พระมหากัจจายนะ เคยปรารถนาพุทธภูมิ และบารมีใกล้เต็มแต่ลาเสียก่อน

...แหม...ฉันเห็นเขาปั้นรูปพระมหากัจจายนะฉันรู้สึกสลดใจ ความจริง พระสังกัจจายน์ หรือ พระมหากัจจายนะ ท่านเป็นพระที่มีบุญญาธิการมาก เคยปรารถนาพุทธภูมิในกาลก่อน และก็มีบารมีจวนจะเต็มอยู่แล้ว

- อาศัยที่มาพบองค์สมเด็จพระประทีปแก้ว ท่านก็มานึกในใจว่า ท่านจะรอเป็นพระพุทธเจ้าก็ต้องบำเพ็ญบารมีต่อไปอีก แต่ละชาติสภาวะมันเป็นทุกข์ เพราะเราต้องเกิดในกองทุกข์คือขันธ์ ๕ ขณะใดที่เราอาศัยร่างกายอยู่ขณะนั้นเราก็เป็นทุกข์ จะเกิดอยู่ในโลกก็เป็นสังคมของความทุกข์ มันหาความสุขจริงๆ ไม่ได้ ดังนั้นท่านจึงตัดสินใจขอลาพุทธภูมิกลับมาเป็นสาวกภูมิ

- การบำเพ็ญบารมีเป็นพุทธภูมิ ปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าใกล้ความจริง บารมีท่านเกินความเป็นพระอรหันต์ แต่ว่าการบำเพ็ญบารมีเป็นพระอรหันต์และสาวกปกติต้องบำเพ็ญบารมี ๑ อสงไขยกับแสนกัป ถ้าปรารถนาเป็นอัครสาวกหรือว่าพระปัจเจกพุทธเจ้า สองอย่างบำเพ็ญบารมี ๒ อสงไขยกับแสนกัป...สำหรับพระมหากัจจายนะนี่ไม่ทราบ พระพุทธเจ้าไม่ได้บอกว่าท่านปรารถนาพุทธภูมิประเภทไหน คำว่าใกล้จะเป็นพระพุทธเจ้าอย่างน้อยบำเพ็ญบารมีเกินกว่า ๓ อสงไขยกับแสนกัป เลยกำลังของพระสาวก ถือว่าสูงมาก

- ฉะนั้นในชาติหลังที่ท่านจะเป็นพระพุทธเจ้าในชาตินั้น มีลักษณะพิเศษ คือมีอาการครบ ๓๒ และมีลักษณะพิเศษอีก ๘๐ สมบูรณ์แบบ...พระพุทธเจ้าท่านสวยจริงๆ เมื่อเกิดมาแล้วจะมีอาการครบ ๓๒ ไม่บกพร่องสมบูรณืแบบทุกอย่าง ลักษณะทุกส่วนของร่างกายได้สัดส่วนกันหมด และก้มีลักษณะเล็กๆ อีก ๘๐ จุด จึงแก้ความบกพร่องของร่างกาย จะมองตรงไหนที่น่าตำหนิไม่มี การบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้าชาติเดิมๆ จะมีลักษณะอย่างนี้

- ดังนั้นพระมหากัจจายนะท่านบำเพ็ญมาบารมีมามาก ใกล้จะเป็นพระพุทธเจ้า ท่านจึงมีรูปร่างหน้าตาสวยมาก ไม่สวยเท่าพระพุทธเจ้า แต่ก็ใกล้ ลักษณะผิวพรรณเหลือง เป็นคนเนื้อขาวเหลือง หน้าตาสวย ทรวดทรงดีมาก เมื่อท่านเห็นองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า จึงตั้งมโนปณิธานใหม่ว่า ต้องการเป็นสาวก ฉะนั้นเมื่อฟังเทศน์จากพระพุทธเจ้าเพียงจบเดียวจึงบรรลุอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ และก็เป็นพระที่มีความฉลาดในการอธิบายธรรมะมาก

- อย่างที่พระพุทธเจ้าเทศน์มาอย่างย่อๆ สั้นๆ แล้วถ้าไม่เข้าใจถามพระมหากัจจายนะท่านก็อธิบายอย่างละเอียด คนที่ได้รับฟังธรรมแล้ว ก็กลับมาถามพระพุทธเจ้าใหม่ ว่าพบพระมหากัจจายนะท่านอธิบายแบบนี้ที่พระองค์ทรงเทศน์ย่อ ถูกหรือผิด พระพุทธเจ้าก็จะทรงรับรองว่า ถ้าจะให้ตถาคตอธิบายก็จะพูดเหมือนพระมหากัจจายนะนั่นแหละ เป็นอันว่าพระมหากัจจายนะเป็นพระอรหันต์ มาจากพุทธภูมิและมีความฉลาดมาก มีระเบียบวินัย

- อาศัยความสวยของท่านเป็นภัยกับคน คือลูกมหาเศรษฐีคนหนึ่ง ท่านมีภรรยาแล้วมีลูก ๒ คน วันหนึ่งพบพระมหากัจจายนะเข้า เห็นความสวยของพระมหากัจจายนะ ท่านก็ปรารภว่า "ถ้าเมียเราสวยอย่างนี้เราจะรักมาก หรือว่าพระองค์นี้เป็นเมียเรา เราจะรักมากจริงๆ เพราะสวยมาก" อาศัยที่มีอธิษฐานบารมีดีมาก แกเลยกลายเป็นผู้หญิงไป อีตาคนนั้นนะ แกอายจึงต้องไปอยู่ที่อื่น ผลที่สุดแกก็ไปแต่งงานเป็นผู้หญิงทั้งตัวไม่ใช่ผู้หญิงปลอม เมื่อแต่งงานแล้ว แต่งกับผู้ชายคนใดคนหนึ่ง ท่านไม่บอกชื่อ หรือท่านบอกแล้วก็ลืมไม่ทราบ ท่านมีบุตร ๒ คน

- วันหนึ่งเพื่อเก่าของท่านไปพบเข้า ถามว่า "มันอย่างไรกันนี่พ่อคุณ เป็นผู้ชายดันเสือกเป็นผู้หญิงและก็มีลูก ๒ คน" ก็เลยเล่าให้ฟังว่า "ไปเจอะพระมหากัจจายนะเข้า ไปนึกเข้าไปปรารถนาเข้าก็เลยกลายเป็นผู้หญิง" ท่านผู้นั้นก็เลยบอกว่า "สาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เป็นพระอรหันต์ ท่านทำอย่างนั้นเป็นการปรามาสไปขอขมาเสีย" ขอขมาโทษเสร็จก็กลับมาเป็นผู้ชายตามเดิม เหมือนเล่นลิเก เหมือนเล่นละคร ก็แปลกดีเหมือนกัน พอกลับเป็นผู้ชายตามเดิม เพื่อนก็ถาม "เดิมทีที่ท่านเป็นผู้ชายตอนแต่งงานกับภรรยา ท่านมีลูก ๒ คน และตอนท่านเป็นผู้หญิงท่านแต่งงาน (กับสามี) และท่านมีลูก ๒ คน อยากจะถามว่าความรักที่มีอยู่ในลูกทั้ง ๒ คนเป็นอย่างไร รักลูกที่เกิดจากภรรยา หรือที่เกิดกับตนเองมาก" ชายคนนั้นก็บอกว่า "รักลูกที่เกิดกับตนเองมากกว่า" ที่พูดตามนี้เพราะว่าพระมหากัจจายนะท่านสวย มีระเบียบ และเป็นพระอรหันต์

- ต่อมาเมื่อข่าวนี้ปรากฏขึ้น ท่านเห็นว่าความสวยของร่างกายนี้มันเป็นโทษกับคน ก็เพราะพระอรหันต์ไม่ได้ปรารถนาถึงความสวยสดงดงาม ท่านไม่คำนึงเรื่องร่างกาย ร่างกายมันเป็นอย่างไรมันก็เป็นเรื่องของร่างกาย ร่างกายมันก็เป็นโทษทำให้คนเกิดทุกข์ ชายกลายเป็นผู้หญิง หญิงเป็นผู้ชายมันก็ยุ่ง ท่านก็เลยจะตัดเรื่องนี้ให้มันหมดไป เพราะอำนาจของพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณก็ดี หรือพระอรหันต์ฉฬภิญโญก็ดี อภิญญาหกก็ดี สามารถทำได้ ท่านจึงอธิษฐานตัวท่านให้อ้วนเตี้ยคลายความสวยลงไปเสีย เอาแค่อ้วนกับเตี้ย

- อย่าลืมนะว่าพระอรหันต์ต้องมีระเบียบ เคารพในระเบียบวินัย แค่อ้วนเตี้ยลงมาช่วงอกขึ้นไปหน่อย เรียกว่าคนอ้วนเนื้อเต็มพุงพลุ้ยนิดๆ แต่เตี้ยกว่าเดิม ดูทรวดทรงไม่สวยกว่าเก่า ก็เหมือนคนธรรมดาที่ลักษณะดี...สมัยนี้การปั้นรูปพระสังกัจจายนะสะดือจุ่น ไม่รู้เอาแบบมาจากไหน ฉันเห็นเข้าก็สลดใจจริงๆ ไม่รู้ว่าพระอรหันต์องค์ไหนเขาทำกันแบบนั้นใช่ไหม

(คัดจากหนังสือธรรมปฏิบัติ เล่ม ๙ หน้าที่ ๓๑-๓๖)

 

ครั้น หนึ่ง องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและคณะพระอริยสาวกเดินทางไปยัง เมือง เมืองหนึ่ง
ครั้นนั้นพระทรง ตัรสถาม ว่า พระสีวลีได้เดินทางร่วมมาด้วยหรือไม่ พระสาวกตรัสทรูลตอบว่า พระสีวลีเถระมิได้เดินทางมาด้วยในครานี้
องค์สมเด็จพระพุทธเจ้า ท่านจึงเปล่งวาจาว่า เมื่อสีวลีเถระมิได้เดินทางมาด้วยแล้วพระมหากัจจายนะเดินทางมาด้วยหรือไม่
พระพุทธสาวก ทูลตอบว่าพระมหากัจจายนะเดินมาร่วมมาด้วยพระพุทธเจ้าขา
องค์สมเด็จพระพุทธเจ้า จึงตอบเหล่าคณะพระอริยสาวกว่า เมื่อพระมหากัจจายนะเดินทางมาด้วยก็ให้ใช้เส้นทางลัด.....
ยังเป็นความสงสัยบังเกิดแก่พระมหากัจจายนะยิ่งนัก ซึ่งทรงตัรสว่า ทำไมพระผู้มีพระภาคเจ้าจึงเดินทางไปทางลัดโดยมีตัวตามไปด้วยเรา
ตัวเรานี้มีดีหรือมีวามสำคัญอะไรในการเดินทางในครั้งนี้ขนาดจะต้องมีเราตามเสด็จไปด้วย

ในที่สุดพระมหากัจจายนะ ท่านจึงทรงตั้งจิตอธิฐานยกมือสองข้างปิดหน้า รำลึกถึงเหตุในอดีตชาติที่ผ่านมา ด้วยอดีตตังสญาณ ท่านจึงทราบว่า อดีตชาติ ท่านเป็นหมอรักษาคนป่วยทั้งหลายโดยมิคิดค่าตอบทาน (บำเพ็ญทานบารมี) เหล่าคนป่วยทั่งหลายจึงโมทนา ท่าน ให้พร ขอให้ท่านผู้เจริญด้วยกุศลผลบุญและผลานิสงส์นี้ ขอให้ท่านเป็นผู้ที่มีความเจริญอุดมสมบรูณ์ในโภคทรัพย์และลาภสักการะด้วยเถิด

ท่านจึงได้ทราบเรื่องราวทั้งหมด
ครั้นรุ่งเช้าพระผู้มีพระภาคเจ้าพร้อมด้วยพระสาวกเสด็จออกเดินทางจาริกธุดงส์ไปยังจุดหมายปลายทางโดยใช้ทางลัดอันเป็นทางทุรกันดาร ปรากฏว่า ระหว่างทางมีทั้งมนุษย์และเทวดาทั้งหลายต่างพากันมาใส่บาตรถวายภัตตาหารที่ประณีตมากมาย
จึงถือได้ว่าพระมหากัจจายนะมีความโดนเด่นในด้านโภคทรัพย์และลาภสักการะ

และบังเกิด พระปิดตามหาลาภ ที่เราบูชากันในสมัยนี้ก็มาจาก ปางของพระมหากัจจายนะเข้านิโรธสมาบัติยกมือสองข้างปิดตา

 

ธมฺมกาโม ภวํ โหติ</SPAN>
ผู้ฝักใฝ่ในธรรมเป็นผู้เจริญ
ธมฺมเทสฺสิ ปราภโว
ผู้ชังธรรม เป็นผู้เสื่อม
นตฺถิ สนฺติ ปรํ สุขํ
สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี.​

จงเตือนตน ของตน ให้พ้นผิด
ตนเตือนจิต ตนได้ ใครจะเหมือน
ตนเตือนตนไม่ได้ ใครจะเตือน
อย่าลืมเลือน เตือนตน ให้พ้นภัย

...............................................................

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตยที่เคารพบูชาเป็นสรณะสูงสุด
จงอำนวยอวยชัยให้พรแก่ทุกๆ ท่านที่คิดดี พูดดี ทำดี
อยู่ในศีล อยู่ในธรรม และหมั่นเจริญพระกรรมฐาน
ขอให้ท่านเจริญ ซึ่งอายุ วรรณะ สุขะ พละ

" ท่านที่หวังพระนิพพานก็ดี
ขอให้ท่านได้สมดั่งความตั้งใจ
ท่านที่หวังพระสัมมาสัมโพธิญาณก็ดี
ขอให้ท่านได้สมดั่งความปรารถนา "

​

ขออนุโมทนาบุญและขอบพระคุณที่ให้ความรู้นะครับ สาธุ ๆ ๆ