หลวงปู่หล้า ตอบปัญหาธรรมะ

• วัดก็ต้องเป็นวัด อย่าไปจัดเป็นสนามเลข มาผูกเอาเลข ก็ไม่ผิดกับมาเขกหัวพระ กับเอาขี้มาทาสำนัก ซึ่งเป็นแนวความคิดที่เหยียบย่ำทำลายพระศาสนา และดูหมิ่น ปฏิปทาของสำนัก ก็มีความหมายอันเดียวกันนั่นแล
• การเอาอบายมุขมาคลุกเคล้ามอมเมาในพระพุทธศาสนา กับการสร้างมหาอเวจีมหานรก ก็มีความหมายอันเดียวกัน
• อบายมุขทุกประเภทกับโลกาวินาศก็มีความหมายอันเดียวกัน อบายมุขทุกประเภทกับมนุษย์วิบัติ สวรรค์วิบัติ พรหมวิบัติ นิพพานวิบัติ ก็มีความหมายอันเดียวกัน
• ส่งเสริมอบายมุขกับส่งเสริมให้คนปีนเกลียวออกนอกพระพุทธศาสนาก็มีความหมายอันเดียวกัน
• ผู้ไม่เห็นโทษในอบายมุข จะเป็นผู้ถึงไตรสรณคมน์แท้ย่อมเป็นไปไม่ได้ ฟ้าขาวดาวสว่างไม่มีเมฆหมอก แต่มองไม่เห็นดาวจะเห็นพระจันทร์พระอาทิตย์ได้อย่างไร ผู้ไม่ถึงไตรสรณคมน์ก็อย่างนั้น อนิจจาเอ๋ย
• บางท่านอ่านแล้วนึกโกรธ จงเอาโกรธแบกไปขายให้พระนิพพานในโลกนี้ มันเต็มแล้วขายไม่ออก
• พระนิพพานดับจากสิ่งเหล่านี้ไปแล้วไม่ควรเอามากล่าวตู่เลย
• หลวงพ่อ หลวงตา หรือหลวงปู่หล้า เขมปตฺโต มุ่งดีอย่าได้มีเวรภัยเทอญฯ

....หนังสือหลวงปู่หล้า เขมปตฺโต ตอบปัญหาธรรมะ... ​

 

<CENTER>[SIZE=+1]ลำนำธรรมมาพาให้ชวนคิด[/SIZE]</CENTER> พระธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนาไม่ล้าสมัย แต่ผู้วิจัยพิจารณาไม่อยู่ระดับเดียวกัน ก็จำเป็น
จำไปจะตีพระคุณค่าสูงต่ำลุ่มดอนต่างกันไปตามอิสระเสรีของเจ้าตัว ตามวาสนาบารมีที่สร้างมาแต่ปางชาติ
ปางก่อนไม่เสมอกัน ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตา ด้านปัญญาอันเป็นนายหน้าของศีล และสมาธิอันเป็นพละพลัง ทรงบังลังในปัจจุบันแข็งแกร่งไม่เสมอกัน จึงกลายเป็นพรรคเป็นพวกแห่งความเห็นไปซะแล้ว แต่ก็ต้อง
อาศรัยความเมตตาปราณีสามัคคียสมานมิตรสมานฉันท์กันกลมเกลียวไว้ เพราะเราคนเดียวเป็นโลกมนุษย์
ไม่ได้ เราคนเดียวเป็นประเทศไม่ได้ เราคนเดียวเป็นพระนครหลวงไม่ได้ เป็นภาคจังหวัด อำเภอ ตำบล
หมู่บ้านครอบครัว กระทรวงนั้นกระทรวงนี้ไม่ได้ และฝ่ายนานาศาสนา แม้พระพุทธศาสนาอันเป็นจอมพล
ของศาสนาที่เรียกว่า อริยะสัจจะศาสนาเล่าก็ต้องอาศัยพรรคอีกจะเว้นไม่ได้ แม้ผึ้งและปลวกซึ่งเป็นสัตว์เล็กๆ มันยังควบคุมกันอยู่ได้เป็นพวกๆ ตามกรรมและผลของกรรมใครมัน เพราะกรรมและผลของกรรมย่อมจำแนก
สัตว์ให้ดีและเลวต่างกันเป็นพวกๆ เป็นบุคคล ( พระพุทธศาสนายืนยันแข็งแกร่ง ) การยืนยันตามอริยะสัจจะ
ธรรมไม่เป็นอุปาทานเลย

พระหล้า เขมปตฺโต ​

 

ถาม-บุคคลกลุ่มหนึ่งชอบกล่าวถึงว่าพระองค์นั้นองค์นี้เป็นพระอรหันต์ หลวงปู่เองก็มีผู้มีจดหมายถามว่า หลวงปู่เป็นพระอรหันต์หรือเปล่า และบางครั้งยกยอให้หลวงปู่เป็นพระอรหันต์ หลวงปู่ก็ได้เมตตาตอบ จดหมายเขาเหล่านั้น

ตอบ-ขออภัยจากท่านผู้อ่านผู้ฟังมากๆ เพราะตอบจดหมายนี้ยังพร่องอยู่ที่ให้คะแนนหลวงปู่ว่าเป็นพระอรหันต์ แท้จริงแล้วหลวงปู่หาพระอรหันต์ในสกลกาย สกลวาจา สกลใจมาช้านานแล้วไม่พบเลย พบแต่กายสังขาร วจีสังขาร จิตสังขารเท่านั้น แม้จิตสังขารเล่าก็เกิดดับเร็วยิ่งกว่าพยับแดด ติดต่อกันเป็นรอบๆ เป็นพืดหา ระหว่างมิได้ สกลกาย สกลวาจา สกลใจนี้เองที่รวมเรียกว่าขันธ์ 5 เกิดขึ้นแล้วก็แปรดับหาระหว่างมิได้
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตาก็เรียกคือผลรับ (ลัพธ์ตัวนี้ก็ว่าได้อีก) การปฏิบัติกาย วาจา ใจให้ถูกทางเป็นหนทางสู่ พระอรหันต์เท่านั้น ไม่ใช่กาย วาจา ใจเป็นพระอรหันต์ ถ้าปฎิบัติผิดเล่าก็เป็นหนทางไปสู่ความเสื่อมจิปาถะ นรกก็ว่าเพราะมันรกอยู่ที่จิตใจรกเดือดร้อน ธรรมแท้ของพระอรหันต์แล้วไม่ได้ แอบกิน อยู่กับกาย วาจา ใจ และผู้รู้ใดๆ ทั้งสิ้น ทั้งอดีต อนาคต ปัจจุบันด้วย
จิตก็ว่าง ธรรมก็ว่าง จากผู้ไปยึดถือ เอาเป็นเจ้าของ สูญๆ สานๆ ก็ไม่มีใครไปยึดถือด้วย เมื่อมีผู้สรรเสริญว่าหลวงปู่เป็น พระอรหันต์ หลวงปู่ก็เฉยเสียไม่รับ ไม่ปัด และคำว่าหลวงปู่ก็เป็นคำสมมติตามวัยของ โลกที่ใช้กัน หลวงปู่ หลวงทวดแท้ในทางปรมัตถ์ ก็คือคุณของพุทธ ธรรม สงฆ์อันทรงไว้ซึ่งพระนิพพาน หลวงตาแท้ หลวงพ่อแท้ หลวงปู่แท้คือพุทธ ธรรม สงฆ์ดังกล่าวแล้ว
ต่ำกว่านั้นลงมาก็สมมติกันตามเป็นจริงของชาวโลก เพื่อให้มีต่ำมีสูง จริงตามสมมติเป็นความหมายตื้น จริงตามปรมัตถ์เป็นธรรมอันลึกซึ้ง จะสมมติและปรมัตถ์ไปทุ่มเทียงกันก็แปลว่าไม่รู้สมมติตามเป็นจริงของสมมติ ไม่รู้ปรมัตถ์ตามเป็นจริงของปรมัตถ์(ก็มัดให้ผู้ไม่รู้สงสัยซ้ำไปอีกเพราะใจมัดตน) ตามจดหมายก็ถามถึง สุขภาพของหลวงปู่ เออ...ก็พอประทัง ๆ ไปตามยถากรรมของคนแก่ แต่ก็ไม่พ้นคำว่าตายๆ ตามสมมติ แต่
ความดีความชั่วที่สร้างไว้แล้ว ไม่ได้ตายไปจากใจ ติดตามไป เว้นพระอรหันต์เสียเพราะพระอรหันต์ทรง อยู่เหนือดีชั่วแล้ว เพราะดีก็ทำพอแล้วไม่มีการทำอีกชั่วก็เว้นพอแล้วไม่มีการเว้นอีกจึงเรียกได้ว่าจบกิจธุระ ในพระพุทธศาสนาไม่มีเจตนา หรือจิตอื่นเป็นเจ้าหัวใจ มีผู้ยกยอปอปั้นเราว่าเป็นพระอรหันต์ก็อย่าดีใจ เพราะพระวินัยทรงห้ามปรามไว้แจ่มแจ้งแล้ว
พระอรหันต์ไม่มีในรูปกายนามกายคือขันธ์ห้า เพราะรูปกาย นามกาย ขันธ์ 5 เป็นขันธ์ มาร กิเลสมารก็เข้าไปสิงถือเอาเป็นตัวตน เรา เขา สัตว์บุคคลชนะกิเลสมารด้วยพระปัญญาญาณอันถ่องแท้ แน่ใจมารทั้งหลายก็หายหน้าไปพร้อมกันทันเวลาพริบตาเดียว รู้เท่าอันใด อันนั้นก็หายไป เพราะไม่ได้มา
สงสัยอันนั้นอีก ใช่หรือไม่
ใจที่ฝึกฝนดีแล้วกลายเป็นทรงธรรมอันไม่ตาย ไม่ได้มาบัญญัติว่าใจอีกพระอรหันต์ที่มรณะภาพแล้วไม่ สมฐานะที่จะบัญญัติว่าใจ เป็นแต่เพียงบัญญัติว่าธรรมอันไม่ตาย ธรรมทรงธรรม นิพพานทรงนิพพาน

 

ภาพองค์หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

 

คำนำของหนังสือหลวงปู่หล้า เขมปัตโต ตอบปัญหาธรรม

ความเป็นมาของหนังสือ หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ตอบปัญหาธรรมะ เล่มนี้สืบเนื่องจากศิษย์ผู้หนึ่งในกรุงเทพฯ ได้มาเห็นองค์หลวงปู่ตอบจดหมายซึ่งเป็นปัญหาธรรมปฏิบัติ โดยมีผู้สนใจการปฎิบัติธรรมได้มีจดหมายถามมาจากทิศทั้งสี่ ทั้งพระและฆารวาส องค์ท่านก็เมตตาไขข้อข้องใจทุกฉบับ จึงได้กราบเรียนขออนุญาตองค์ท่าน เพื่อนำสำเนาจดหมายซึ่งพระลูกศิษย์ได้เก็บไว้ไปพิมพ์เป็นหนังสือ องค์ท่านก็ไม่ขัดข้อง

 

การตอบจดหมายนั้นองค์ท่านได้ให้พระลูกศิษย์จดตามคำบอก เมื่อเสร็จสมบูรณ์แล้วให้อ่านทวนให้ฟังอีกรอบหนึ่ง จากนั้นให้พระลูกศิษย์เก็บเป็นสำเนาไว้ ซึ่งการตอบจดหมายทุกฉบับ องค์ท่านได้ให้พระลูกศิษย์รับรู้ด้วยอย่างเปิดเผย เริ่มตั้งแต่การเปิดอ่านถวายจนถึงการจดตามคำบอก

 

คำถาม:

การบำเพ็ญเพียรมีหลักใหญ่คือสติสัมปชัญญะ(สติปัฏฐาน๔) พิจารณาลงในพระไตรลักษณ์ แล้วยังมีอะไรอีกครับ

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ตอบ:

คำถามว่าการบำเพ็ญเพียรมีหลักใหญ่คือสติสัมปชัญญะ สติปัฏฐาน๔ พิจารณาลงในพระไตรลักษณ์ กายก็ดี เวทนาก็ดี จิตก็ดี ธรรมก็ดี พิจารณาลงไตรลักษณ์ให้เป็นเป้าอันเดียวเป็นเชือก๔เกลียว แล้วให้เข้าใจว่าผู้รู้จักไตรลักษณ์ตามเป็นจริงนั้น ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา เป็นอนัตตาธรรมชั้นสูง

 

พระธาตุองค์หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

องค์หลวงปู่หล้า เขมปัตโต คงไม่มีใครที่จะกังขาว่าท่านเป็นพระอริยบุคคลชั้นไหน เนื่องด้วยอัฐิขององค์ท่านแปรสภาพเป็นพระธาตุเต็มภูมิ
ภาพพระธาตุองค์หลวงปู่นี้ ได้รับมาจากพระอาจารย์รูปหนึ่ง อยู่จังหวัดสุรินทร์ มอบให้วัดสันติธรรม
ได้จากเวปไซท์ http://www.santidham.com/tatu1st/tatu/present/p-la/p-la.html

 

พระธาตุหลวงปู่หล้า เขมปัตโต กำลังแปรสภาพจากเถ้าอังคาร ​

 

พระธาตุหลวงปู่หล้า เขมปัตโต ประดิษฐานบนเขมปัตตเจดีย์ วัดภูจ้อก้อ อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร

หุ้นขี้ผึ้งหลวงปู่หล้า เขมปัตโต ประดิษฐานบนเขมปัตตเจดีย์ วัดภูจ้อก้อ

 

พระธาตุข้อนิ้วมือหลวงปู่หล้า เขมปัตโต

เป็นสมบัติของเจ้าอาวาสวัดป่าปูลูสันติวัฒนา อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี