สังฆทานช่วยวิญญาณหลงทาง

สวัสดีครับเพื่อน ๆชาวพลังจิตทุกท่านวันนี้มีเรื่องการถวายสังฆทานเพื่อช่วยเหลือวิญญาณที่หลงทางกลับบ้านไม่ถูกมาให้อ่านกันครับ

เมื่อปี พ.ศ.2530 ขณะนั้นผมบวชอยู่พรรษาที่สองก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมได้จดจำมาจนถึงบัดนี้เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจให้หมั่นทำบุญทำกุศลทุกครั้งที่มีโอกาส

วันหนึ่งมีชาวบ้านที่อาศัยอยู่ใกล้ ๆวัดได้มาหาท่านเจ้าอาวาสซึ่งท่านเป็นเจ้าคณะตำบลและเป็นพระอุปัชฌาย์ของผมด้วยว่าให้ไปช่วยลูกสาวของเขาด้วยเนื่องจากถูกผีเข้า ซึ่งแม่ของเด็กคนนี้ได้เล่าให้ฟังว่าลุกสาวของเธอได้ไปเที่ยวที่น้ำตกวังตะไคร้ จังหวัดนครนายกโดยไปกับเพื่อน ๆ หลายคนขณะที่กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานจู่ ๆ ลูกสาวของเธอก็มีอาการแปลก ๆ ตาลอยแล้วก็ค่อย ๆเดินลงไปยังแอ่งน้ำตกที่มีความลึกค่อยจมไปเพื่อน ๆเห็นท่าไม่ดีก็เข้าไปช่วยกันจับตัวเธอเอาไว้แต่แรงเธอเยอะมากกว่าจะนำตัวเธอขึ้นมาได้ก็ต้องเหนื่อยกันทีเดียว เมื่อขึ้นมาแล้วเธอก็มีอาการเปลี่ยนไปตาขวางแขนขาเกร็งไม่พูดไม่จากับใครจนต้องพากลับบ้านแต่อาการของเธอก็ไม่ดีขึ้นพ่อและแม่จึงได้พาตัวเธอส่งโรงพยาบาลที่จังหวัดนครปฐม เมื่อหมอตรวจอาการเธอผลปรากฏว่าเธอปกติดีทุกอย่างแต่พอตกตอนค่ำเธอจะดิ้นทุรนทุรายจนหมอต้องจับมัดไว้กับเตียง เธอพูดแต่ว่ามีผู้ชายมายืนอยู่ที่ปลายเตียงมารับเธอไปอยู่ด้วย
เป็นอย่างนี้ทุกวันแต่ก็หาสาเหตุไม่ได้หมอจึงให้พาเธอกับบ้าน เมื่อกลับมาอยู่บ้านอาการของเธอก็เหมือนเดิมนอนตัวเกร็งไม่พูดจากับใคร พ่อแม่ของเธอไม้รู้จะทำอย่างไรจึงมาหาท่านเจ้าอาวาสให้ช่วยไปทำพิธีปัดรังควาญให้ที พระอุปัชฌาย์ของผมท่านก็บอกให้แม่ของเด็กมาหาผมเพื่อช่วยเหลือ ผมก็ได้บอกไปว่าผมไม่ใช่หมอปราบผี แต่ด้วยความสงสารผมจึงได้บอกไปว่าเขาคงมาขอส่วนบุญส่วนกุศลไม่มีอะไรที่จะช่วยได้นอกจากบุญเท่านั้น ขอให้จัดสังฆทานไว้หนึ่งชุดแล้วผมจะเป็นตัวแทนไปรับในวันรุ่งขึ้น ตกตอนกลางคืนหลังทำวัตรสวดมนต์เสร็จผมก็ได้นำน้ำมาทำน้ำมนต์โดยอาราธทนาคุณพระรัตนตรัยและบุญกุศลที่ทำมาด้วยดีแล้วพร้อมทั้งได้สวดพระคาถาชินณบัญชรของสมเด็จพระพุฒาจารย์โตวัดระฆัง เพื่อขอบารมีท่านสงเคราะห์แก่ผู้ที่เดือดร้อน

รุ่งขึ้นผมจึงได้ไปที่บ้านของเธอซึ่งอยู่ไม่ไกลจากวัดนัก เมื่อไปถึงทางพ่อแม่ก็ปูเสื่อจัดที่ให้นั่งแล้วก็ได้นำร่างของลูกสาวมานอนที่ด้านหน้าที่ผมนั่ง
เมื่อเธอเห็นผมเท่านั้นอาการก็กำเริบทันที มือเท้าเกร็งตาขวางดิ้นไปมาต้องช่วยกันจับถึงสามสี่คนถึงจะอยู่ ผมจึงได้เอาน้ำมนต์มี่นำมาด้วยพรมให้ เมื่อถูกน้ำมนต์เธอก็ร้องกรี๊ดแล้วก็สงบลงทันที ต่อจากนั้นผมก็บอกว่าขอให้เธอจงตั้งใจรับศีลเพื่อที่จะได้รับบุญกุศลการถวายสังฆทานครั้งนี้ ไม่ว่าใครที่มาแฝงอยู่ในร่างของเด็กสาวผู้นี้ขอให้พ้นจากความทุกข์ ถ้าต้องการความช่วยเหลือใดก็ขอให้บอกมาได้ จากนั้นก็ได้นำกล่าวถวายสังฆทานโดยให้ตั้งใจถวายแด่หมู่สงฆ์ในวัดอาตมาเป็นเพียงผู้รับแทนพระสงฆ์ทั้งหมดเมื่อรับประเคนแล้วผมก็ได้ให้เธอตั้งใจอนุโมทนารับบุญทั้งหมดนี้ เมื่อให้พรจบร่างของเธอซึ่งนอนอยู่ก็ลุกนั่งพนมมือแล้วก็หงายตึงลงไป.........สักพักก็ลุกขึ้นมาอีกแล้วก็พูดว่า.....ผมเป็นตำรวจชื่อ....(ไม่ขอเอ่ยนาม)...ได้จมน้ำตายที่น้ำตกวังตะไคร้แล้วกลับบ้านไม่ถูกต้องอยู่ที่นั่นมานานจนกระทั่งเห็นเด็กผู้หญิงคนนี้ลงมาเล่นน้ำและเคยผูกพันกันมาจึงแฝงมากับเธอ.....และหาทางกลับบ้านไม่ถูก
ขอให้ช่วยตั้งศาลให้อยู่อาศัยที่นี่ด้วยได้ไหม...).ผมจึงได้ถามทางพ่อแม่ของเธอ ก็ตกลงสร้างศาลให้จากนั้นเธอก็หงายหลังล้มไป......สักครู่ก็เธอฟื้นขึ้นมา
อาการหายเป็นปกติแล้วถามว่าเธอเป็นอะไรทำไมคนมากันมากมาย พ่อแม่ของเธอก็เล่าให้เธอฟังว่าเธอไม่ได้สติมาเป็นเวลาเดือนกว่าแล้ว...ต้องหยุดเรียนเป็นเวลาหลายวัน ผมได้เห็นน้ำตาของพ่อแม่ที่ลูกหายก็รู้ดีใจและสำนึกในคุณของพระรัตนตรัยและอานิสงฆ์แห่งการถวายสังฆทานว่ามีอานุภาพยิ่งใหญ่จริง.....ชาวบ้านเลยยกให้ผมเป็นพระปราบผีไปเลย ซึ่งความจริงผมไม่มีคาถาอาคมอะไร...มีแต่คุณ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และจิตที่เมตตาคิดช่วยเหลือเท่านั้นครับ นอกจากนั้นก็คือบุญกุศลที่เราทำมาอย่าประมาทในบุญกันนะครับทำบ่อย ๆ เหมือนน้ำทีละหยดก็สามารถทำให้เต็มตุ่มได้ครับ เรื่องสังฆทานช่วยวิญญาณก็มีเพียงเท่านี้เป็นเรื่องจริงที่ได้พบมากับตัวเองบุคคลสถานที่มีอยู่จริงขอฝากให้ท่านทั้งหลายพิจารณาดูครับ.....สาธุสวัสดีมีธรรมเป็นเครื่องคุ้งครองครับ

" อย่าดูหมิ่นบุญกรรมจำนวนน้อย
จักไม่ต้อยตามต้องสนองผล
แม้ตุ่มน้ำเปิดหงายรับสายชล
ย่อมเต็มล้นด้วยอุทกที่ตกลง

อันนักปราชญ์สั่งสมบ่มบุญบ่อย
ที่ละน้อยทำไปไม่ใหลหลง
ย่อมเต็มด้วยบุญนั้นเป็นมั่นคง
บุญย่อมส่งสู่สวรรค์วิมานแมน

อันคนชั่วสั่งสมบ่มบาปบ่อย
ทีละน้อยทำไปด้วยใจหลง
ย่อมเต็มด้วยบาปนั้นเป็นมั่นคง
บาปย่อมส่งสู่นรกตกต่ำเอย "

(f) (f) (f) (f) (f)

 

อนุโมทนา ด้วยค่ะ เรื่องราวน่าสนใจเป็นอย่างมากค่ะ
เคยซื้อหมามาตัว 1 ตอนแรกเห็นมันซึมๆ จะไม่ซื้อแล้ว แต่ก็ซื้อมา
เพราะเพื่อนยุ และมันดูน่ารักที่สุดในกลุ่มนั้น พอเอามาเลี้ยงมัน
ป่วยแล้วตายภายในระยะเวลา 1 อาทิตย์ รักษาไม่หายเนื่อง
จากเป็นมากหลายโรค ร่างกายมันคงสู้ไม่ไหว ตัวเล็กนิดเดียวเอง
จากนั้นก็รวมตังค์กับเพื่อนคนละครึ่ง ไปทำสังฆทานให้มัน
ปรากฏว่า มาหา ในเย็นวันนั้นเลย ได้กลิ่นหมา และช้ำเลือดช้ำหนอง
ลอยมาบนชั้นสอง ทั้งที่จริงไม่น่าจะมีกลิ่นได้ เพราะ ข้างหลังเป็นทุ่งกว้าง
อากาศถ่ายเท ลมแรงมาก กลิ่นนี้บังคับตัวเข้ามาทางระเบียง เพื่อน
จะได้กลิ่นก่อน แล้ว เข้ามาให้บ้าน มาลอยวนเวียนตัวข้าพเจ้า
แล้ววนกลับออกไปทางระเบียงเป็นที่น่าแปลก มาก
แต่คิดว่าน่าจะเป็นเจ้าหมาน้อยมาหานั่นเอง รู้สึกขอบใจมัน
ที่ได้รับบุญแล้วยังอุตส่าห์มาบอกกล่าวกัน ว่าได้รับ
ได้เตือนสติเราว่าวิญญาณมีจริง รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก
นี่เป็นอีกส่วนที่ทำให้หันมาสนใจธรรมะอย่างจริงจัง
นึกอนุโมทนากับเจ้าหมาน้อยนั้นด้วย

 

เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องรีบไปทำบุญล่ะ

 

อนุโมทนา ครับ อย่างที่เค้าบอกล่ะครับ หาทางกลับบ้านไม่เจอ เสียชีวิตที่น้ำตก เค้าก็เลยอาศัยร่าง ของน้องผู้หญิงคนนั้น ซึ่งมีความผูกพันธ์กันมา แต่อดีตชาติ ทำบุญนอกจากญาติ ที่เสียไปแล้ว จะทำให้คนที่ไม่ใช่ญาติ ก็จะยิ่งดีเลยครับ เพราะ วิญญาณ ที่เร่ร่อน พเนจร เพื่อช่วยวิญญาณ เหล่านั้นพ้นจาก
ทุกขเวทนา สวดมนต์ ภาวนา แผ่ส่วนกุศลให้เค้าด้วย