โคโยตี้ที่เต้นบนเวทีนี่บาปมากไหมครับ ?

ขึ้นกับเจตนา ถ้ามีเจตนายั่วยวนทางเพศ ทำให้เพศตรงข้ามเกิดกระสัน ปั่นปวนรัญจวนใจ
ก็บาป ถึงแม้จะเป็นอาชีพสุจริต ก็สุ่มเสี่ยงต่อการสร้างกรรมเหลือเกิน

 

บาปครับ เพราะ ทำให้ผู้อื่นเกิดกำหนัด

แค่ผู้หญิงแต่งตัวโป๊ เพื่อโชว์ และทำให้ผู้อื่นเกิดกำหนัด ยังบาปเลย นี่เต้นยั่วยวน ยังไงก็บาป

 

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๒ - หน้าที่ 179

๒. ตาลปุตตสูตร

ว่าด้วยปัญหาของนักเต้นรำชื่อว่าตาลบุตร

[๕๘๙] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหาร

เวฬุวันกลันทกนิวาปสถาน ใกล้กรุงราชคฤห์. ครั้งนั้น พ่อบ้านนักเต้นรำ

นามว่า ตาลบุตร เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ถวายบังคม

พระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถาม

พระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์เคยได้ยินคำของ

นักเต้นรำ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์ก่อน ๆ กล่าวว่า นักเต้นรำคนใด

ทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง ทำเท็จบ้าง กลางสถานเต้นรำ

กลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหาย

แห่งเทวดาผู้ร่าเริง ในข้อนี้พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างไร. พระผู้มีพระ-

ภาคเจ้าตรัสว่า อย่าเลยนายคามณี ขอพักข้อนี้เสียเถิด ท่านอย่าถามข้อนี้

กะเราเลย.


[๕๙๐] แม้ครั้งที่ ๒ . . . . แม้ครั้งที่ ๓ พ่อบ้านนักเต้นรำนามว่า

ตาลบุตร ก็ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระ-

องค์เคยได้ยินคำของนักเต้นรำ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์ก่อน ๆ กล่าวว่า

นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง

ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกาย

ตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของเทวดาผู้ร่าเริง ในข้อนี้พระผู้มีพระ-

ภาคเจ้าตรัสอย่างไร.


[๕๙๑] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูก่อนนายคามณี เราห้าม

ท่านไม่ได้แล้วว่า อย่าเลยนายคามณี ขอพักข้อนี้เสียเถิด ท่านอย่าถาม

ข้อนี้กะเราเลย แต่เราจักพยากรณ์ให้ท่าน ดูก่อนนายคามณี เมื่อก่อนสัตว์

ทั้งหลายยังไม่ปราศจากราคะ อันกิเลสเครื่องผูกคือราคะผูกไว้ นักเต้นรำ

รวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ในท่ามกลางสถาน

เต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น. เมื่อก่อน

สัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโทสะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโทสะผูกไว้ นัก-

เต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ

ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น. เมื่อก่อนสัตว์

ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโมหะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโมหะผูกไว้ นักเต้นรำ

ย่อมรวบรวมไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ

ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น นักเต้นรำนั้น

ตนเองก็มัวเมาประมาท ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อแตกกายตายไป ย่อม

บังเกิดในนรกชื่อปหาสะ. อนึ่ง ถ้าเขามีความเห็นอย่างนี้ว่า นักเต้นรำ

คนใดทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลาง

สถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อม

เข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชื่อปหาสะ. ความเห็นของเขานั้นเป็นความ

เห็นผิด. ดูก่อนนายคามณี ก็เราย่อมกล่าวคติสองอย่างคือ นรกหรือกำเนิด

สัตว์เดียรัจฉานอย่างใดอย่างหนึ่ง ของบุคคลผู้มีความเห็นผิด

ฯลฯ

 

หากนานๆเต้นซักถี่ เอ้ย...ที
ก็พอจะอนุโลมได้

แต่ถ้าเต้นเป็นอาจิณ ไม่เลิกไม่แล้วซักที ในสถานทีอโคจร
หากไม่ได้ถูกฝึกฝนมาให้เป็นมืออาชีพด้านการเบันเทิงโดยเฉพาะ
ถือว่าประมาทมาก

การสนับสนุนเยาวชน ให้ยึดอาชีพการบันเทิงเริงรมณ์นี่
ไม่เป็นมงคลเท่าไหร่

ดูเหมือนเป็นอาชีพที่มีรายได้ดี
แต่เวลาเสีย ก็เสียหนัก เหมือนการพนันเลย
เค้าถึงเรียกอบายมุขไง

คนที่จะมาชมการละเล่น ระบำ ในสถานที่อโคจร
ก็จะเป็นคนที่มีลักษณะ เฉพาะเจาะจง
คนปรกติธรรมดา เข้าไปบันเทิงได้ประเดี๋ยวประด๋าว จะไม่ติดหรอกนะ

ไม่อยากวิพากวิจารณ์รุนแรง เพราะผมก็ชอบไปเหมือนกัลลลลล เหอๆ

ยืนยันว่า หากมีผู้ทักท้วงไม่ให้ประกอบอาชีพ ในสถานที่อโคจร
แสดงว่า "เค้าหวังดี"
ต่อให้ไม่เชื่อ ไม่ปฏิบัติตาม ก็ "อย่าแสดงอาการ"
เพราะประกอบอาชีพไม่เป็นมงคล ก็เสี่ยงอยู่แล้ว
ยังแสดงอาการละเมิด ผู้หวังดี เป็นห่วง ทักท้วง ตักเตือน
ความซวยจะมาเยือนทั้งแบบ เฉียบพลัน และ เรื้อรัง

 

เคล็ดในการจะปลอดภัยในอาชีพ
เต้นกินรำกิน
ก้น่าจะคล้ายๆกับนักพนัน
"อย่าโลภ" "อย่าเหลิง"

อาชีพในสถานที่อโคจร กับ ผีพนัน
ความเสี่ยง "ไม่ต่างกัน"
ใช้หลักการเดียวกันในการเอาตัวหลอด

 

อาชีพที่ข้องเกี่ยวกับอบายมุข
เป็นการเพิ่มภาระหน้าที่ให้กับเจ้าหน้าที่บ้านเมือง
ยกตัวอย่างเช่น "ตำรวจ"

ไม่เว้น แม้แต่คนไปเที่ยวก็ด้วย เป็นการเพิ่มภาระ
หากไม่ได้มีวัตถุประสงค์ใดๆเป็นการเฉพาะ
การไม่ไปในสถานที่อโคจร
ถือเป็นการลดภาระหน้าที่ แบ่งเบาความเหนื่อยยากให้แก่เจ้าหน้าที่
"ตำรวจ"
แค่นี้ก็ได้บุญแล้วนะ เห็นอกเห็นใจเข้าอกเข้าใจคนอื่น

ส่วนท่านที่ชอบไปบ่อยๆ ก็ไม่เป็นไร
ถือว่าไปอุดหนุนน้องๆนักเต้น สงสารพวกเธอ
ได้บุญหน่อยนึง จิ๊ดนึงหนะ

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

 

แล้วเป็นสาวเชียร์เหล้าบาปหรือเปล่าคะ

 

ชวนให้คนดื่มเหล้า ชวนให้คนทำผิดศีล ชวนให้คนละเมิดคำสอนพระพุทธองค์

บาปครับ

 

ไม่บาปครับ การดำรงชีวิตเขามาแบบนี้ หากไม่ส่งเสริมให้คนผิดศีลธรรม
แค่เต้นโคโยตี๊ นี่ไม่บาปครับ แต่เต้นแล้ว ยั่วยุให้คนผิดลูกผิดเมียหรือ มักมากทางกามอารมณ์นี่ถือว่า ถือว่า จิตหม่นมอง หนักเข้าบาป ครับหากไปแนะนำสั่งสอนให้คนทำตามและไปผิดต่อศีลธรรมของความเป็นคน
ทุกอาชีพล้วนแล้วแต่เกิดจากความถนัดของแต่ละคน อาจะไม่มีหนทางเลือกก็เป็นได้เพราะสมัยนี้งานหายากคนตกงาน เต้นโคโยตี๊ ก็ไม่เห็นเป็นไร
;k01 แค่นี้ก่อนนะครับ ไปดูเขาเต้นโคโยต๊๊ก่อน

 

การทำอะไรซักอย่างเพื่อผลประโยชน์ ให้คนมาสนใจมากๆต้องหาจุดขาย
ครับ การเต้นโคโยตี้จับจุดขายตรง กามราคะของผู้ชาย ผู้ที่มาดูก็เพราะ
กามตัณหาชักจูงมา ผมว่ามันผิดตั้งแต่ต้นแล้วและไม่ต้องหาข้ออ้างที่ว่างานหา
ยาก ประโยคนี้เป็นคำพูดสำเร็จของผู้ประกอบอาชีพผิดศีลธรรม พวกชอบ
สบายไม่ชอบทำงานออกแรง ขี้เกียจเรียนหนังสือ งานในเมืองไทยมีมาก
มายถ้าไม่เลือกงาน ไม่งั้น พม่า เขมร ลาวจะเต็มบ้านเต็มเมืองรึ
หัดอายคนเก็บขยะบ้างนะครับ