สอบถามเกี่ยวกับประสบการณ์สวดมนต์มหาเมตตาใหญค่ะ

ทุกท่านมีประสบการณ์สวดแล้วเจออะไรบ้างไหมคะ

คือเราสวดมา 29 วันแล้วค่ะ

แรกๆที่สวด ก็มีอาการเศร้าใจ ร้องไห้ตอนสวดในวันแรกๆ และมีอาการขนลุกซู่ตอนอุทิศบุญ หรือบางทีก็มีเสียงหมาหอนไรงี้ ทุกครั้งที่ได้ยินหรือรู้สึกก็จะดีใจมากกว่ากลัวนะคะ เพราะรับรู้ได้ว่าที่เราทำมีคนมาฟังและรับบุญเราได้จริง

แต่พอผ่านมาสักพัก อาการที่กล่าวเบื้องต้นหายไปหมดเลยค่ะ เหลือเพียงอาการขนลุกตอนอุทิศบุญเท่านั้น

ต้องบอกนะคะ ว่าแรกๆเราสวดออกเสียงค่ะ แต่หลังๆเสียงเริ่มไม่ไหว เลยสวดแบบเบาๆกระซิบๆแทน

เลยอยากถามค่ะว่าการสวดแบบเสียงเบาๆหรือไม่มีเสียงเลย มีผลต่อบุญในการสวดทนต์ไหมคะ และพอทำแบบนี้เทวดาเองจะรับรู้ได้ไหมคะ? บุญจะลดลงรึเปล่า?

มือใหม่พึ่งมาสวด เพื่อแก้กรรมที่รุมเร้าค่ะ

 

ลองค้นหา มหาเมตตาใหญ่ แบบย่อ ครับ

วันไหน เจ็บคอ หรือ เวลาไม่พอ ให้ลองสวดแบบย่อ

เสร็จแล้ว ให้ นั่งหลับตาคิดว่า คนเราเกิดมาแล้ว ก็แก่ชราเป็นธรรมดา หน้าตา เหี่ยวย่น ไม่สามารถคงทนอยู่ได้ ให้คิดภาพตัวเรา ครอบครัว คนรู้จัก พอเหนื่อยแล้วก็เลิกคิด ลืมตา มาแผ่เมตตา อุทิศบุญ หรือตามถนัด

 

‘เสียงสวดมนต์ ‘ มีอานุภาพแผ่ไปไกลถึงภพทั้งสาม : หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

การสวดมนต์เป็นการกล่าวสรรเสริญคุณอันไม่มีประมาณของพระรัตนตรัย และบทสวดก็เป็นพระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งศักดิ์สิทธิ์มากอยู่แล้ว ดังนั้น คนสวดมนต์เองเลยพลอยศักดิ์สิทธิ์ไปด้วยเพราะกล่าวแต่คำที่ศักดิ์สิทธิ์นั่นเอง

การสวดมนต์ถ้าสวดด้วยความซาบซึ้งและเสื่อมใสในคุณของพระรัตนตรัยเปล่งเสียงออกมาเพื่อสรรเสริญพระคุณกล่าวถ้อยคำอันเป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าออกไป เสียงที่เปล่งออกจากใจให้ดังกังวาลนั้นจะมีอานุภาพแผ่ไพศาลไปยังสวรรค์และพรหมโลก บนโลกมนุษย์ก็ครอบคลุมทั่วอาณาบริเวณหรือทำใจแผ่ให้ครอบคลุมทั้งโลกส่วนในพื้นล่างก็แผ่ไกลถึงอเวจีมหานรก การสวดเสียงดังต้องออกจากจิตที่เลื่อมใสและประกอบด้วยท่วงทำนอง วรรคตอนที่ถูกต้องไพเราะ

มาฟังพระมหาเถระผู้ทรงคุณธรรมคุณวิเศษหลวงปู่มั่น (หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต) ท่านได้เทศน์สอนและเล่าเรื่องราวประสบการณ์ตรงให้ฟังเกี่ยวกับเสียงสาธุการและอานุภาพเสียงสวดมนต์ว่าสวดแบบไหน
มีอานุภาพแผ่ไปไกลถึงภพทั้งสาม

อานุภาพการสวดมนต์ เสียงดัง สวดในใจ และเสียงสาธุการ สมัยที่ท่านพระอาจารย์มั่น พักอยู่บนดอยปะหร่อง (เชียงใหม่) กับพระอาจารย์มนู ตอนเช้าเที่ยวบิณฑบาต พอให้พรเสร็จ ท่านได้สอนให้ชาวบ้านกล่าวสาธุพร้อมกันด้วยเสียงสูง ท่าน (พระอาจารย์มั่น) เล่าเป็นเชิงตลกว่า มือทั้งสองข้างของเขาชูขึ้นข้างบนเหมือนบั้งไฟจะขึ้นสู่ท้องฟ้า ว่างั้น

วันหนึ่ง ท่านนั่งพักในส่วนที่ทำเป็นที่พักกลางวัน มีเทพพวกหนึ่งมาจากเขาจิตรกูฏ มาถามท่านว่า “เสียงสาธุ สาธุนั้น สาธุอะไร สะเทือนสะท้านทุกวัน พวกเทพทั้งหลายได้ฟัง มีความสุขไปตาม ๆ กัน” ท่านมาพิจารณาว่า เสียงอะไร ที่ไหน จึงระลึกได้ว่า เสียงสาธุการของชาวบ้านตอนถวายทานนั่นเอง

พอรับทราบแล้วพวกเทพก็กล่าวว่า “เขาก็สาธุการด้วย” แล้วทำประทักษิณเวียนขวาลากลับไป ส่วนมากพวกเทพเขาจะทำอย่างนั้น ท่านพระอาจารย์มั่น เลยมาพิจารณาต่อได้ความว่า พุทธมนต์นั้นใครสวดก็ตาม จะเป็นกิจวัตรของพระสงฆ์เช้า เย็น หรือชาวพุทธทุกคน

สวดมนต์ระลึกในใจมีอานุภาพแผ่ไปได้หมื่นจักรวาล
สวดออกเสียงพอฟังได้ มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนจักรวาล
สวดมนต์เช้าเย็นธรรมดา มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนโกฏิจักรวาล
สวดเต็มเสียงสุดกู่ มีอานุภาพแผ่ไปได้อนันตจักรวาล

แม้สัตว์ที่อาศัยอยู่ในสามภพ และที่สุดอเวจีมหานรก
ยังได้รับความสุข เมื่อแว่วเสียงพุทธมนต์
ผ่านลงไปถึงชั่วขณะชั่วครู่หนึ่ง
ดีกว่า หาความสุขไม่ได้เลยตลอดกาล

นี้คืออานิสงส์ของพระพุทธมนต์ ท่านพระอาจารย์มั่นว่าอย่างนี้

คักลอกจากเพจ “พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น”

 

การสวดมนต์ เป็นการทำสมาธิภาวนาอย่างนึง
เป็นการสร้างบุญกุศลไปในตัว

จะออกเสียงหรือไม่ บุญกุลย่อมเกิดกับตัวเองอยู่แล้ว

แต่บารมี จะแผ่ไปได้ไกลแค่ไหนเท่านั้นเอง

สรุป ก็เลือกเอา ที่สะดวกและเหมาะสมกับตัวเอง

 

เราเคยมี ปสก สวดมนต์ แต่ไม่ค่อยเหมือนใคร มันจะออกแนวดลใจบังคับให้สวด บทไหนก้อได้ สั้นยาวไม่มีปัญหา แต่ต้องสวด ทั้งที่เราเป็นคนไม่สวดมนต์ พอสวดแผ่เมตตาแบบสาดๆ ไม่เจาะจงใคร (เราไม่รุ้ว่าจะแผ่ให้ใคร เพราะมีความรุ้สึกว่าต้องสวดมนต์ เราเลยสวด) อีก2-3 วันจะมีเรื่องไม่ดี แล้วแก้ปัญหาผ่านไปได้ เหตุการณ์แบบนี้จะเกิดเสมอ ถ้าจะมีเรื่องซวยเกิดกับเรา

- เราเลยจับได้ว่า คงมีอะไรสักอย่างช่วยเรา พอเราสวดมนต์แผ่เมตตา มันจะลดความซวยลง หมายถึงจิตเราเข้มแข็งขึ้น มีสติผ่านปัญหา แก้ปัญหานั้นไปได้

- เทวดาพูดกับเขาแบบไม่ขยับปาก คือพูดในใจเขาก้อได้ยิน

ข้อดีของการออกเสียงคือ คนที่เขาชอบการสวดมนต์ เขาได้ยินก้อร่วมโมทนาในความดีเรา ข้อเสียคือเหนื่อย กับคนที่เขารำคาญเสียง ประมาณบ้านอยู่ใกล้มัสยิด ที่เขาสวดกันประจำ สวดเสียงดังๆ เขาจะไม่พอใจ

- เจตนาก่อนสวด ระหว่างสวด จนถึงแผ่เมตตา มีความสำคัญ อย่าให้เศร้าหมอง แผ่อะไรไปก้อถึง พยามทำจิตให้ปกติออกแนวบวกๆ ไว้ จะได้ทั้งเขาและเรา

 

บุญ คือ กุศลจิต
สำรวจตัวเองง่ายๆ.... ตอนไหนใจเบิกบาน
ใจมีปิติอิ่มเอิม....ตอนนั้นเป็นกุศลจิต
ถ้ามีความอึดอัด...ขัดข้อง....ขัดเคือง
แบบนี้....เป็นอกุศลจิต
เพราะงั้น....
การกระทำอะไรก็ตาม....
สวดมนต์...นั่งสมาธิ...ให้อาหารสัตว์...
ถวายสังฆทาน... ช่วยเหลือคน
ถ้าใจมีความเบิกบาน..มีปิติ..มีสุข
เกิดเป็นบุญที่ใจอยู่แล้ว....เพราะเกิดกุศลจิต

และสังเกตุ..เวลาแผ่เมตตา
จิตตอนนั้น....เป็นจิตที่พร้อมสละ
เป็นจิตที่อยากให้คนอื่นจริงๆ...ไม่ดึงเข้าตัว

กุศลจิตใด....เวลาทำแล้ว...
ปราศจากตัวตน....ผู้ทำ
ตรงนั้นล่ะครับ....เป็นบุญมาก

ถ้ารู้ว่าบุญ....คือกุศลจิต
ทำทานเพียงครั้งเดียว...ในชีวิต
.....ก็เกิดกุศลจิตได้...ไม่มีประมาน
การนึกถึงบุญที่ได้ทำ...ในครั้งนั้น
ก็เกิดปิติ สุข....ทุกครั้ง

คนมักจะนึกถึงอกุศลมากกว่า
คนนั้นทำกู....คนนี้ด่ากู
นั่งนึก...เรื่องอดีต...มาทำให้เกิดอกุศลจิต
จิตบีบคั้นเป็นทุกข์ได้เรื่อยๆ
....ไม่มีประมาน

แต่กลับไม่เอาสิ่งดีๆที่เคยทำ...
มานึก....ให้เกิดกุศลจิต....
อย่างคนสมัยพุทธกาล....
...ทำทานครั้งเดียว....
อาศัยทานนั้น....ระลึกถึงความดีที่เคยทำ
ได้ยันตาย
จิตเกิดปิติสุข เป็นกุศลจิต
เพราะทำทานเพียงครั้งเดียว....
....ไปเสวยผลบุญต่อเป็นจ้าวสวรรค์

ถ้าคน...ยังนึกคิด....เป็นปกติ
การนึกคิด...ถึงทานที่เคยทำ....
....ถึงศีลที่เคยรักษา ฯลฯ
เกิดกุศลจิต.....ย่อมดีกว่า
การนึกคิดว่า....คนนั้นด่าเรา...คนนี้โกงเรา
แล้วเกิดทุกข์ใจ...เกิดอกุศลจิต...

ถ้าชาตินี้ไม่อยากขาดทุน...
ก็รักษาจิตเราไว้...กับกุศลจิต
อย่าให้มันขาดทุนครับ...

 

เพิ่ม เติมให้.....
โอวาท หลวงปู่พุธ ฐานิโย

.ในการปฏิบัติสมาธิภาวนาอย่างอื่น ใครจะว่าอะไรวิเศษวิโส อะไร
ก็ เชิญท่านว่าไปเถอะ เราก็เอาสวด “อิติปิโส” ของเรา อันเดียวเท่านั้น
สวดไปๆ จิตมันสงบเป็นสมาธิเอง
บทสวดมนต์นี่ เราสวดทุกวันๆ ถึงแม้ว่ารู้สึกว่าจิตของเรา ไม่มีสมาธิก็ตาม
มันจะค่อยฝังลงในส่วนลึกของจิต มันจะฝังเข้า ไปในจิตใต้สำนึก

.ภายหลังมานี่ ถ้าเราสวดต่อเนื่องกัน ถึงตี ๒ ตี ๓ ตี ๕ ตี ๗ นี่
ต่อไปเราไม่ต้องสวดมนต์ ถ้าเวลากะทันหันนี่
สวดแล้วจะทำอะไร เช่น จะทำน้ำมนต์ หรือว่าลูกหลานเจ็บป่วย
เราสำรวมจิตปั๊บ นึกถึง พุทโธๆๆๆๆ เป่าพรวดลงไป บางทีก็หาย
เราสวดทุกวันๆ อิทธิพลมันเข้าไปฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก
บทสวดมนต์นี่ สวดทุกวันๆๆๆ นี่ มันเพิ่มความขลังความ ศักดิ์สิทธิ์


..เราไม่ได้สวดมนต์เพื่อขลัง เพื่อศักดิ์สิทธิ์ แต่ความขลัง ศักดิ์สิทธิ์ มันเป็นผลพลอยได้ เพราะฉะนั้น อิติปิโส สวดทุกวันๆๆ แม้แต่เพียงวันละจบเท่านั้น มันก็ยังมีผล

ทีนี้ สมมติว่าญาติโยมทั้งหลายพากันยึดมั่นในการสวด พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ
แล้วก็เมตตาพรหมวิหาร ถ้ายังแถม รักษาศีล ๕ ด้วย ยิ่งดี
เราสามารถที่จะทำอะไรดีๆ ได้เหมือนพระ บางทีอาจจะดีกว่าพระเสียด้วยซ้ำไป

..ทั้งนี้ บทสวดมนต์ ยอดนิยมมากมายล้วนแต่มีอานิสงส์ในทางความเชื่อแตกต่างกัน
แต่ว่ากันว่า สวดอิติปิโสเท่าอายุ หรือ สวดอิติปิโสเท่าอายุและเพิ่มไปอีก 1 บท
จะช่วยต่อดวงชะตาให้ยืนยาว ป้องกันภูติผีปีศาจ แคล้วคลาดจากโรคภัยต่าง ๆ
และอุบัติเหตุ จิตใจเข้มแข็ง ปัญญาดี หลับสบาย มีสมาธิ เทวดารักษา
เป็นคนมีเสน่ห์และเป็นที่รัก เนื่องด้วยการ สวดอิติปิโสเท่าอายุ
เปรียบเสมือนปฐมบทแห่งการบูชาคุณ
หรือการถวายพระพรพระศาสดาในศาสนาพุทธนั่นเอง

.“ หลวงปู่พุธ ฐานิโย ” เมตตาแนะว่าการท่องบทอิติปิโสแบบนี้? สามารถนำมาทำน้ำมนต์ พร้อมแก่รักษาโรคได้ อานุภาพมากล้นจริงๆ

................................................


........................................

 

เลยอยากถามค่ะว่าการสวดแบบเสียงเบาๆหรือไม่มีเสียงเลย มีผลต่อบุญในการสวดทนต์ไหมคะ และพอทำแบบนี้เทวดาเองจะรับรู้ได้ไหมคะ? บุญจะลดลงรึเปล่า?