พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ พิมพ์เดียวกัน วาระเดียวกันกับองค์"ครูเอื้อ"

พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ พิมพ์เดียวกัน วาระเดียวกันกับองค์"ครูเอื้อ"แนะนำเห็นต่างได้ครับ..ใช้หลักการและเหตุผลว่ากัน..(องค์ครูใช้เลนส์เว้ามาโค้องค์นักเรียนใช้เลนส์นูนเดิมๆ)

 

จุดเหมือน จะเห็นจะตำหนิทีชัดเจนระหว่างพระกรรด้านซ้ายและลำคอมีเนื้อเกิน เกศชีกขวามีจุดแหว่งเหมือนกัน..จุดแตกต่างกัน องค์ครูตื้นเขินสังเกตุได้ตรงขาฐานสิงห์หายไป..เกศไม่เป็นผลมะตูมตามหลักการของพิมพ์พระประธาน สาเหตุคือชีกขวาบนของพระองค์ครูมีการโก่งงอพับมาด้านหน้า จะเห็นได้ว่าแตกต่างกันกับชีกซ้ายบนที่ลาดลง ส่วนนอกซุ้มครอบแก้วของพิมพ์นี้ถูกแกะให้ด้านนอกทั้งซ้ายและขวาลาดลงทั้ง2ข้าง จึงเป็นเหตุของการตื้นเขิน อีกเหตุคือเนื้อที่เกิดใหม่ใต้รักน้ำเกลี้ยงนี่ก้อเป็นสาเหตุให้องค์พระผิดเพี้ยนไปเช่นกัน..(องค์ครูใช้เลนส์เว้ามาโค้องค์นักเรียนใช้เลนส์นูนเดิมๆ)

 

ด้านหลังพระเป็นประตูบานสำคัญที่สุดในการศึกษาพระสมเด็จว่าจะเป็นพระที่มาตราฐานสากลที่เขากำหนดหรือไม่ คือถ้าพิมพ์เดียวกัน สร้างขึ้นในคราวเดียวกันจะต้องมีการ ผึ่งพระหรือตากพระแน่นอนที่สุด..ด้านหลังพระจึงเป็นจุดที่บอกเรื่องราวในอดีตได้ดีและแม่นยำที่สุด..ภาพแรกคือวัสดุที่ใช้ในการตากพระ(สมมุติภาพขึ้นมาเพื่อการเข้าใจที่ง่ายขึ้น)(องค์ครูใช้เลนส์เว้ามาโค้องค์นักเรียนใช้เลนส์นูนเดิมๆ)

 

ร่องรอยที่เห็นชัดเจนมากว่าพระ2องค์นี้ถูกว่าในพื้นผิววัสดุชนิดเดียวกัน และยังว่างในแนวเดียวกันอีกด้วย เพราะร่องรอยของ2ภาพนี้อยุ่ในตำแหน่งเดียวกัน..หลายองค์ที่เป็นพระวาระเดียวกัน จุดบั้งไม้หรือร่องของไม้ขัดแตะจะกลับทางซ้าย-ขวาไร้ทิศทางจึงทำให้ดูยากมาก..องค์นี้ถือว่าง่ายมาก..(องค์ครูใช้เลนส์เว้ามาโค้องค์นักเรียนใช้เลนส์นูนเดิมๆ)

 

พระแท้จะมีจุดแท้ที่เป็นมาตราฐาน การดูพระจากหลักการธรรมชาติ ยุบ ยับ แยก ยล..แล้วชี้แท้-ชี้เก๊ เป็นการคาดเดา90%พลาด