เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยา

เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยา
​

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=5 width=585 border=0><TBODY><TR><TD width=312></TD><TD width=269>จะกล่าวถึงกรุงศรีอยุธยา</TD></TR><TR><TD width=312>เป็นกรุงรัตนราชพระศาสนา </TD><TD width=269>มหาดิเรกอันเลิศล้น</TD></TR><TR><TD width=312>เป็นที่ปรากฎรจนา </TD><TD width=269>สรรเสิญอยุธยาทุกแห่งหน</TD></TR><TR><TD width=312>ทุกบุรีสีมามณฑล </TD><TD width=269>จบสกลลูกค้าวานิช</TD></TR><TR><TD width=312>ทุกประเทศสิบสองภาษา </TD><TD width=269>ย่อมมาพึ่งกรุงศรีอยุธยาเป็นอัคคนิษฐ์</TD></TR><TR><TD width=312>ประชาราษฎร์ปราศจากภัยพิศม์ </TD><TD width=269>ทั้งความพิกลจริตแลความทุกข์</TD></TR><TR><TD width=312>ฝ่ายองค์พระบรมราชา </TD><TD width=269>ครองขันธสีมาเป็นสุข</TD></TR><TR><TD width=312>ด้วยพระกฤษฎีกาทำนุก </TD><TD width=269>จึงอยู่เย็นเป็นสุขสวัสดี</TD></TR><TR><TD width=312>เป็นที่อาศัยแก่มนุษย์ในใต้หล้า </TD><TD width=269>เป็นที่อาศัยแก่เทวาทุกราศี</TD></TR><TR><TD width=312>ทุกนิกรนรชนมนตรี </TD><TD width=269>คหบดีพราหมณพฤฒา</TD></TR><TR><TD width=312>ประดุจดั่งศาลาอาศัย </TD><TD width=269>ดั่งหนึ่งร่มพระไทรอันสาขา</TD></TR><TR><TD width=312>ประดุจหนึ่งแม่น้ำพระคงคา </TD><TD width=269>เป็นที่สิเนหาเมื่อกันดาร</TD></TR><TR><TD width=312>ด้วยพระเดชเดชาอานุภาพ </TD><TD width=269>อาจปราบไพรีทุกทิศาน</TD></TR><TR><TD width=312>ทุกประเทศเขตขันธบันดาล </TD><TD width=269>แต่งเครื่องบรรณาการมานอบนบ</TD></TR><TR><TD width=312>กรุงศรีอยุธยานั้นสมบูรณ์ </TD><TD width=269>เพิ่มพูนด้วยพระเกียรติยศขจรจบ</TD></TR><TR><TD width=312>อุดมบรมสุขทั้งแผ่นภพ </TD><TD width=269>จนคำรบศักราชได้สองพัน</TD></TR><TR><TD width=312>คราทีนั้นฝูงสัตว์ทั้งหลาย </TD><TD width=269>จะเกิดความอันตรายเป็นแม่นมั่น</TD></TR><TR><TD width=312>ด้วยพระมหากษัตริย์มิได้ทรงทศพิธราชธรรม์ </TD><TD width=269>จึงเกิดเข็ญเป็นมหัศจรรย์สิบหกประการ</TD></TR><TR><TD width=312>คือเดือนดาวดินฟ้าจะอาเพท </TD><TD width=269>อุบัติเหตุเกิดทั่วทุกทิศาน</TD></TR><TR><TD width=312>มหาเมฆจะลุกเป็นเพลิงกาล </TD><TD width=269>เกิดนิมิตพิศดารทุกบ้านเมือง</TD></TR><TR><TD width=312>พระคงคาจะแดงเดือดดั่งเลือดนก </TD><TD width=269>อกแผ่นดินเป็นบ้าฟ้าจะเหลือง</TD></TR><TR><TD width=312>ผีป่าก็จะวิ่งเข้าสิงเมือง </TD><TD width=269>ผีเมืองนั้นจะออกไปสู่ไพร</TD></TR><TR><TD width=312>พระเสื้อเมืองจะเอาตัวหนี </TD><TD width=269>พระกาลกุลีจะเข้ามาเป็นไส้</TD></TR><TR><TD width=312>พระธรณีจะตีอกไห้ </TD><TD width=269>อกพระกาลจะไหม้อยู่เกรียมกรม</TD></TR><TR><TD width=312>ในลักษณะทำนายไว้บ่ห่อนผิด </TD><TD width=269>เมื่อวินิศพิศดูก็เห็นสม</TD></TR><TR><TD width=312>มิใช่เทศกาลร้อนก็ร้อนระงม </TD><TD width=269>มิใช่เทศกาลลมลมก็พัด</TD></TR><TR><TD width=312>มิใช่เทศกาลหนาวก็หนาวพ้น</TD><TD width=269>มิใช่เทศกาลฝนฝนก็อุบัติ</TD></TR><TR><TD width=312>ทุกต้นไม้หย่อมหญ้าสารพัด </TD><TD width=269>เกิดวิบัตินานาทั่วสากล</TD></TR><TR><TD width=312>เทวดาซึ่งรักษาพระศาสนา </TD><TD width=269>จะรักษาแต่คนฝ่ายอกุศล</TD></TR><TR><TD width=312>สัปบุรุษจะแพ้แก่ทรชน </TD><TD width=269>มิตรตนจะฆ่าซึ่งความรัก</TD></TR><TR><TD width=312>ภรรยาจะฆ่าซึ่งคุณผัว </TD><TD width=269>คนชั่วจะมล้างผู้มีศักดิ์</TD></TR><TR><TD width=312>ลูกศิษย์จะสู้ครูนัก </TD><TD width=269>จะหาญหักผู้ใหญ่ให้เป็นน้อย</TD></TR><TR><TD width=312>ผู้มีศีลจะเสียซึ่งอำนาจ </TD><TD width=269>นักปราชญ์จะตกต่ำต้อย</TD></TR><TR><TD width=312>กระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย </TD><TD width=269>น้ำเต้าอันลอยนั้นจะถอยจม</TD></TR><TR><TD width=312>ผู้มีตระกูลจะสูญเผ่า </TD><TD width=269>เพราะจันฑาลมันเข้ามาเสพสม</TD></TR><TR><TD width=312>ผู้มีศีลนั้นจะเสียซึ่งอารมณ์ </TD><TD width=269>เพราะสมัครสมาคมซึ่งมารยา</TD></TR><TR><TD width=312>พระมหากษัตริย์จะเสื่อมสิงหนาท </TD><TD width=269>ประเทศราชจะเสื่อมซึ่งยศถา</TD></TR><TR><TD width=312>อาสัจจะเลื่องลือชา </TD><TD width=269>พระธรรมาจะตกลึกลับ</TD></TR><TR><TD width=312>ผู้กล้าจะเสื่อมใจหาญ </TD><TD width=269>จะสาปสูญวิชาการทั้งปวงสรรพ</TD></TR><TR><TD width=312>ผู้มีสินจะถอยจากทรัพย์ </TD><TD width=269>สัปบุรุษจะอับซึ่งน้ำใจ</TD></TR><TR><TD width=312>ทั้งอายุศม์จะถอยเคลื่อนจากเดือนปี </TD><TD width=269>ประเวณีจะแปรปรวนตามวิสัย</TD></TR><TR><TD width=312>ทั้งพืชแผ่นดินจะผ่อนไป </TD><TD width=269>ผลหมากรากไม้จะถอยรส</TD></TR><TR><TD width=312>ทั้งแพทย์พรรณว่านยาก็อาเพศ </TD><TD width=269>เคยเป็นคุณวิเศษก็เสื่อมหมด</TD></TR><TR><TD width=312>จวงจันทน์พรรณไม้อันหอมรส </TD><TD width=269>จะถอยถดไปตามประเพณี</TD></TR><TR><TD width=312>ทั้งเข้าก็จะยากหมากจะแพง </TD><TD width=269>สารพันจะแห้งแล้งเป็นถ้วนถี่</TD></TR><TR><TD width=312>จะบังเกิดทรพิษมิคสัญญี </TD><TD width=269>ฝูงผีจะวิ่งเข้าปลอมคน</TD></TR><TR><TD width=312>กรุงประเทศราชธานี </TD><TD width=269>จะเกิดการกุลีทุกแห่งหน</TD></TR><TR><TD width=312>จะอ้างว้างอกใจทั้งไพร่พล </TD><TD width=269>จะสาละวนทั่วโลกหญิงชาย</TD></TR><TR><TD width=312>จะร้อนอกสมณาประชาราษฎร์ </TD><TD width=269>จะเกิดเข็ญเป็นอุบาทว์นั้นมากหลาย</TD></TR><TR><TD width=312>จะรบราฆ่าฟันกันวุ่นวาย </TD><TD width=269>ฝูงคนจะล้มตายลงเป็นเบือ</TD></TR><TR><TD width=312>ทางน้ำก็จะแห้งเป็นทางบก </TD><TD width=269>เวียงวังจะรกเป็นป่าเสือ</TD></TR><TR><TD width=312>แต่สิงห์สาระสัตว์เนื้อเบื้อ </TD><TD width=269>นั้นจะหลงเหลือในแผ่นดิน</TD></TR><TR><TD width=312>ทั้งผู้คนสารพัดสัตว์ทั้งหลาย </TD><TD width=269>จะสาปสูญล้มตายเสียหมดสิ้น</TD></TR><TR><TD width=312>ด้วยพระกาลจะมาผลาญแผ่นดิน </TD><TD width=269>จะสูญสิ้นการณรงค์สงคราม</TD></TR><TR><TD width=312>กรุงศรีอยุธยาจะสูญแล้ว </TD><TD width=269>จะลับรัศมีแก้วเจ้าทั้งสาม</TD></TR><TR><TD width=312>ไปจนคำรบปีเดือนคืนยาม </TD><TD width=269>จะสิ้นนามศักราชห้าพัน</TD></TR><TR><TD width=312>กรุงศรีอยุธยาเขษมสุข </TD><TD width=269>แสนสนุกยิ่งล้ำเมืองสวรรค์</TD></TR><TR><TD width=312>จะเป็นเมืองแพศยาอาธรรม์ </TD><TD width=269>นับวันจะเสื่อมสูญ เอยฯ </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อ่านแล้วใจหายเลย ถ้าท่านใดมีฌาญสมาบัติไปดูอดีดได้ช่วยดูอยุธยาแล้วมาเล่าให้ฟังหน่อยนะครับ

 

....................เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยา เป็นบทกลอนทำนายตามแบบอย่างมหาสุบินชาดกและนิทาน"พระยาปัถเวน(ปเสนทิโกศล)ทำนายฝัน อันเก่าแก่ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสุบินนิมิตร 16 ประการของพระเจ้าปเสนทิโกศล และได้ทูลถามคำพยากรณ์จากองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

...................เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยา นี้ นำมาจากหนังสือ"อธิบายแผนที่พระนครศรีอยุธยา" โดยมหาอำมาตย์โท พระยาโบราณราชธานินทร์ (พร เดชะคุปต์) สมุหเทศาภิบาลมณฑลอยุธยา อุปนายกราชบัณฑิตยสภา แพนกโบราณคดี พิมพ์ทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ในการพระราชพิธีทรงบวงสรวงอดีตมหาราชเจ้า ที่พระนครศรีอยุธยา เมื่อ พ.ศ. 2469 สันนิษฐานว่าเพลงยาวนี้มีมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา แต่นักวิชาการยังไม่อาจสรุปแน่ชัดว่าใครเป็นผู้แต่ง แม้ในตอนท้ายของบทกลอนได้บันทึกกำกับไว้ว่า "พระนารายณ์เป็นเจ้านพบุรีทำนาย..." หากว่าเป็นจริงตามนั้น "พระนารายณ์" ก็หมายถึงสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ส่วน"นพบุรี"คือเมืองลพบุรี สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้ทรงอธิบายไว้ในคำนำหนังสือดังกล่าว มีความตอนหนึ่งว่า

​

 

ในหนังสือ “คำให้การชาวกรุงเก่า” ก็มีเรื่องคำพยากรณ์กรุงศรีอยุธยานี้เช่นกัน กล่าวว่าเป็นพระราชนิพนธ์ของพระพุทธเจ้าเสือ มีเนื้อความสั้นกว่าและปรากฏความเป็นร้อยแก้ว ซึ่งสันนิษฐานเพิ่มเติมได้อีกว่า อาจถูกแต่งเพื่อใช้ทำลายขวัญ และเป็นเหตุผลทางการเมืองเพราะบทกลอนดังกล่าวมีเนื้อความคล้ายกับร่ายของพระเจ้าสุริเยนทราธิบดีหรือพระเจ้าเสือ ที่ทรงประพันธ์ขึ้นมาเพื่อเป็นหนึ่งในปฏิบัติการทางด้านจิตวิทยา ทางการเมืองในปลายรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ซึ่งต่อมาผู้นำในสมัยรัตนโกสินทร์ก็สามารถใช้ประโยชน์จากบทกลอนดังกล่าวมาอธิบายเหตุการณ์การเสียกรุงศรีอยุธยา โดยมีเป้าหมายในทางการเมืองที่ต่างไปจาก พระเจ้าเสือ

สรุปก็คือ ถ้าหากว่าเพลงยาวนี้ได้ถูกแต่งในสมัยอยุธยาจริง อาจกล่าวได้ว่าผู้แต่งจะต้องเป็นบุคคลที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง มีความสามารถในทางโหราศาสตร์หรือทางจิตวิทยาและเป็นนักประพันธ์นำมาผนวกกับเรื่องราวของพุทธทำนายดังกล่าวข้างต้น หรืออาจใช้เป็นจุดประสงค์ในทางการเมือง ข้อสังเกตอีกประเด็นหนึ่งก็คือ การทำนายชะตาบ้านเมืองไปในทางเลวร้ายเช่นนี้ถือเป็นเรื่องคอขาดบาดตายและเป็นการอัปมงคล หากเป็นการแต่งโดยบุคคลธรรมดาก็อาจจะถูกลงโทษสถานหนัก ดังนั้นผู้ที่สามารถทำนายกล่าวอ้างออกมาได้และทำให้ผู้คนยอมรับและจดจำกันได้นั้น ก็ย่อมต้องเป็นบุคคลที่มีความสำคัญระดับพระมหากษัตริย์ หรือบุคคลที่พระมหากษัตริย์ให้การยอมรับนับถือ

 

ซินแสบอกว่า ข้า เมื่อในอดีตได้เป็นทหารกล้าในกองทัพพระเจ้าตาก เป็นบุรุษร่างกายแข็งแรงตัวโตสมชายชาติทหาร สามารถถืออาวุธเข้าต่อตีสังหารข้าศึกอย่างคล่องแคล่ว

 

สาธุ ... แต่ไม่พ้นความตาย เพราะ มิเช่นนั้น ชาติ นี้ คงไม่ได้เกิดมาเป็นคุณ ขณะนี้