หลากหลายเรื่องราวหลวงปู่เลิศ กับเรื่องราวที่น่าศรัทธา

ก่อนอื่นต้องสวัสดีทุกท่าน ถือว่าเป็นน้องใหม่ของเว็ปนี้ วัตถุประสงค์การตั้งกระทู้ก็เพื่อต้องการประชาสัมพันธ์เรื่องราววัตถุมงคลและรวมไปถึงพระเกจิอาจารย์ และที่สำคัญได้ร่วมพูดคุยกับสมาชิกของเว็ปนี้

ช่วงแรกเริ่มนี้อยากจะพูดถึงหลานชายคุณพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง พี่ๆคงรู้จักกันบ้างแล้ว ท่านก็คือหลวงปู่เลิศ กนฺตสีโร อ.บ้านลาด จ.เพชรบุรี อายุ 91 ปี แต่คงมีน้อยคนนักที่จะรู้ว่าหลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง ยังมีพระหลานรักรูปนี้อีกรูปหนึ่งนอกจากหลวงพ่อพิมมาลัย ที่หลวงพ่อทองสุขท่านถ่ายทอดสรรพวิชาทั้งหมดให้และไว้ใจให้ช่วยกับหลวงพ่อพิมพ์ลงเข็มสักยันต์ครูที่ราวนมขวาของศิษย์สำนักโตนดหลวงแทนท่านในวัยชรา หลวงพ่อทองสุขท่านเอ็นดูหลวงปู่เลิศ พระหลานชายรูปนี้มาก ทุกครั้งที่ไปปลุกเสกยังจังหวัดต่างๆ ท่านต้องมาแวะรับพระหลานชายรูปนี้ไปด้วยเสมอ

 

หลวงปู่เลิศ กนฺตสีโล อายุ 90 ปี​

เมื่อพูดถึงหลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง ผู้เป็นทั้งลุงและพระอาจารย์สักของหลวงปู่เลิศ ก็ขอหยิบยกประวัติของคุณพ่อท่านมาโพสน์สู่กันอ่านอีกครั้ง

 

หลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง

​

หลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง มีนามเดิมว่า สุข นามกสุล ดีเลิศ เกิดเมื่อวันที่ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ ๒๔๒๐ ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๙ ค่ำ ปีฉลู บิดาชื่อนายจู มารดาชื่อ นางทิม กำเนิด ณ บ้านทับใต้ ตำบลหินเหล็กไฟ แขวงเมืองเพชรบุรี ในสมัยรัชกาลที่ ๕ แห่งราชวงศ์จักรี และมีพี่น้ฮงร่วมอุทรเดียวกัน ๖ คน เมื่ออายุได้ ๙ ปี บิดามารดาได้ย้ายครอบครัวไปทำมาหากินที่แถววัดโพธาวาส อำเภอบ้านลาด ปัจจุบันเนื่องจากมีเครือญาติอยู่ที่นั่น และได้เข้าเรียนหนังสือที่วัดนี้ โดยฝากตัวเป็นศิษย์เจ้าอาวาส การเรียนหนังสือสมัยนั้นยังไม่มีหนังสือเรียนเหมือนสมัยปัจจุบัน แต่หลวงพ่อก็ได้เล่าเรียนจนอ่านออกเขียนได้ และยังเรียนหนังสือขอมหนังสือบาลีอีกด้วย ผลการเรียนสมัยนั้นจะเป็นอย่างไรไม่มีอะไรเป็นเครื่องวัด แต่ปรากฎว่าเมื่อหลวงพ่อทองสุขเป็นพระภิกษุสงฆ์แล้ว อ่านหนังสือได้คล่อง เขียนหนังสือได้สวยทั้งไทย ขอม และ บาลี ในสมัยที่เป็นเด็กวัดโพธาวาส มีนิสัยชอบเรียนรู้อาคม ชกต่อยต่อสู้ รักในวิชาหมัดมวย กระบี่กระบอง จนต่อมาภายหลังได้มีลูกศิษย์ลูกหาในวิชาเหล่านี้หลายคน

 

ต่อมาครอบครัวได้ย้ายไปอยู่ที่ อ.วัดเพลง จ.ราชบุรี ในช่วงที่ท่านกำลังเป็นวัยรุ่นชอบเที่ยวเตร่คึกคะนองจนกลายเป็นนักเลงและ เป็นโจรในที่สุด กระทั่งสุดท้ายต้องหนีการตามล่าจากทางการ ครั้งหนึ่งท่านหนีมาที่จ.เพชรบุรีบ้านเดิมหลบซ่อนตัวอยู่ในป่านาน๓วันจนทน หิวไม่ไหวออกมาพบคนเผาข้าวหลาม คนเผาข้าวหลามเห็นท่านถือดาบออกมาจากป่าก็หวาดกลัวว่าท่านจะมาปล้นฆ่าถึงกลับเป็นลม ในช่วงนั้นหลวงพ่อเริมคิดได้ว่าหากท่านไม่กลับตัวกลับใจเสียแต่บัดนี้ชีวิต ก็คงจะดำเนินไปได้ยาก

 

เมื่อเรื่องการตามจับท่านสงบลง ท่านก็แอบไปพบกับพระแก่น น้องชายที่บวชอยู่วัดปราโมทย์ อ.วัดเพลง พระแก่นได้พูดจาโน้มน้าวให้หลวงพ่อบวช ทำให้หลวงพ่อทองสุขเกิดศรัทธาเข้าอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ.วัดปราโมทย์ โดยมีหลวงพ่อตาด วัดบางวันทอง เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อตุย วัดปราโมทย์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ หลวงพ่อคง วัดแก้วเจริญ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ขณะมีอายุได้ ๓๒ ปี บวชแล้วได้อยู่วัดปราโมทย์แต่เดินทางไปเรียนกับหลวงพ่อตาด วัดบางวันทอง(พระอาจารย์ของหลวงพ่อคง วัดบางกระพร้อม)จนเชี่ยวชาญพระเวทย์และกรรมฐาน จากนั้นจึงออกรุกขมูลโดยมรสามเณรจันทร์และสามเณรเหลื่อม ติดตามไปด้วย

 

ระหว่างธุดงค์นั้นมีเรื่องราวอัศจรรย์เกิดขึ้นมากมาย กระทั่งเดินมาถึงบ้านบางเก่า อ.ชะอำ ขณะนั้นพอดีวัดโตนดหลวงขาดสมภาร ชาวบ้านเห็นหลวงพ่อแล้วศรัทธาจึงอาราธนาขึ้นเป็นเจ้าอาวาสปกครองวัดโตนดหลวง ขณะที่หลวงพ่อฯอายุได้ ๓๘ ปี ต่อมาหลวงพ่อได้สมณศักดิ์เป็นพระครูพินิตสุตคุณและพระอุปัชฌาย์ในที่สุด และในงานฉลองตราตั้งนี้เองที่หลวงพ่อได้ยอมให้ถ่ายรูปอย่างเป็นทางการครั้ง แรก คิอรูปที่เราๆท่านๆเห็นกันอยู่ทั่วไป

หลวงพ่อเพียบพร้อมด้วยคุณธรรมและความรู้ หลายอย่าง มีความขลังทางไสยศาสตร์มาก ถึงกับสามารถรักษาคนบ้าให้หายได้จนมีผู้เลื่อมใสนับถือมากมาย ถึงกับพลเอกพระยาพหลพลพยุหเสนา( พจน์ พหลโยธิน )ผู้นำคณะราษฏร์ ยังไปฝากตัวเป็นศิษย์ให้ท่านลงกระหม่อม และนิมนต์ท่านไปปลุกเสกพระกริ่งยอดหมุดและแหวนมงคล๙ ร่วมกับเกจิองค์สำคํญๆรวม ๑๘รูป ณ.พระอุโบสถ วัดราชบพิตรเมื่อพ.ศ.๒๔๙๕ และนิมนต์ท่านไปประพรหมน้ำพระพุทธมนต์ปลุกเสกเครื่องรางของขลังให้แก่ทหารใน คราวสงครามอินโดจีน ครั้งสุดท้ายได้นิมนต์ไปปลุกเสกพระเครื่องในงานฉลองพระ๒๕พุทธศตวรรษ

วิชาเครื่องรางของขลังและอิทธิปาฏิหารย์ของ หลวงพ่อทองสุขที่โดดเด่น
วิชาที่โดดเด่นของหลวงพ่อคือวิชานะปัดตลอด เล่ากันว่าเมื่อตอนที่หลวงพ่อไปหาไม้ใหญ่ช่วยสร้างวัดช้าแทงกระจาดนั้นลูก ศิษย์ได้ตัดไม้กันจนเหนื่อยล้าจนชักจะไม่มีใครอยากจับขวานกันแล้ว หลวงพ่อเห็นดังนั้นจึงเขียนตัวนะลงบนรอยถากของไม้แล้วตบเบาๆ จากนั้นให้ลูกศิษย์แข่งกันฟันตัวนะนี้ออกมาให้ได้ ใครถากออกมาได้แล้วจะมีรางวัลให้ ตอนนั้นพระไพ่(บุญรวบ)ที่ต่อมาเป็นเจ้าอาวาส วัดในปากทะเลเป็นคนอาสาฟัน แต่ขวานยิ่งจามลงบนไม้เท่าไร รอยนี้ก็ไม่ยอมหลุดหายไปกลับยังปรากฏอยู่ดังเดิม จนต้นไม้นั้นหลุดโค่นออกจากันรอยนี้จึงหายไปและอีกครั้งหนึ่งมีคนมาขอยาต้ม จากท่าน ท่านให้พระเณรช่วยกันเขียนอักขระขอมลงบนใบมะกาทุกใบแต่ท่านเห็นแล้วมั่นใจ จึงให้ศิษย์เรียงซ้อนๆกันทีละ๒๐ใบจากนั้นท่านลงใบบนใบเดียวแต่ปรากฏว่าใบ ล่างๆติดอักขระเหมือนกันทุกใบ

 

๑.สักยันต์ครูที่เหนือราวนมขวา ทำให้คงกระพันชาตรี นายชวน เชื้อวิหก ศิษย์ที่หลวงพ่อทองสุข สักให้ไปถูกฟันด้วยง้าวที่ขาแต่ไม่เข้า นายหนู หนูสวสดิ์ ถูกยิงที่ห้วยทวาย อ.ท่ายาง ไม่เข้า นายเลื่อน บรรจงศิลป์หลานหลวงพ่อเองถูกรุมฟันด้วนสารพัดอาวุธมีคมแต่ไม่เข้าเป็นเพียง รอยถลอกแบบหนามข่วน เรื่องนี้มีผู้รู้เห็นหลายคน เช่นครูประสิทธิ์ พ่วงพี เป็นต้น
๒.ลูกอม ปืนยิงไม่ออก คนทำร้ายไม่ถูก
๓.เหรียญ ใช้ทางคงกระพัน
๔.แหวน ใช้ทางป้องกัน นายใจ ม่วงมงคลเคยจะถูกฉลามกัดแต่ฉลามอ้าปากไม่ได้
๕.ตะกรุด ใช้ทางป้องกันคงกระพันชาตรี มีอานุภาพแบบเดียวกันกับการสักยันต์ โดยเฉพาะตะกรุดพอกครั่งนั้นเป็นที่นิยมอย่างมากมีประสบการณ์สูง แต่มีตะกรุดอีกชนิดหนึ่งที่หลวงพ่อปลุกเสกจนลอยน้ำวิ่งวนในบาตรให้เห็นๆก่อน จะช้อนขึ้นใส่ในเปลือกตาให้ญาติโยม คือ ตะกรุดสาลิกา มีพุทธคุณทางเมตตามหานิยมมาก

 

อิทธิปาฏิหารย์ของหลวงพ่อนั้นยากจะกล่าวหมดในเนื้อที่ อันจำกัดเช่นนี้ จึงนำมาเพียงบางเรื่องเช่น ครั้งหนึ่งที่หลวงพ่อเดินทางไปฉลองพระอุโบสถที่วัดช้างแทงกระจาดระหว่างเดิน ทางจากบ้านห้วยทวายมาในคืนเดือนหงาย คณะได้พักเกวียนและหลวงพ่อได้ลงไปที่ลำห้วยก้มดื่มน้ำ ก็ถูกนายพรานป่ายิงถึง๒นัดแต่ไม่ออกมีเพียงเสียงแก็กๆ พอหลวงพ่อขยับตัวเดินพ้นพุ่มไม้ออกมานายพรานถึงกับตะลึงว่าเมื่อครู่ได้ยิงพระจึงรีบไต่ลงจากห้างที่ผูกไว้บนต้นไม้มากราบขอขมาหลวงพ่อว่าเห็นท่านเป็นเสือเพราะจีวรเหลืองๆ หลวงพ่อก็เลยสอนให้เลิกฆ่าสัตว์ตัดชีวิต

อีกเรื่องหนึ่งมีผู้หญิงคนหนึ่งถูกผีเข้า ญาตินำมาไว้บนศาลาวัด และมาอาราธนาท่านที่กุฏิให้ไปจัดการ แต่ท่านไม่ไป ท่านนั่งหลับตาอยู่ที่กุฏิท่าน ปรากฏว่าคนที่ถูกผีเข้าร้องครวญคราง ตอบคาถามต่างๆนานๆ บอกชื่อผีที่มาเข้า บอกชื่อคนที่ใช้ให้มา และขอให้ปล่อยเขาไปเถิด ในที่สุดผีก็รีบออกไป

 

เรื่องราวของหลวงพ่อสุข ที่ได้ถ่ายทอดมานี้เป็นเพียงบางส่วนที่แสดงให้เห็น ว่าท่านเป็นทั้งพระดีมีเมตตาธรรมอีกทั้งยังมีคุณธรรมอันวิเศษมีสรรพวิชาพลัง อำนาจจิตสูงจนกลายเป็นความอัศจรรย์และเป็นที่เคารพยกย่องของคนทั่วไปและสิ่งเหล่านี้ได้ถูกถ่ายทอดมายังพระหลานชายอย่างหลวงปู่เลิศ กนฺตสีโล จนหมดสิ้น

 

เรากลับมาประวัติหลวงปู่เลิศ กันบ้างดีกว่าค่ะ

 

ประวัติหลวงปู่เลิศ พระหลายชายผู้สืบสายหลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง

หลวงปู่เลิศ หรือ พระครูปลัดบุญเลิศ อคฺคปุญฺโญ(หลวงปู่ยืนยันว่า กนฺตสีโล )ปัจจุบันอายุ ๙๐ ปี เป็นหลานชายของคุณพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง มีนามเดิมว่า บุญเลิศ โชติอรุณ เกิดเดือน ๗ ปี วอก พศ.๒๔๖๓ ณ. บ้านสมอพลือ ข้างวัดโพธาวาส อ.บ้านลาด จ.เพชรบุรี เป็นบุตรคนโตในจำนวนพี่น้อง ๖ คนของพ่อโต๊ะ แม่แปลก โชติอรุณ โดยโยมพ่อโต๊ะเป็นลูกผู้น้องของหลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง หลวงปู่เลิศบวชเณรเมื่ออายุ ๑๗ปี อยู่วัดโตนดหลวง หลังจากนั้นได้สึกออกมาเกณฑ์ทหาร จนอายุ ๒๑ ปีจึงได้เข้าพิธีอุปสมบท ณ. วัดท่าไชยศิริ ต.สมอพลือ เมื่อบวชแล้วได้กลับไปช่วยงานหลวงพ่อทองสุข ที่วัดโตนดหลวง โดยเป็นพระหลานรักที่หลวงพ่อทองศุขถ่ายทอดกรรมฐานและพุทธาคมต่างๆรวมถึงนะ ปัดตลอดให้ จนท่านไว้วางใจมอบหมายให้หลวงปู่เลิศเป็นผู้สักยันต์ครู(สักที่หน้าอก ขวา)คู่กับหลวงพ่อพิมพ์(มาลัย มาลโญ) วัดหุบมะกล่ำหลานอีกท่านหนึ่ง แก่ศิษยานุศิษย์ในสายวัดโตนดหลวงแทนหลวงพ่อฯ ต่อมาภายหลังจากหลวงพ่อทองสุข มรณภาพ (พ.ศ. ๒๕๐๐) ๒ ปี ทางเจ้าคณะอำเภอก็ส่งหลวงปู่เลิศมาเป็นเจ้าอาวาส วัดโพธาวาส จนกระทั่งเข้าสู่วัยชราหลวงปู่ฯเกิดความเบื่อหน่ายในภาระการดูแลวัดจึงได้ขอสละตำแหน่ง มาเก็บตัวปฏิบัติกรรมฐานอย่างเงียบๆจึงทำให้คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าท่านเป็นถึงหลานหลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง แต่สำหรับศิษย์หลวงพ่อสุขแท้ๆต่างทราบดี หลวงพ่อย้อน เจ้าอาวาสวัดโตนดหลวง รูปปัจจุบันยืนยันว่าหลวงปู่คือพระหลานชายของหลวงพ่อสุข เมื่อตอนก่อนปี พ.ศ. ๒๕๔๐ ท่านยังมาวัดโตนดหลวงแทบทุกสัปดาห์จนกระทั่งเริ่มชราภาพสังขารไม่อำนวยจึงหยุดไป หลวงพ่อจรัส วัดอินจำปา ลูกบุญธรรมหลวงพ่อจ่าง วัดเขื่อนเพชร บอกว่าเมื่อก่อนหลวงปู่เลิศมีเหรียญหลวงพ่อสุขเป็นถุงๆ

 

หลวงปู่เลิศ ในอริยาบถสบายๆ​

ที่จริงแล้วหลวงปู่เลิศ ควรจะต้องเป็นที่รู้จักมาก่อนหน้านี้นานแล้วหากไม่มีศิษย์หลวงพ่อทองสุข รุ่นใหญ่ที่กำลังโด่งดังในตอนก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะเป็นหลวงพ่อนิ่ม วัดเขาน้อย หรือหลวงพ่อจ่าง วัดเขื่อนเพชร แต่พอมาถึงยุครุ่นท่านแล้ว ท่านกลับเก็บตัวเงียบ ไม่ยอมสร้างวัตถุมงคล ทำให้ทุกคนลืมท่านไปหมด ท่านบอกว่าปล่อยให้น้องๆเขาดังกันไปเถอะหลวงปู่แก่แล้ว

 

หลวงปู่ปลุกเสกวัตถุมงคลรุ่นแรก

​

แต่ท่านก็ไม่ได้ทิ้งการบำเพ็ญบุญบารมีด้วยการสงเคราะห์ ชาวบ้าน ท่านยังคงรักษาอาการป่วยเจ็บโดยเฉพาะการพ่นดับพิษทั้งหลายรวมถึงอาการวิกล จริตต่างๆ ตามแบบหลวงพ่อทองสุขผู้เป็นลุง ระหว่างนั้นมีศิษย์ใกล้ชิดหลายท่านที่ทราบประวัติหลวงปู่จึงได้อ้อนวอนขอหลวงปู่ฯช่วยทำตะกรุดให้ แล้วนำไปใช้จนพบประสบการณ์มากมาย ไม่ต่างกับของหลวงลุงผู้เป็นอาจารย์ แต่ด้วยความที่หลวงปู่ฯเป็นพระดุ จึงไม่ค่อยมีใครกล้าขอตะกรุดจากท่านทั้งที่อยากได้กันทุกคน

กระทั่งปัจจุบันหลวงปู่ฯเริ่มชรามากขึ้น ดุน้อยลง คณะศิษยานุศิษย์จึงได้กราบอาราธนาขอหลวงปู่ฯให้จัดสร้างวัตถุมงคลขึ้นเพื่อ ให้ศิษยานุศิษย์ทั่วไปได้บูชากันโดยอาศัยฤกษ์สำคัญวันเสาร์๕ตัวผู้ปีขาล ที่หลายสิบปีจะมีสักครั้งเป็นเหตุ ทำให้หลวงปู่ฯท่านไม่ปฏิเสธแถมตั้งใจในการสร้างและปลุกเสกเป็นอย่างดี ด้วยว่าท่านก็ปราถนาที่จะอนุรักษ์พุทธาคมของหลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง ขนานแท้ไว้ให้ลูกหลานสืบไปฯ และที่สำคัญหลวงปู่ฯกล่าวหลังจากปลุกเสกวัตถุมงคลรุ่นนี้ว่า เชิญคุณพ่อทองสุขด้วย แรงจริงๆ สว่างจ้าฉันอัดแทบไม่ลง

 

วัตรปฎิบัติและปฏิปทาของหลวงปู่ฯ

หมดโลภโกรธหลง : หลวงปู่ท่านได้ดำเนินรอยตามหลวงพ่อทองสุขผู้เป็นลุงทุกประการ ท่านหมดโลภโกรธหลงเสียแล้ว ในกุฏิของท่านไม่พบของส่วนตัวมีค่าใดๆ แม้กระทั่งโต๊ะหมู่บูชายังไม่มี ปัจจัยนั้นท่านใช้ไม่เป็น บางวันยังเคยเห็นท่านนำธนบัตรใบละพันมามวนยาสูบ ลูกศิษย์ไม่นำอะไรไปให้ท่าน ท่านก็นั่งอยู่อย่างนั้นไม่เคยขอ หลวงปู่เป็นพระอภิญญาที่วางอารมณ์ได้สูงยิ่ง ถึงแม้สังขารท่านจะล่วงโรยไปตามกาลเวลาแต่จิตใจหลวงปู่กับถึงธรรมผ่องใสมาก ขึ้น ผู้เขียนคลุกคลีอยู่กับท่านมานาน ยังไม่เคยเห็นท่านหงุดหงิดอารมณ์เสียแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าใครจะไปทำอย่างไรกับท่าน ท่านก็วางอุเบกขาอยู่อย่างนั้น หลายครั้งที่หลวงปู่ปวดท้องหนักหรือเบาแล้วไปห้องน้ำไม่ทันเนื่องจากไม่มี ใครอยู่ดูแลท่านตลอดเวลา ขาท่านก็เดินไม่ไหวต้องใช้ก้นนั่งแถกตัวไปกับพื้นกว่าจะถึงห้องน้ำ แล้วเกิดอั้นปัสสวะอุจาระไม่อยู่ราดเละสบงจีวรอยู่ตรงนั้น ท่านก็ไม่ได้หัวเสียหงุดหงิดหรือรูสึกเศร้าสมเพชเวทนาตัวเองแต่ประการใด ท่านยังคงยิ้มอยู่เหมือนเดิม ดังคนที่เข้าใจพระไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หลวงปู่ท่านไม่เคยหลงไหลได้ปลื้มไปกับความวิเศษ หลายคนไปถามว่าท่านได้ร่ำเรียนวิชาอะไรมาบ้าง เพื่อจะขอวิชากับท่านโดยเฉพาะนะปัดตลอด ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะปฏิบัติได้ ท่านมักจะตอบว่าท่านไม่ค่อยได้ ท่านโง่
แล้วท่านเลี่ยงไปเล่าเรื่องอื่น หรือบางครั้งท่านก็ไปตอบเป็นเรื่องอื่น หากไปถามซักท่านมากๆ ท่านก็จะตอบวนไปวนมา จนหลายๆคนคิดว่าท่านหลง ยิ่งใครเคยเห็นท่านนำแบงก์มามวนยาดูดยิ่งคิดว่าท่านหลงเข้าไปใหญ่ แท้ที่จริงแล้วท่านไม่ได้หลงเพียงแต่ท่านพิจารณาแล้วว่าไม่ควรตอบจึงเลี่ยง ไปพูดเรื่องอื่น ที่ผมทราบเพราะไปมาหาสู่เป็นศิษย์อยู่กับท่านมานาน เวลาอยู่กันสองคนเงียบๆท่านเล่าให้ฟังมากมายสอนหลายๆเรื่อง จึงรู้ว่าท่านไม่หลงโดยเฉพาะหลงตัวเองว่าวิเศษ

 

ที่สุดแห่งความเมตตา : เท่าที่สังเกตุหลวงปู่เป็นพระที่รักลูกศิษย์มากในยามที่ท่านป่วยท่านไม่เคย โบกไม้โบกมือไล่คนที่ไปกราบท่านไม่ว่าจะเป็นเศรษฐีหรือยาจก ท่านไม่มีอาการหงุดหงิดกับสุขภาพสังขารของท่าน ทันทีที่ท่านเห็นใครเข้าไปหาท่าน ท่านจะต้องพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งต้อนรับแบบไม่สนใจตัวท่านเอง เป็นอย่างนี้ทุกครั้งไป ไม่เหมือนเกจิบางรูปที่จะโหวกเหวกโวยวายต่อว่าญาติโยมว่าไปรบกวนท่าน หลวงปู่เลิศไม่เคยมีเด็ดขาด คนแปลกหน้าใครไปใครมาหาท่านไม่เคยระแวงว่าจะไปหยิบฉวยอะไรจากท่าน ใครหยิบก็หยิบไป บางทีท่านส่งให้เสียอีก จนลูกศิษย์ที่ดูแลอยู่เกิดระแวงแทน แต่หลวงปู่เฉย

 

ที่สุดแห่งพระกรรมฐาน : หากใครได้เป็นศิษย์ในสายโตนดหลวงอย่างแท้จริงแล้วคงจะทราบว่าในสายวิชาสำนัก โตนดหลวงนั้นไม่ได้มีวิชาหลากหลายซับซ้อนอะไรมากมาย แต่หลวงพ่อทองสุขนั้นจะสำเร็จของด้วยอภิญญาที่เป็นผลพลอยได้จากการทำพระ กรรมฐาน และนี่คือสิ่งที่หลวงพ่อฯท่านเน้นมาก หลวงปู่เลิศเองก็เช่นกัน ท่านไม่เคยนอนเล่นให้เสียเปล่าท่านนอนอยู่ในฌาณตลอดเวลา หากใครได้มีโอกาสไปกราบท่านโปรดสังเกตุว่าแม้กระทั่งเวลานอนท่านก็ยังงับปาก ทรงอารมณ์ฌาณทั้งวันแบบนี้ จึงทำให้อภิญญาและตบะเดชของท่านสูงยิ่ง เวลาท่านสำเร็จของจึงรวดเร็วมาก ท่านเคยบอกกับศิษย์ว่า กรรมฐานทิ้งไม่ได้ให้ทรงอารมณ์นี้ไว้ทั้งวัน มีเวลาอย่าหายใจทิ้งไปเปล่าๆ

 

วัตถุมงคลยอดนิยมของหลวงปู่เลิศ

เรามาพูดถึงวัตถุมงคลของท่านกันบ้างว่ามีอะไรให้เก็บเช่าบูชากันบ้าง
1.พระกริ่งนะปัดตลอด
2.ตะกรุดมหาปราบคู่ชีวิต
3.ลูกอมนะปัดตลอด
4.ตะกรุดหนังเสือมหาอุตม์
5.ตะกรุดพอกครั่ง

 

การสร้างวัตถุมงคลของหลวงปู่เลิศนั้นท่านและคณะศิษย์ได้จัดสร้างเองทุกรุ่น เพราะปัจจุบันหลวงปู่ท่านไม่ได้เป็นเจ้าอาวาสแล้ว แต่ก็ไม่เพียงพอต่อความต้องการของผู้ศรัทธาตลอดมา

 

พระกริ่งนะปัดตลอด

พระกริ่งนะปัดตลอด เป็นพระกริ่งที่เทจากชนวนนวโลหะของท่านผศ.กิจจา วาจาสัจ ศิษย์เอกของท่าน อ.หนู นิรันดร์ แดงวิจิตร โดยเป็นชนวนรุ่นปิดเบ้า คือท่านเลิกสร้างและเลิกเป็นบัณฑิตคุมพิธีการสร้างพระกริ่งแล้วด้วยอายุท่าน มากถึง ๗๒ ปี ท่านจึงนำเอาชนวนที่ตกทอดมาจากสมเด็จพระสังฆราชแพทั้งหมดตั้งแต่รุ่นแรกถึง รุ่นสุดท้ายผ่านท่าน อ.หนูมาถึงยุคท่านรวมลงเทที่วัดหงส์รัตนารามโดยมีผู้ร่วมออกทุนทรัพย์ในการเทจำนวนหนึ่งและหนึ่งในนั้นเป็นเสี่ยผู้นำเข้ารถยนต์ ยี่ห้อดังได้ใส่ทองคำเติมลงไปอีกจำนวนมาก ลุงวรพร ทองดีเลิศ ศิษย์ผู้ติดตามหลวงพ่ออุตมะซึ่งดองเป็นคู่เขยท่าน อ.กิจจาได้ร่วมเทและแบ่ง กลับมาทั้งพระกริ่งพระชัยอย่างละ ๕ ช่อลุงวรพรได้ให้คณะศิษย์ผู้จัดสร้างนำลูกหมู (เครื่องมือตัดชนิดหนึ่ง)ไปตัดพระกริ่งออกและมอบชนวนนี้ให้มาทำพิธีบวง สรวงและเททองพร้อมแผ่นพระยันต์ ๑๐๘ นะปถมัง ๑๔ ตามตำราบังคับวัดสุทัศน์ฯพร้อม แผ่นยันต์นะปัดตลอดของหลวงปู่ฯ โดยตัวท่านมิได้ไปเพราะชราภาพและไม่ค่อยแข็งแรง แต่มีหลวงปู่เจือวัดกลางบางแก้วและหลวงปู่ทิม วัดพระขาว และ ๙ พระเกจิอยุธยา ร่วมกันเททองและปลุกเสกพร้อมรุ่นรักชาติ ณ.มณฑลพิธี วัดใหญ่ชัยมงคล หรือวัดป่าแก้ว ที่สมเด็จพระพนรัตน์พระอาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและผู้รจนาตำราการ สร้างพระกริ่งไทยเคยสถิตย์อยู่ ซึ่งนับเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่มีการเทและเสกในดินแดนแห่งต้นกำเนิด ตำราการหล่อพระกริ่งไทย โดยในวันบวงสรวงได้อัญเชิญทั้งดวงวิญญาณของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและสมเด็จ พระพนรัตน์มาเป็นประธานจนเกิดเหตุการณ์ศักดิ์สิทธิ์โดยเกิดรัศมีรูปไข่ที่ ยอดพระเจดีย์ เมื่อเทเสร็จแล้วคณะศิษย์ที่ไปดำเนินการก็ได้นำถวายตอกโค๊ดรอจนถึงฤกษ์ เสาร์๕ ปีขาล พศ.๒๕๕๓ หลวงปู่ได้ปลุกเสกใหญ่ จำนวน ๑๐๘ องค์ โดยท่านนำพระกริ่งแช่ไว้ในน้ำพระพุทธมนต์เชิญหลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวงผู้เป็นหลวงลุงมาลงเสกจนพอใจแล้วจึงนำชันโรงผสมครั่งเก่ามาอุดก้น จนสำเร็จเป็นพระกริ่งรุ่นแรกของท่านที่มีคุณค่าและเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร แต่เข้มขลังยิ่ง