เพราะอะไรถึงนับถือศาสนาพุทธ?

เรานะ นับถือ แบบโดนบังคับทีแรก
ต่อมาเออ สวดมนต์ แล้วทำสมาธิ ใจมันเย็นขึ้นล่ะ
และทำมาเรื่อย ๆ ศีลเหรอ ก็ด่างๆ พร่องๆ แต่ก็พยายาม
ให้ศีลบริสุทธิ์ ทำอยู่ล่ะจ่ะ


อยากรู้ ความรู้สึกของทุกท่านที่น่ารักว่า นับถือเพราะอะไร

 

ถ้าจะบอกว่านับถือตามบรรพบุรุษก็คงจะไม่ผิด แต่สำหรับตัวผมแล้ว
ตอนเรียนมัธยม ผมได้ศึกษาเกี่ยวกับศาสนาทุกศาสนาโดยการอ่าน
ไม่ถึงกับทดลองนับถือ และสรุปได้ด้วยตนเองว่า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่
มีเหตุมีผลมากที่สุด สมควรที่จะเคารพนับถือ ยิ่งมีคำสอนให้ทุกคนทดลอง
ปฏิบัติด้วยตนเอง เป็นสิ่งที่ผมยอมรับมากที่สุด
เพราะศาสนาอื่นสอนให้เชื่อก่อนโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ

 

เป็นคำถามที่ตอบยากจัง...เอาเป็นว่าเกิดในศาสนาพุทธนับถือตามพ่อแม่ ไม่เข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้า แต่พอได้ใช้ชีวิตเรื่อยมาก็เริ่มมีศรัทธา ศรัทธาที่มีไม่ได้เกิดขึ้นมาหนเดียว แต่ค่อยๆ เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ ในความเข้าใจในหลักธรรมที่มีตอนนี้เรียกได้ว่าเป็นแค่กระพี้ แต่ความเข้าใจแค่นี้ก็สามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำได้เลยว่าคำสอนของพระพุทธเจ้าประเสริฐสุดแล้ว และถือว่าโชคดีมากที่ได้เกิดในศาสนาพุทธ...

 

ตอนแรกๆไม่เชื่อเรื่องศาสนาเลยสำหรับผม แต่อยู่ๆก็โดนทางโรงเรียนบังคับให้ไปเข้าค่ายธรรมมะ7วัน ฝึกเจริญสติแบบเข้มงวดมาก ในใจก็เบื่อมากๆแต่ไหนๆเราก็หนีไม่ได้ด้วยก็ลองทำตามที่พระอาจารย์ท่านสอน พอเข้าวันที่3 กำลังนั่งรอเพื่อนๆเอาอาหารมากินผมก็เจริญสติตามปกติ อยู่ๆร่างกายก็รู้สึกเบาสบายน้ำตาไหลไม่หยุดเลย ในใจก็เกิดอิ่มเอมมากแบบบอกไม่ถูก ไม่เคยสุขแบบนั้นมาก่อน จากที่หิวข้าวก็อิ่มไปโดยปริยาย ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ก็เริ่มสนใจธรรมมะ แต่ยังทำได้ไม่เต็มร้อย

 

ก็นับถือตามพ่อแม่แล้วเกิดศรัทธาอย่างมากก็ตอนที่เป็นทุกข์นั้นแหละมาดูและพิสจารานาว่าธรรมมะของศาสนาเรานี้เหละ(พูทธ) ที่ช่วยได้ทุกอย่างผู้ไดขาดธรรมะผู้นั้นมักจะมีแต่ทุกข์โดยที่ไม่รู้ตัว ธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้านั้นก็คือคำสอน มารยาทของผู้ดีโดยท่องแท้ผู้ดีดีมากๆๆหากได้ศึกาแล้วจะรู้เลยว่าผู้ดีที่ดีแท้เพียบพร้อมเขาเป็นอย่างไร ตัวข้าพเจ้าโชคดีมากเลยที่ได้เกิดมาในศาสนาพูทธได้รู้อาไรที่ดีๆและทำให้เกิดปัญญา ทุกอย่างต้องมีเหตูและผล

 

ดีว่า ไม่รู้ แต่ ก่อน เหี้ย ขนาดไหน จิตสำนึกมันก็ ยังรู้ ว่าพุทธ นี่ดี ก่า ศาสนา อื่น ต่อมา เพราะความคิดนี่แหละ ทำให้ผมมาสนใจ อย่างจิงจังเอาทีหลัง

 

ทีแรกก็นับถือตามพ่อแม่ครับ ^^

จากนั้นก็เริ่มสนใจ และศึกษามาเรื่อย ๆ

และในที่สุดก็พบว่า ศาสนาพุทธ เป็นศาสนาที่ มีเหตุผลมากที่สุด

และมีอะไรหลาย ๆ อย่างให้ลองฝึก

ก็นะ.. ก็เลยปักหลักที่ศาสนาพุทธเลยอ่ะ ^^

 

สันทิฏฐิโก เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติพึงเห็นได้ด้วยตัวเอง

และเป็นสิ่งที่พร้อมรอการพิสูจน์สำหรับมนุษย์ที่มีสัมมาทิฏฐิ

 

ก็ไม่รู้ว่าทำไมนะเพราะตอนเด็กๆคุณครูเขาก็ให้เข้าเป็นพุทธมามะกะ ตั้งแต่ป๓ เห็นจะได้ เห็นหลวงพ่อพระอาจารย์มาสอนธรรมะ เพราะเป็นวิชาเรียนสมัยนั้นรู้สึกชอบมาก ได้รู้จักธรรมแต่ตอนนั้นก็ยังชอบแบบพอผ่านไปแล้วก็ลืม จนโตขึ้นมาชอบไขว่คว้าหาความรัก และก็ได้มีโอกาสอุปฐากหลวงตาสมัยมัธยมที่ต่างจังหวัด ก็ได้มีเวลาอ่านหนังสือธรรมะต่างๆ ตลอดจนวิธีทำสมาธิเข้าฌาน แต่ที่จริงก็ถูกสอนให้นั่งสมาธิมาตั้งแต่เล็กแล้วเพียงแต่ไม่ได้ใช้นานแล้วพอมาทำใหม่ก็ดีขึ้น จิตใจดีขึ้น แต่ไม่เคยพิจารณาอะไรทั้งสิ้น จนกระทั่งมีญาติผู้ใหญ่คือย่าของตัวเองเสียจิตใจจึงมองเห็นบางอย่าง ย้อนไปในอดีตที่ทำลงไปที่ผ่านมาแล้วพิจารณาหาคำตอบทันทีว่านี่เราทำอะไรลงไปเมื่อในอดีต สุดท้ายเห็นไหมความเศร้าความทุกข์มันมีอยู่ที่ไหน จากนั้นก็เริ่มตั้งใจ รักษาสติ แต่ก็ยังคล้อยตามต่อกิเลสบ้างศีลไม่ต้องกล่าวเพราะสติควบคุมเอาไว้ ทานก็จะรู้สึกยินดีเป็นอย่างมากเวลาทำบุญให้ทานไม่ว่าจะที่ไหนเมื่อมีโอกาสจะทำเสมอและรู้สึกว่าอยากทำอยากให้เขาเกิดขึ้นมาก่อน ปัญญาก็มาเวลาที่ทุกข์สุดๆบางครั้งคิดฆ่าตัวตายเพราะเห็นว่าที่เป็นอยู่ที่ทำอยู่นั้นไม่สามารถทำให้ชีวิตดีขึ้นได้ทั้งยังทำให้ผู้อื่นต้องเดือดร้อน เคยคิดจริงๆแต่พอตั้งสติให้ดีๆมองออกไปรอบๆตัวพบว่า นี่โลกแห่งการเรียนรู้และการต่อสู้นี่ อะไรจะได้จะเสียก็ไม่มีสิ่งใดที่ได้ที่เสียนั้นเป็นของๆเราอย่างถาวรเลย เพราะงั้นพอกลับมาระลึกถึงคำสอนของพระศาสดาสมณโคดม จึงเห็นว่านี่เพราะเราไม่เชื่อคำสอนของพระศาสดา ที่ผ่านมาเลยทุกข์อย่างไม่มีที่สิ้นสุดนี่ และเพราะเวลานึกถึงพระศาสดาจิตใจมีกำลังมากไม่กลัวต่อสิ่งใดคิดเพียงว่าถ้าเป็นพระศาสดาแล้วพระองค์ทรงพิจารณาแล้วปฏิบัติต่อสิ่งต่างๆนั้นอย่างไร แม้บางอย่างผมจะไม่เคยศึกษาเรียนรู้มาก่อนแต่พอนึกถึงพระองค์ ก็มักจะได้คำตอบเสมอว่าอะไรคืออะไร เพราะทำจิตใจให้เบิกบานไม่เป็นทุกข์หรือเป็นทุกข์กับสิ่งรอบตัวน้อยลง และปราบปลื้มยินดีเมื่อน้อมระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า ก็เลยศรัทธาในพระรัตนตรัยครับ

 

บ้างก็นับถือ เพื่อ ฝึกเพื่อมีริด มีเดช
บ้างก็นับถือว่า เพราะนับถือแล้วทำให้ดูดี
บ้างก็นับถือ เพราะลึกลับ น่าค้นหา
บ้างก็อยากไปเที่ยว นรก สวรรณ์
บ้างก็นับถือ เพื่อให้องค์มาลง
บ้างก็นับถือ ..ทำสมาธิ เพื่อมาดูหมอ มาคอมเฟริม มาฟันธง
บ้างก็นับถือเพราะอ่านตำราแล้วอิน..มาก ๆๆๆๆ
อ่า....ใครกันนะ ที่จะนับถือเพื่อถูกหลักของศาสนาจริง ๆ..เยย

 

เพราะมีบุญหน่ะสิ ขนาดฝรั่งบางคนอยู่ฝากโลกยังมาบวชที่ไทยเลย

 

นับถือตามพ่อแม่สิจ๊ะ เกิดมาก็เห็นเค้าทำกันแบบนี้หนิ อิอิ

 

ฉันตอบไม่ได้ แต่ฉันจะนับถือ จนชั่วนิรันด์

 

เพราะว่าตอบโจทย์ในชีวิตได้ทุกข้อ (k)

 

เก๊าะ เสด็จแม่ ก๊ะ เสด็จเตี่ย ยัดเยียดให้ นับถือ
ตะแต่ สมัย อุแว้ ออกมานิ เรย บอก ตัว เองว่า
เอาวะ พุทธ ก็ พุทธ วะ อย่างน้อย จะได้มีอะไร ไว้ตอบเล่น ๆ
เวลา ชาวบ้าน เค้า ถาม 55555



แต่ หลัง ๆ มา เริ่มลู้สึกว่า
นับ นาน ๆ และ ถือ นาน ๆ มันเมื่อย จังเรย พับเผื่อย
เรย กลายเป็นคนเรื่อยเฉื่อย ไม่มี ศาสนา ไปซะงั้น



ไอ้ครั้นจะ ไปเปลี่ยน ข้อมูล ใน บัตน ปชช.
ว่า นี่ ๆ อิช้าน มิได้นับถือ ศาสนา นะจ๊ะ
ก็ ขี้เกียจยุ่งยาก ลู้สึกว่า มันเอิกเกริกเกิน ไป
เรย ได้แต่สงวน เอา เจ้าคำว่า พุทธมามกะ ไว้
เป็น ไม้ประดับ ใน บัตร ปชช ไปงั้นเองงั้นแหล่ะ เหอ ๆ


ส่วนที่ศีล มาธิ และ วิปัสนา ที่ทำเล่น ๆ
เป็นงานอดิเรกเนี่ย
บังเอิญว่า มัน ถูกจริต
และเห็นว่า มันยังพอจะเก็บไว้ใช้สอย
หาประโยชน์ได้มั้งก็เรย ทำ เอิ๊ก ๆ


บ๊าบบาย ไปล่ะ สองทุ่มกว่า แระ
เด๋วจะไปเดินจงกรม รอบโรงบาลซะหน่อย
ช่วงนี้ มัวเป็นลิงติดเนต มิค่อยได้ ปฏิบัตเรยตู งิงิ

 

เคยตั้งกระทู้คล้ายๆ จขกท เหมือนกัน แต่ต่างกันนิดหน่อย
http://palungjit.org/threads/คุณนับถือ-ศาสนาอะไร-เพราะอะไร.102012/
ลองตอบให้บ้างนะ

 

เพราะเห็นความดีของสิ่งนั้นๆจึงนับถือ

 

สงสัยหนูเคยอธิฐานไว้เมื่อชาติที่แล้วมั้งว่า ขอให้เกิดมาพบพระพุทธศาสนา เลยเกิดมาแล้วนับถือ อิอิ

 

...เคยทำบุญ ในเขตพระศาสนา ...ปรารถนาไว้ ..ใจนิยม ..ชมชอบจริยวัตร(พระอริยเจ้า)