พรเทพ คชมาศ

หากได้อ่านแนวคิด สติปัฏฐาน ๔<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
<o></o>
คงทราบกันดีว่าฝึกได้ตลอดเวลา ไม่กด ไม่ข่ม ไม่บังคับ ไม่เริ่มด้วยอยาก ไม่มีการปรุงแต่ง ใดๆ <o></o>
แต่ให้ฝึกตลอดเวลา เรียกว่ามีสติตลอดเวลา รู้เท่าทัน อนิจจังตลอดเวลา<o></o>
<o></o>
ข้าพเจ้ามีเทคนิคส่วนตัวมาลองเสนอดู <o></o>
ไม่จำเป็นต้องเชื่อหรือทำตาม <o></o>
กรุณาใช้สติปัญญาพิจารณาก่อน<o></o>
<o></o>
<o></o>
ให้ท่องในใจตลอดเวลา ว่า <o></o>
<o></o>
<o> </o>
อนิจจัง.. ทุกขัง ทำ... หนอ<o></o>
<o></o>
................................<o></o>
<o></o>
เช่น ถ้าทำรายงานก็ท่อง<o></o>
<o></o>
อนิจจัง.. ทุกขัง ทำรายงานหนอ...<o></o>
อนิจจัง.. ทุกขัง คิดไม่ออกหนอ... (ถ้าคิดไม่ออก)<o></o>
อนิจจัง.. ทุกขัง หาข้อมูลหนอ... (ถ้ากำลังเปลี่ยนไปหาข้อมูล)<o></o>
<o></o>
<o></o>
เมื่อมีอะไรมารบกวนสมาธิ ก็พิจารณาสิ่งนั้น อนิจจัง หนอ<o></o>
เมื่อใจเราหวั่นไหว ก็พิจารณาจิต ทุกขัง หนอ<o></o>
แล้วกลับไปทำสมาธิที่เดิม ทำรายงาน หนอ<o></o>
<o></o>
<o></o>
<o></o>
<o></o>
เนื่องจากกัลยาณมิตรท่านหนึ่งได้ทำธรรมทานโดยโพสลิ้งก์ดีๆ ไว้<o></o>
เมื่อข้าพเจ้าไปอ่าน ได้เห็นนิทานธรรม ที่ว่า คนทอผ้า ทอไปๆ เห็น<o></o>
อนิจจังของผ้าที่ทอ ก็บรรลุได้ จึงเกิดความสว่างขึ้นมาในใจ<o></o>
<o></o>
<o></o>
1. แม้นไม่ได้ศึกษาธรรมมากมายแต่ก็อาจบรรลุได้<o></o>
2. เมื่อเห็นอนิจจังทุกขณะจิตที่ดำเนิน จึงได้บรรลุ<o></o>
<o></o>
<o></o>
จึงได้ดัดแปลง ธรรมหัวข้อไตรลักษณ์มาใช้เพื่อดำเนินกิจวัตรประจำวัน<o></o>
<o></o>
โดยเพ่งสมาธิ ไปสิ่งที่ทำให้รู้อนิจจัง<o></o>
ตั้งสติดูจิต ให้เห็นจิต ทุกขัง (หรือเวทนา)<o></o>
แล้วจับคำที่เรา ทำอยู่ มาใส่ แทน อนัตตา<o></o>
<o></o>
<o></o>
ท่านอาจไหว้พระระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นั่งสมาธิจนนิ่ง<o></o>
แล้วท่อง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไปเรื่อยๆ จากนั้น เริ่มดำเนินชีวิต ก็<o></o>
อนิจจัง ทุกขัง เดินไปอาบน้ำ .. อนิจจัง ทุกขัง ไปกินข้าว ...<o></o>
อนิจจัง ทุกขัง ขับรถไปทำงาน . อนิจจัง ทุกขัง ถึงที่ทำงาน ..<o></o>
พอสงบนิ่งไม่ทำอะไร ก็กลับมาสู่ อนิจัง ทุกขัง อนัตตา คืนดังเดิม<o></o>
....<o></o>
<o></o>
<o></o>
ไปเรื่อยๆ อะไรมากระทบ ก็เอาอนิจจังเข้าพิจารณา จิตเผลอหวั่นไหว<o></o>
ก็เอา ทุกขัง เข้าพิจารณาจิต แล้วกลับสู่สมาธิที่งานเราทำ<o></o>
<o></o>
<o></o>
<o></o>
เผื่ออาจเป็นกุศลบ้างจึงโพสไว้<o></o>
<o></o>
สาธุ............................<o></o>

 

*** หากมุ่งหลุดพ้น **** มีหนทางเดียว คือ "สัจจะ"...ต้องทำตามเยี่ยงอย่างพระพุทธเจ้าทุกพระองค์...คือ การปฏิบัติสัจจะ ให้เป็นประจำ...กำหนดความชัดเจนให้กับตนเอง...มี "เวลา" เป็นตัวอ้างอิง...จะหลุดพ้นจากนิสัยสันดาน...จะหลุดพ้นจากความทุกข์...จะหลุดพ้นจากบ่วงกรรม...จะหลุดพ้นจากการเกิดใหม่...จะหลุดพ้นโลก....จะหลุดพ้นสู่นิพพาน.......ก็ด้วย "สัจจะ"...เพราะ คือการปฏิบัติตาม "หลักสัจจะธรรม"....ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน.......เท่านี้เอง คือ "แก่นสาร ของศาสนศาสตร์" - " หนุมาน ผู้นำสาร "