เสือสมิงเป็นเพียงตำนาน หรือเรื่องจริง ?

สวัสดีครับ วันนี้กระผมนำเื่รื่องราว ของเสือสมิงมาให้อ่านกัน
หลังจากอ่านจบ อยากให้เพื่อน ๆ แสดงความคิดเห็นเข้ามา เข้าท้องเรื่องเลยนะครับ

ประมาณปี พ.ศ.2532 กระผมมีความสนใจพระเครื่องหลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว จังหวัด
ฉะเชิงเทรา เป็นอย่างมาก อาการนักเลงพระเครื่องเข้าสายเลือด ถึงขนาดไปหาความ
จริงที่วัด และคนสร้างกันเลย วันหนึ่งผมได้ทราบจากเพื่อนว่ามีลุงคนหนึ่ง ชื่อลุงทอง
มีลิง หลวงพ่อดิ่ง หลายตัว แต่แกหวงมาก ดูได้แต่ห้ามพูดว่าเช่า หรือซื้อต่อเด็ดขาด
เคยถามว่าลุงทองว่า อะไรเป็นเหตุจูงใจให้เก็บแต่เหรียญ และลิงหลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว
แกเล่าว่า สมัยหนุ่ม ๆ เข้าว่าลิงหลวงพ่อดิ่ง เหนียว เลยไปเช่าหามาเมื่อ 40-50 ปี
ที่แล้ว ราคาประมาณ 40 บาท ถ้าสมัยนั้นถือว่าราคาสูง เพราะทองหนัก 1 บาท ราคา
400 บาท บ้านไม้สองชั้น แถวสามย่าน ราคา 3000- 4000 บาท ขนมไข่ชิ้นละ
10 สตางค์ ลุงทองแกเล่าว่า เคยเอาลิงหลวงพ่อดิ่ว นี่แหละหยอดไปในปากกระบอก
ปืนยาย เป็นปืนประเภทปากกระบอกปืนโต ไม่ชำนาญเรื่องปืนผิดพลาดคออภัยด้วย
และลุงทองได้ลั่นไกปืน กระสุนไม้ออก กระสุนขัดลำก้อง เป็นที่อัศจรรย์ เลยเอา
ลิงออกและยิงใหม่ คราวนี้ออก ทำให้เกิดความศรัทธาในลิงหลวงพ่อดิ่ง เราสอง
คนมีการสนทนากันถูกคอ แกเล่าว่า

สมัยหนุ่ม ๆ ลุงเป็นเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า ทุ่งใหญ่นเรศวร ปัจจุบันเกษียณแล้ว มีอยู่
ปีหนึ่ง ได้ลาพักร้อน 3 วัน เพื่อพักผ่อน แต่การพักผ่อนครั้งนั้น แกตั้งใจว่าจะไป
นั่งห้างที่ทุ่งใหญ่นเรศวร เพื่อดูสัตว์ป่ามากินดินโป่งตอนกลางคืน บรรยากาศดี
เย็นสบาย ก่อนจะเข้าป่าครั้งนั้นได้สั่งภรรยาว่า ไม่ต้องเข้าไปตามในป่าทุ่งใหญ่
นเรศวรนะ 3 วันพี่จะกลับออกมา หลังจากนั้นแก่ได้เตรียมสัมภาระที่จำเป็นใน
การเข้าป่า แกเล่าว่าเดินเข้าไปลึกมาก พอถึงห้างที่จะพำนัก (เป็นแคร่บนต้นไม้)
เพื่อดูสัตว์ในเวลากลางคืน คืนแรกผ่านไปบรรยากาศดีมาก ลมเย็นสบาย เห็น
หมู่ป่า ตัวหัวหน้าพร้อมหมูตัวเมียแวดล้อมออกมาหาดินโป่งกินตอนกลางคืน
ทุ่งใหญ่นเรศวรสมัยนั้น สัตว์ป่าชุกชมมาก ถือเป็นป่าใหญ่ก็ได้

พอถึงวันที่ 2 พอตกกลางคืนแกขึ้นไปนั่งบนห้าง (แคร่พำนักบนต้นไม้) เช่นเคย
คืนนี้แปลก ฟ้ามืดสนิท ไม่มีดาว ไม่มีแสงจันทร์ ทุกสิ่งทุกอย่างเงียบผิดปกติ และ
แล้วได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดิน แกตั้งใจฟัง ใจนึกว่าใครหนอกล้าหาญมาก มาเดิน
ป่าตอนกลางคืน สักครู่หนึ่งแกเล่าว่า ได้ยินเสียงเมียแกเรียก พี่ทอง พี่ทอง
นี่ฉันเอง แกมองลงไป เห็นเมียแก ถือตะเกียงเจ้าพายุ มายืนอยู่บอกว่า ไอ้แดง
ลูกไม่สบาย ตัวร้อนจัด ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยมาตามพี่ พอเห็นเมียแกจะลงจาก
นั่งห้างไปหาเมีย แต่ก็เอะใจขึ้นมาว่า
- ทำไมภรรยาถึงรู้ว่าเราอยู่ตรงนี้
- ทำไมถึงกล้าหาญมาในป่าลึกกลางคืน โดยไม่กลัวสิงสาราสัตว์เลย
- เวลาคุย จะพยายามหลบสายตา ไม่ยอมสบตาเราตรง ๆ
- ตะเกียงเจ้าพายุ หากมาจากบ้านน้ำมันตะเกียงน่าจะหมด แต่ทำไม
ถึงสว่างอยู่ได้ และในมือก็ไม่มีสัมภาระมาเลย มาในชุดคอกระเช้า
และผ้าถุง ซึ่งเป็นชุดอยู่บ้าน
แกตัดสินใจ หันปากกระบอกปืนส่งให้เมียแก่ และพูดว่า รับปืนพี่ที พี่จะลงไป
แล้ว พอเมียแกตัดสินใจยื่นมือจะรับกระบอกปืน แกลั่นไกปืนยิงทันที่ เสียง
ปืนดังสนั่น ท่ามกลางความเงียบในคืนราตรีคืนนั้น มีเสียงเสือคำราม และ
พุ่งพรวดด้วยความเร็วออกไปทางด้านทิศตะวันตก ซึ่งเป็นแนวป่าลึกเข้าไป
อีก แกตกใจมาก ๆ เสือสมิง เหลือเชื่อมาก เสือสมิงมีจริงด้วยหรือ เห็นเป็น
ตำนาน แต่นี่อะไรกัน และศพเมียไปไหน หรือโดนเสียกินไปแล้ว แกเล่าว่า
จะลงก็ไม่กล้า กลัวมากตอนนั้น ห่วงเมียมาก ๆ พอรุ่งเช้ารอให้ตะวันโด่ง
แกตัดสินใจกลับบ้าน แต่ยังคาใจเรื่องแปลกเมื่อคืน จึงตัดสินใจเดินลงไป
ในแนวป่าลึกทที่มีเงาทมีน พุ่งพรวดไปทางนั้น ไม่ไกลนัก แกเห็นเสือลาย
พาดกลอน ขนาดใหญนอนตายอยู่ แกตัดสินใจกลับบ้านทันที

พอถึงบ้านเห็นเมียแกกำลังเล่นกับลูก แกโล่งอก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรถาม
เพียงว่า 3 วันนี่ไปไหนมาบ้าง เมียแกตอบว่าไม่ได้ไปไหนพี่ อยู่บ้านกับ
ไอ้แดงตลอด ลุงทองบอกว่าเหลือเชื่อมาก ๆ ถ้าไม่เจอกับตัวจะไม่เชื่อ
เลย คิดว่าเป็นตำนาน ที่ไหนได้มีจริงในโลก

แกบอกว่าการลั่นไกรครั้งนั้น แกยิงที่ตะเกียงเจ้าพายุ เพราะพรานเฒ่า
เคยสอนแกว่า เสือสมิงแปลงร่างเป็นคนได้ หากจะฆ่าให้ตายให้ยิ่งที่
แสงไฟที่มันถือ ขณะแปลงร่างเป็นคน เพราะนั่นคือหัวใจของมัน

เป็นอย่างไรบ้างครับที่เล่ามาทั้งหมด เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเจ้าหน้าที่
พิทักษ์ป่าคนหนึ่ง และครั้งนั้นแกใจแข็งมาก ไม่ยอมปล่อยลิงหลวงพ่อ
ดิ่ง แม้แต่ตัวเดียวให้ผม เพราะแกมี 15 ตัวครับ

เพื่อน ๆ แสดงความคิดเห็นเข้ามาได้นะครับเกี่ยวกับเรื่องนี้ เคยเรียน
ถามท่านอาจารย์สุพจน์ ฤชา เหมือนกัน ท่านบอกว่า เสือสมิงมีจริง
แต่ไม่ใช่แปลงร่างได้ทุกตัว เป็นบางตัว และเสือสมิงเกิดจากผู้มีวิชา
อาคมแก่กล้า แต่ใช้ในทางที่ผิดศีลธรรม กรรมสนอง ของย้อนกลับ
เข้าตัว หากไม่เป็นสมิง ก็ปอบ หากไม่ปอบ ก็กระหัง หรือกระสือ
แล้วแต่วาระกรรมว่าอยู่ในระดับไหน

 

รู้ไปหมดทุกเรือง เอาเรืองปรามาทพระก่อนว่างัยตอบได้ยัง แสนรู้จัง

 

ส่วนตัวแล้วผมเชื่อเรื่องพวกนี้นะครับ..แต่ก็ไม่เคยสัมผัสหรือรับฟังจากใครโดยตรง