สัตว์เดรัจฉานสร้างบุญไม่ได้เลย จริงหรือ ?

สัตว์เดรัจฉานมีสิทธิ์ทำบุญได้ครับ..แต่ไม่มีวิสัยที่จะบรรลุมรรคผล...(จะอยู่ในขั้นการบำเพ็ญบารมี...เหมือนพระพุทธองค์ก็เคยเสวยชาติเ้ป็นสัตว์เดรัจฉาน...ซึ่งก็ได้บำเพ็ญบารมีมายาวนาน)..
การที่จะบรรลุมรรคผลได้ต้องอยู่ในอัตภาพมนุษย์เท่านั้นครับ...

 

เรื่องที่ ๑๔๔

สุนัขที่วัดท่าซุงตายแล้วไปเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ฟังเทศน์แล้วเลื่อนไปอยู่สวรรค์ชั้นยามา


"..วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๓๕ ตอนเช้าเวลาประมาณ ๘ นาฬิกาเศษๆ ท่านพระยายมราชมาบอกอาตมาว่า "เทวดา ๒ องค์เพิ่งเกิดใหม่ครับ คือเพิ่งเป็นเทวดาวันนี้ เมื่อวานนี้พระพุทธเจ้าเทศน์จึงไม่ได้ฟัง" และ ได้มีเทวดาอีก ๒๐ กว่าองค์เข้ามาใกล้ๆ อาตมาบอกว่า "ผมเคยเป็นสุนัขที่วัดของท่านครับ" ท่านพระยายมราชท่านบอกว่า "ทั้งหมดนี้เป็นเทวดาชั้นยามา แต่งชุดสีขาว"มีสุนัขอีกตัวหนึ่งตายทีหลังสุดบอกว่า "ผมเพิ่งตายเมื่อวานซืนนี้ครับ เมื่อวานนี้ได้ฟังเทศน์จากพระพุทธเจ้า เดิมทีเดียวผมอยู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พอฟังเทศน์จบจิตสะอาดขึ้น ได้เลื่อนไปอยู่สวรรค์ชั้นยามา"<O></O>
ก็เป็นอันว่าอาตมาได้บอกกับบรรดาเทวดาที่มาหาอาตมาว่า เอาอย่างนี้ก็แล้วกันนะ การถวายสังฆทานก็ดี บวชพระก็ดี มีอานิสงส์มากแต่ว่าอานิสงส์ก็แค่กามาวจรสวรรค์ ฟังเทศน์ดีกว่า ถ้าฟังเทศน์แล้วเธอสามารถปฏิบัติได้ เธอก็มีโอกาสได้เป็นพระโสดาบันเป็นอย่างน้อยหรือมิฉะนั้นก็เป็นพระอรหันต์..."<O></O>
<O></O>
<O></O>
<O></O>
<O></O>
<O>http://www.thaisquare.com/Dhamma/aft...chapter144.htm</O>

 

ตายจากสุนัขไปเกิดเป็นเทวดา

พอถึงเวลาเข้าพรรษาพระปัจเจกพุทธเจ้าท่านต้องกลับภูเขาคันธมาทน์ ท่านก็ลาท่านคหบดี อาจจะบอกลาเจ้าสุนัขด้วยก็ได้ หลังจากนั้นท่านก็เหาะไป เจ้าสุนัขตัวนี้เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้าเหาะไปมันก็คิดถึง จึงเห่าบ้างหอนบ้างแสดงความอาลัย เมื่อท่านลับไปเจ้าสุนัขตัวนี้ก็ขาดใจตายทันที อาศัยที่มีความเคารพและรักในพระปัจเจกพุทธเจ้ามาหลายเดือน เมื่อตายจากสุนัขก็ไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงสเทวโลกมีนามว่า "โฆษกเทพบุตร" (โฆษกะแปลว่ากึกก้อง) แปลว่า "เทวดาที่มีเสียงดัง"พูดตามปกติธรรมดาเสียงเบาๆ ดังไปไกล ๖๐ โยชน์ ถ้าพูดเต็มเสียงจะดังก้องทั่วดาวดึงส์และมีเสียงเพราะด้วย เป็นผลของการส่งเสียงนิมนต์พระปัจเจกพุทธเจ้าและส่งเสียงขับไล่สัตว์ร้ายที่จะมีระหว่างทาง และก็ส่งเสียงแสดงความรักความอาลัยในพระปัจเจกพุทธเจ้าที่เหาะไป <O></O>
เจริญพุทธานุสสติกรรมฐาน

การที่เจ้าสุนัขตัวนี้เห่าหอนจนขาดใจตายทันทีเมื่อพระปัจเจกพุทธเจ้าเหาะลับไป ก็เพราะมีความเคารพรักและอาลัยในท่านมาก ความรู้สึกอย่างนี้ในพระพุทธศาสนาเรียกว่า "พุทธานุสสติกรรมฐาน"ถ้าจะถามว่าสัตว์เจริญกรรมฐานได้หรือ ก็ขอตอบว่า "เจ้าสุนัขตัวนี้นั้นเจริญพระกรรมฐาน" ถ้าจะถามอีกว่า "ถ้าเจริญพระกรรมฐานมันนั่งสมาธิไม่ได้" <O></O>
ก็ต้องตอบว่า "กรรมฐานไม่จำเป็นต้องนั่งขัดสมาธิ กรรมฐานอยู่ที่อารมณ์ของใจหรือสมาธิเป็นอารมณ์ของใจ และวิปัสสนาเป็นอารมณ์ของใจ ร่างกายจะอยู่ท่าไหนนั้นไม่มีความสำคัญ จะนั่งก็ได้ จะยืนก็ได้ จะเดินก็ได้ จะนอนก็ได้ ข้อสำคัญอยู่ที่ว่าให้จิตจับอยู่กับอารมณ์กรรมฐานที่เราต้องการ"<O></O>
อย่างเจ้าสุนัขตัวนี้จิตใจจับอยู่ในพระปัจเจกพุทธเจ้าเป็นปกติ ถ้าจะถามว่า "พระปัจเจกพุทธเจ้าไม่ใช่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำไมจึงเรียกว่าพุทธานุสสติ" ก็ต้องตอบว่า "ปัจเจกพุทธะคือ พระพุทธเจ้าองค์หนึ่งที่บรรลุเองโดยไม่ต้องมีครูสอนเหมือนพระพุทธเจ้า แต่ทว่าไม่มีหน้าที่สอนโดยตรงกับบรรดาท่านพุทธบริษัท ใครสนใจธรรมไปหาท่านก็ช่วยแต่ท่านไม่เดินไปสอนเป็นสาธารณะทั่วไปเหมือนพระพุทธเจ้า แต่ถ้ามีความจำเป็นท่านก็ไปหาเหมือนกันเป็นบางรายเท่านั้น<O></O>
ฉะนั้น การที่สุนัขตัวนี้นึกถึงพระปัจเจกพุทธเจ้า จึงเป็น "พุทธานุสสติ" <O></O>
ต่อมาเกิดใหม่ภายหลังกรรมที่ทิ้งลูกให้ตายในป่า กรรมนี้เข้ามาสนองให้ท่าน ถูกทอดทิ้งให้ตายถึง ๗ ครั้ง <O></O>


http://palungjit.org/showthread.php?t=120507

 

ข้อสงสัยต่างๆ อยู่ที่จิตเราครับ
ทำจิตให้แจ้ง ข้อสงสัยต่างๆจะยุติลง
อย่างที่ครูบาอาจารย์ท่านสอน

จำได้ว่าเคยมีกระทู้แบบนี้ถามไปแล้วครั้งหนึ่ง
(สงสัยเยอะจัง อิอิ..)

http://palungjit.org/search.php?searchid=1609987

 

ตรงนี้ยังเป็นการเข้าใจผิดครับ ซึ่งยังจำกัดเฉพาะ
ลองศึกษาดูที่ ท้าวจาตุมหาราชทั้ง 4 ,พระอินทร์, พระพรหม(โสดาบันก็มีครับ และสุทธาวาสพรหมก็มีครับ)
ผู้ได้สดับฟังธรรมจากพระพุทธองค์ และได้บรรลุมรรคผลในกาลนั้นก็มีอยู่ครับ

 

พอดีลืมนึกถึงจุดนี้ครับ...ขออภัยครับ..
ที่คุณลีลาดี...เอ้ย..ลีลาวดีกล่าวถูกต้องครับ...(มีแซวนินะครับ)

 

สัตว์ไม่รู้จักคำว่าบุญ บาป

ในพระไตรปิฎก มีสัตว์อย่หลายชนิดเลยนะครับที่ไม่รู้หรอกครับ

ว่าอะไรเรียกว่าบุญและบาป แต่การกระทำของมันเองนั้นละเป็นบุญและบาปสะสมเอาไว้ที่การกระทำ

ฝากเชื้อเอาไว้ที่จิตสะสมที่ภวังค์จิตเช่นกัน

ม้า ช้าง ลิง กลายเป็นเทวดาเพราะผลแห่งการกระทำ ที่ได้อุปัฎฐากพระพุทธองค์

ค้างคาวมีจริตนิสัยเคยฟังธรรมมาก่อนและฟังเสียงสวดมนต์ แต่ไม่เข้าใจ

เพียงแต่มีสุข มีความชื่นใจ สัตว์ที่สิ้นไป เป็นเทพ เป็นพรหม ได้เช่นกัน

ไปอบายหรือเป็นเปรต อสูรกาย และมนุษย์ก็ไ้ด้เช่นกัน

อยู่ที่คตินิมิต ที่กรรมที่ฝากเชื้อเอาไว้ที่จิต

หมาที่ใกล้มนุษย์มีโอกาสเป็นมนุษย์ ถ้าใจมันปรารถนา และมีกุศลมาหนุนนำ

ในศีลที่เคยรักษามาก่อน หมาบางตัว ปกป้องเจ้านายแลกด้วยชีวิต

หมาบางตัวกู้ชีวิต มุดตึกถล่ม หาวัตถุระเบิดจนตัวตาย

หมาบางตัวยอมเลี้ยงลูกตัวอื่น ยอมกินข้าวตัวสุดท้าย มีใจเสียสละ

ใครสอนมัน ก็มีแต่อนุสัยสันดานที่ดีที่มันสะสมแสดงออกมา

หมาแมวที่ยอมแม้แต่ให้ลูกสัตว์อื่นมาดูดนมมัน ใจมันอนุญาตด้วยเต็มใจ

ก็ล้วนมาจากการกระทำของมันเองทั้งสิ้น

มนุษย์ถูกสอนให้รู้ในสิ่งสมมุติว่านี่คือ บุญ นี่คือบาป

สัตว์มันไม่รู้เรื่องหรอกครับ แต่มันทำตามใจ

จิตที่เอื้อเฟื้อ เสียสละ จิตที่สละออก กล้าให้ กล้าทำ บุญที่เิกิดจากใจบริสุทธิ์

ของสัตว์ยังดีกว่ามนุษย์ที่ติดบุญ เพียงแต่มันไม่รู้ มันทำเพราะสละออกด้วยใจ

บุญชนิดนี้จึงมีผลคือแก่นบุญ ทำด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่หวังในผลแห่งบุญ

สัตว์มีน้อยนะครับ ที่มีสามัญสำนึก การเสียสละ การให้ ถ้าเห็นหรือมีสัตว์ที่เลี้ยง

มีจิตใจที่ดีก็ดูเอาไว้มันอาจจะเกิดชาติหน้าดีกว่าคุณ

พวกเราที่ทำกริยาท่าทางเหมือนมันนั่นละจะไปเป็นมัน

มนุษย์สู้หมาไม่ได้ตรงเรื่องการให้อภัยทาน

หมาที่รักเจ้าของ ต่อให้ตี ทำร้ายมันขนาดไหน มันก็หมอบไม่สู้ ไม่แสดงอาการโกรธ มีแต่กลัว คุณทำร้ายมันเสร็จ คุณลองเรียกมันซิ

มันจะสั่นหางวิ่งเข้ามาหาคุณทันทีด้้วยความดีใจที่เจ้านายไม่โกรธมันแล้ว

สัตว์อย่างหมาก็รู้จักการให้อภัย ไม่ผูกโกรธคนที่มันรักอย่างสุดชีวิต

แต่ขอโทษ ถ้าคุณไม่ใช่เจ้าของมัน ลองตีมันซิ มันจะจำคุณจนวันตาย

และคอยจ้องอาฆาตคุณไปตลอดชีวิตทีเดียว

ทำไมม้าหมา แมว หมู ค้างคาว ช้าง อื่นๆกลายเป็นพรหม เป็นเทวดาไปแล้ว
พอจุติจิตดับและปฎิสนธิเป็นเทวดา เป็นพรหม ผุดขึ้นมาด้วยบุญ

ทำไมถึงไม่แสดงอาการของสัตว์ออกมา

พรหม เทวดา นางฟ้า ที่กลายมาเป็นสัตว์ก็เช่นกัน ทำไมพอเป็นสัตว์ ไม่วางตนให้คนมาเคารพมันเสียละ

สัตว์ที่เกิดมาเป็นคน เช่นหมามาเป็นคน พอคลอดออกมาทำไมไม่ร้องหรือหอน
เสียละ

นี่ก็เพราะจิตที่สะสมภพมาอย่างหาไม่ได้ว่ามากมายขนาดไหน มันสะสมเชื้อเอาไว้อย่างมากมาย พอเกิดเป็นสิ่งไหนก็จะระลึกได้ด้วยผลแห่งภพ

นั้นๆเป็นไปตามกรรมที่แสดงเหตุและผลในภพเดิมที่เคยจดจำอนุสัยสันดานที่มีมา

ท่านคงจะเห็นแล้วนะครับว่า สังสารวัฎที่ไม่มีสิ้นสุด เราเกิดมาแหลกลาญ

จนกระดูกกองไปทั่วจักรวาลไม่รู้กี่กองภูเขา สายน้ำตาที่หลั่งไหลยิ่งกว่ามหาสมุทรใดๆ

ภพชาติไม่น่ากลัวเท่ากับความไม่รู้ความจริงของธรรมชาติ
ที่มันหลอกเราให้จมอยู่กับมันชั่วนิจนิรันดร์

 

เข้ามาเก็บข้อมูลค่ะ
รักน้องหมาเหมือนกันค่ะ อิอิ