วิญญาณในโรงพยาบาล

พันเอก(พิเศษ) เสนาะ จินตรัตน์ ป่วยเป็นโรคไตวายประมาณปลายปี พ.ศ.2527 ท่านได้เข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลพระมงกุฏเกล้า และต้องทำการรักษาด้วยวิธีล้างไตผ่านทางหลอดเลือดด้วยเครื่องไตเทียมอย่างต่อเนื่อง
วันหนึ่งของเดือนกรกฎาคม 2528 พันเอก(พิเศษ) เสนาะต้องไปล้างไตผ่านทางหลอดเลือดด้วยเครื่องไตเทียมที่หน่วยไตชั้น 2 ของตึกกัณลักษณ์ ซึ่งมีอยู่ 3 ชั้นในโรงพยาบาลพระมงกุฎ ห้องล้างไตนี้มี 4 เตียง พันเอก(พิเศษ) เสนาะ นอนเตียงริมสุดติดกับอีกเตียงหนึ่งซึ่งอยู่ในห้องกระจก
พันเอก(พิเศษ) เสนาะ เริ่มล้างไตฟอกเลือดเวลาประมาณ 5 โมงเช้า ระหว่างที่นอนล้างไตท่านก็เคลิ้มหลับไป มารู้สึกตัวตกใจตื่นอีกครั้งก็เพราะมีคนมานอนเบียดอยู่ข้างๆ และผู้นอนเบียดคล้ายกับมีเจตนาขยับตัวเบียดเสียจริงๆ จนพันเอก(พิเศษ) เสนาะต้องเบี่ยงตัวเป็นนอนตะแคงแต่ยังไม่ลืมตา
จากความรู้สึกสัมผัส พันเอก(พิเศษ) เสนาะ บอกตัวเองได้เลยว่า ผู้ซึ่งมานอนร่วมเตียงและนอนเบียดหลังท่านอยู่ในขณะนั้นเป็นผู้หญิงแน่นอน ท่านยังนึกแปลกใจว่า ทำไมพยาบาลถึงได้ให้ผู้หญิงมานอนร่วมเตียงกับท่าน ซึ่งเป็นการไม่เหมาะไม่ควร
พันเอก(พิเศษ) เสนาะ ลืมตามองไปข้างหน้า ซึ่งเป็นเคาน์เตอร์และโต๊ะทำงานของนางพยาบาลประจำห้อง กำลังทำงานตามปกติ ไม่มีใครหันมาสนใจต่อความเป็นไปของแต่ละเตียงโดยเฉพาะเตียงของพันเอก(พิเศษ) เสนาะ ซึ่งมีผู้หญิงมานอนร่วมเตียง อีกทั้งยังแสดงเจตนาเบียดตัวเข้ามาหาเหมือนแกล้งตลอดเวลา
พันเอก(พิเศษ) เสนาะ จึงหันหน้าไปมองข้างหลัง รู้สึกตกใจวูบหนึ่งมาเมื่อเห็นผู้หญิงคนที่นอนเบียดหลังท่านเป็นผู้หญิงร่างใหญ่มาก กำลังเบี่ยงหน้ามามองประสานตากับท่านพอดี แล้วผู้หญิงคนนั้นก็หัวเราะฟันขาว
เธอผู้นั้นไว้ทรงผมแบบดัดเป็นหลอดๆ แล้วหวีให้ฟูเป็นหยอยๆ ซึ่งเป็นทรงผมกำลังนิยมอยู่ในสมัยนั้น เท่าที่สังเกตคร่าวๆ นอกจากจะเป็นหญิงร่างใหญ่เข้าขั้นล่ำ แข็งแรง เท้าของเธอก็ใหญ่มากผิวพรรณดำคล้ำผิดปกติ
เธอบอกกับพันเอก(พิเศษ) เสนาะว่า
"ฉันเป็นผู้หญิงนะ แล้วเนื้อฉันแข็งด้วยนะ"
"อือ รู้แล้ว"
พันเอก(พิเศษ) เสนาะตอบกลับไป รีบหันหน้าไปอีกทางไม่อยากมอง ขณะเดียวกันก็เกิดความรู้สึกแปลกๆ พิกล คิดว่าเห็นทีจะไม่ใช่เรื่องธรรมดา
ผู้หญิงคนนั้นกลับถือวิสาสะ คว้ามือพันเอก(พิเศษ) เสนาะไปดื้อๆ แม้จะดึงมือกลับคืนก็ไม่อาจจะเอาชนะฝ่ามือแข็งแรงนั้นได้ แล้วเธอก็กดมือพันเอก(พิเศษ) เสนาะให้จับต้องตัวเธอ ซึ่งเย็นเฉียบไม่ได้อุ่นเช่นผิวเนื้อของคนทั่วไป แม้แต่มือของเธอที่กุมมือพันเอก(พิเศษ) เสนาะไว้ก็เย็นเหมือนไปแช่น้ำแข็งมาหยกๆ
มันชักจะยังไงเสียแล้ว พันเอก(พิเศษ) เสนาะรีบชักมือกลับแล้วหันไปพิจารณาดูอีกครั้ง คราวนี้สังเกตได้ชัดว่าเธอผู้นี้นุ่งกางเกงสีครีมเหลืองอ่อน ใส่เสื้อสีบานเย็นแขนฟูๆ และกลิ่นตัวซึ่งโชยมากระทบเหม็นสาบสาง
พันเอก(พิเศษ) เสนาะ บอกกับตัวเองว่าเจอผีหลอกเข้าให้แล้ว
เหลียวมองไปที่เตียงคนอื่นๆ ซึ่งมาฟอกไตเหมือนกันเห็นนอนหลับกรนเสียงดังลั่น ไม่มีใครตื่นและเห็นเหตุการณ์ครั้งนี้แม้แต่คนเดียว
ถ้าเป็นคนอื่นซึ่งมีความกลัวผีเป็นปกติวิสัย มาเจอเข้าจังๆ อย่างนี้คงได้ร้องโวยวายด้วยความอกสั่นขวัญบิน ห้องแทบแตกไปแล้ว แต่พันเอก(พิเศษ) เสนาะเลิกกลัวผีอย่างเด็ดขาด จึงมีสติควบคุมอารมณ์ไม่ให้หวั่นไหว ทั้งๆ ที่ผีผู้หญิงมานอนเบียดกระแซะไม่ยอมห่าง พอท่านหันไปมอง ผีผู้หญิงร่างใหญ่ก็ยิ้มกว้างให้อีก และบอกว่า
"สนไหมล่ะ"
"ไม่สนล่ะ" พันเอก(พิเศษ) เสนาะ ตอบ
"มือฉันแข็งนะ ฉันสวยนะ สนไหมล่ะ เตียงนี้เป็นเตียงของฉัน"
"ผมมาล้างไตฟอกเลือด … เดี๋ยวก็ไปทำงานแล้วนะ ผมทำงานอยู่ที่กลาโหม ไม่สนล่ะ ผมจะนอน"
พันเอก(พิเศษ) เสนาะ ทำเป็นไม่สนใจ คิดว่าผีผู้หญิงร่างใหญ่คงจะเลือกรบกวน ที่ไหนได้ .. เธอกลับไม่ยอมเลิกเล่น คราวนี้เยดกระแซะหนักกว่าเดิม ดันเอาพันเอก(พิเศษ)เสนาะ เลื่อนไปจนหมิ่นขอบเตียงจนต้องร้องบอกให้หยุดเล่นเสียที เพราะถ้าตกเตียงไปจริง ๆ เข็มที่แทงคาอยู่ในหลอดเลือดหลุดออกมาคงเป็นอันตรายร้ายแรงแน่ ๆ
แม้จะบอกไปเช่นนี้ผีสาวขี้เล่นกังไม่เลิก ทำท่าจะเบียดตกเตียงให้ได้ พันเอก(พิเศษ)เสนาะ ไม่รู้จะทำอย่างไร เรียกให้นางพยาบาลซึ่งเห็น ๆ อยู่มาช่วยก็ไม่มีใครได้ยิน พอดีนึกขึ้นมาได้ว่าการที่ผีมาหาก็เพราะเขามีเจตนาอยากให้อุทิศส่วนกุศลไปให้เขา จึงรีบบอกออกไปว่า
"เอกอย่างนี้นะ ผมจะบวชสิ้นเดือนกรกฎาคม นี้อยู่แล้ว กุศลอันเนื่องจากที่ผมจะบำเพ็ญได้นั้นขออุทิศส่วนกุศลนั้นให้เธอ ขอให้ไปดี ๆ อย่างได้มารบกวนก่อเวรกันอีกเลย ถ้าต้องการอะไรอีกก็มาเข้าฝันบอกกล่าวก็แล้วกัน"
ทันที่ที่พันเอก(พิเศษ)เสนาะ พูดจบ ผู้หญิงร่างใหญ่ได้หายวับไป แสดงว่าเธอพอใจในกุศลเจตนาซึ่งจะแผ่ให้ และพันเอก(พิเศษ)เสนาะก็หลุดพ้นจากห้วงภวังค์ซึ่งพูดอะไรไม่มีใครได้ยิน ไม่เห็นภาพดังทั่วท่านเองเห็น คราวนี้พอเรียกนางพยาบาลเสียงดัง ไ นางพยาบาลก็รีบมาหาทันที พันเอก(พิเศษ)เสนาะ จึงบอกว่า
"เมื่อสักครู่นี้ผมถูกผีหลอก"
นางพยาบาลมีทีท่าตื่นเส้นนิดหน่อยเท่านั้น แทนที่จะแสดงกิริยาอาการระทึกใจรุนแรงกว่าที่เห็น ยังพูดด้วยสุ้มเสียงแสนจะธรรมดาอีกว่า
"โอ้ย ! เตียงนี้หรือคะ ทุกคนที่มานอนเตียงนี้ต้องเจอกับเธอหมดทุกคนเลยล่ะค่ะ ป้าวรรณาก็พบ ลุงสว่างก็พบ แล้วผู้การก็มาพบอีกเป็นผีผู้หญิงใช่ไหมล่ะคะ "
พันเอก(พิเศษ)เสนาะเป็นฝ่ายงง
"รู้ซิคะ เพราะมีคนถูกผีผู้หญิงหลอกแล้วมาเล่าให้พวกหนูฟังคือ สาเหตุมันมาจากเตียงนี้แหละค่ะ เตียงนี้เมื่อก่อนอยู่ในห้อง ไอ.ซี.ยู. แผนกฉุกเฉิน มีผู้หญิงบ้านนอกคนหนึ่งเกิดทะเลาะกับสามี เธอเลยกินยาฆ่าแมลงพวกกะโหลกไขว้นั่นเหละค่ะ ญาติก็ส่งมาล้างท้องที่โรงพยาบาล แต่ทางโรงพยาบาลช่วยไม่ทัน เธอเลยสิ้นใจตายบนเตียงนี้ในห้องไอ.ซี.ยู. แผนกฉุกเฉิน ตั้งแต่นั้นวิญญาณของเธอก็ยึดเอาเตียงนี้เป็นของเธอ คอยหลอกคนที่มานอนเรื่อย ๆ "
นางพยาบาลเล่าสาเหตุที่มาของผีผู้หญิงร่างใหญ่ให้พันเอก(พิเศษ)เสนาะฟัง และขึ้นแจงเพิ่มเติมว่าได้มีการย้ายเตียงดังกล่าวจากห้อง ไอ.ซี.ยู. ขึ้นมาอยู่ที่ห้องล้างไต ฟอกเลือด พอดีพันเอก(พิเศษ)เสนาะ มาล้างไต เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลจึงได้จัดให้นอนที่เตียงผีสิงนี้ และก็เจอเข้ากับวิญญาณของเจ้าของเตียงเต็ม ๆ ดังกล่าว
ในกรณีที่ผู้ป่วยต้องไปนอนโรงพยาบาล พันเอก(พิเศษ)เสนาะ จินตรัตน์ ได้ให้ข้อแนะนำซึ่งเป็นประโยชน์พอสมควรดังนี้
ตามธรรมดาแล้ว เตียงคนไข้ย่อมจะมีคนไข้เจ็บป่วยตายอยู่เสมอ
บางวิญญาณก็ตายก่อนอายุขัยเรียกว่า "ตายโหง" นั้น จิตวิญญาณของเขาเหล่านี้ส่วนมากจะยังมีกิเลสมากและหยาบมีการจึดมั่นถือมั่นในตนสูงมาก จนยึดของ ๆ คนอื่นอย่างเตียงคนไข้ที่ตนนอนก็บอกว่าเป็นของตน พอคนอื่นมานอนก็สำแดงฤทธิ์มาขับไล่ก่อกวนอยู่เสมอ
วิธีแก้ … ถ้าเราจำเป็นต้องรักษาตัวที่โรงพยาบาลแล้ว

1.เราควรจะสำรวมจิต ระลึกกุศลที่เราได้เคยทำมาอุทิศบูชาถวายเจ้าของที่เดิม เช่น เจ้าของวังเก่า แล้วก็ลงมาถึงเจ้าที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสถานที่นั้น และผู้ที่มีพระคุณซึ่งได้กรุณาถวายเงินทองสร้างโรงพยาบาลนี้ ห้องนี้ เตียงนี้

2.แผ่เมตตาให้กับวิญญาณทุกรูปทุกนามที่ผ่านมาในสถานที่นั้น และห้องพักนี้ เตียงนี้ จงอย่าได้มีเวรซึ่งกันและกัน จงมีความสุขกายสุขใจ อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจ รักษาตนให้พ้นจากภัยวิบากด้วยเทอญ สาธุ

3.ระลึกถึง พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ด้วยใจที่ภาวนาพุทโธบริกรรมให้จิตสงบอยู่เนือง ๆ ตัวเรานั้นย่อมจะได้หายโรคหายภัยโดยเร็ว เรียกว่า ยาหมอก็ช่วย ใจเราก็ช่วย กายเราย่อมหายป่วยได้โดยเร็วแน่แท้ …

 

ขออนุโมทนาบุญกับวิธีนอนในโรงพยาบาลอย่างไรให้เป็นสุข(ขออนุญาตตั้งชื่อนะท่านเจ้าคุณ)
ใช้ได้กับผู้ป่วย คนเฝ้า ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ฯลฯ

 

ทํางานICUมา30กว่าปี ไม่เคยเจอเลยค่ะ เรื่องของเรื่องก็คือไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ทําอะไร แผ่เมตตาไปเรื่อยๆ เพราะเขาอยู่รอบๆตัวเรานี่แหละมากมายเหลือเกิน (ภพซ้อนภพ)