สมาธิระดับใดจึงได้บุญ

หากซ้ำขออภัยด้วยครับ

การปฏิบัติสมาธิที่จะได้รับบุญกุศล จะต้องลึกในระดับใด หรือ แค่พอจิตมีสมาธิก็ได้แล้ว

ขอบคุณครับ

 

แค่มีจิตจะสร้างกุศลก็ได้แล้ว เพราะเมื่อใดที่อยากสร้างบุญสร้างกุศลในขณะนั้น จิตจะละชั่วทำดี ก็เป็นบุญแล้ว นี้เป็นพื้นฐานของการสร้างบุญได้มาก และสะดวก

 

ขอหน่อย

สมาธิ ระดับไหนถึงทําให้ได้บุญกุศล

จะสมาธิ ระดับใหนๆก็ไม่ได้ บุญกุศล ทั้งนั้น

เรื่องของสมาธิ กับ บุญกุศลเป็นคนละเรื่องกัน

เเต่ถ้าต้องการโยงให้เป็นเรื่องเดียวกัน ก็ต้อง รู้จักใช้สมาธิที่ตนมีนั้นให้เกิดซึ่งประโยช ใช้ให้เกิดซึ่งปัญญา เมื่อมีปัญญาเเล้ว การจะคว้ามือไป ฉวย เอาบุญก็ไม่ใช้เรื่องยาก

เเต่ถ้าครองเเต่ สมาธิ ไม่น้อมเอาสมาธิ ที่มีมาทําให้เกิดซึ่งปัญญาในทาง สัมมา

ต่อให้เข้าออก ญาณสี่ จนคล่องก็ไม่เกิดซึ่งบุญกุศล ใดๆ

ส่วนตัวน่ะค่ะ

รอฟังคนอื่นด้วยก็ดี

 

จิตเราสงบ สะอาด สว่าง นี่ได้บุญมากเลยนะครับ ถ้าพูดถึงอานิสงส์การภาวนา
มากกว่าวิหารทานซะอีก แม้เจริญอนิจจสัญญาแต่ขณะเดียวก็ได้อานิสงส์
มากกว่าสร้างวิหารทานหลายเท่าตัว

 

เป็น บุญเป็นกุศล ทั้งหมดนั่นแล เพราะกุศลนั้นอยู่ที่ใจ บาปบุญนั้นอยู่ที่ใจ
หากแต่ไม่ใช้สมาธินั้นเพื่อการละกิเลส มันก็เป็นทางหลงจากพระนิพพาน
มิใช่ว่าไม่เป็นบุญไม่เป็นกุศล มันก็เป็น บุญเป็นกุศล แต่ หลงจากทางพระนิพพาน

เค้าว่ามางี้...

 

ขอเเย้งนิสสสสส นึง

เจ้าของกระทู้ ถามมาว่า
สมาธิระดับใดจึงได้บุญ

ขอเเย้งตรงที่ว่า
จิตจะละชั่วทำดี ก็เป็นบุญแล้ว

เเล้วถ้าจิตมีสมาธิ ละชั่วได้เเล้ว
เเต่ไม่ได้สร้าง ความดี เเล้วมันจะดี มันจะเกิดเป็นบุญกุศล ได้หรือเจ้าค่ะ

รบกวนสอบถามด้วยความเคารพเจ้าค่ะ

 

เเย้ง

จิต สงบ สอาด สว่าง นี่

น่าจะเป็นอุบาย เพื่อสร้างฐานของ การทําดี มิใช้หรือค่ะ

มีเเต่จิตที่สงบ อย่างเดียว ทําให้เกิดบุญ กุศลได้ด้วยหรือค่ะ

กรรม มิได้เกิดจากการกระทํา หรือเจ้าค่ะ

สอบถามด้วยความเคารพเจ้าค่ะ รบกวนชี้เเจงที

ขอบคุณเจ้าค่ะ

 

ถ้าพูดถึงตัวบุญตัวกุศลนี่เราพูดกันถึงจิตนี่แหละครับ กามาวะจะรัง กุ
สะลัง จิตตัง อุปปันนังโหติ นี่คือจิตเรานี่แหละคือตัวบุญตัวกุศล ดูที่
ความสงบ สะอาด สว่างของจิต ที่นี้บุญกรรมมันแปลว่าการกระทำที่
ให้ผลเป็นความสุข มันแยกเป็นสองตัวการกระทำหรือกรรมใช่ไหม มัน
มีช่องทางเกิดกรรม 3 ทาง กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม(ทางใจ) อีก
ส่วนคือจิตสว่างมันมี ก่อนทำ ขณะทำ หลังทำ และหลังทำไปนาน
แล้ว อย่างเช่นเราทำบุญวัตถุทานแล้วใจเราเบิกบานอย่างนี้เป็นบุญใช่
ไหม การทำใจเราให้สงบ สว่าง มันก็เป็นบุญตรงๆ เลย แต่มันต่างกัน
ตรงผลของการกระทำ การที่เราภาวนานี่ทำให้เกิดปัญญาตัดกิเลศได้
ส่วนถ้าเราทำวัตถุทานผลที่ได้รับก็เป็นวัตถุ มาในทางโภคทรัพย์อันนี้
จะเป็นคนละส่วนคือผ่านไปนานแล้ว อย่างเร็วสุด 7 วัน ถ้ากล่าวถึงบุญ
มันพูดถึงสิ่งที่เกิดทันที ทำเลยได้เลยจำพวกความสุข ความเบิกบาน
แบบนั้น ส่วนกุศลนี่แปลว่าความฉลาด ความไม่มีโรค ถ้าเราฟังธรรมแล้ว
จิตเราเบิกบานฟังเข้าใจอย่างนี้เป็นกุศลเพราะมันเกิดความฉลาด แต่
ถ้าเราฟังธรรมถึงไม่เข้าใจกุศลไม่เกิดก็ยังเป็นบุญใช่ไหม เรียกธรรม
สวนะมัยบุญสำเร็จด้วยการฟังธรรม ส่วนการภาวนานี่เป็นภาวนามัย
บุญสำเร็จด้วยการภาวนาก็ได้บุญเหมือนกัน

 

เห็นด้วยอย่างแรงเลยครับ ผมไม่ค่อยมีเงินทำทานก็อาศัยทำสมาธินี้แหละพอได้บุญกับเขาบ้าง

 

....สำคัญที่ลงมือ ปฏิบัติจริง ตรงนี้สำคัญ แน่นอนว่าส่วนใหญ่ในความไหลื่นนี้ของรูปนี้ยังทำไม่ได้ ตลอดเวลา แค่บางช่วงขณะ ที่มีสติ พร้อมพิจารณาเทียบสถาวะหรือสิ่งที่เรียก จากปริยัติ บัญญัต ปฏิเวธ ให้พอรู้จักจะได้ศึกษาต่อไปอีกภาวนาคือฝึกการสร้างสติให้เกิดกับตัว ยิ่งได้นาน ยิ่งดี บางท่านอาจเรียกว่าฌานละมังครับ ผมเรียกสิ่งนี้ว่า สติ ทำงานไปด้วย ในการรับรู้กายเวทนาจิตธรรม ตามแต่มุมจะมองในอะไรที่เกิด แน่นอนว่าสัญญาทุกข์ มันเบาไปแล้วตามเวลา และเบาไปด้วยการมองเห็นและยอมรับตัวตนที่หลงไป เป็นการทบทวนให้เข้าใจแจ้ง ยังเกิดอยู่บ้างในความรู้สึก บาง เบา อิสระ ในช่วงเวลานั้น หรืออย่างนี้เรียกกันว่าติฌาณ รึเปล่า ไม่แน่ใจ ช่วงหลังพอเริ่มเข้าใจอะไรได้บ้างตามประสา เด็กเรียนป.๑

 

ขนิกสมาธิ มีผลให้ไปเกิดบนสวรรค์
อุปจารสมาธิ มีผลให้สามารถเลือกไปสวรรค์ชั้นไหนก็ได้ตามอัธยาศัย
ฌาน มีผลให้ไปเป็นพรหม

 

.......................................................
.......................................................
...โยน หิน ทับ ทาง...

 

ที่ไม่ตอบเรื่องของสมธิตรงๆ เพราะไม่รู้ว่ากำลังใจของเจ้าของกระทู้ถึงตรงไหน ก็อยากให้หัวใจของพุทธศาสนาไว้เป็นกำลังใจ แต่ถ้าเจ้าของกระทู้มีกำลังใจมากกว่าตรงนั้น เขาจะเข้าใจได้เอง

คนที่ละชั่วได้นราสภาว่าเขาจะไม่เพิ่มพูนความดีหรือ แล้วจิตเขาจะไม่ผ่องใสหรือ แค่ตรงนี้ก็เพิ่มพูนความดีแล้ว ซึ่งเป็นหลักของการเริ่มปฏิบัติของพุทธศาสนาทั้งหมด ไม่อย่างนั้นประโยคนี้จะไม่ได้เป็นหัวใจพุทธศาสนา
พี่ตอบนราสภา แบบบ้านๆ ไม่มีธรรมสูงอะไร แต่เป็นสิ่งที่พี่รู้ อนุบาลหน่อยน่ะ

 

ไม่ว้าคนใดแค่คิด ก็เป็นนิมิตหมายที่ดีแล้ว ด้วยกุศลเจตนา ทำไปเรื่อยๆ
โลกภูมิที่ดีจะปรากฏในห้วงถัดมาหรืออนานคตในขณะปฏิบัติ เรากำลังหัดสร้าง กุศลอัตตา คิดดี ทำดี พูดดี ด้วยเห็นว่าเป็นทางเดินสู่ความหวังที่มุ่งหมาย ระหว่างทางเดิน มีตัวคอยถ่วงคอยยึดเหนี่ยวให้ตกข้างคูเยอะแยะตามวิบาก ชดใช้ไปเรื่อยๆ แต่รู้คนเดียวมันเห็นแก่ตัวเกินไปรึไม่ ช่วยกันเรียนรู้จึงมีความหวัง ไม่ฝักไฝ่ฝ่ายใด อะไรที่เป็นสัมมาทิฐิเราควรรับและควรเป็น อะไรที่เป็นมิจฉาทิฐิเราไม่รับไม่เป็น พระอาจารย์สอนมาว่าอย่างนี้

 

.................
กรรมหรือ อัตตาตัวตน มาจากการ คิดก่อน แล้วปรุง เราคิดเพื่อเรียนรู้โดยเทียบจาก สัญญาทุกข์ ในอดีต เพื่อยอมรับตนเองให้ได้มากขึ้น ให้เกิดการพัฒนา ตนเอง ไปเรื่อยๆ หากกปฏิบัตจริงเกิดผลจริง ระหว่างปฏิบัติก็มีอะไรมาแทรกก็เขียนไปตามที่เห็นในจิต เรียนไทม์และเรียนไทม์ เทียบคำเรียก เพื่อทบทวนความเข้าใจ จากรูปที่ปฏิบัตอยู่ ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงเสมอ ตลอดเวลาที ยังมี การเกิดดับ ความคิดฝั่งกุศล คือแสงสว่าง ดั่งเที่ยนส่องทาง ให้เกิดประโยชน์ต่อตนและการหลุดพ้น

 

ละจาก กาม พยาบาท เบียดเบียน ได้ ก็ถือว่า จิตมีกำลังแล้วครับ

รักษาตน ย่อมรักษาผู้อื่น

 

พระพุทธองค์ได้ตรัสว่า "แม้จะได้อุปสมบทเป็นภิกษุรักษาศีล ๒๒๗ ข้อ ไม่เคยขาด ไม่ด่างพร้อยมานานถึง ๑๐๐ ปี ก็ยังได้บุญกุศลน้อยกว่าผู้ที่ทำสมาธิเพียงให้จิตสงบนานเพียงชั่วไก่กระพือปีก ช้างกระดิกหู"

เจริญในธรรมครับ

 

ชัดดดดดดดดดดดดดดดด

ชัดเจน ถ้วนทั่ว ทุกขบวนความ

ขอเกาะชายกางเกงบ็อกเซอร่วมอนุโมทนา ในการให้ธรรมเป็นทาน ในครั้งนี้ด้วยเจ๊าค๊าาาา

ขอบคุณค่ะ

 

ผิด

เขาเรียกว่า โยนนนนน หินทับหางตัวเอง อิ อิ อิ

 

งั้นก็สรุปได้ว่า

ได้ว่า

ได้ว่าาาาาาาาาาา ว่า ว่าาาา

ว่าไงอ่ะ งง งง งงงงงงงง