อยากทราบว่ากรรมอะไรที่ทำให้ต้องฆ่าตัวตาย

อยากทราบว่ากรรมอะไรที่ทำให้ต้องฆ่าตัวตาย
และคนที่ฆ่าตัวตายไปแล้วจะไปเกิดภพภูมิไหน ถ้าระหว่างฆ่าตัวตายนึกถึงพระจะไปนรกไหม

 

ผลในปวัตติกาลของการฆ่าสัตว์ มี ๙ ประการ คือ
๑. พิการ
๒. รูปไม่งาม
๓. กำลังกายอ่อนแอ
๔. กำลังกายเฉื่อยชา
๕. เป็นคนขลาด
๖. ฆ่าตนเอง หรือถูกฆ่า
๗. โรคภัยเบียดเบียน
๘. ความพินาศของบริวาร กำลังปัญญาไม่ว่องไว
๙. อายุสั้น

(จากพระอภิธรรมปริเฉทที่ ๕ วิถีมุตตสังคหวิภาค)

------------------------------------

ส่วนที่คุณถาม นึกถึงพระระหว่างฆ่าตัวตายแล้วไปนรกไหม?

ขอถามก่อนว่าพระอะไร? เทวทัตหรือเปล่า? 555

เรื่องนี้ว่ากันจริงๆ คงขอบอกว่าถ้า การนึกถึงนั้่นสามารถทำให้จิตผ่องใสได้ ก็เป็นไปได้ครับ

"เมื่อจิตผ่องใสแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้" (พุทธะ)

แต่คนที่จิตเศร้าหมองถึงขนาดฆ่าตัวตาย แล้วจะกลับมามีจิตผ่องใสในนาทีสุดท้าย มันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

คนที่ฆ่าตัวตาย จิตเต็มไปด้วยกิเลศ เช่น โทสะ หรือ โมหะ และอาจเป็นโลภะด้วยก็ได้
ดังนั้นจิตแบบนี้ จึงมีทุคติภูมิเป็นที่รองรับในทันทีทันใด(ตายปุ๊บ อุบัติปั๊บ เช่น เป็นสัมภเวสีทันที เป็นโอปาติกะทันที หรือ ไปอุบัติในนรกภูมิทันที)
บางแห่งของตำราว่า จะผูกพันธ์จิตนี้ไปหลายๆชาติ คือ การฆ่าตัวเองนี่ เกิดใหม่ก็ฆ่าใหม่ๆ...
นี่เรียกเป็นกรรมเก่าของจิตโลภะ โทสะ โมหะ.....
...แต่ตำราของผมเชื่อในจิตปัจจุบัน คือ คนฆ่าตัวตายนี่ มันเป็นกรรมปัจจุบันนี่เองที่ส่งผล เพราะคนๆนั้น ยังหลงอยู่ในกิเลศ หลงอยู่ในสมมุติบัญญัติ เช่น โลภ พอล้มละลายก็ฆ่าตัวตาย นี่ เป็นจิตปัจจุบันที่ไม่รู้จักปรมัทธ์...
ส่วนที่ว่าตายแล้วจะไปไหนนั้น ก็ไปทุคติภูมินั่นเอง ไม่มีเป็นอื่น เช่น ไปเป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์ ไปเป็นสัตว์เดียรัจฉานเฝ้าสวนตัวเอง ทำนองนี้..
...และที่ว่าก่อนตายนึกถึงพระนั้น ก็เหมือนให้ภาวนาพุทธโธๆก่อนตายนั่นเอง โดยจิตที่อาฆาตริษยาต่างๆนานาๆ จิตที่เป็นโทสะ โมหะต่างๆนั้น ไม่มีทางไปนึกถึงพระหรือภาวนาพุทธโธได้เลย.....แต่กรณีสมมุติว่า จิตสุดท้ายดันนึกถึงพระได้(นี่สมมุตินะ) จิตนั้นก็จะไปอุบัติทันที เช่น ไปเป็นเทวดา.....แต่การอุบัติเป็นเทวดานั้น"แป๊บเดียว" ถ้าเป็นเวลามนุษย์อาจจะเป็นแค่ วันเดียว แต่พอพ้นวันก็ถูกถีบตกสวรรค์ไปตามวิบากกรรมทางทุคติภูมิทันทีทันใด.....ที่เขาเรียกกันว่า เทวดาถูกแรงกรรมถีบตกสวรรค์ ก็กรณีแบบนี้ด้วยล่ะ....ฮา

 

มันเป็นวงจรของกรรม
วงจรแรก ฆ่าตัวตายก็เพราะในอดีตชาติเคยฆ่าตัวตายมาก่อน มันจึงคุ้นกับการแก้ปัญหาชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย พอมีปัญหาเกิดขึ้นจึงเลือกใช้วิํธีนี้อีกได้ง่ายมากๆ
วงจรที่สอง ไม่เคยมีกรรมฆ่าตัวตายมาก่อนแต่ชาตินี้ฆ่าตัวตาย ก็เพราะมีกรรมชื่นชมยินดีในการฆ่าตัวตายของคนอื่นหรือสนับสนุนการฆ่าตัวตาย เ่ช่นเห็นคนป่วยหนักไม่มีทางรอดก็ิอยากให้ทำการุณยฆาต พอมีการทำจริงก็พอใจ หรือบางประเทศมีการออกกฎหมายรับรองการฆ่าัตัวตายของคนป่วย ก็ช่วยกันสนับสนุน ก็กลายเป็นมโนกรรมเรียกว่ามีเชื้อยอมรับการฆ่าตัวตายมาก่อน พอมีกรรมปาณาติบาตอื่นมาส่งผลให้ต้่องตาย มโนกรรมนี้ก็จะผลักดันให้เกิดความคิดอยากแก้ปัญหาโดยการฆ่าตัวตายบ้าง พอลงมือฆ่าตัวตายจริง จากมโนกรรมก็กลายเป็นกายกรรม ก็จะหลุดเข้าไปวงจรแรก เลือกแก้ปัีญหาโดยการฆ่าตัวตายอีก

 

อยากทราบว่ากรรมอะไรที่ทำให้ต้องฆ่าตัวตาย


กรรมที่ผิดศีลข้อห้ามฆ่าสัตว์


และคนที่ฆ่าตัวตายไปแล้วจะไปเกิดภพภูมิไหน ถ้าระหว่างฆ่าตัวตายนึกถึงพระจะไปนรกไหม


บางคนก็ภูมิมนุษย์นี้แหละ แต่เป็น "สัมภเวสี" รอเวลาที่จะไปตามกรรมที่เคยก่อตอนเป็นคน , บางคนก็ไปนรกเลยก็มี

คนที่ฆ่าตัวตายได้จิตต้องเศร้าหมอง โอกาสที่จะไปนึกถึงพระ เป็นไปได้ยาก

และการฆ่าตัวตายเป็นการทำผิดศีล มีนรกเป็นที่ไปซะมากกว่าครับ

 

กรรมเพราะมีทุกข์ แต่ไม่มีปัญญาแก้ทุกข์นั้น เช่น รูปไม่งาม ก็คิดปลงซะถือว่ามีโอกาสพัฒนาฝีมือความรู้ความสามารถในการงานให้เก่ง เพราะไม่มีหญิงมาติดพันให้เสียเวลา
พิการ ก็ คิดหาความรู้ใหม่ว่าจะมีเครื่องมือหรือการรักษาอะไรที่จะมาแก้ไขหรือช่วยดำรงชีวิตต่อไปด้วยตัวเองแบบไม่ลำบาก เกิดคิดขึ้นมาได้ก็ขายได้รวยเลย

 

โดยมากจะเป็นกรรมต่อเนื่องจากภพก่อนๆครับ คนที่ฆ่าตัวตายแล้วจะต้องไปนรก และไปเวียนว่ายในอบายภูมิหลายชาติ แล้วพอเกิดเป็นคนใกล้จะหมดกรรมจะต้องมาฆ่าตัวตายอีก 7 ชาติ
แต่ถ้าว่าตามประสบการณ์ที่ผมได้ไปสัมผัสมาส่วนใหญ่ที่เราพบเห็นก็มักจะเป็นช่วง 7 ชาติที่ต้องมาใช้กรรม ซึ่งใน 7 ชาตินี้จะตกนรกหรือไม่ตกนรกก็แล้วแต่กุศลกรรมและปัจจัยอื่นๆครับ จะไม่เหมือนกับชาติแรกที่*น่า*จะต้องไปนรกก่อน และถึงพ้น 7 ชาติแล้ว ก็จะมีเชื้อกรรมเดิมให้ต้องมาทำอีกถ้ายังต้องเวียนว่ายตายเกิดไม่รู้จบ

ของผมมีคนใกล้ชิดของผมที่กินยาฆ่าตัวตายไปเมื่อต้นปีที่แล้ว ผมได้สอบถามกับพรหมท่านหนึ่ง(ไม่ขอกล่าวว่าท่านใด) ท่านกล่าวว่า เป็นกรรมของคนๆนี้ต้องมากินยาพิษตรงที่นั้น และตอนนี้วิญญาณก็อยู่ตรงจุดที่ตายไปไหนไม่ได้ จะต้องอยู่จนกว่าจะถึงอายุฆาตของเขาคือ 7.. ปี(จำเศษไม่ได้) แล้วตอนนั้นเขาก็ต้องกินยาพิษฆ่าตัวเองอีกทีที่ตรงนั้น (คือกินยาพิษฆ่าตัวเองอีกครั้งในร่างวิญญาณ) แล้วท้าวเวสสุวรรณถึงจะมารับตัวไป ผมก็ถามว่าถ้าทำบุญอุทิศไปให้เขาจะได้รับไหม ท่านก็บอกว่าได้รับอยู่แต่ต้องอยู่ตรงนั้นจนกว่าจะถึงเวลา

แต่ตามที่ผมประสบจากญาติของคนรู้จักและเพื่อน ซึ่งมีอีกตั้ง 3 กรณี แต่เขาใช้วิธีเชิญวิญญาณมาเข้าร่างทรง ก็พบว่าตรงตามตำราของครูบาอาจารย์กล่าวทั้งหมด คือ วิญญาณยังไม่ได้ไปไหน คนหนึ่งผูกคอตายแต่เขาคุยกันไปคุยกันมาถามว่าทำไมไม่พูดดีๆ ทำเสียงแหบๆทำไม เขาก็ตอบว่าเชือกมันรัดคออยู่ อีกคนอุบัติเหตุรถชนก็ยังบอกว่าเจ็บทรมาณอยู่ครับ
ช่วงที่ได้ไปฝึกมโนมยิทธิที่วัดพระธาตุ 5 ดวง อ.ลี้ ของผม (แต่ฝึกไม่สำเร็จ)วันแรกเป็นเจ้าอาวาสสายหลวงพ่อฤาลิงดำ วันที่สองเป็นผู้หญิง นำพระ เณร และฆราวาส ฝึกก็บอกว่าคนที่ฆ่าตัวตายหรือคนที่ประสบอุบัติเหตุส่วนใหญ่ไม่ถึงฆาตวิญญาณก็ไปไหนไม่ได้ จนกว่าจะถึงเวลาครับ และได้ยกตัวอย่างทหารที่เสียชีวิตตาม 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ แม้จะนำร่างกลับไปทำพิธีแล้วแต่วิญญาณยังอยู่ที่จุดเดิมที่เสียชีวิต รอยกระสุน รอยบาดแผลที่ได้รับก็ยังมีอยู่ตามร่าง(วิญญาณ)และทรมาณอยู่ตามเดิม แต่ว่าสามารถอุทิศบุญกุศลไปให้ไป และแผ่เมตตาไปให้ได้ ซึ่งถ้าเป็นการแผ่เมตตาจะเป็นพลังที่ไปทำให้เขาหายทุกข์ทรมาณชั่วขณะครับ

ก็สรุปว่ามักจะยังไม่ได้ไปไหน แต่สามารถอุทิศบุญกุศลไปให้และแผ่เมตตาไปให้ได้อยู่เรื่อยๆครับถ้าไม่ได้ลงไปในนิรยภูมิ ไม่ว่าจะครูบาอาจารย์ใดก็พบว่ากล่าวตรงกันทุกที่ครับ ซึ่งปัจจุบันกำลังฝึกการปรับภพภูมิตามแบบหลวงตาม้า (วัดพุทธพรหมปัญโญ) ซึ่งเป็นสายหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ เพราะไปอ่านคำสอนหลวงปู่ดู่แล้วรู้สึกศรัทธาท่านและเห็นว่าเป็นสายที่ปรับภพภูมิโดยตรง

 

อยากฆ่าตัวตายครับ อยากจะหนีจากความทุกข์ เคยทำครั้งแรกนานมาแล้วแต่ไม่สำเร็จ จิตใจมันวนเวียนอยู่ตลอด

 

จขกท.นี้เค้าก็คงฆ่าตัวตายสำเร็จไปเรียบร้อยแล้ว นะครับ

คุณอยากจะตามเค้าไปอีกคนล่ะสิท่า....5555++/

เชื่อเถอะ ครับ ถ้าตั้งใจฆ่าจริง...ตายทุกคน...ไม่มีเว้น

แต่อยากจะแนะนำว่า คนฉลาดเค้าไม่ทำกัน
เพราะทุกข์เป็นเพียงแค่ฉากหนึ่งของชีวิต
ไม่ได้ตั้งอยู่อย่างถาวรตลอดไป คนฉลาดจึงอาศัยความอดทน
ต่อสู้กับความทุกข์จนชนะในที่สุด

จากนั้นเค้าก็จะรู้ว่า ความทุกข์จะไม่ใช่ปัญหาของเค้าอีกต่อไป
เพราะเค้าเคยเอาชนะมาได้แล้วนั่นเอง

 

จะฆ่าทำไมล่ะครับ ทุกข์มากเลยหรือ มันไม่มีความจำเป็นอะไรที่เราจะต้องไปตายเปล่านะครับ ความทุกข์ถึงขั้นฆ่าตัวตายผมก็เข้าใจดีครับว่ามันเป็นทุกข์แบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออกซะมาก แต่ทางแก้มีมากมาย เพียงต้องทำใจก่อนว่าเราจะนึกถึงบุญคุณพ่อแม่(สำคัญมาก) นึกถึงเพื่อน ถึงคนที่รักเรา และที่สุดคือบาปหนามากครับ มันจะทรมานมากกว่าตอนอยู่นะครับ ไม่คุ้มเลย

 

จริงๆก้ไม่ได้อยากตายหรอก จริงๆแล้วกลัวตาย แต่ความทุกข์มันบีบจะให้ทำยังไงหล่ะ ไม่รู้ว่าหน้าด้านหน้าทนอยู่มาได้ไงถึงวันนี้ แต่ตอนนี้มันเรื่มจะทนไม่ไหวแล้ว คิดว่าอีกไม่นานหรอกนี้คิดๆไว้ตอนนี้แค่สองทางเลือก

 

ฆ่าตัวตาย วันนึงผมเดินไปที่วัด เห็นสุนัข เป็นขี้เลือน ทั่วตัวแดดก็ร้อน มันคงคันและทรมานมาก เท่าที่รู้ ผมคิดว่า เดรัจฉานทุกตัว ไม่คิดฆ่าตัวตาย คนที่คิดฆ่าตัวตาย คงไม่รู้ว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่ออะไร
- ดูภาพยนต์ฝรั่ง โรคจิตฆ่าคนด้วยวิธีทรมานต่างๆยังดูได้ แต่ ฝันเห็นนรก ทนดูไม่ได้ ต้องตื่น คนที่ฆ่าตัวตายฆ่าคนอื่นตาย ต้องตกนรก แน่นอน
- ชาวต่างชาติ ที่สังหารหมู่ตัวเอง อาจจะเข้าใจผิดต่างๆ นานา เช่น โลกแตก , ลัทธิต่างๆต้องตายแบบนี้ ดาวหางมาจะได้ไปสวรรค์ ความเข้าใจผิดคือความไม่รู้ เต็มใจตาย ไม่เศร้าหมอง เพราะเชื่อแบบนี้ ผมว่าตาย ก็ต้องไปนรก เหมือนกัน (รึป่าว)

ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไขครับ ลองพิจารณาดีๆ

 

มีความคิดเห็นว่าการฆ่าตัวตายไม่ได้ทำให้พ้นทุกข์ แต่กลับยิ่งเพิ่มทุกข์ค่ะ

 

เวลาคนจนปัญญาหาทางออกไม่ได้ ไม่รู้จะไปทางไหนดี มองไปทางไหนก็เจอแต่ทางตัน
หรือเจอเรื่องทำร้ายจิตใจ จนหาทางออกจากอารมนั้นๆไม่ได้ ก็อาจะคิดฆ่าตัวตายได้
คนที่ประสบกับปัญหาแบบนี้ก็มีหลายคน แล้วก็คงต้องอาศัยเหตุปัจจัยทางกรรม
หลายๆอย่าง มองอย่างคนโลกๆธรรมดาไม่มีญาณหยั่งรู้กรรม ก็คงจะประมาณ
1 โลภมากทำธุรกิจจนปิดช้องทางทำมาหากินคนอื่นไม่สามารถลืมตาอ้าปากได้เลย
2 ฆ่าสัตว์ จับสัตว์ มาขังเอาไว้ เพื่อผลกำไร
3 พูดจากบั่นทอนกำลังใจคนอื่น จนคนที่รับฟังต้องรู้สึกผิดหวังหดหู่จนหมดกำลังใจจะไปต่อ
4 หักหลังกันทางธุรกิจ ทำมาด้วยกันแต่พอเห็นกำไรมากๆ ก็หุ๊บเอาไว้คนเดียว
พอโดนหักหลังมั้ง รับไม่ได้
5 ไปคอยพูดจาด่า ว่า เสียดสี คนที่หน้าตาไม่ดี อ้วน เตี้ย ดำ ฟันชำรุด ให้เขาต้องคอยน้อยอกน้อยใจอยู่บ่อยๆ
6 ขับรถเร่งรีบเกินไป ไม่ฆ่าตัวตายก็คล้ายๆกะฆ่าตัวตาย
7 กินปลาไม่ระวัง ก้างก็ติดคอตายได้
8 ฝรั่งมาเมืองไทยไม่รู้ เห็นทุเรียนอร่อย กินไปเยอะเกินก็ตายได้ เป็นการฆ่าตัวตายทางอ้อม
9 พูดจาใส่ร้ายคนอื่น จนเค้าต้องอับอายแล้วทำใจยอมรับไม่ได้
10 ไปทำแท้ง ปิดกั้นชีวิตคนอื่น ชีวิตตัวเองก็เจอทางตันทำอะไรก็ไม่ค่อยขึ้น
11 ไม่รู้จักระมัดระวัง อสรพิษ คิดว่ามันจะไม่ทำอะไร แต่หากเผลอเดินไปเหยียบมันก็อาจจะฉก
12 ห้าวหาญมากเกินไป ใครมองหน้าก็ไม่ได้ เดินชนก็ไม่ได้ บีบแตรใส่ก็ไม่ได้
กล้ามากไปอายุก็สั้น
13 คบคนพาล ไปสร้างศัตรูไว้มาก ถึงนั่งอยู่เฉยๆ แต่คู่อลีกมา มันก็เล่นทั้งหมดที่มาด้วยกัน หากทนพิษบาดแผลไม่ไหวก็ตาย
14 ไปเล่นเครื่องเล่นสวนสนุก หรือ ไม่ใช่สวนสนุกแต่มีเครื่องเสียว ก็เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย
15 ดื่มสุราจนเมามาก เดินตกน้ำก็อาจฆ่าตัวตายได้แล้ว
16 เข้าป่าไม่ได้เตรียมการ ไม่ได้ศึกษาให้ดีก่อนในการเอาชีวิตรอด ก็เหมือนเดินเข้าไปฆ่าตัวตาย
17 เป็นคนปากเสีย ชอบพูดจาท้าทาย ก็ตายเพราะปาก
18 หวังดีจะไปช้วยคน แต่ความเข้าใจในการช้วยไม่พร้อมก็ฆ่าตัวตาย เหมือนว่ายน้ำไม่เป็นแต่กระโดดไปช้วยคนตกน้ำ เจตนาดี แต่ก็เหมือนฆ่าตัวตาย
19 อยู่ดีๆไม่ว่าดีไปทำอนันตริยกรรม ก็ฆ่าตัวตาย
20 เอาไฟเผาป่า ให้สัตว์ต้องอยู่กันอย่างเดือดร้อน

เรื่องภัยพิบัติหรือเหตุสุดวิสัยต่างๆอันนั้นคงไม่ได้เจตนา แต่คงกรรมจริงอะไรจริง
ที่ฆ่าตัวตายคงเจตนาที่จะทำร้ายตัวเอง จริงๆก็คงจะหลายทางการฆ่าตัวตาย

 

ทนไม่ไหวแล้ว:'(

 

ผมเข้าใจความทุกข์คุณนะ ผมยิ่งเคยเป็นคนที่คนอื่นรุมเกลียด(หรือยังเกลียดอยู่) ผมก็เคยทำกรรมใหญ่(ด่าพระอรหันต์) ที่บ้านผมช่วงนี้จนมาก(น่าจะมาจากกรรมผมส่วนนึง) ขัดสนไปหมด ปัญหาเยอะแยะ ผมก็ท้อนะไม่มีใครให้ปรึกษาเลย แต่เวลาผมท้อๆผมก็ไปดูวีดีโอพวกที่เกิดมาในเอทิโอเปีย ที่ไม่ได้มีโอกาสพบศานาพุทธและเกิดมาเป็นคนจนแสนยากเข็ญมีแต่มันที่พอจะได้กินบ้าง หัวโตก้นลีบ ตัวเล็ก ตั้งแต่เด็กๆเลยก็ต้องกรำงานหนักมากๆสาหัสเลยล่ะ ชีวิตพวกเขาไม่อาจจะหวังหาอาหารที่กินแล้วอิ่มได้เลย ไม่อาจจะหวังทีวี ไม่อาจจะหวังมีอินเตอร์เน็ต หรือบ้านที่ดีๆ ไม่มีพัดลม ไม่มีแม้กระทั่งแสงแห่งความหวังของวันพรุ่งนี้ที่จะมีลมหายใจ ไม่มีเลยจริงๆทุกคนป่วยใกล้ตาย! แต่ยังดิ้นรนสุดชีวิตเพื่อให้ตัวเองรอด สังเกตุประเทศยากจนพวกนี้จะไม่ค่อยมีคนฆ่าตัวตาย นี่แหละเขายิ่งกว่าเรา สาหัสขนาดไหน เราไม่ได้ครึ่งเขาหรอก นี่ยังไม่พรรณนาหมดนะ

และบางทีผมก็นึกถึงตัวผมเป็นเหมือนหมาป่า(ที่สุดแสนจะอึดและทรหด)หรือเสือ(ผู้เข้มแข็งและชอบอยู่โดดเดี่ยวไม่เกรงกลัวอันตราย) คือเป็นนักล่าหาอาหารไปวันๆ ไม่สนใจใคร ใครจะว่ายังไงก็ช่าง ก็แค่พยายามอยู่รอดไปวันๆก็พอแล้ว ไม่ต้องคิดว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ถึงจะเป็นยังไงเราก็คือนักล่าวันยังค่ำ ไม่มีหัวใจให้ต้องเสียใจ ใครเก่งพอที่จะฆ่าเราให้ตายได้ก็มาเลย นี่คือแนวคิดผมนะ เพื่อเสริมจิตใจผมยามอ่อนแอ จะเอาไปใช้ก็ได้

 

ก็สู้ๆครับ ปราถนาพุทธภูมิ ต้องอึดๆหน่อย ผมนี่กำลังใจสาวกภูมิ
ขอเป็น กระต่ายน้อยก็พอ 55 เผื่อไปได้จนถึงฝั่งได้ช้วยคนได้เยอะๆ

 

;41

 

เป็นกำลังใจให้นะ ผมเองก็แทบตายทั้งเป็นเหมือนกัน ไม่ได้สุขเหมือนใครเขาหรอก แต่เคยคิดแบบนั้นมาแล้ว เดี๋ยวนี้ย้อนหลังไปนึกถึง จะพูดว่ากูนี่เมื่อก่อนโง่ฉิบหายที่คิดแบบนั้น ทุกวันนี้ไปเผาศพคนที่กินยาตาย ผูกคอตาย เยอะมาก สงสารเขาสุดๆว่าจะต้องทนทุกข์ขนาดไหนหนอ ทุกวันนี้ผ่านพ้นมันมาด้วยดี พอเกิดปัญหาก็ชนกับมันเลย ทุกข์ทางใจของเรา เราก็ใช้ใจเราแก้ปัญหา บางทีคนอื่นมาบรรยายทุกข์ของเขาให้ผมฟัง ผมยังคิดในใจเลย ว่าเรื่องขี้หมาแท้ๆเอามาคิดได้ แต่ปากผมปลอบเขานะ บางทีโทรมาปรับทุกข์เป็นชม หูผมปวดไปหมด แต่ก็ต้องทนกลัวเขาจะคิดสั้น เพราะผมเคยคิดแบบนั้นมาก่อน ถือว่าทำบุญให้เขาสบายใจ เมธาวีกับคนอื่นๆที่คิดแบบนั้น เปลี่ยนวิธีคิดเถอะ อย่าลืมผมอยู่ทั้งคน

 

ไม่รู้จะบอกคนอื่นทำไม อ่านแล้วก็อายตัวเอง จะบอกสักร้อยพันคนก็ไม่มีใครช่วยได้ นอกจากช่วยตัวเอง คำปลอบก็แค่นั้นแหล่ะ