อยากถามเกี่ยวกับโลกหลังความตาย

อยากทราบเวลาคนเราตายไปจะยังจำคนที่เราเคยรู้จักได้ไหม และ เราจะได้เจอญาติพี่น้องที่ตายไปก่อนหน้าในโลกวิญาณหรือเปล่า

 

วิญญาณเดิมยังมีสัญญาอยู่ ย่อมที่จะจดจำคนที่เคยรู้จักได้

โอกาสที่เราจะได้เจอญาติพี่น้องที่ตายไปก่อนล่วงหน้าได้ไหม จริง ๆ แล้วโอกาสที่จะเจอเจอแทบไม่มี ถ้าตกนรก นรกมีหลายหมื่นหลายแสนขุม แต่ละขุมมีสภาพคล้ายคลึงกัน แต่ หนักเบาไม่เหมือนกัน บางขุมร้อนจัด บางขุมหนาวจัด
ต่างคนต่างถูกทำโทษ นรกมีแต่ความมืดมิด ไม่มีโอกาสที่จะว่างเว้นจากการทำโทษ จึงยากที่จะไปพบกัน

โลกแห่งวิญญาณ เป็นทิพย์ เขาจะรู้และจะแยกไม่ให้เราพบกัน นอกจากจะทำบุญร่วมกัน อานิสงค์ของบุญอาจจะพาให้มาพบกัน

หลังจากตายไปแล้ว

เมื่อมนุษย์ถึงกำหนดอยู่ครบวาระ ยมฑูตก็จะมารับตัวไป ไปรวบรวมวิญญาณรอคำตัดสินจาก พระยามัจจุราช เป็นผู้พิพากษา โดยมี สุวรรณ สุวาณ อยู่เบื้องซ้ายและขวาของพระยามัจจุราช ทำหน้าที่คล้าย อัยการ และ ทนาย องค์คณะทั้งหมดจะประกอบไปด้วย 3 องค์

โดยจะมีหลายองค์คณะ ที่โลกแห่งวิญญาณมอบหมายมา แยกกันทำงาน ดังนั้น นักการเมือง หรือ ข้าราชการต่าง ๆ ที่เคยทำผิดในโลกมนุษย์ จะไม่มีโอกาสพบกับ คณะที่รู้จัก องค์คณะตัดสินอาจจะเกิดอยู่ในสมัย ร.7 จึงไม่รู้จัก นักการเมืองดัง ๆ และข้าราชการในสมัยนี้

ยมฑูต จะคัดจาก ทหาร หรือ ตำรวจ ที่ซื่อสัตย์ เท่านั้น

พระยามัจจุราช จะคัดจาก ตำรวจ ทหาร ระดับนายพล ที่ซื่อสัตย์ มีพระธรรมประจำใจ

สุวรรณ สุวาณ จะคัดจาก ผู้พิพากษา อัยการ ทนายความ ที่ซื่อสัตย์ มีพระธรรมประจำใจ


ใต้ต้นไม้ใหญ่ คล้ายอยู่้ในอุทยานป่าไม้ วิญญาณทุกเพศ ทุกวัย ทุกฐานะ เด็ก สตรี คนชรา มีทั้งสวมเสื้อแขนยาวผูกเน็คไท กางเกงสแล็ค บางคนใส่เสื้อสูท แต่งชุดไทย ชุดกระโปรง นุ่งผ้าถุง ทุกคนถูกสวมโซ่ตรวนทุกคน ไม่ยกเว้นแม้แต่เด็ก คนชรา ผู้หญิง กำลังยืนรวมกลุ่มกันอยู่

เมื่อมีเสียงเรียก เบิกตัว ชื่อ.... นามสกุล..... ดังกังวาลมาจากท้องฟ้า
ดวงวิญญาณ ดวงนั้น ก็เดินออกมายืนต่อหน้าองค์คณะ

พระยามัจจุราช คือ ผู้พิพากษา ก็ถาม สุวรรณ ว่า ทำความผิดอะไรมา

สุวรรณ ทำหน้าที่ อัยการ ก็บรรยายความผิดของดวงวิญญาณ

สุวาณ ทำหน้าที่ ทนาย ก็ตรวจสอบดูในบัญชี ว่าตรงกันไหม

พระยามัจจุราช ก็ถาม สุวรรณ ที่ยืนอยู่ในตำแหน่งรองลงมาเบื้องซ้าย ว่า ให้ไปลงนรกขุมไหน

สุวรรณ ก็ตอบ ให้ไปลงนรกขุมที่ .....

พระยามัจจุราช ก็ตัดสิน ให้ไปลงนรกขุมที่.....

จะไม่มีการสอบถาม หรือ ซักค้าน ดวงวิญญาณ เลย

แล้ววิญญาณดวงนั้นที่ถูกตัดสิน ก็เลือนลางหายไป

วิญญาณที่ถูกตัดสินจากพระยามัจจุราชแล้ว ก็จะมาปรากฏร่าง ที่ทางเข้าขุมนรก ซึ่งจะพบกับ พระมาลัย ที่ประทับนั่งรอโปรดสัตว์เหล่าเวไนย อยู่ เหล่าดวงวิญญาณทั้งหลายที่มาก่อนหน้านี้หรือเพิ่งมาและกำลังทยอยมา ต่างก็มานั่งคุกเข่า นั่งพับเพียบ หน้าพระมาลัยที่ทรงนั่งนิ่ง

แล้ว... เหล่าดวงวิญญาณทั้งหลาย ต่างก็ระลึกนึกถึงเวรกรรมบาปกรรมที่เคยทำมา ต่างก็รู้สึกสำนึกผิด ละอายใจต่อบาปกรรมที่้เคยก่อไว้ แล้วก็นั่งร้องไห้ ฟูมฟาย น้ำตานองหน้า เสียงร้องสะอึกสะอื้นดังไปทั่ว หลังจากนั้น ต่างก็ทยอย ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปรับโทษทัณฑ์สู่ขุมนรก

นายนิรยบาล คือ ผู้คุม หรือ พัสดี คุมขุมนรก

ยมบาล คือตำแหน่งเป็น ผู้บัญชาการเรือนจำ

ซึ่งก็คัดมากจาก ตำรวจ และ ทหาร เท่านั้น

 

อยากรู้จริงๆก็ปฎิบัติสิจะได้พิสูจน์คำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย

 

แต่ละคนที่ตายแล้วฟื้น เมื่อนำมาเล่า แต่ละคนเล่าไม่ค่อยจะเหมือนกันเลย เรื่อง นรกสวรรค์ เป็นความลับของโลกวิญญาณ เป็นเรื่องรู้ได้เฉพาะตัว
ต้องปฏิบัติแล้วรู้เองครับ

เล่าให้ใครฟัง ใคร ๆ ก็จะหาว่าเราขี้โม้ขี้คุย ไม่เกิดประโยชน์อะไร

 

ลองศึกษามาจากประสบการณ์ของคนที่ตายแล้วฟื้น หรือระลึกชาติได้ดูนะครับ
ตามลิ้งค์นี้เลย http://www.mindcyber.com/content/?action=cat&catid=7

 

คุณ Aries เกิด ราศี เมษ หรือเปล่า ทำไมจึงใช้อวตารชื่อ Aries ?

อือ ดิฉันอ่านจากลิงค์นึงของคุณ เรื่อง หนูนากลับชาติมาเกิด จะว่าไป ผีนี้นาสงสารนะคะ ไม่มีภาระวุ่นวายเหมือนอย่างคนก็จริงแต่หลักลอย ลอยไปมา ตามหาพ่อแม่ที่ตนจากมา อยากกลับไปเกิดกับแม่เก่า แต่โดนหมาไล่เฉพาะบ้านนั้น แต่ดันเข้าไปเกิดได้กับอีกบ้านหนึ่งที่ไม่ใช่บ้านเดิม

เฮ้อ ไม่ว่าจะเป็นผีหรือคนก็มีแต่ความทุกข์ คงมีแต่นิพพานอย่างเดียวเท่านั้นที่จะทำให้พ้นทุกข์ได้ คงต้องขอบคุณความทุกข์ ที่เราเจอมิเช่นนั้นก็จะไม่มีวันได้รู้จักนิพพาน หรือหาวิธีไปนิพพานให้จนได้

 

ผีนี่แหละ ตัวทุกข์หนักเลยหละ มนุษย์ยังมีทุกข์ สุข สลับกัน แต่ถ้าตอนตายไปแล้วจิตเศร้าหมอง มันจะเป็นผีที่เสพแต่อารมณ์เศร้าหมอง จนอารมณ์นั้นคลายลงไป ถึงเปลี่ยนภพภูมิเป็นภพอื่น แต่กว่ามันจะคลายด้วยตัวมันเอง ใช้เวลานานมาก

 

ประเด็นที่ ๑ ในกรณีที่วิญญานเราออกจากร่างไปแล้ว
จะจำคนที่เรารู้จักที่ยังมีชีวิตได้หรือไม่ ตอบว่าจำได้หมดทุกคนครับ
.และสามารถเลือกไปหาใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ว่าจะทำให้เค้ารู้และจะได้ใกล้ชิดทุกคน..
และการจะไปหาใครก่อนขึ้นอยู่กับว่าเรายังคิดถึงและห่วงใครอยู่
และตอนนี้สิ่งที่เราจะเห็นอีกอย่างคือเราจะมองเห็นจิตของแต่ละคนในส่วน
นามธรรมได้ รวมทั้งกายละเอียดของแต่ละบุคคลเราจึงทราบได้ว่าใครดีหรือไม่ดี.ซึ่งไม่อาจสร้างหรือปกปิดเราได้
ด้วยกายเนื้อเหมือนตอนที่เรายังไม่ตายทำให้เรามองไม่เห็นชัดได้แค่ความรู้สึกนี่เป็นส่วนหนึ่งของการตัดสินใจว่าควรจะไปหาใครร่วมด้วย
.ส่วนเค้าจะทราบว่าเราไปหาหรือเข้าใจวัตถุประสงค์เราหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
และระยะเวลาตรงจุดนี้ยังขึ้นอยู่กับกำลังจิตของเราซึ่งแปรฝันตามกำลังบุญและ
เป็นสัดส่วนโดยตรงกับระดับภพภูมิที่เราจะเปลี่ยนไปด้วย

ประเด็นที่ ๒ ถ้าวิญญานเราออกจากร่างไปแล้วจะเจอญาติพี่น้องเราที่ตายไปแล้วหรือไม่
ตอบว่า เจอได้ทุกคนถ้าเค้ายังไม่ได้ไปเกิดและต่อให้ไปเกิดแล้วก็เจอได้ แต่ต้องขึ้นอยู่
กับว่าหลังจากที่เราตายไป เราเปลี่ยนภพภูมิไปเป็นอะไร..เราตั้งสมมุติฐานว่าเราไม่ได้
เข้านิพพานนะในกรณีนี้..เอาว่าถ้าสูงสุดเราไปเป็นพรหม เราทราบได้หมด
ถ้าเราเป็นเทพ.เป็นเทวดา ก็ทราบได้แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราจะสนใจไหม
.และเรายังมีความสามารถแสดงให้
ญาติๆเราที่ยังมีชีวิตเห็นได้ด้วยตาเปล่าได้ นอกจากการส่งสัญญานทางด้านอื่นๆที่มีผลการรับรู้ทางร่างกาย
หรือการรับรู้ทางจิตของผู้ที่ยังมีชีวิต ไม่ว่าวิธีการใดวิธีการหนึ่ง
ส่วนที่ยังไม่ไปเกิดเราก็ไปหาและอฐิษฐานจิตขอเจอได้หมด.
ส่วนไปเกิดเป็นอะไรหรือแม้กระทั้งเป็นใครเราก็รู้ได้หมด
.แต่ถึงตอนจุดนั้นเราจะรู้ว่าอะไรควรหรือไม่ควร
บางครั้งก่อนที่เราจะตาย เราจะเห็นญาติเรามาหาเราก่อนได้ด้วย คอยมาเฝ้าก็มี..
.ถ้าเค้าอยู่ในภูมิที่ดีทำให้พอเดาได้ว่า
เราจะไปเป็นอะไร.แต่ถ้าการที่เราลงไปอยู่ในภพภูมิ
ข้างล่างความสามารถในการรับรู้เราก็จะอยู่ระดับเดียวกันกับญาติที่อยู่ภูมิเดียวกับเราและเห็นต่ำกว่าลงไป
ส่วนตอนตายถ้าเราเห็นระดับไหนมาหาเราเวลา
เราตายเราการเปลี่ยนภพภูมิของเราจะแปรผันตามระดับที่มารับเรา ความสามารถในการรับรู้
ก็แตกต่างกันไปรวมทั้งความเป็นทิพย์ของจิต.. ต่ำกว่ามองเห็นสูงกว่าได้ยากและเข้าใจก็ยากหรืออาจมองไม่เห็น
ระดับที่สูงกว่าไม่ได้ แต่อยู่สูงกว่าย่อมมองเห็นต่ำกว่าได้หมด
ส่วนจะเข้าใจหมดหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะสนใจหรือไม่เป็น
เรื่องธรรมดา.คล้ายกรณีเรื่องวาระจิตหละครับ.เอาประมาณนี้ก่อนเนาะ.
ปล.ส่วนการตายแล้วพื้นก็มีหลายกรณี เอาไว้สนใจจะเล่าให้ฟัง.​

 

ท่านนพฯกล่าวว่า วิญญาณมีพลังทิพย์ทำให้สามารถรู้ได้แม้กระทั้งว่าญาติเราไปเกิดเป็นใครแล้ว อันนี้ก็เคยเจอในรายการคนอวดผีคะ มีอยู่ตอนเกี่ยวกับผู้หญิงคนนึงที่ผีตามมาอยู่ด้วย จนกระทั้งรู้ความจริงว่าผีนั้นเป็นคนรักของตัวเอง ซึ่ง ผู้หญิงคนนี้ชาติก่อนป่วยตาย ผีซึ่งตอนนั้นยังเป็นคนอยู่ก็เสียใจมาก ทนอยู่ต่อไปไม่ได้ตอนหลังเลยทำนองว่าสติสตังค์ไม่อยู่กับเนื้อกะตัวเพราะแฟนป่วยเป็นมะเร็งตาย ผีจึงขับรถชนตายตาม หลังจากนั้น เป็นผีก็ออกตามหาจนมารู้ว่า แฟนตัวเองที่ป่วยตายได้มาเกิดใหม่และแต่งงานใหม่ผีก็ตามไปเข้า


สิงค์ และรังควาน แฟนใหม่ของผู้หญิงคนนั้น เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าผีตามและจำได้แม้กระทั้งใครมาเกิดเป็นใคร แม้หน้าตาเปลี่ยน แต่ที่ดิฉันสงสัยก็คือ รู้แล้วว่าผีจำได และสามารถรู้ว่าญาติตัวเองไปเกิดเป็นใคร แต่ที่ดิฉันสงสัยคือ แล้ว เวลาเราตายกลายเป็นผี เราจะจำอดีตชาติก่อน ก่อนชาติที่เราตายได้ไหมคะ หรือ จำญาติของเราในชาติก่อนที่เราตายได้ไหม หรอจำได้เฉพาะชาติที่เพิ่งตาย

 

อืมมมมม...ก็จริงเนาะ.ประเด็นที่สงสัยว่าพอตายเป็นผีแล้วจะมีความสามารถในการจำอดีต
ชาติก่อนๆที่ผ่านมา. ในขณะที่เราเป็นผีในชาตินี้ได้หรือเปล่า
.รวมทั้งจำญาติๆ.ในอดีตชาตินั้นได้ด้วยหรือไม่..
ก็จริงเนาะ เนี่ยถ้าคุณไม่สงสัย.จะไม่ได้นึกเรื่องทำนองนี้ใน
รูปแบบที่เป็นผีมาก่อนเลยนะ ฮ่าๆๆ พูดแต่ในส่วนวิญญานที่เป็นผี.แล้วมีความเกี่ยวข้อง
กับชาติที่เป็นผีนั้นๆ.ไหนๆก็สงสัยแล้วก็จัดเลยแล้วกัน....
เรื่องนี้ถ้าขณะยังมีชีวิตอยู่.คงไม่ต้องอธิบายอะไรมาก.เพราะสามารถทำได้อยู่แล้ว
เป็นความสามารถทางจิตอย่างหนึ่ง.ซึ่งเป็นฐานข้อมูลที่เก็บไว้ในจิต.ขึ้นอยู่กับว่าจะหา
วิธีเข้าสู่ฐานข้อมูลนั้นอย่างไร..จุดนี้ก็แล้วแต่บุคคล..

ที่นี้กรณี้ที่เราออกมาเป็นผีหรือวิญญานหละ..เราจะเข้าสู่ภพภูมิที่เป็นส่วนนามธรรม..
การจะเข้าสู่ฐานข้อมูลที่เก็บอยู่ในจิตเราแบบนี้ย่อมทำได้ง่ายกว่า..ยิ่งถ้าเรามีกำลังจิต
ที่สูงตามระดับบุญที่เราสร้างในชาติล่าสุดด้วยแล้ว **ย้ำว่าแปรฝันตามชาติล่าสุดนะ**
..ก็ยิ่งเข้าถึงได้ง่ายกว่า..แต่การเข้าถึง
ก็จะเป็นแบบตามลำดับซึ่งแน่นอนว่าต้องเป็นชาติล่าสุดก่อนเพราะเข้าถึงข้อมูลง่ายสุด
.ส่วนถ้าหากสนใจจะเข้าถึงข้อมูลในชาติใดๆก็ตาม.
ขึ้นอยู่กับว่า สภาวะความเป็นทิพย์ของจิตร่วมกับ
กำลังจิตที่แปรผันตามบุญและกรรมซึ่งแน่นอนว่าต้องแตกต่างกันได้
และนับที่ชาติล่าสุดด้วยนะ.
..ที่จะเป็นตัวให้เราระลึกรู้ หรือไคร่ที่จะะทราบเรื่องราว ที่เคยผ่านมาแล้วทั้งหมดได้แค่เพียง การคิดหรืออฐิษฐาน.
ยังรวมทั้งพฤติกรรมต่างๆหลังความตายของเราอีกด้วย.
ตลอดจนสิ่งที่เราจะได้รับ..ไม่ว่าอยู่ในช่วงกำลังส่งผล
หรือว่าอยู่ในช่วงระหว่างรอบุญและกรรมจะส่งผลก็ตาม

แต่สิ่งสำคัญคือเครื่องมือที่จะทำให้เราคิดได้ตรงนี้ต่างหากครับ
ที่เราต้องสร้างตอนที่เรายังมีชีวิตอยู่ครับ.
เพราะถ้าไม่มีร่างกายแล้ว เราจะสร้างสติทางธรรมหรือเครื่องระลึกรู้ได้ยาก
เพราะสติทางธรรมนี้เป็นตัวที่จะตามจิต.ไม่ได้เป็นตัว
สติที่เป็นธรรมชาติที่เกิดขึ้นทั่วไป และเราสามารถสร้างเพื่อให้เกิดขี้นได้ตอนมีชีวิตแยกได้ดังนี้

๑. สติ ที่เกิดในสมาธิอย่างอ่อนและปานกลาง(การเจริญสติในชีวิตประจำวัน)
๒. สติ ที่เกิดในสมาธิแบบรูปฌาณ
๓. สติ ที่เกิดในสมาธิแบบอรูปฌาณ
๔. สติ ที่เกิดในสมาธิแบบวิปัสสนาและมหาสติปัฏฐาน ๔
๕. สติ ที่เกิดโดยธรรมชาติปกติของมันเอง
(แบบท่องๆจำๆ ได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่านมาตามแต่เหตุและปัจจัยรวมทั้งสภาพแวดล้อมต่างๆ)
และสติที่กล่าวมาทั้ง ๕ ข้อนี้ ในข้อที่ ๑ ถึง ข้อที่ ๓ ยังเป็นสติฝ่ายโลกิยะได้อยู่
ส่วนสติในข้อที่ ๔ นั้นเราถือว่าเป็นฝ่ายโลกุตระ
ส่วนสติในข้อ ๕ ยังเป็นได้ทั้งฝ่ายโลกิยะและโลกุตระ
เราต้องดูด้วยว่า เครื่องมือที่เราสร้าง ณ ชาติปัจจุบันนี้.เราสร้างเครื่องมือ
ในข้อไหนไว้ด้วยครับ..เพราะจะส่งผลต่อพฤติกรรมหลังความตายของเรา
ได้โดยตรงตามลำดับ.ไงครับ..ว่าทำไมบางคนเป็นผีแล้วถึงทำอย่างนั้น
หรือเป็นอย่างนี้ มีพฤติกรรมอย่างโน้น..นั่นหละครับ..
เพราะว่าสติตัวนี้พอเราเป็นผีเราจะไม่
สามารถไปสร้างเพิ่มได้อีกในส่วนนามธรรมไงคับ
เลยเป็นข้อได้เปรียบอย่างหนึ่งที่เรามีร่างกายแบบนี้ ที่ส่วนที่เป็นนามธรรมทำไม่ได้ไงครับ​

 

ผมเกิดเืดือนเมษายนครับ บางตำราก็บอกว่าผมอยู่ราศีมีน บางตำราก็บอกว่าผมอยู่ราศีเมษ พอดีผมชอบชื่อภาษาอังกฤษของราศีนี้ และไปเจอภาพประกอบสวยๆของราศีนี้ก็เลยเอามาใช้เป็นอวตารครับ

การเกิดมาแล้วต้องวนเวียนอยู่ในวัฏสงสาร เป็นทุกข์ครับ กว่าที่จะบำเพ็ญบารมีจนเข้าถึงนิพพานได้ก็ต้องใช้เวลาศึกษา เรียนรู้ ปรับเปลี่ยนอุปนิสัยของตัวเอง ต้องใช้เวลานานมากครับ ดังนั้นเมื่อเกิดเป็นมนุษย์และได้พบพระพุทธศาสนาแล้ว จึงเป็นโชคดีที่จะสั่งสมบุญบารมี และปรับเปลี่ยนทัศนคติและแนวทางในการดำรงชีวิตให้ดียิ่งๆขึ้นไป และอาศัยกำลังบุญบารมีนั้นเป็นตัวที่ช่วยให้เราเข้าถึงมรรคผลนิพพานได้ในที่สุดครับ

 

แรกๆ ตอนที่เข้ามาในพระพุทธศาสนาใหม่ๆ
ก็สงสัยในคำของพระพุทธเจ้าที่บอกว่า อัตภาพแห่งความเป็นมนุษย์นั้น
เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมและเจริญสติ เจริญบารมีนานัปประการ นับว่าโชคดียิ่งที่ได้เกิดเป็นมนุษย์

เชื่อแน่ว่าหลายคนเมื่อได้ฟังแล้วอาจจะรู้สึกขัดๆ
เพราะถ้ามองโลกโดยยึดเอากรอบความเชื่อ ตามสมัยนิยมเป็นตัวตั้ง
ชีวิตของมนุษย์ ก็มีแค่ กิน กาม เกียรติ และใช้เวลาแห่งการมีชีวิตไปกับสิ่งไร้ค่า
มองว่าความเป็นมนุษย์มันก็งั้นๆ ที่หันไปฆ่าตัวตายก็มีมากมายนับไม่ถ้วน

แต่ถ้ามองกันอย่างเจาะลึก จะพบว่าการได้มาซึ่งชีวิตมนุษย์ คือการได้เข้ามาสู่ดินแดนอันสุดล้ำลึก
เลือกที่จะเก็บเกี่ยวได้ทั้งปัญญาอันสูงส่ง หรือจะเอาความโง่เง่าเต่าตุ่นอย่างสุดกู่ ก็เลือกได้ไม่ว่ากัน

เผื่อแผ่แบ่งปัน แก่งแย่งชิงดี อิจฉาริษยา ร่วมมือร่วมใจ หลอกลวงปลิ้นปล้อน รักสุดขีด เกลียดสุดขั้ว
พบได้ในชีวิตมนุษย์

อยากเสเพลไปวันๆ หรืออยากขุดคุ้ยอจินไตยที่ไม่สิ้นสุด ก็หาได้ในชีวิตมนุษย์

อยากไปนรก สวรรค์ พรหม หรือนิพพาน ก็เลือกได้ตอนที่เป็นมนุษย์.

 

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่ความตายแต่เกิดไปเป็นผี ฉะนั้นทำความดีไว้มากๆนะทุกๆคน

 

จำได้ค่ะ ตอนฝึกงานมีเพื่อนคนหนึ่งตายแล้วมาหาเพื่อนในกลุ่มดิฉันทุกคน รายแรกที่เจอยัยดา เห็นปิ๊กกำลังปีนขึ้นมาจากหน้าต่างชั้นสองแล้วบอกว่าพี่ดาปิ๊กขอนอนด้วยหน่อยนะปิ๊กเข้าบ้านไม่ได้ด้วยความเหนื่อยเลยไม่สนใจ และบอกว่าปิ๊กอยากนอนตรงไหนก็นอนเลยตามสบายฉันเหนื่อยจะนอนแล้ว พอเช้าดาไปถาามดอกว่าเมื่อคืนไอ้ปิ๊กมานอนนี่เปล่าดอกก็บอกว่าไม่เห็น ส่วนดิฉันฝันเห็นปิ๊กเข้าสิงเด็กแล้ววิ่งหายไป ก็เลยวิ่งไล่ตามแล้วตื่น เพื่อนในกลุ่มดิฉันเจอกันเต็มๆ แต่คนอื่นๆในห้องก็ฝันว่าปิ๊กมาลา สักพักตอนบ่ายๆก็รู้ข่าวว่าปิ๊กอยู่ไอซียู เลยขอลาพากันไปเยี่ยมถ้าฝึกงานเสร็จเราทั้งห้องจะไปเที่ยวกันรีบๆหายละ หลังจากนั้นสองสามวันก็เสียค่ะ เพื่อนคนนี้เป็นคนลายมือขาดค่ะตายด้วยอุบัติเหตุหลังๆก็ยังมีเพื่อนบางคนฝันเห็นปิ๊กยังวนเวียนอยู่วัดแถวบ้าน บางทีก็แวะไปหาเพื่อนในฝันบ้างหลังๆมานี้ปิ๊กคงไปสู่สุคติแล้วล่ะค่ะ

 

ฉันฝันบ่อยแต่ไม่ถี่ตั้งแต่เด็ก จะไปหมู่บ้านที่คนเสียชีวิตทุกคนที่ฉันรู้จัก ทุกคนที่เห็นจะใส่เสื้อขาว กางเกง ผู้หญิงใส่ซิ่นดำ ก่อนแม่เสียฝันไปเทียวหมู่บ้านนี้ญาติๆที่เสียชีวิตก่อนหน้ากำลังจัดห้องให้พ่อและแม่ ตื่นขึ้นยังบอกแม่เตรียมตัว ก่อนหกเดือนฉันฝันว่าแม่เสียชีวิตแล้วมาบ้านฉันถามรู้ได้อย่างไร แม่ว่าย่าบอก[ฉันตื่นขึ้นมายังงงว่าบอกอะไร และในฝันถามในใจแม่ก็ในใจ อ๊ะฉันกำหนดจิตได้หรือนี้ ] หกเดือนต่อมาฝันว่าย่าแต่งตัวเต็มมาอยู่ข้างซอย ยังดุท่านว่ามาทำไม ตื่นขึ้นฉันก็ยังบอกพ่อว่า พ่อๆย่ามารับแล้วพ่อมองหน้าทำตาปริบๆแล้วพ่อเสีย

ฉันฝันว่าไปที่หมู่บ้านนี้อีก ไปท้ายหมู่บ้านเป็นทุ่งนาเหมือนสมัยฉันเป็นเด็ก
ไปหลายคนทั้งคนที่ชีวิตแล้วและยังมีชีวิตอยู่ อาสะใภ้ที่เสียชีวิตแล้วเป็นคนนำ ในฝันเลยทุ่งนาจะเป็นป่าแห้งๆ มีลุงคนอยู่บ้านติดกันสมัยเด็กๆเสียชีวิตแล้ว บอกอาสะใภ้ว่าบอกพวกเราอย่าเลยชายทุ่งนี้ไปอันตราย
เมื่อพิจารณาแล้วฉันว่า เลยแดนนั้นไปคงเป็นนรกภูมิ

 

ขอถามอีกข้อคะ ว่าวิญญาณมีสิทธิ์มีแนวคิดเป็นมิจฉาธิฐิได้ไหมคะ.......

คือคนคนนี้ตอนมีชีวิตอยู่มักจะเชื่อว่าญาติพี่น้องของตัวเองทำอะไรก็ถูกหมด ขนาดตอนมีชีวิตดิฉันเคยเตือน ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ดี เขาก็ไม่เชื่อ แต่เชื่อน้องสาวของเขามากกว่า........ และหาว่าดิฉันหมั่นไส้น้องสาวเขา ครั้นพอทีหลังน้องสาวเขามีเรื่องกับผู้ชายคนดังกล่าว เขาถึงมานึกได้ว่าดิฉันเคยเตือนไปแลว พอมาทีหลังก็มีเรื่องทำนองนี้อีก ไปเชื่อใจญาติตัวเองจนโดนญาติที่เขารักที่สุดฆ่าตาย พอเขาตายดิฉันก็เตรียมการจะเล่นงานญาติเขา เขายังจะเป็นห่วงญาติดังกล่าว ไปเข้าฝันพี่สาวดิฉัน ซึ่งแกเป็นคนมีซิกเซ้นท์แม่นยำมากขนาดว่า แกฝันคืนนี้พรุ่งนี้เช้ามีเหตุการณ์ขึ้นจริงตามนั้น พีคนนี้ก็มาบอกดิฉันว่า วิญญาณของเขามาหาเธอ บอกลายละเอียดเสื้อผ้าที่ใส่ก็ตรง ทั้งๆที่พี่คนนี้ไม่ได้มางานศพเขา ไม่รู้ว่าเขาใส่ชุดอะไรลงโลง แต่บอกมาก็ตรง......พี่คนนี้บอกดิฉันว่าเขามาหาและเล่าให้ฟังว่า ความจริงจะไปหาพ่อกับแม่ของดิฉันที่เมืองไทย แต่ติดตรงที่ว่า เข้าบ้านไม่ได้เพราะ....... บ้านท่านมีศาลพระภูมิ ศาลตายาย เยอะแยะเต็มไปหมด เลยเข้าไม่ได้

เลยมาหาพี่คนนี้แทน และบอกว่า อยากให้ดิฉันกลับเมืองไทยไปอยู่กับแม่เสีย เพราะเปลืองเงิน และ.......กลัวว่าดิฉันจะไปเล่นงานญาติ หรือน้องสาวเขาให้ติดคุกอะไรทำนองนั้น และก็บอกดิฉันไม่ยอมทำความสะอาดบ้าน ไม่ดูแลแมวของเขาตั้งแต่เขาตาย ......ก็เอาแต่ร้องไห้ ไม่ทำอะไร เขาเป็นห่วงไปไหนก็ไม่ได้ ต้องมาอยู่ในบ้านกับดิฉันตลอด......และยังบอกด้วยว่าดิฉันไปซื้อของที่ีผีเข้ามาในบ้านเขา........ ที่ดิฉันสงสัยก็คือ ทำไมเขายังเข้าข้างปกป้องพวกคนที่ไม่ดีกับเขาอยู่นั้นจนแม้กระทั้งตายไปแล้วนะคะ........ทำเหมือนเดิมคือ เข้าข้างคนอื่น บอกให้ตัวเองและคนที่รักตัวเขามากที่สุดอย่างดิฉัน ต้องเป็นฝ่ายทน และตัวเขาเองก็ยอมทน ยอมตาย ยอมสูญเสียความสุข เพื่อเอาใจคนเลวๆพวกนั้น

 

ถ้าเสียชีวิตไปแล้วและภูมิจิตอยู่รองจากระดับเทวดาลงมาอย่างนี้...นิสัยก่อนตายยังไงก็ยังงั้น
ถ้าเป็นคนนิสัยอย่างนี้ ยังมีโอกาศเปลี่ยนแปลงได้ถ้ามีสติฉุกคิดขึ้นมา. ถ้าเป็นวิญญานหมดสิทธิ์.
เพราะไม่สามารถสร้างสติได้เพราะไม่มีร่างกายที่เป็นรูปธรรม...ยกเว้นจะมีคนสื่อสารเพื่อบอก
ให้เค้าวางใจเป็นกลาง. ตัดเรื่องทางโลกให้หมดและให้รับบุญที่อุทิศไปให้ และต้องอุทิศให้บ่อยๆๆๆ
แล้วนิสัยจะดีขึ้นเองตามระดับบุญ. ไม่เหมือนทางโลกที่ต้องมีองค์ประกอบหลายอย่างในการเปลี่ยนนิสัย
ส่วนเราก็ปลงซะ แค่รู้ว่าเค้านิสัยอย่างนี้ก็พอ. ปล.ทำใจยอมรับนั่นเองเพื่อวางเรื่องนี้​

 

ดิฉันว่างานนี้วิญญาณของเขาวางยากแน่ๆ เพราะตายตาไม่หลับ ไปหาสำนักไหนกี่ที่ ไปหาพระท่านก็บอกวิญญาณเขาอยู่กับดิฉัน ดิฉันก็เรียกชวนกินอาหาร ชวนไปข้างนอก เสมอ คุยกับเขาเหมือนคุยกับคนธรรมดา ตัวดิฉันเองก็ตัดไม่ได้คะ คงต้องทนต่อไปอย่างนี้

 

แล้วในกรณีของคนวิกลจริต หรือคนบ้า
ถ้าตายไป เขายังจะคงความเป็นบ้าไว้เหมือนเดิมหรือเปล่าครับ?