เหล็กไหล และ พระหายจากคอ

จากที่ผมเคยพระหายจากคอด้วยตัวเอง เมื่อ 3 ปีกว่าที่แล้วผมเรียน ปวช. ช่วงนั้นป้าๆน้าๆเป็นคนชอบดูดวงชอบไปดูหลายๆที่ และได้ไปดูดวงกับพระรูปหนึ่งแถวเชียงใหม่ และพวกผมก็ได้ไปด้วย และได้ไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งผู้ชายคนนี้ก็ดูเหมือนจะมาหาพระท่านองค์นี้บ่อยเหมือนกัน ซึ่งพวกเราก็นั่งข้างๆกัน จากนั้นป้าก็เริ่มถามชายคนนั้นว่าชื่อไร เป็นคนที่ไหน อะไรต่างๆนาๆตามประสาคนแก่ จากนั้นชายคนนั้นเค้าก็เล่าว่าเค้าเคยตายแล้วฟื้นมาใหม่ ผมตั้งใจฟังหูพึ่งเลยทีเดียว เค้าก็เล่าว่านรกเป็นยังไง การทำบุญให้ตนเองหรือผู้ที่ตายไปแล้วต้อง กล่าวเอ๋ยชื่อ นามผู้ที่จะถวายให้ทุกครั้งงั้นจะไม่ได้รับ มีต่ออีกเยอะถ้าอยากให้ผมเล่าก็บอกนะ แล้วเขาก็ว่าไปนั่งสมาธิในถ้ำแห่งหนึ่งแต่ผมจำชื่อถ้ำนั้นไม่ได้แล้วโทดทีนะครับ เขาก็เล่าต่อว่าไปกรรมฐานนาน7วันต้องจุดธูปขอทำพิธีต่างๆนาๆ และก็ได้ เหล็กไหล (ผมก็ไม่เชื่อหรอกเพราะไม่เคยเห็นของจิง) เค้าก็เอามาดูมันเหมือนกับแม่เหล็กชัดๆ แต่มันสี ดำๆใส่เลื้อมมากๆ และยังสามารถดูดเหล็กได้แม้จะวางบนแผ่นกระจก 2 ซม.ก็ตามก็ยังดูดกันได้ มันจิงใหมครับเหล็กไหลที่ผมได้กล่าวมาเหล็กไหลมีจริงหรือไม่ครับใครรู้ช่วยบอกทีนะครับ
และเขาก็เอาพระเครื่องให้ดูซึ่งเนื้อพระนั้นเหมือนกับปรอทใสมากๆเป็นสีเงิน ขึ้นรูปเป็นพระสมเด็จ 3 ชั้น ด้านหลังสลักคำ นะ มะ พะ ทะ ลงหลังเนื้อพระด้วยผมเห็นผมชอบมากๆ เป็นอะไรไม่รู้ เพราะผมไม่เคยเห็นพระอย่างงี้ ใครรู้บ้างใหมครับว่าเป็นพระอะไร ใครเป็นผู้สร้าง ผมอยู่เหนือเคยเล่นแต่พระดินพระรอด เท่านั้นผมก็ขอบูชาเขาก็ไม่ยอมปล่อย จนเกลี้ยกล่อมไปมาแล้วเขาเลยให้เรามาแต่ราคาไม่บอกนะครับ ผมก็ใส่ห้อยคอมาเรื่อยๆจนมีเหตุการณ์ครั้งนึง
ผมเรียนปวช3 เรียน รด.ปีสุด้ทาย ต้องไปเข้าค่ายที่หนองฮ้อ จ.เชียงใหม่เป็นค่ายทหารฝึก รด. วันสุดท้ายที่ฝึกเค้าให้ไปนอนป่า 1 คน กับบัดดี้อีก 1 คน ซึ่งผมโดนผีอำผมเห็นเพื่อนข้างๆแต่เรียกไม่ได้ ขยับก็ไม่ได้ เป็นผู้หญิงผมดำ มาทับนั่งที่อกผมแล้วใช้มือบีบคอ ผมจับมือเทอออกอย่างแรงเพื่อให้มือเทอออกจากคอของผมเท่าไหร่ผมก็ยิ่งหายใจไม่ออก จนผมคิดว่าตายแน่แล้วผมก็คิดไม่รู้จะทำอะไรแล้วมันไม่หลุดสักกะทีจึงได้ท่อง นะโม ไว้ในใจ แล้วนึกถึงพระที่เราห้อยมาที่ได้มานั้น จากนั้นก็หลุดออกมาได้ ที่ไหนได้ผมบีบคอตัวเองผมเพ่งรู้ถึงว่ายิ่งเราจับแขนเทอออกแรงเท่าไหร่แปลว่าเรายิ่งบีบคอตัวเองเท่านั้น จากเหตุการณ์ครั้งนั้นผมก็เริ่มห้อยพระติดตัวตลอดเวลา
จนวันสอบตอนปลายภาค ปวช. ผมก็ไปวิลัยตามปกติทุกวันแต่วันที่ไม่คาดคิดก็มาถึงคือ ทั้งวันผมก็ห้อยพระอยู่ทั้งวันตอนเที่ยงผมมาทานข้าวในโรงอาหารก็ยังเห็นพระผมอยู่ผมยังจับขึ้นมาดูพอตกตอนเย็น 4 โมงผมก็กลับบ้านตามปกติ ขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน พอถึงบ้านก็นั่งคุยกะพ่อแม่พูดเรื่องต่างๆนาๆ ตามปกติ แล้วผมก็ถอดเสื้อช๊อปเพื่อที่จะไปอาบน้ำพอผมถอดเสื้อพ่อก็เอะใจและทักผมว่าพระผมหายไปไหน ซึ่งผมนั้นยังห้อยสร้อยคออยู่กับคอ และกรอบพระยังอยู่ที่เดิมติดกับสร้อยอยู่เลย ผมคิดว่าพ่อแกล้ง พ่อผมหยิบพระจากที่คอขึ้นมาดูนั้นปรากฏว่า เนื้อพระนั้นหายไปจากกรอบ เหลือเพียงแต่ กรอบกับสร้อย กรอบนั้นปิดอย่างหนาแน่นไม่สามารถแกะกลอบได้จนตอนนี้ ผมน้ำตาซึมเลยทีเดียว ลนลุกขนพองไปหมดเพราะเจอกับตัวเอง เคยได้ยินแต่คนแก่พูดว่าทำไม่ดีระวังพระไม่อยู่ด้วยนะหรือพระหาย พระหาย ผมก็ไม่เชื่อ จนมาเจอกับตัวเองนี่แหละครับผทรู้ว่าเล่าใครก็ไม่เชื่อ ถ้าคุณเป็นผมคุณจะรู้ถึงว่าคำสอนของพระพุทธเจ้า อย่าเชื่อในสิ่งที่ไม่ได้เห็น แล้วผมอยากได้พระนั้นกลับคืนมาผมจุดธูปขอขมาก็ทำหมดแล้ว ก็ไม่มีวี่แววจะกลับมา
เป็นไปได้หรือไม่ว่าผู้ชายคนนั้นเรียกพระกลับไป ทุกวันก็เหลือแต่สร้อยกับกรอบพระอยู่ที่หิ้งพระของผม ผมอยากได้พระองค์นั้นคืนมากๆควรทำยังไงดีครับ ผมยังจะมีสิทธิ์ได้พระองค์นั้นอยู่รึป่าว ใครมีวิธิที่จะนำพระกลับมาได้ใหมครับ


ผมก็ขอโทดทีรบกวนด้วยนะครับ 3 ปี ผมไม่กล้าจะเล่าให้ใครฟังกลัวโดนว่าเป็นงมงาย แต่พอมาเจอเวปนี้ผมก็อยากรู้เพราะทุกคนเป็นผู้มี บารมีกัน ทั้งนั้นเลยครับ ผมก็ยังวัยรุ่นหรือเด็กด้วยซ้ำ ยังไม่ได้ศึกษาอย่างจิงจัง ก็อยากมีผู้ที่ให้คำแนะนำชี้ทางเหมือนกันครับ ขออนุโมทนาทุกท่านครับ

 

ขอแก้นิด เรื่องการ ทำบุญ ต้องเอ่ยชื่อ ไม่งันไม่ได้
อันนี้ บอกนิด บางทีแค่เรานึกถึงหน้า หรือ รูปร่าง บุคคลนั้น
ดวงจิต เราก็พุ้งไปหาเขาแล้ว เขารู้แน่นอน บางที ชื่อ ก็ไม่จำเป็น
เหมือนกัน จิต นะ สำคุญที่สุด

ส่วนเรื่องพระ ถ้าไม่ใช้ของเรา สักวันก็ไม่อยู่กับเรา
แต่ ถ้าเป็นของเรา สักวัน ก็ต้องกลับมาหาเรา

แต่ถ้าส่วนตัวผม หายก็หายไป ใจนะสำคัญที่สุด
ถ้าใจไม่ยึดพระ แต่ห้อยพระ ก็ไม่มีประโยชน์ แต่ถ้า
ใจมีพระ ต่อให้คอไม่ห้อยพระ พระก็อยู่กับเราตลอด

 

อืม อันนี้แล้วแต่ความเชื่อครับ ผมก็เคยครั้งหนึ่ง ตอนกลางคืนแขวนพระเข้าป่า ล่าสัตว์เหมือนกันครับ สร้อยยังอยู่ที่คอ ไม่มีร่องรอยของการหลุด หายแต่พระนะ

 

ถ้าเรามีวาสนาต่อท่านเพียงเท่านี้ เราก็ได้ท่านมาบูชาแค่ช่วงเวลานี้ครับ (จริงๆ)

ขอเล่าประสบการณ์ตรงของตัวเองเกี่ยวกับพระเครื่องนะครับ ตอนผมเรียนม.5 พ่อผมได้ให้พระหลวงปู่ทวดให้ผมแขวนคอ ตอนนั้นยังไม่ได้ศึกษาธรรมะมากมาย และยังไม่ได้รู้เลยว่าการบูชาและแขวนพระที่ถูกต้องนั้นเป็นยังไง ที่โรงเรียนของผม ทุกๆ ปีจะมีการเกณฑ์นักเรียนชายเพื่อไปร่วมแสดงยุทธหัตถีพระนเรศวรที่ดอนเจดีย์ จ.สุพรรณบุรี ..ผมได้เล่นเป็นทหารไทย และในวันที่เล่นจริง ..ผมโดนเพื่อนที่เล่นเป็นทหารพม่าถีบเข้าที่กลางอก
และถีบโดนหลวงปู่เต็มๆ และท่านก็ได้หายไป ผมหายังไงก็หาไม่เจอ ..เสียใจมากๆ เพราะเป็นพระเก่าที่พ่อผมหวงมาก และพ่อเคยบอกไว้ก่อนให้ว่าให้ทำให้ดีๆ หลวงปู่ท่านศักดิสิทธิ์มาก
จากวันนั้นมาถึงวันนี้เป็นเวลานานร่วม 7-8 ปี ..ผมเพิ่งได้เหรียญหลวงปู่ทวดมาบูชาอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นเหรียญเก่าของวัดช้างไห้เหมือนเดิม แต่เป็นคนละรุ่นกับองค์ที่หายไป ..การได้มานั้นได้มาจากการที่ผมเริ่มสนใจธรรมะ เริ่มทำสังฆทานทุกเดือน ..เริ่มใส่บาตร แล้วท่านก็กลับมาหาเอง ..โดยมีพี่คนนึงมอบให้ การได้มานั้นผมไม่ได้ร้องขอ ไม่ได้พูดถึงท่านเลย
ตอนนั้นพี่เค้าขับรถพาผมไปส่งที่พัก (ติดรถไปด้วยพอดี) และอยู่ๆ ก็หยิบเหรียญขึ้นมาให้แล้วบอกผมว่าพี่ได้มาจากท่านเจ้าอาวาสวัด.. (ผมจำไม่ได้ครับ) เหรียญนี้เป็นเหรียญรุ่นแรกๆ เลย รักษาให้ดีนะ ส่วนองค์ที่พี่คนนั้นห้อยอยู่ที่คอเป็นรุ่นแรก ..พี่เค้าหวงมาก แต่ทำไม่จู่ๆ ถึงให้หลวงปู่ทวดอีกองค์กับผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน ผมเกิดความปีติมากๆ ครับ คิดในใจทันทีว่าท่านเริ่มเห็นว่าเราเป็นคนดีอยู่ในศีลธรรม และกลับมาอยู่กับเราแล้ว ตอนนั้นดีใจมากจริงๆ

ผมอยากบอกว่าขอให้มีพระอยู่ในใจ ทาน ศีล ภาวนา อย่าให้ขาด จริงๆ แล้วทุกๆ คนมีของดีอยู่ในตัว ขึ้นอยู่กับว่าจะนำออกมาได้มากขนาดไหนเท่านั้น ..ปัจจุบันผมไม่ได้ห้อยพระ (แต่รักษาองค์ท่านไว้อย่างดี) ถือว่าพระอยู่ในใจ เราเป็นคนดี มีศีลคุ้มครอง มีพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง หมั่นให้ทาน และภาวนามิให้ขาดเท่านี้เราก็มีสุขคติเป็นที่ไปเป็นอย่างต่ำแล้วครับ

ปล. มีข้อคิดดีๆ ที่ผมได้จากในเว็บนี้คือ ไม่ต้องกลัวผี (ไม่ว่าจะเป็นผีที่เห็นด้วยตาเนื้อ หรือเห็นในนิมิต)ี ถ้าคุณกลัวผีก็เหมือนกับคุณกลัวตัวเอง (เพราะเราตาย ถ้ายังไม่หมดกิเลส เราก็กลายเป็นผีเหมือนกัน) เขาเหล่านั้นมาในรูปของอสุรกาย ถ้าเจอจงแผ่เมตตาให้เขา แล้วเขาจะกลับมาเป็นมิตรเราครับ

 

เพื่อนเราห้อยไม้กางเขนอ่ะหายทุกที ชอบฝันเเปลกๆว่ามีผู้ชายมาเเละเช้ามาก็หาย ทุกทีเลยถ้าเป็นไม่กางเขนใส่นอนไม่ได้เลยละหายทุกที

 

ลองจัดพานวางดอกไม้ธูปเทียนไว้ที่หิ้งพระ จากนั้นก็หมั่นสวดมนต์ทุกเช้า-เย็น เป็นประจำทุกวันดูน่ะครับ (ถ้าหลังสวดมนต์นั่งสมาธิหน้าหิ้งพระทุกวันได้ด้วยก็จะยิ่งดีมากเลยครับ)

ผมเอาวิธีนี้มาจากเรื่องราวของหลวงพ่อลีที่ท่านตั้งจิตอัญเชิญพระธาตุน่ะครับ ผมว่าถ้าพระนั้นจะเป็นของคุณเดี๋ยวก็คงกลับมาเองน่ะครับ พระที่ศักดิ์สิทธิ์มากๆมักจะมีเทวดาสิงสถิตย์คุ้มครองอยู่ ถ้าคนปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิบ่อยๆ เทวดาก็จะอยากมาอยู่ใกล้ๆเองครับ

 

เชื่อน้องเค้าค่ะ เพราะตัวเองก็เคยมีประสพการณคลาย ๆ แบบนี้ค่ะ คือที่บริษัทจัดสัมนาที่ชะอำ และไปพักที่โรงแรมเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ด้านหลังเป็นป่า ห้องละประมาณ 5 คน ในขณะที่นอนหลับปรกติ แต่พอตืนขึ้นมา พระและสร้อยคอ ถูกถอดอยู่ข้าง ๆ แต่ตอนนั้นยังไม่ได้ถามเพื่อน ๆ ว่าแกล้งหรือเปล่า ก็ลองเอาสร้อยคอสวมเข้าไปทางศรีษะแต่ก็ใส่เข้าไปไม่ได้ สร้อยเล็กกว่าศรีษะ ก็เลยปลดตะขอออกแล้วคล้องคอและลองถอดออกมาทางศรีษะดูแต่ก็ถอดออกมาไม่ได้ เพราะสร้อยคอมันเล็ก ก็เอ๊ะใจแล้วละว่าต้องยังไงยังไงอยู่ ก็เลยถามเพื่อนดู เพื่อนเค้าก็ตอบว่าใครจะเล่นอะไรอย่างนั้น แต่ตัวข้าพเจ้าเองก็ไม่คิดว่าข้าพเจ้าจะละเมอถอดออกมาเอง พระที่คล้องคอเป็นหลวงพ่อภาษี (ปากพนัง) ทำด้วยงาช้าง เป็นองค์นูนแต่เห็นเลือนลางแล้วตกทอดมาจากยาย อิติสุคโต อรหังพุทธโธ นะโม พุทธทายะ ปัฐวีคงคา พระพุมมะเทวา ขะมามิหัง

 

อืม...

 

หากเป็นเหล็กไหลจริงแล้วหล่ะก็ จะกลับไปหาเจ้าของผู้สร้างบารมีร่วมกันมาเสมอ จึงซื้อขายกันไม่ค่อยได้จ๊ะ และก็แทบจะไม่มีใครขังเขาไว้ได้ด้วย อย่าว่าแต่อยู่ในกรอบพระเลย แม้ใส่กล่องล็อกกุญแจอย่างแน่นหนาเอาไปไว้ในเซพก็ขังเขาไว้ไม่อยู่หรอกจ๊ะ ตามคุณสมบัติที่น้องเล่ามาก็อาจจะเป็นเหล็กไหลจริงๆก็ได้นะจ๊ะ ส่วนตัวเคยสัมผัสกับเบ้าของเหล็กไหลอยู่ มองดูเป็นหินธรรมดาเนี่ยแหล่ะ แต่ดูดเหล็กเหมือนแม่เหล็กเลยจ๊ะ

 

สร้างพระไว้ในใจกันดีกว่านะ พุทโธ เข้าไว้ แต่พระเครื่องก็ทิ้งไม่ได้เพราะเรายังไม่มีสติทุกเมื่อ ถ้ามีติดตัวไว้อย่างน้อยเป็นเครื่องระลึกถึงก็ดีกว่าที่จะเก็บไว้ที่บนหิ้งนะครับ เกิดอะไรขึ้นพระจะได้ช่วยเราได้ อยู่เหนือหาครูบาศรีวิชัยรุ่นไหนก็ได้มาห้อยคอก็ดีนะครับ

 

สาธุครับ เป็นเรื่องเล่าที่ดีมาก ขอให้คุณตั้งใจทำความดีนะครับ คนเราถ้าทำความดี มีศีลในใจ พระเค้าจะอยากมาอยู่กับเราเองไม่ต้องไปหาที่ไหนครับ
ขอให้เจ้าของกระทู้โชคดี

 

ผมเคยห้อยฤาษี เป็นฤาษี108ครับ มีอยู่ช่วงหนึ่งทำตัวไม่ดี เที่ยวสถานที่อโคจรบ่อบ มีตกหายแม่ก็เก็บไว้ได้ผมก็เอามาใส่ตามเดิม ต่อมากรอบที่เครือบไว้ก็แตกจนองค์ท่านจะหลุดออกมาผมสังเกตุเห็นจึงเปลี่ยนเป็นกรอบแสตนเลด
ต่อมากรอบก็ร้าวอีกแต่ยังไม่มาก และแล้วองค์ท่านก็หลุดหายไปเลยโดยผมไม่รู้ตัว เหลือแต่กรอบ หายไปเป็นปีต่อมานึกถึงครูบาอาจารย์อยากกลับไปปฏิบัติ นึกอยากได้ฤาษีองค์นั้นคืนมาเพราะครูบาอาจารย์ท่านให้กับมือ พอหันมาปฏิบัติธรรมได้สักพักหนึ่ง วันนึงเกิดอยากขึ้นไปดูบนหลังโต๊ะกระจก(ไม่รู้เพราะอะไร)ก็ไปเจอฤาษีองค์นั้นพอดี ผมดีใจมาก ไปถามแม่ แม่บอกว่าแม่เก็บได้เลยเอามาวางไว้บนนั้น

ถ้าจะให้ผมแนะนำคือ ต้องสัจจะเอา ถ้าท่านหายไปอย่างศักดิ์สิทธิ์ ท่านก็ต้องมาอย่างศักดิ์สิทธิ์ สัจจะว่าท่านได้พระมาด้วยความบริสุทธิ์ ท่านทำดีไม่ทำผิด ขอให้ได้กลับคืนมา.....อะไรประมาณนี้อะครับ

หรือไม่ก็ หาใหม่ เอาแบบพุทธคุณแบบไหนๆ มีให้เลือกเยอะแยะ ตามเว็ปต่างๆ

 

"ยึดมาก ก็ทุกข์มาก ยึดน้อย ก็ทุกข์น้อย ไม่ยึด ไม่ทุกข์เลย"