เรื่องเด่น สามุทริก ตำราดูลายมือ ของอินเดียโบราณ

เผยแพร่เป็นวิทยาทาน ขออุทิศกุศลนี้แด่พระรัตนตรัยเจ้า และ มารดา บิดา คุณครูอุปัชฌาย์อาจารย์ คุรุ พระศิวะ พระนารายณ์ พระพรหม เทพเจ้าทั้งหลาย และ ในหลวงรัชกาลที่ 6 และ ขุนประเสริฐอักษรนิติ์ ผู้นำตำรามาแปล ในครั้งนี้ ด้วยเทอญ สาธุ



สามุทรึก
ตำราหมอดูลายมือ แปลจากคัมภีร์สามุทรึก อักษรสังสกฤต พิเคราะห์ดูเนื้อความเห็นว่า เป็นตำราพราหมณ์ฝ่ายมัธยมประเทศ ซึ่งเป็นประเทศต้นตำรา
ของโลก แต่บรรดาถ้อยคำที่ตกมาถึงสยามประเทศเรา ที่ได้ใช้สอยอยู่ชุกชุมในเรื่องความที่จะกล่าวนี้ ส่วนทางตำราหมอดูนั้น สำแดงลักษณะงามแลไม่งามของมนุษย์คือว่าเป็นผู้เช่นไรจึ่งสมควรทำการสิ่งไร ตามลักษณะที่นักปราชญ์ได้ทดลองหรือชันสูตแล้ว เป็นของที่ไม่ควร จะฝ่าฝืนวาสนา แลลักษณะของโหราศาสตร์นั้นเป็นตำราทายคติ จับเหตุเดิมจนถึงจุติปติสนธิมาเป็นดวงชะตา
หมอทายลักษณะนั้นดูดวงตราที่ประจำตัวของมนุษย์ คือ เครื่องหมายนั้นปรากฏให้เห็นว่า ต้องประพฤติตามวาสนา คำแนะนำในตำรานั้นพูดพิสดาร กล่าวถึงพรหมแลเจ้า เขาไกรลาสอะไร ๆ อยู่ข้างวุ่นวายมาก แต่วิธีจะ
ทายนั้นกล่าวไว้ว่า หญิงดูข้างซ้ายชายดูข้างขวา ตรงกับแบบเก่า ๆ ในสยามเราโดยมาก ข้อซึ่งจะทายหรือ มิทายนั้นก็ทำเนา ควรจะฟังคาถาประพันธ์ซึ่งเป็นโศลก ของเก่าแลพิจารณ์อักษรสังสกฤตจำลอง โดยสารภาค หนึ่ง หรือกับวิเศษก็ควร

อถาต์สัมป์รวัก์ษ์ยามิ หัส์ตเรขาวิจารณํ
ทัก์ษิเณ ปุรุษํ เข์ญยํ วาเมวามากรํศุภํ

ต่อนี้ไป ข้าพเจ้าจักสำแดงตำราหมอดูลายมือ ให้หมอทั้งปวงพึงรู้ศุภลักษณะบุรุษในมือขวา ศุภลักษณ สตรีในมือซ้าย

ศิโวก์ตํตัน์ต์รสามุทรํ กรเรขาศุภาศุภํ
ยัส์ยวิช์ญาณมาเต์รณ ปุรุโษนหิโศจติ

พระเป็นเจ้ากล่าวตำราดวงตราคือ เครื่องหมาย ลายมือซึ่งสำแดงศุภาศุภลักษณะของคน เมื่อมี ผู้หนึ่งผู้ ใดมาทายให้แล้ว ย่อมสิ้นความรำคาญได้

(๑) ยัส์ยมีนสมาเรขา กร์มสิท์ธิศ์จะชายเต
ธนาฒ์ยัส์ตุ สวิเช์ญโย พหุปุโต์ร นสังศยะ

ผู้ใดมีลายมือเป็นรูปปลา จะคิดประกอบ การงานสิ่งใด ย่อมจะสำเร็จได้ทุกอย่าง จะเป็นคนมั่งมีเข้าของเงินทอง ให้พึงรู้ตัวว่า จะมีลูกมากโดยไม่สงสัยเลย

(๒) ตุลาค์รามัน์ต์ถารัช์รํ กรมัเธ์ยจทฤศ์ยเต
ตัส์ยวาณิช์ยสิท์ธิส์ยาต์ ปุรุษัส์ย นสังศยะ ฯ

รูปดุลคือคันชั่งตราชูแลรูปบ้านเมืองคือเป็นรูปตึก กว้านบ้านเรือนหรือรูปดวงวิเชียรก็ดี ถ้าปรากฏมีขึ้นใน กลางใจมือผู้ใด ผู้นั้นอาจทำการค้าขายได้สำเร็จความปรารถนาโดยหาสงสัยมิได้

(๓) ปัท์มจาปาทิขัฑ์ศัญ์จ อัษ์ฎโกณาทิทฤศ์ยเต
ส์ต์ริยัศ์จ ปุรุษัส์ยาปิ ธนวาน์ ส สุขีนระ ฯ

ลายมือเป็นรูปดอกบัว แลเป็นรูปรางปืนแล่งธนูลูกศรหน้าไม้เกาทัณฑ์เป็นต้น หรือเป็นรูปดาบพระขรรค์พร้าขวานก็ดี หรือมีอะวะยะวะตำบลลึกนับได้แปดแห่งก็ดีลักษณะเหล่านี้ทั้งหญิงทั้งชาย ท่านว่าเป็นคนเจ้าทรัพย์กับมีความอยู่เย็นเป็นสุขด้วย

(๔) จัก์รศังขธ์วัชาการา มาษาการาจทฤศ์ยเต
สร์พวิท์ยาป์วทาเนน วุท์ธิมาน์ ส ภเวน์นระ ฯ

รูปจักร รูปสังข์ รูปธงรูปตราชั่งพลอยผุดขึ้นในมือผู้ใด ท่านว่าผู้นั้นมีปัญญาเป็นนักปราชญ์ อาจสงเคราะห์วิทยาคุณแก่คนทั้งปวงได้โดยแท้ (อธิบายวิเศษว่ารูปจักรที่มีอยู่กลางใจมือผู้ใด ให้ทายชั้นหนึ่งตามลักษณะว่าเป็นบัณฑิตย์รอบรู้ตำราศาสตร์ต่าง ๆ ถ้ามีรูปสังข์ให้ทายว่าเป็นผู้มีวิทยาด้วย รู้ตำราศาสตร์ต่าง ๆ ด้วย ถ้ามีรูปธงให้ทายว่าอาจรู้เวทางคศาสตร์ ถ้ามีรูปตราชั่งพลอย วิทยาของผู้นั้นอาจสำเร็จประโยชน์ได้ทุกเมื่อทุกคราว )

(๕) ศัก์ติโตมรวาไณศ์จ กรมัธ์เยสทฤศ์ยเต
รถจัก์ธ์วชาการา สจ ราช์ยํลเภน์นระ ฯ

รูปหอกแหลนหลาวโตมร สรน่าไม้ ซึ่งได้ปรากฏเป็นลายลักษณะขึ้นในมือ หรือรูปรถแลจักร รถแลธงชายก็ดี เหล่านี้ว่า อาจมีได้แก่บุทคลผู้ควรแก่สมบัติแลอาจตั้งอยู่ในความสุขสมบูรณ์สิ้นกาลนาน

(๑๑) อายุร์ฮีนํ ยถาส์วัล์ป์ ลฆุทีร์ฆัญ์จทฤศ์ยเต
เตนราะสุขทุะเขน จาล์ปมฤต์ยุร์นสํศยะ ฯ

ลายมือสำหรับหมายความเสื่อมอายุนั้น คือลายมือเส้นเล็ก ๆ ที่ลากยาวไปแผ่ว ๆ มีร่องไม่สู้ลึกนักแต่พอปรากฏให้เห็นได้ ทำนายว่าผู้นั้นมีโภคสมบัติที่จะได้รับความสุขความทุกข์นั้น ก็เป็นบางครั้งบางคราวอายุก็จะไม่ยืนไปถึงไหน

(๑๒) กรมัธ์เย ส์ถิตาเรขา ปิตุร์วังศสมุท์ภวะ
ปูร์ณเรขา ปิตุร์วังโศ ท์ธเรขาปรวังศกะ ฯ

ลายมือที่ตั้งอยู่ในกลางฝ่ามือนั้น เป็นลายมือสำแดงความตามตระกูลบิดา ถ้าลายมือเต็ม( คือมีสายเลือดสีแดงเรื่อ ๆ เต็มตามร่องเส้นลายมือ )เป็นลายมือสำแดงความยิ่งตระกูลบิดา มารดา แลเป็นผู้จะได้สืบวงศ์ต่อไป ( ความยิ่งตระกูลนั้นเปรียบความว่าถ้าบิดามารดา มีอายุสักแปดสิบเป็นต้น เราคงจะถึงเก้าสิบหรือร้อยหนึ่งขึ้นไป คือสุดแล้วแต่ตระกูลนั้นมีอัตราไว้เท่าไร เราคงยิ่งอัตราของเก่าขึ้นไปทุกสิ่ง )

( ๑๓ ) พหุเรขา ภเวต์กเลศํ ส์วัล์ปาภิร์ธนฮีนตา
เรขายำวามนํเสาข์ยํ สามุท์รวจนํยถา ฯ

คนที่มีลายมือมากนั้น จะได้ความลำบากเหน็ดเหนื่อยฝ่อแฝ่ใจ แลจะเป็นคนขัดสนจนทรัพย์(ข้อหนึ่งว่าจะเป็นคนขี้โรค คือมีโรคาพาธเบียดเบียนอยู่เนือง ๆ ) แต่ลายมือข้างซ้ายนั้น เป็นลาย
มือสำแดงความสุขแท้ ดังคำพระผทมเกษียรสมุทรกล่าว ( ท่านอธิบายว่า ลึกสามแห่งหรือลึกแปดแห่งก็ดี หรือเป็นรูปจักรรูปตรีศูลก็ดี เหล่านี้เป็นลายลักษณ์ฝักฝ่ายข้างความสุขทั้งสิ้น )

(๑๔) อังคุลีนำ ปฤถัก์เรขา คัณ์ยเตจิตยํปฤถัก์
เรขา ท์วาศกํ เสาข์ยํ ธนธาน์ยป์รทายกํ ฯ

ลายข้อนิ้วมือมีลายเส่นใหญ่ ๆ ให้กำหนดตรวจเลือกนับแต่ที่ลายเส้นใหญ่ ๆไว้ดู ถ้าได้ถึงสิบสองเส้นตามส่วนข้อนิ้วมือนั้น ท่านว่าผู้นั้นจะเป็นคนมีความสุขมาก ทรัพย์สมบัติก็มั่นคั่ง ทั้งประกอบด้วยบุญศิริซึ่งเป็นคุณความดีที่เขานับถือมาก แลผู้นั้นมี
ดวงจิตเป็นทายก ในอารมณ์ชอบจำแนกทานแก่ยาจกพวกขอทาน

(๑๕) อังคุลินำปฤถัก์เรขา คณเนเจต์ต์รโยทศะ
มหาทุะขมหากเลศํ สามุท์รวจนํยถา

เส้นลายข้อนิ้วมือมีลายเส้นใหญ่ นับได้สิบสามเส้น ท่านว่าผู้นั้นมีทุกข์มากลำบากเหลือทน จริงเหมือนคำพระผู้ประทมเกษียรสมุทร กล่าว ( อธิบายว่า ลายข้อนิ้วมือนั้นถ้านับได้ถึงสิบสามเส้นถ้วน ผู้นั้นต้องทนทุกข์เสวยเวทนาต่าง ๆ มีโรคอย่างหนึ่งเป็นเจ้าเรือนคอย
เบียดเบียนอยู่เสมอ ในดวงจิตรนั้นขุ่นมัวไม่มีความเบิกบานเหมือนเขาทั้งหลาย จะมีทรัพย์สิ่งของกับเขาบ้างก็เก็บไม่ได้ไว้ไม่คง ของนั้นพลันแต่ที่จะเสื่อมทรามไปฝ่ายเดียว ไม่ใคร่จะรั้งรออยู่ได้ )

(๑๖) เรขาปัญ์จทเศเจาระ โษฑโสท์ยูตวจกะ
ปาปีสัปตทเศเช์ญโย ธร์มาต์มาษ์ฐาทเศภเวต์

ลายนิ้วข้อมือนั้นนับได้สิบห้าแห่งท่านว่าผู้นั้นเป็นโจรนับได้สิบหกแห่งผู้นั้นเป็นนักเลงเล่นการพนัน แลมักเป็นคนพูดจาล่อลวง ถ้านับได้สิบเจ็ดแห่งผู้นั้นใจเป็นบาปถ้านับได้สิบแปดแห่ง ผู้นั้นมีตนเป็นธรรม(อธิบายลายนิ้วมือที่นับได้สิบแปดแห่งนั้น ผู้นั้นถึงจะอุตสาหะให้มากทำการงานสิ่งใดของเหล่านั้นเป็นบาปทั้งสิ้น "คือทำชั่วไปหมด" เพราะว่ามือที่ทำนั้นมักมีของบาปอยู่ในมือ แลมีกิริยาเดินคล้ายแพะ ความมืดก็มีมาก แต่ที่นับได้สิบแปดนั้นจะทำการสิ่งใด ๆ ก็เป็นของมีส่วนดีส่วนงามทั้งสิ้น คนทั้งหลายพากันนับถือสรเสริญว่าเป็นผู้มีศีลมีธรรม)

(๑๗) อูนวิเศภโวน์มาน์ยา คุณ์โช์ญโลกปูชิตะ
ตปัศ์วีวิศเตาเช์ญโย มหาต์มาไจกวึศเก

ในมือข้างหนึ่งนับลายตามข้อได้สิบเก้า ผู้นั้นย่อมทรงคุณวิเศษเป็นที่ประชุมชนรักใคร่นับถือมาก ถ้านับได้ยี่สิบแห่งย่อมเป็นคนมีตบะเดชะมาก แลแกล้วกล้าอาจหาญอำนาจนั้นอาจให้ผู้อื่นครั่นคร้ามได้ ถ้านับได้ยี่สิบเอ็ดแห่งท่านว่าประเสริฐมากนักทั้งตบะเดชะก็มีมาก รูปร่างก็สะคราญงดงาม ผู้คนรักใคร่สรเสริญนับถือมาก ย่อมได้ความสุขสำราญในทรัพย์สมบัติมิรู้ที่สิ้นสุดเลย

(๑๘) ถัก์ษาค์วัต์ผลาเศ์รษ์ฐา สุคัน์ธิม์ยูร์ธโรมิกา
อัน์ยถาร์ถหินานาม ทาริท์รัส์ยจการิณํ ฯ

รักแร้ซึ่งมีขนงอกขึ้นมานั้นมีสัณฐานคล้ายขนม้า แลแหลมเสมือนลูกศรมีกลิ่นหอมฟุ้งไป ทั้งสตรีบุรุษท่านว่าจะเป็นคนประเสริฐมีลาภมีผลมาก ถ้าหากว่าขนรักแร้นั้นไม่ได้ลักษณะนี้ ได้ชื่อว่าเสื่อมจากผลประโยชน์ที่จะพึงได้ ผู้นั้นต้องเป็นคนขัดสนจนทรัพย์ประกอบการงานทำมาหากินเหน็ดเหนื่อย ไม่มีเวลาผ่อนความยากเลย

(๑๙) ติร์มางโสไจวภุค์นำล์โป ศ์ลิษ์ฏึจวิปุเลาภุเชา
อาชานุลัม์พิเตาวาหูร์ วฤเตาปีเนานฤเปศ์วเร ฯl

เนื้อลำแขนนั้น เมื่องอแขนพับเข้ามา ก็ทาบกันเรียบร้อยดี ลำเนื้อที่ทาบกันนั้นแลดูเรียบเสมอตลอดลำแขนลักษณะแขนนี้ คือมีเนื้อเต็มเปล่งตลอดเมื่อทอดแขนไว้โดยปรกติห้อยลงไปจดถึงหัวเข่า เป็นลักษณะของท่านผู้มีอำนาจมาก อาจครอบงำชนทั้งปวงให้อยู่ในใต้บังคับแล้วตั้งตนไว้ในความเป็นอิสสระใหญ่ได้

(๒๐) ไนะสานำโรมเสาห์รัส์เวา ภุเชาทาริท์ร์ยทายเกา
อโรมเสาตุสุขิเนา เศ์รษ์เฐากริกรป์รเมา ฯl

บุทคลที่มีขนแขนสั้น ๆ เส้นตรง ๆ นั้นท่านว่าผู้นั้นถึงมีใจสงเคราะห์บริจาคทานแก่คนขัดสน ก็ย่อมให้แต่วัตถุเศร้าหมอง แต่บุทคลที่ไม่มีขนแขนเช่นคนก่อนนั้นย่อมมีสุขมาก แต่แขนซึ่งมีกิริยาคล้ายงวงช้างนั้นเป็นคนประเสริฐยิ่งกว่าคนอื่นมาก

(๒๑) อัล์ปโรมยุตาะ เศ์รษ์ฐาะ ชังฆาหัล์ติกโรปมาะ
โรโมไกกังกุปเกส์ยำต์ นฤปาณำตุมหาต์มนำ ฯ

ลำแข้งมีสัณฐานคล้ายงวงช้าง มีเส้นขนละเอียดเบาบาง ขุมขนแต่ละขุมนั้นมีเฉพาะแต่เส้นเดียว ๆท่านว่าผู้นั้นมีอำนาจมาก อาจคุ้มครองชนทั้งปวงได้

(๒๒) โรมัต์รยํ ทริท์ราณำ โรคีนิร์มางสชานุกะ
มหาทาริท์ร์ยชํทุะขํ ภุก์เตโรมจตุร์ถเก ฯ

ลำแข้งผู้ซึ่งมีขุมขนในที่เดียวสามเส้น ชังฆลักษณะเช่นนี้ท่านว่าสำแดงโทษ คือจะให้ผู้นั้นเป็นคนเจ้าทุกข์แลส่อความยากไร้เป็นอันมาก แลเป็นคนเข่าลีบมักมีโรคอย่างหนึ่งเป็นเจ้าเรือน ยากที่หมอจะรักษา ถ้าในขุมขนนั้นขึ้นรวมกันถึงสี่เส้น ย่อมสำแดงโทษในการบริโภคว่าเป็นทุกข์ เกิดแต่ความแสนขัดแสนไร้หาที่เปรียบบ่มิได้

(๒๓) อุน์นไตร์วิปุไละศังไขร์ ลลาไฏร์พิษไมส์ตถา
นิร์ธโนธวัน์ตัศ์จ อร์ธจัน์ท์รทฤไศร์นระ ฯl

หน้าผากนั้นเป็นลาดนูนไปแลราบเรียบเต็มเสมอดีแลดูสัณฐานโหนกนูนคล้ายรูปสังข์ หรือเป็นหลืบย่นๆก็ดี หรือมีสัณฐานวงหน้าผากนั้นคล้ายพระจันทร์ครึ่งซีกก็ดี ลักษณะเหล่านี้ว่าเมื่อเดิมเกิดในวงศ์ตระกูลนั้นเป็นคนไร้ทรัพย์ ครั้นคิดขยับขยายต่อไปข้างหน้าจึ่งได้เป็นคนมั่งมีทรัพย์ แลความสุขเป็นที่คนทั้งหลายนับหน้า รักใคร่ยินดีมากขึ้น

(๒๔) อาจาร์ยาะศุถ์ริพิศาไละ ศิราไละปาปถาริณะ
อุน์นตาภิะศิราภิส์ตุ ส์วัส์กาภิร์ธเนศ์วราะ ฯl

คนหัวกลมหน้าผากกว้างมีสัณฐานดังหอยมุกเป็นลักษณะอาจารย์ดีแต่เบื้องต้น ครั้นกาลนานต่อไปใจนั้นยินดีในการบาป บุทคลที่เป็นเจ้าทรัพย์นั้น ด้วยเหตุว่าหัวของตนมีทรวดทรงหน้าผากนูนขึ้นเป็นลักษณะประกอบด้วยคุณความดีของตำบล นลาฏซึ่งมีสัณฐานคล้ายฝักบัว

(๒๕) นิม์ไนร์ลลาไฏพร์ธาร์ห ก์รรูกร์มรตัส์ตถา
สํวฤไตศ์จลลาไฏส์ตุ กฤปณาอุน์นไตร์นฤปาะ ฯl

หน้าผากที่ลาดลุ่มนั้นท่านว่าเป็นคนยินดีในการงานที่เศร้าหมองอยู่เสมอ ถ้าหน้าผากนั้นสำรวมพร้อมคือดวงหน้าผากเล็กท่านว่าเป็นคนขัดสนมากจะลำบากเมื่อแก่ ถ้าหน้าผากนูนสูงขึ้นจะเป็นผู้ปกครองนรชนได้

(๒๖) วางสเพตสปัต์ราริ คชโรโมจ์จนาสิกะ
พิกฏะกุฏิลากาโร ลัม์พคลัส์ตถาศุภะ ฯl

คนที่มีทรงจมูกโด่งนั้นประมาณส่วนสูงเสมอกับใบไผ่แลใบหวายเทศ หรือขนจมูกที่งอกขึ้นนั้นมีลักษณะคล้ายขนช้างก็ดี หรือว่าทรวดทรงนาสิกนั้นเป็นลักษณะแปลกจากปรกติมนุษย์ คือคดโค้งแลเฟือดเฟื้อย
เหยียดย้อยก็ดี หรือทรงตอยื่นเหยียดนักก็ดี เหล่านี้ท่านว่าเป็น อศุภลักษณะแลเป็นอวมงคลด้วย (ถึงจะประกอบการงานที่สะอาดหมดจดก็กลับกลายเป็นสิ่งเศร้าหมองไปได้ด้วยเหตุแห่งลักษณะส่อตัว) ถ้าไม่ดังนี้จัดเป็น ศุภลักษณะ

ขุนประเสริฐอักษรนิติ์

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนามิ หากผิดพลาดประการใด กราบขอขมาโทษานุโทษ ในกาลครั้งนี้และตลอดไปเบื้องหน้าเทอญ



เรื่องรูป พยายามหามาได้ เท่าที่ปัญญามี

เครดิต
http://copypast.ru/2009/06/08/khiromantija.html

 

คำทำนายเป็นภาษาโบราณ ที่อ่านแล้วรุ้สึกว่าไพเราะ แต่ยุคสมัยนี้หลายคนนัก ยากที่จะแปลออก ถ้าไม่เป็นการรบกวนมากเกินไป อยากให้ลงรูปประกอบด้วยคงจะดีมิใช่น้อย ขออนุโมทนาสาธุ

 

ดีครับ

 

..._/!\_ _/!\_ _/!\_ ....อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ...

เคยมีผู้หญิงเขาผ่านเข้ามาที่ร้านหนู และขอดูมือเขาบอกว่า ลายมือหนูขึ้นเป็นรูปดอกบัว...หนูอยากรู้ว่าที่ขึ้นเป็นรูปดอกบัวเป็นอย่างไร..


ถ้ามีรูปลงรูปให้ดูด้วยก็ดีนะคะ ...อนุโมทนาบุญอีกรอบค่ะ...

 

อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะ >*<

 

ลายมือในตำนาน

ลายมือเป็นรูปกงจักร นั้น
ต้องมี ดุม มีกงมีซี่ เหมือนล้อเกวียนโบราณ นะครับ
หรือ ดวงอาทิตย์ที่เขียนแบบเด็กๆ มีซี่ แฉกกระจายๆ แล้วมีวงล้อมรอบอีกที
และเกิดที่กลางใจมือครับ กลางมือเลย
ถึงจะต้องตำรา และนั่นคือพระโพธิสัตว์เจ้า

ไอ้ที่ตัดกันเฉยๆ เค้าเรียกดอกจัน หรือ ดาว ถือว่าดี แต่ขึ้นว่าจุดไหน ถ้าตรงจุดเสีย ก็เลวไป

 

อยากศึกษาเพิ่มเติมหาอ่านได้ที่ไหนครับ

 

บางครั้งเจ็บ บางครั้งหนัก บางครั้งร้อน
Be my witness.