มนต์มณีจินดา

[FONT=ms Sans Serif, Thonburi, DB ThaiTextFixed]ตามตำราว่าไว้ว่า เป็นมนต์เรียกเนื้อเรียกปลา ที่นางยักษ์พันธุรัตมอบให้พระสังข์ทอง ก่อนที่นางจะอกแตกตายไปเพราะความเสียใจ รายละเอียดหาอ่านได้จากบทพระราชนิพนธ์เรื่องสังข์ทอง ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย เป็นบทละครนอกที่มีชื่อเสียงมาก แต่ว่าเรื่องสังข์ทองนี้มีเค้ามาจากปัญญาสชาดกของล้านนา คือสุวรรณสังขชาดก และถือได้ว่าเป็นวรรณกรรมที่มีความแพร่หลาย แม้ในภาคใต้ก็ปรากฏว่ามีเรื่องนี้อยู่ในหนังสือบุด (สมุดข่อย ตามภาษาท้องถิ่น) ชื่อเรื่องว่าเจ้าหอยสังข์ ตามท้องเรื่องว่านางยักษ์จารึกมนต์นี้ไว้บนแผ่นศิลา และว่ากันว่าที่เขาหน่อ จ.นครสวรรค์ มีแผ่นหินที่นางยักษ์จารึกมนต์นี้ไว้ แต่ก็เป็นเพียงความเชื่อพื้นบ้านเท่านั้น

วิชาจินดามณีเป็นวิชาสำคัญในพระเวทภาคกลาง แม้หลวงพ่อเดิมวัดหนองโพธิ์ ก็สำเร็จวิชาน้ำมนต์จินดามณี ซึ่งท่านเรียนมาจากสายขรัวพ่อเฒ่ารอด ปฐมเจ้าอาวาสวัดหนองโพธิ์ และหลวงพ่อเทศ ผู้ทรงอภิญญาแห่งวัดสระทะเล เคล็ดของพระจินดามณีนี้ พระอาจารย์ไพรินทร์ วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ พิษณุโลก ได้เรียนไว้จากสายอาจารย์ฆราวาสชาวสวรรคโลก ชื่อปู่คำ ท่านทำสีผึ้งเทพรำจวนได้ขลังนัก ว่าวิชานี้สืบมาจากหลวงพ่อวัดมะขามเฒ่า และสายวัดมะขามเฒ่านี้ก็สืบมาจากวัดประดู่โรงธรรม กรุงศรีอยุธยา
อาจารย์คำ พุ่มชื่น ฆราวาสผู้เรืองพระเวทย์ มั่นในธรรมแห่งบ้านท่าชัย อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย เป็นที่เคารพนับถือของประชาชนทั่วไปใน จ.สุโขทัย พิษณุโลก และใกล้เคียงเป็นยิ่งนัก หลังจากอุปสมบทแล้วได้ศึกษาพระธรรมวินัยจนแตกฉานจึงออกธุดงค์แสวงหาความวิเวกเจริญวิปัสสนากรรมฐาน ในระหว่างทางได้พบกับหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ จ.นครสวรรค์ จึงได้ศึกษาแลกเปลี่ยนวิชาอาคมซึ่งกันและเป็นสหธรรมิกกัน
ภายหลังปู่คำ พุ่มชื่น ได้ลาสิกขาเป็นฆราวาส มีครอบครัว และได้ไปมาหาสู่กับหลวงพ่อเดิมเป็นประจำ ในบั้นปลายของชีวิต ปู่คำ พุ่มชื่น รักษาอุโบสถศีลเป็นนิจ จึงนำสรรพวิชาที่ได้ศึกษาเล่าเรียนสมัยเป็นบรรพชิตออกช่วยเหลือสงเคราะห์ดับทุกข์เป็นที่พึ่งทางจิตใจให้แก่ชาวบ้านใกล้เรือนเคียงจนมีชื่อเสียงเป็นที่เคารพนับถือของประชาชนทั่วไป และเสียชีวิตลงใน พ.ศ. ๒๔๙๘ หลังหลวงพ่อเดิมละสังขารไปแล้วประมาณ ๕ เดือน สิริอายุ ๙๐ ปี
ปู่คำ พุ่มชื่น เป็นที่เคารพนับถือของชาวศรีสัชนาลัย-สวรรคโลก ชาวพิชัย อุตรดิตถ์ ชาวพรหมพิราม พิษณุโลก หรือแม้แต่เสือร้ายหรือนักเลงดังแห่งยุคในละแวกนั้น ยังมาฝากตัวเป็นลูกศิษย์ เครื่องรางของขลังหลายอย่างที่ปู่คำ พุ่มชื่น สร้างแจกลูกศิษย์ อาทิ สีผึ้ง ผ้ายันต์ชมพูนุช ที่มีพุทธคุณดีเด่นทางเมตตามหานิยมสูงส่ง เป็นที่หวงแหนเป็นยิ่งนัก จนเป็นที่ขึ้นชื่อลือชา
มีเรื่องเล่ากันว่าหลวงพ่อรอด หรือ พระครูสถิตวีรธรรม วัดสันติกาวาส (หนองตม) อ.พรหมพิราม พระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งเมืองพิษณุโลก ปัจจุบันอายุ ๘๔ ปี ในสมัยเป็นพระหนุ่มๆ ยังเคยนั่งรถไฟจาก อ.พรหมพิราม ไปลง อ.สวรรคโลก แล้วเดินเท้าไปขอสีผึ้งจากปู่คำ พุ่มชื่น เที่ยวไปหา ๒-๓ ครั้ง ปู่คำถึงใจอ่อน ยอมให้สีผึ้งมาเพียงเท่าหัวไม้ขีด ทำให้หลวงพ่อรอดโมโหปู่คำเป็นยิ่งนัก

เมื่อปู่คำสิ้นชีวิต สรรพวิชาได้ตกทอดมายังลูกชายคือ อาจารย์ใย พุ่มชื่น และปัจจุบันคือกำนันจั่น พุ่มชื่น (บุตรชายคนเล็ก) อดีตกำนันดีเด่นบ้านท่าชัย ปัจจุบันอายุ ๗๖ ปี มีพระเกจิอาจารย์ชื่อดังหลายรูปไปขอเรียนวิชา แต่ไม่ประสบความสำเร็จจะมีอยู่ก็เฉพาะพระครูสุวิธานศาสนกิจ (ไพรินทร์) พระเกจิอาจารย์ชื่อดังและเจ้าพิธีดังแห่งวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ (วัดพระพุทธชินราช) พิษณุโลก เท่านั้นที่ได้วิชาไปบ้าง

วิชานี้ใช้ทางเมตตา โชคลาภได้สารพัด แต่มีเคล็ดลับมาก ไม่ใช่เฉพาะแค่ตัวคาถาอย่างเดียว เช่น เวลาจะเรียกเนื้อเรียกปลา ต้องเอาศิลารองเท้าก่อน ถ้าอยากทราบรายละเอียด คงต้องไปเรียนถามท่านไพรินทร์ที่วัดใหญ่พิษณุโลกเทอญ ท่านเรียนวิชาจินดามณีมาโดยตรง
มนมณีจินดานี่ เห็นเค้าบอกว่า มาจากเรื่องสังทองนะ ที่นางยักษ์เขียนมนต์นี้ให้พระสงข์ เห็นว่า หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว นครปฐม ท่านก็ใช้ ให้ลูกศิษดูบ่อย ๆนะครับ
ไว้เรียกเนื้อเรียกปลา โชคลาถ แนว ๆ นี้อะครับ

คาถาว่า

"จินดามณี ปิยังมันตัง ยะสังธาสังโกนัง อุปะสันติ สิเนหัง มาตาปิตาวะ โอระหัง ปะโพตันจะ
มหาราชา ตะวังมังโปสัตถุ โนทีปัง กาเรเทโว สุโป เสทิ กิญจิ เทโว เย สักโก ปัชชัง ทัสมิง กินเนวา
ทัตตาปิยัง กันตัง สาริปุตโต ภวันตุ เม สิทธิลาภัง ชนานะเย มณีจินดา ปิยัง จะ ธะนังสัพเพชะนา
พหูชะนา ปิยังมะมะ"
[/FONT]

 

ท่าทางคุณวัชระพล จะเก่งนะคะ