรือพระพุทธศาสนานิกายวัชรยานมาสู่ทิเบตและภูฐาน และได้รับการเคารพนับถือสูงยิ่งโดยชาวภูฐาน ว่าเป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่ ๒ พร้อมทั้งสถานที่ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระองค์ อย่างเช่นที่ที่พระองค์ได้เคยประทับบำเพ็ญสมาธิ ที่ที่ควรได้รับการเคารพบูชา ที่ที่ควรไปเยี่ยมเยียน โดยนักแสวงบุญจากทั่วประเทศ

​

ความเจริญเติบโตที่สำคัญ ๆ ของพระพุทธศาสนาในขั้นต่อไป เริ่มด้วยการสถาปนาหรือก่อตั้งนิกายดรุกปา กักยุปะ (Drukpa Kagyupa) ขึ้นในพระพุทธศาสนา &shy;นิกายที่ตั้งขึ้นมาใหม่นี้ ได้กลายเป็นนิกายย่อยของนิกายกักยุปะ (Kagyupa) หนึ่งในนิกายใหญ่ ๔ นิกาย ของพระพุทธศาสนาแบบทิเบต ที่ก่อตั้งขึ้นโดยท่าน ชังปา จาเร เยสเซ ดอรเจ (Tsangpa Jarey Yeshey Dorje) (1161-1211) ในทิเบตภาคกลาง ในช่วงระยะเวลา ๕0 ปีแรกของศตวรรษที่ ๑๓ ท่านฟาโจ ดูกอม ซิงโป ( Phajo Dugom Shingpo) สาวกผู้ศรัทธาในนิกายนี้ ได้เดินทางมายังภูฐาน และได้สถาปนาลัทธิ ดรุกปา กักยุปะ (Drukpa Kagyupa) ดังนั้นพอล่วงมาถึงศตวรรษที่ ๑๗ ลัทธิดรุกปาก็ได้รับการสถาปนาเป็นศาสนาประจำชาติภูฐานอย่างสมบูรณ์ โดยท่านซับดรุง นะวัง นัมกเยล (Shubdrung Nawang Mumgyel) ซึ่งได้ทำการรวมชาติให้เป็นปึกแผ่นไปพร้อมกันด้วย ตราบถึงปัจจุบัน ลัทธิดรุกปา กักยุปะ ก็ยังคงเป็นศาสนาประจำชาติต่อเนื่องกันมา จนเป็นประเทศที่พระพุทธศาสนามีอิทธิพลเหนือประชาชนชาวภูฐาน ถึงกระนั้นก็ตาม นิกายนะยิงมาปะ(Nyingmapa sect) ก็ยังสามารถเรียกศรัทธาจากประชาชนได้มากเหมือนกัน และก็มีการปฏิบัติตามอยู่ทั่วไป ชื่อพื้นเมืองของประเทศ ที่ชาวบ้านเรียกขานประเทศของตนเองว่า