เทวดากถา: ผู้บำเพ็ญบุญเวลาสิ้นลม เหมือนกับว่านอนหลับแล้วก็ตื่นขึ้นฉะนั้น

ปี 2501 "หลวงปู่จันทา ถาวโร" ได้ขึ้นไปภาวนาอยู่ที่วัดถ้ำกลองเพล อำเภอหนองบัวลำภู จังหวัดอุดรธานี กับหลวงปู่ขาว (อนาลโย) และหลวงปู่หลุย (จันทสาโร) .. ตั้งใจทำความเพียรไม่ลดละ ด้วยการอดนอน ผ่อนอาหารตลอดไตรมาส 3 เดือน ตั้งใจทำความเพียรอยู่อย่างนั้น

อยู่มาวันหนึ่ง เป็นวันเพ็ญ เมื่อเดินจงกรมเสร็จแล้ว ก็ไปนั่งภาวนาอยู่ในถ้ำใหญ่ นั่งสมาธิกำหนด พุทโธ เป็นอารมณ์ของสติ ไม่นานจิตก็วาง “พุทโธ” แล้วจิตก็รวมลงสู่ภวังคภพอันแน่นแฟ้น อุปจารธรรมเกิดขึ้น มีแสงสว่างกระจ่างแจ้งเกิดขึ้นกลางคืนเหมือนกลางวันสว่างโร่อย่างนั้น



ไม่นานมีกลุ่มเทพยดาจำนวน 60 คน มีแต่ผู้หญิงล้วนๆ รูปร่างใหญ่โตมโหฬาร สวยงามเหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ ถือธงแดงและธูปคนละอันมาจากฟากฟ้า มาถึงถ้ำแล้วก็เอาธงปัก จุดธูปแล้วก็พากันกราบไหว้ กราบที่ 1 ว่า “พุทโธ” กราบที่ 2 ว่า “ธัมโม” กราบที่ 3 ว่า “สังโฆ สะระณัง คัจฉามิ” เสร็จแล้วก็ทำวัตรเย็น จากนั้นก็สวด “ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร, อนัตตลักขณสูตร และอาทิตตปริยายสูตร ทั้ง 3 สูตรนี้เขาเรียกว่า ราชาธรรม เป็นธรรมอันยิ่งใหญ่ของศาสนาพุทธ ธรรมทั้ง 84,000 พระธรรมขันธ์มารวมอยู่ที่นี่ทั้งหมด

ใช้เวลาราวสามชั่วโมง เมื่อเสร็จแล้วเขาก็กราบ พุทโธ ธัมโม สังโฆ แล้วเขาก็กำลังจะจากไป .. หลวงปู่จันทา จึงได้กำหนดถามเขาว่า




หลวงปู่: “โยม...มาจากสถานที่ใด”



เทวดา: “ท่านอาจารย์ พวกดิฉันมาจากเมืองสวรรค์”


หลวงปู่: “มาที่นี่เพื่อประโยชน์อะไรหรือโยม”



เทวดา: “มาบูชาแก้วทั้ง 3 ประการนะท่าน”


หลวงปู่: “บูชาเพื่อประโยชน์อะไร”


เทวดา: “เพื่อบำเพ็ญกุศลนะท่าน เพราะแก้วพุทโธ แก้วธัมโม แก้วสังโฆนั้นเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่ในการบูชาด้วยดอกไม้ธูปเทียนและของหอม”


หลวงปู่: “อยู่บนสวรรค์ไม่ได้บำเพ็ญหรือโยม”


เทวดา: “บำเพ็ญอยู่เหมือนกันแต่ได้รับผลน้อยไม่ได้มากเหมือนอยู่ในเมืองมนุษย์ ในเมืองมนุษย์ทำน้อยได้มาก ทำมาก ก็ยิ่งได้มาก เพราะเป็นสถานที่สำหรับบำเพ็ญบุญกุศล จะไปสวรรค์หรือพรหมโลก ก็ต้องมาบำเพ็ญบุญในเมืองมนุษย์นี้ก่อน จะไปนิพพาน พ้นทุกข์จากโอฆสงสาร ก็ต้องมาบำเพ็ญบุญในศาสนาพุทธ ในเมืองมนุษย์นี่เสียก่อน จึงจะได้ นอกนั้นไม่มี”


“ในสมัยพระเจ้ากัสสโปโน้น (ยุคศาสนาของพระเจ้ากัสสโป) พวกข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นหญิงชาวบ้าน พากันประพฤติวัตรปฏิบัติ ขัดสีแก้วทั้ง 3 ประการให้สว่างไสวรุ่งโรจน์ทั้งกลางวันและกลางคืน ด้วยการเดินจงกรมบูชาแก้วทั้ง 3 ดวงนี้ แก้วพุทโธ แก้วธัมโม แก้วสังโฆ ทำอยู่อย่างนั้นเป็นนิตย์ไม่ลดละ ล้วนแต่เป็นบุญเป็นกุศลทั้งนั้น ทานการกุศลสิ่งใด ที่ให้แก่สมณชีพราหมณ์นั้น ก็จะกลายเป็นของทิพย์ ไปรอคอยอยู่บนสวรรค์หมดทั้งนั้น ฉะนั้นเมื่อพวกข้าพเจ้าไปเกิดบนสวรรค์ ก็มีแต่ความสุขสำราญ เป็นผลจากการประพฤติปฏิบัติธรรมกันมาถึง 2 หมื่นปี ในสมัยศาสนาพระเจ้ากัสสโป ผู้คนอายุยืน 2 หมื่นปีนะท่าน”

จากนั้นเขาก็ฝากธรรมะว่า

เทวดา: “ท่านอาจารย์ขอได้โปรดไปแนะนำพร่ำสอนญาติโยมทั้งหลาย ให้พากันบำเพ็ญทาน ศีล ภาวนา บำเพ็ญสมถกรรมฐาน วิปัสสนากรรมฐาน ศีล สมาธิ ปัญญา มรรค 8 โพชฌงค์ 7 และพากันเดินจงกรมฝึกจิต อบรมจิตสอนจิตให้มันดี นั่งสมาธิภาวนา นั่นแหละจะเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่ เหมือนดังที่พวกข้าพเจ้าทำอยู่อย่างนั้น 2 หมื่นปี เมื่อสิ้นลมแล้ว เหมือนกับว่านอนหลับแล้วก็ตื่นขึ้นฉะนั้น”

 

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ธรรมะของพระพุทธองค์ช่างยิ่งใหญ่ มหัศจรรย์ ไม่ว่าจะเป็นยุคไหน สมัยใด ก็เป็นธรรมะอันเดียวกัน สมัยของพระพุทธเจ้าองค์ก่อน ๆ ที่ผ่านมาก็ทรงตรัสรู้ธรรมและก็เป็นธรรมะอันเดียวกันกับที่เราเห็นและคุ้นเคยกันดีในปัจจุบันครับ.....

 

สาธุ สาธุ สาธุ