ใต้ร่มโพธิ์ของหลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม วัดอัมพวัน สิงห์บุรี

ธรรมชาติของกฎแห่งกรรมก็เป็นอย่างที่หลายคนเคยรู้ ผลของกรรมจะประจักษ์อย่างดีแก่ตัวผู้เป็นเจ้าของกฎแห่งกรรมนั้นๆ ไม่มีเลือกชนชั้นวรรณะว่าเป็นผู้ใด เช่น บางทีชาติที่แล้ว เราคงเคยไปแย่งแฟนคนอื่นมา ชาตินี้เราจึงต้องชดใช้ให้กับเค้าไป แม้แต่พระพุทธองค์ท่านมีพระบารมีมากมายนัก จนถึงขนาดสามารถตรัสรู้ได้ด้วยพระองค์เองได้ ท่านยังต้องมีกฏแห่งกรรมและต้องชดใช้ในกฏแห่งกรรมนั้นๆด้วย แล้วตัวเราละ กฎแห่งกรรมหนาขนาดใหนยังคิดไม่ออกเลย เราต้องเข้าใจ ยอมรับ โดยไม่หลบหนีใดๆทั้งสิ้น แต่เราต้องใช้สติประคองจิตเรา ในขณะที่เราชดใช้กฎแห่งกรรมนั้นๆ เราจะขาดสติแม้เพียงชั่ววูปก็ไม่ได้ แล้วเราจะมีสติมาประคองจิตไม่ให้ตกในขณะที่ชดใช้กฎแห่งกรรมได้อย่างไร ตรงนี้แหละคือจุดที่สำคัญที่สุด ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านพร่ำสอน มาตลอดเกือบ 60 ปีแล้ว เพื่อผู้ที่กำลังชดใช้กฎแห่งกรรมจะได้ไม่ตกนรก ในช่วงที่กฎแห่งกรรมให้ผลที่แรงมากอย่างนั้น

ของฝากเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคำสอนของ หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม
<TABLE class=post1 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=post-right vAlign=top align=left width="100%" height=250>
หลักกรรมของคน
...พ่อแม่ที่รักทั้งหลาย อย่าสร้างความเลวร้ายให้กับลูก
ทำไม่ถูกให้กับหลาน แถมรักลูกไม่ถูกวิธี
ทำความไม่ดีให้ลูกๆ ดู

อาตมาจับด้วยหลักกรรมหมดแล้ว นี่เป็นที่พ่อแม่
ลูกจะดีมีสถานะ ลูกจะดีมีงานทำเพราะพ่อแม่ มาจากพ่อแม่
ขอเจริญพรอย่างนั้น ท่านทั้งหลายยอมรับหรือไม่ก็ตาม

พ่อแม่เลี้ยงลูกเหมือนปลูกฝังลูก
เหมือนปลูกต้นหมากรากไม้
ปลูกในกระถางมันก็ขึ้นในกระถาง
ปลูกถี่มันก็ขึ้นถี่ ปลูกห่างมันก็ขึ้นห่าง
ครั้นต้นไม้โตขึ้นแล้วเราจะไปถามต้นไม้ขึ้นไม่มีระเบียบ
ขึ้นสั้นขึ้นยาวแล้วไม่มีการเข้าแถวเข้าแนว
ไม่เข้าฉากเข้าแนวแต่ประการใด ไปด่าต้นไม้
ถ้าต้นไม้มันพูดได้ ใครเป็นคนปลูก
แม่ปลูกใช่หรือไม่ พ่อปลูกใช่หรือไม่ประการใด

นี่แหละท่านสาธุชนที่รักทั้งหลาย
ท่านเป็นพ่อแม่เขาแล้วก็ไม่ใช่อยู่แค่พ่อแม่เขา
ต้องไปเป็นปู่เป็นย่าเป็นตาเขาน่ะ
พ่อแม่รักลูกที่ปลูกฝังใช่ไหม
ให้ลูกตั้งตนฝึกรีบศึกษา ให้ลูกได้ดีมีปัญญา
มีวิชาให้ลูกตั้งตนเป็นคนดี ท่านยอมรับหรือไม่
บางทีเลี้ยงลูกไม่ได้เรื่องเลย
พ่อแม่เป็นอาเสี่ย ลูกเป็นอาเฮียเยอะแยะ ขอฝากไว้

หลักกรรมนี่เลือกเกิดไม่ได้
พ่อก็จนแม่ก็จนลูกเลือกเป็นนายพลเอกได้
เลือกเป็นดอกเตอร์ได้ ที่จังหวัดสิงห์บุรี
พ่อเป็นจับกัง แม่รับจ้างซักรีด มีลูก ๕ คน
หลักกรรมนี่มันเป็นอย่างนี้ ลูกชาย ๓ ลูกหญิง ๒
เขาเป็นลูกศิษย์อาตมา พ่อแม่สวดมนต์เก่ง ใส่บาตรทุกวัน
อาตมาสังเกตดูจน เมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๐
อาตมาไปเป็นเจ้าอาวาส พ.ศ. ๒๔๙๙
เป็นเจ้าอาวาสมา ๔๐ ปีแล้ว
เป็นเจ้าคณะอำเภอ ๒๐ ปี ได้ประสบการณ์มาก
อาตมาจดไว้หมดเลย เป็นกฎแห่งกรรมดูซิพ่อจนแม่จน
ลูกจะเป็นอะไร ดูหลักกรรมซิ
เดี๋ยวจะพูดหลักการให้ท่านฟัง

พ่อไม่กินเหล้า ไม่สูบยา ไม่เล่นการพนัน
สวดมนต์ทุกวัน สองคนตายาย
แล้วยาย (ภรรยา) ก็ไปรับเสื้อผ้ามาจากบ้านเหนือบ้านใต้
ที่สิงห์บุรียังมีพยานอยู่นะ ก็เอาถ่านใส่เตารีด
โบกพัดเข้า รีดไปรีดมา เสื้อเขาไหม้ไปก็ต้องเอาเงินไปใช้เขา
แล้วก็หมั่นสวดมนต์ไหว้พระทุกวัน
ลูกก็เจริญสมาธิ อาตมาสอนลูกชายทั้ง ๓ คนเป็นดอกเตอร์
บัดนี้อยู่รัฐวอชิงตัน ลูกสาวเดี๋ยวนี้เป็นเถ้าแก่เนี้ย
ได้สามีขายทองอยู่กรุงเทพฯ
บอกได้ นี่ซิหลักกรรมใช่ไหม นี่โยงไปถึงพ่อแม่นะ
พ่อแม่จนแต่ลูกเป็นเศรษฐีได้เราเลือกเกิดไม่ได้

อาตมาคนหนึ่งขอเจริญพรพี่น้องทุกคน
ถ้าเลือกเกิดได้อาตมาไม่ไปเกิดบ้านนอกหรอก
ต้องไปเกิดบ้านเศรษฐีพันล้าน
นี่มาเกิดอยู่บ้านนอกคอกนา
แต่ไม่เป็นไร ชีวิตไม่สิ้นหวังดูสังข์ทองดูเงาะป่า
อยู่กับรจนายาใจ อยู่ปลายไร่ปลายนา มีสุข

มันเป็นหลักกรรมของคน
นี่มันอยู่ที่ทวาร ๖ นะ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
มันก็โง่ๆ อยู่นี่ล่ะตาไม่มีปัญญา หูไม่มีปัญญา
ปากไม่มีปัญญา พูดเสียเงินเสียทองเพราะปากไม่มีปัญญา
ถ้าปากมีปัญญาพูดเงินไหลนองทองไหลมาได้มันอยู่ตรงนี้
นี่ท่านทั้งหลายพิจารณาติดตามไปด้วย

นี่แหละพ่อแม่เขาสวดมนต์ไหว้พระ ลูกเป็นดอกเตอร์ ๓ คน
บัดนี้ยังอยู่วอชิงตัน เมื่อ ๒ วันนี้ เจ้าอาวาส พระมหาถนัด
เปรียญเอกมาจากวอชิงตัน ดีซี มาที่วัดขอหนังสือไป
ขนไปมากมาย บอกชาวอเมริกันชอบ นิยมหนังสือวัดอัมพวัน
บัดนี้มหาวิทยาลัยที่ฟลอริด้าขออนุญาตพิมพ์ “กฎแห่งกรรม”
เล่ม ๑ ถึงเล่ม ๙ เป็นภาษาอังกฤษ
ยอมรับกฎแห่งกรรมของเราแล้ว
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว มันจะเกิดมาอย่างนี้ เป็นต้น
ท่านทั้งหลายมันได้ผลอย่างนี้...







</TD></TR><TR><TD class=post-bottom vAlign=bottom align=left><TABLE height=8 cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD class=post-signature colSpan=3></TD></TR><TR><TD class=post-buttons vAlign=bottom noWrap align=left height=8></TD><TD vAlign=bottom align=left height=8></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
เงิน ซื้อ เตียงนอนได้
แต่ ซื้อ การหลับเป็นสุขไม่ได้
เงิน ซื้อ ปากกาได้
แต่ ซื้อ ความเป็นกวีไม่ได้
เงิน ซื้อ อาหารดีๆ ได้
แต่ ซื้อ ความอยากรับทานไม่ได้
เงิน ซื้อ ความประจบสอพลอได้
แต่ ซื้อ ความจริงใจไม่ได้
เงิน ซื้อ การตามใจได้
แต่ ซื้อ ความจงรักภักดีไม่ได้
เงิน ซื้อ เพชรนิลจินดาได้
แต่ ซื้อ ความงามไม่ได้
เงิน ซื้อ ความสนุกชั่วครู่ได้
แต่ ซื้อ ความสุขไม่ได้
เงิน ซื้อ เพื่อนร่วมเดินทางได้
แต่ ซื้อ เพื่อนแท้ไม่ได้
เงิน ซื้อ อำนาจราชศักดิ์ได้
แต่ ซื้อ ปัญญาไม่ได้
เงิน ซื้อ อาวุธยุทธภัณฑ์ได้
แต่ ซื้อ สันติภาพไม่ได้
เงิน ซื้อ เมียที่สวยได้
แต่ ซื้อ แม่ที่ดีของลูกไม่ได้


ตอนต้น สู้ทนทุกข์
จะได้สุข เมื่อตอนปลาย
ตอนต้น ชอบสบาย
จะได้ร้าย เมื่อปลายมือฯ


วันพรุ่งนี้ อยู่ไกล ยังไม่เกิด
ช่างมันเถิด อย่าร้อน ไปก่อนไข้
วันวานนี้ ตายแล้ว ให้ตายไป
อย่าเอาใจ ไปข้อง ทั้งสองวัน

ถ้าวันนี้ สดชื่น ระรื่นจิต
อย่าไปคิด หน้า-หลัง มาคลั่งฝัน
สิ่งที่แล้ว แล้วไป ให้แล้วกัน
สิ่งที่ฝัน ไม่มา อย่าอาวรณ์ ฯลฯ


เราเกิดมา เพื่อรอเวลาตาย
เราได้มา เพื่อรอเวลาเสีย
เรามี เพื่อรอเวลาหมด
เราเจอ เพื่อรอเวลาจาก
เราพบ เพื่อรอเวลาพลัดพรากจากกันไป


ท่านผู้อ่านท่านใดมีคำสอนดี ดี ไม่ว่าจะเป็นของใคร ช่วยแลกเปลี่ยนเป็นวิทยาทานด้วยนะครับ...

 

ดิฉันเชื่อกฎแห่งกรรมค่ะว่ามีจริง และไม่ต้อรอชาติหน้าด้วย
อยากจะเล่าเรื่องที่เกิดกับดิฉันให้ฟัง เคยฟัง cd จากกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง ว่า

ท่านขับรถไปกับเพื่อน 3 คน บังเอิญว่าผู้บรรยายเรียนกรรมฐานจากเจ้าคุณโชดก 1 เดือน แล้วกลับมาปฏิบัติต่อที่บ้าน จนได้อภิญญาหลายอย่าง และท่านก็เป็นคนขับรถ
เพื่อนท่านคนหนึ่งในรถก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้อกันมาก ก็พูดขึ้นมาว่า " ผมเป็นอะไรไม่รู้ พักนี้ปวดหลังมากเลย"
แล้วผู้บรรยายก็เห็นภาพวัว วัวตัวนั้นก็พูดขึ้นมาว่า " ใครที่กินเนื้อกู กูจะเอามันให้หนักเลย" แล้วภาพวัวก็หายไป
ผู้บรรยายจึงพูดว่า" ผมได้ยินเสียงวัวตัวหนึ่งเค้าพูดว่า ใครที่กินเนื้อกู กูจะเอามันให้หนักเลย"
เพื่อนคนที่เหลือจึงหัวเราะลั่นเลย บอกว่า" อาจารย์รู้หรือเปล่า เพื่อนหนูชอบกินสเต็คเนื้อมากๆเลย "
ผู้บรรยายจึงได้ความรู้มาอีกอย่างหนึ่งว่า สัตว์ที่ตายด้วยความอาฆาตแค้น แล้วคิดจะแก้แค้นคนที่กินเนื้อเค้า ก็สามารถเป็นบาปเป็นกรรมกับคนที่บริโภคได้ ดิฉันฟังก็คิดว่าแบบนี้ก็มีด้วยแฮะ

จนมาวันหนึ่งเรื่องแบบนี้ก็เกิดกับตัวดิฉันเอง
ปกติดิฉันนั่งกรรมฐานไม่ค่อยมีเวทนาหรอกค่ะ แต่ปีใหม่ที่ผ่านมาไปซื้อเนื้อโคขุน มาทำบาบีคิวทานกันในครอบครัว โอ้โหเวลาทำกรรมฐานปวดหลังมากเลย ภาวนาปวดหนอก็ดับนะคะ แต่จะเป็นทุกครั้งที่นั่งกรรมฐานเลย พออุทิศบุญกุศลบ่อยๆอาการปวดหลังก็ดีขึ้นตามลำดับ

ใครมีเรื่องเล่าคล้ายๆแบบนี้เขียนมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ

 

อนุโมทนา...สาธุ

โอ้ โอ๋ อนิจจา สังขาราไม่เที่ยงตรง...ยามเจ้ามา..เจ้ามีอะไรมาด้วย...​

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o> ​

 

ถ้าท่านทำได้...ได้ผลแน่ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม)

ถ้าท่านเจริญกรรมฐานได้ ท่านจะเห็นใจคน
ท่านจะเห็นใจซึ่งกันและกัน จะเอาใจเขาใส่ใจเรา
จะเอาใจเรามาใส่ใจเขาได้แน่นอน
ถ้าท่านไม่ได้เจริญกรรมฐานที่ชี้แจงแสดงนี้
ท่านจะไม่เห็นใจใครเลย
สามีก็ไม่เห็นใจภรรยา ภรรยาก็ไม่ให้เกียรติสามีแต่ประการใด
เลยก็ทะเลาะวิวาทกัน อยู่ด้วยกันไม่ได้แน่นอน
ตรงนี้เป็นจุดสำคัญของมนุษย์สมบัติ
ถ้าเจริญกรรมฐานท่านจะได้เห็นชัด
ถ้ามาอยู่สัก ๗ วันสิ ทำให้มันเต็มที่หน่อยได้ไหม
เปล่าเลยไปนั่งคุยกันซะเหล่า ๆ มานั่งนินทากัน
นี่เล่าให้ท่านฟัง มันมีหลายปีมาแล้วที่วัดนี้
ลูกสะใภ้นั่งไปก็นินทาแม่ผัวไป
ไปนั่งในห้องก็นินทาว่า นี่เธอแม่ผัวเธอเป็นยังไง
แม่ผัวฉันไม่เป็นเรื่องเลย
พออยู่ได้ไม่ช้ายายแม่ผัวมานั่งบ้าง
ก็นินทาลูกสะใภ้เช่นเดียวกัน
เป็นกฎแห่งกรรม ลูกสะใภ้นินทาแม่ผัว แม่ผัวก็ต้องนินทาลูกสะใภ้
ถ้าลูกสะใภ้ยกย่องแม่ผัว แม่ผัวก็เจริญพรลูกสะใภ้
ถ้าลูกสะใภ้ยกย่องแม่ผัว แม่ผัวเขาก็จะยกย่องลูกสะใภ้
นี่คือกรรมฐานที่เราสอน
พ่อตาแม่ยายยกย่องลูกเขย ลูกเขยก็ยกย่องพ่อตาแม่ยาย
พ่อตาแม่ยายเอาลูกเขยไปนินทา ลูกเขยก็นินทาพ่อตาบ้าง
ก็เป็นกฎแห่งกรรมใช่หรือไม่

ท่านที่มีประสบการณ์จากการเจริญพระกรรมฐาน
ถ้าท่านทำได้ ได้ผลแน่
ถ้าทำไม่ได้ มันก็ไม่ได้ผล
ไม่ได้อะไรติดตัวตนไปในอนาคต และสัมปรายภพ
จะผิดหวังน่าเสียดาย อย่าไปเอาญาณเลย เอาแค่นี้ก่อน
แค่นี้ยังทำไม่ได้ สมบัติมนุษย์ ไม่มีแม้แต่ข้อเดียว
ท่านจะไปสอบได้อย่างไร สอบตกแล้วเขาไม่ให้ขึ้นชั้นหรอก
ขอฝากไว้ ยมบาลไม่ได้มาจดเราว่าทำบุญทำบาป
จิตเราเป็นคนจดทุกวัน ทำชั่วก็จด ทำดีก็จด
คือ จิตมันจดไว้โดยธรรมชาติ
แล้วถึงเวลามันก็ไปตามบาปตามกรรมของมันเอง
ไม่มีใครทำให้ ตัวเองทำตัวเองแล้วคนอื่นก็ไม่ได้มาทำให้เรา ดูตรงนี้นะ


อาตมาขอวิจัยพวกกรรมฐานอยู่ข้อหนึ่ง
ถ้าได้จริงจะขยันไม่พัก ทำงานไม่พัก
และไม่เคยนินทาใคร ไม่เคยกล่าวร้ายป้ายสีใคร
ถ้าเขายังเข้าถึงจุดนั้นไม่ได้
แสดงว่าไม่ได้อะไรเลย สอบตก
เวทนาก็ตก จิตใจลามก จิตใจสกปรก จิตตกต่ำ
แล้วก็ไม่ขึ้นมา แล้วไหนเลยจะถูกต้อง
ตามทำนองครรลองของชีวิต
ก็ขอฝากท่านทั้งหลาย
ขอให้ทำจริง ๆ หน่อยเถอะ
ทำจริงท่านได้ของจริงไป
ถ้าทำเหยาะ ๆ แหยะ ๆ ท่านจะได้ของปลอมไป
จะเข้าใจผิด จะคิดสำคัญผิด
คิดว่าตัวเองเป็นหนึ่งในตองอู
ขาดความรู้จริง ขาดความเข้าใจแท้แน่นอนที่สุด

 

คนที่ทำกรรมดีย่อยได้รับสิ่งดีตอบแทนเสมอ
ขอให้ทุกคนคิดดี ปฏิบัติดีต่อไป

 

ผมก็กินเนื้อวัว ถึงว่าทำไมชอบปวดหลัง

 

อนุโมทนาครับถวายเป็นพุทธบูชาแด่พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ตั้งแต่อดีต ปัจจุบันและในอนาคตไม่มีสิ้นสุดไม่มีประมาณพร้อมเหล่าพระสาวกของพระพุทธเจ้าทุกท่านทุกองค์ไม่มีสิ้นสุดไม่มีประมาณ สาธุ มหาสาธุ
<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ตายแล้ว ถึงว่าเวลานั่งสมาธิปวดหลังมากค่ะ
แรก ๆ ไปปฏิบัติไม่เคยปวดอย่างพักหลัง ๆ เลย
จริงอย่างที่ว่าค่ะ เจ้ากรรมนายเวรเค้าอาฆาต เราทำได้อยู่ทางเดียวคือชดใช้ หรือนั่งสมาธิแผ่เมตตาให้

เรื่องแบบนี้เคยเกิดกับตัวเองเหมือนกัน นั่งสมาธิแล้วปวดขาเหมือนมีเหล็กแหลมมาแทงตรงเชิงกรานน่ะค่ะ แล้วก็คิดขึ้นมาว่า ทำไมมันปวดอย่างนี้
เอาเลยค่ะ ภาพมาเป็นช็อต ๆ เคยไปทำอะไรใครไว้ (ขอไม่เล่านะคะ) ขนาดไม่ตั้งใจ และที่ทำไปตอนนั้นรู้สึกเสียใจมาก แต่ไมไ่ด้ขอโทษเค้า และไม่รู้ผลด้วย เลยไมไ่ด้ขออโหสิ ตอนนั้นไม่รู้ว่าเกิดสภาวะอย่างหนึ่งในการนั่งสมาธิ เลยปล่อยโฮกลางศาลาเลยค่ะ ไม่ทันได้แผ่เมตตาเลย แต่มาแผ่เอาทีหลัง

 

ขอกราบอนุโมทนาสา......ธุ๊

 

นี่แหละธรรมแท้ๆจากพระแท้ บุญไม่ต้องซื้อ บุญแท้ต้องซื้อด้วยแรง ใจ เมตตาที่จะทำหรือให้เท่านั้น บาปกรรมมีจริง ก็ขออนุโมทนากับทุกท่านและขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมครับ ^ ^

 

หลวงพ่อเป็นผู้ที่ให้ชีวิตใหม่แก่หนูค่ะ รักหลวงพ่อมากค่ะ

 

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ที่นำสาระ ดี ๆ มาให้อ่านครับ
สาธุ สาธุ สาธุ<O</O
<O</O
<O</O



_____________________________<O</O
เชิญร่วมบริจาคหนังสือ เข้าห้องสมุดชุมชนวัดย่านยาว<O</O
http://palungjit.org/showthread.php?t=130823<O</O
ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพบูรณะศาลาการเปรียญวัดย่านยาว<O</O
http://palungjit.org/showthread.php?t=153325<O</O

 

ขอกราบหลวงพ่อจรัญ และอนุโมทนาสาธุกับเจ้าของกระทู้ และผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบครับ

 

ขออนุโมทนาค่ะตอนนี้กำลังเบื่อชีวิตมากๆอยากไปอยู่วัดแต่ก็มีภาระก็เลยต้องใช้วิธีโมทนาบุญกับผู้ที่สร้างบุญ สาธุๆๆๆ