ยังไม่ดับค่ะ

กสิณที่อัสดงกลัวที่สุดคือโลหิตกสิณหรือชาดกสิณ
แม้ว่ากสิณไฟและกสิณดวงอาทิตย์จะทรงอานุภาพมากก็ตาม
วันนี้มาดูผู้เฝ้าไฟมหาราชาหรือกุมารีกันนะคะ

 

อัสดงเคยให้ผู้เก่งเรื่องสมาธิท่านหนึ่ง
เจาะเลือดอัสดงเข้าแลป
พี่เขามือนิ่งเหมือนใช้เบ็ดตกกุ้งในการตกปลา
เป็นจอมยุทธ
พี่ชายคนนี้เก่งเรื่องโลหิตกสิณ
ว่างจะมาเล่าต่อนะคะ

 

ในการตูนก็มีเรื่องกสิณไฟค่ะ
มาดูกัน

หากไม่มีผู้อ่านเลยอัสดงจะลบทิ้ง
เพราะหากไม่รู้เรื่องสื่อสารกันไม่ได้
หาว่าเพ้อเจ้อ
จะได้ไม่เปลืองเนื้อที่ในนี้ค่ะ

 

ว่าไปคุณอัสดง

 

ท่านกิ่งสน
ชีวิตของอัสดงไม่มีคนเข้าใจ
พอจะเล่าเรื่องที่ประสบมา
คนก็ฟังไม่เข้าใจ
เช่นเดียวกับเรื่องกสิณและกุมารีเนปาล
อัสดงตั้งใจจะเล่า
หากแต่โอกาสไม่อำนวย
มีท่านกิ่งสนและท่านr mj vii
ที่คอยเข้ามาเยี่ยมเยียน
แค่นี้ อัสดงก็มีกำลังใจแล้ว
ขอบคุณท่านๆมากนะคะ

 

เรื่องมีอยู่ว่า
ก่อนอัสดงจะวิปลาส
เคยฝึกกสิณไฟและกสิณดวงอาทิตย์ที่ทะเลและภูเขา
ดวงกสิณที่อัสดงเห็นนั้น
แรกเริ่มกสิณไฟก็ใช้เทียนไขจุด
พอจดจำภาพดวงนิมิตรได้
ก็หลับตาหวังความสงบมิใช่ฤทธิ์
ไปที่อุทยานภูผาร่องกล้า. ผาสุริยันต์
โขงเจียม นครนายก ทะเลบางแสน เป็นต้น
แช่น้ำในทะเลทำกสิณดวงอาทิตย์
หากไม่แช่น้ำจะปากพอง ตัวร้อน

 

ดวงนิมิตรนี้แปลก
ทั้งที่ไฟร้อนแต่ดวงกสิณกลับเยือกเย็น
โดยเฉพาะเมื่อมองเพ่งสีดำตัดกับสีน้ำเงินที่สุกสกาว
ความร้อนของเปลวไฟกลายเป็นความเยือกเย็นในดวงจิต
เมื่อเห็นสีแดงขอบดำดำกลายเป็นสีน้ำเงินแล้วน้ำเงินพลันเปลี่ยนเป็นเขียว เขียวเหลือง จ้องเหลืองกลายเป็นสีแสดแล้วก็กลายเป็นแดง
เมื่อรวมภาพกลับเป็นสีแดงก็เห็นขอบดำ
มองไปที่แดงไส้แกนกสิณ ก็จะเห็นสีสลับกับที่กล่าวคือจะไล่จากสีส้มเป็นเหลือง เหลืองเป็นเขียว เขียวเป็นน้ำเงิน น้ำเงินเป็นดำ
ขึ้นอยู่กับว่าจะเพ่งขอบของดวงกสิณหรือไส้แกนดวงกสิณ
มีเลเยอร์เหมือนแยมโรล ขึ้นกับว่าจะยืดหรือหดดวงกสิณ
โดยไม่รู้ว่าตัวอัสดงหดเหลือตัวกะจี๊ด เพราะมัวแต่สงบและแน่วแน่

 

อูย ตกใจ ตัวเราหดลงได้ยังไงหนอ
กลัว
อาจารย์ช่วยด้วยค่ะ
พลันนึกถึงครูบาอาจารย์ จึงรอดมาได้แบบหวุดหวิด. ปากพอง. ร้อนกายเนื้อ
ต้องกินน้ำเย็นหายร้อน
ดูสิคะ
อาบน้ำแข็งโอย เย็นสบาย

นี่แหละค่ะเลยเปลี่ยนไปทำกสิณดวงอาทิตย์แทน. นั่งแช่ตัวในทะเล จ้องดวงอาทิตย์ใส่แว่นตาดำ

 

อ้าว ทำไมดวงนิมิตรที่มีขอบสุกสกาวสีขาว
เปลี่ยนเป็นน้ำเงินน้ำเงินเป็นเขียว เหลืองไล่ไปเรื่อยๆเหมือนกสิณไฟ
แล้วต่างกันตรงไหน
ต้องถามใคร
ก็เจอหนังสือของอาจารย์บูรพาผดุงไท
แต่ไม่ได้เขียนจดหมายไปถามนะคะ
ลองดูก่อน
ทราบแต่ว่าดวงนิมิตรไม่ได้ใหญ่กว่าจุดเทียนเลยทั้งที่จ้องดวงอาทิตย์
ดวงกสิณหดเหลือกะจี๊ดริด
แต่กลับรู้สึกหนักแน่นและมั่นคงทางอารมณ์
และไม่ต้องมานั่งลืมตาบ่อยๆเพราะดวงกสิณหายไป
นั่นเอง

 

อ้าว ทะเลหันผิดทิศอ่ะ
พระเจ้า
ต้องไปทะเลที่ประจวบคีรีขันธ์
ทำไมไปแค่บางแสน
มันผิดทิศอ่ะค่ะ
อิช้านจะทำยังไง
ฝึกไปแล้ว
สลับทิศตะวันออกและตะวันตก
ก็เลยใช้วิธีใหม่ที่คิดค้นขึ้นเอง
ใช้แว่นขยายส่องบนสำลี
ให้ไหม้ไฟ
แล้วจับภาพดวงกสิณแทน
วิธีนี้คิดเองจากกายใน
โปรดอย่าเลียนแบบนะคะ

 

เพราะไม่ต้องใส่แว่นตาดำค่ะ
แล้วไปฝากกรรมัฐานที่วัดใกล้บ้าน
วันนั้นได้ฌานสี่ค่ะ
แต่ไปสอบอารมณ์ที่วัดมหาธาตุ
เป็นแค่วิปัสนูกิเลส
อ้าว. เพิ่งทราบ

ตั้งแต่นั้น ชีวิตก็ไม่สงบ
มีแขกมาเยือนยามค่ำคืน
นอนไม่หลับ
มีงูสองคนสามีภรรยามาบอกว่า
เราเดินทางมาไกล ได้ข่าวว่าใครได้กินเลือดเธอจะหายป่วย
เราสองคนป่วยมานาน ขอกัดได้มั้ย
อัสดงบอกว่า โอเค เพราะพวกเขาดั้นด้นมาไกล
แล้วก็โดน. แง่ม. แง่ม. แง่ม
บ้างก็มีต้นไม้มาหาดูในกระทู้ที่อัสดงวาดรูปเป็นต้นค่ะ

 

จากนั้นก็มีองค์แปลกๆในร่างเช่น
แจคเกอรีน เคเนดี้. โอนาซิส
ก็ไปหาภาพชีในนิตยสารมานั่งพินิจ
ทำไมผู้หญิงคนนี้
มาอยู่กับอัสดง
ช่วงนั้นเป็นมังสวิรัติ
อยากทานซุปผักโอปองแปงแต่มันแพง
เอ้อว่าเข่าไป. จิตวิปริตเป็นเช่นนี้นั่นเอง
สาธุ ต้องขออภัยคุณแจ๊คกี้ด้วยนะคะ
ที่จิตเป็นเช่นนี้

 

อัสดงไปมีเรื่องกับเดวิท โบววี่
โดยไม่ได้ตั้งใจ
ตั้งแต่นั้น
อัสดงก็โดนรังแกจากพวกวิญญานต่างๆ
ที่แวะเวียนมาทักทายยามค่ำคืน
จนวิปลาส

 

เหมือนโดนปฏักปักลงที่จักระที่เจ็ด
ตรงกระหม่อมค่ะ

เฮ้อ
กรรม

อัสดงเล่าแค่นี้นะคะ
เดี๋ยวโดนแกล้งอีก
ใครๆก็เกลียดอัสดง
เพราะนิสัยแบบนี้
เฮ้อ. ปลง
ขอบคุณที่ตามอ่านนะคะทุกท่าน

 

ฝึกจิตจนเข้าไปในเมนเซิฟเวอร์นรกแล้วละมั้ง ผีเลยมาเกาะอาศัยอยู่เรื่อยๆ
กว่าจะหลุดออกมาได้ต้องให้เขาส่งหนังการ์ตูนมาปราบ อย่าทำอะไรเกินคนมากไปเลย ธรรมชาติมันจะเยียวยาไม่ไหว ต้องพึ่งหมอตลอดแล้ว ระบบกรรมเขาทำมาดีแล้วอย่าฝืนสู้อีกเลย ถ้าอยากท่องนรก สวรรค์ ก็เป็นอีกเรื่อง จะฝึกจิตไปเพื่ออะไรเนี่ยคุณอัสดง ผมก็ฝึกจนวิปราส คิดมากอยู่ทุกวันอยู่เนี่ย

 

อัสดงไม่ทราบว่าจะไปนรก
เพราะคิดอย่างเดียวว่าต้องหาคำตอบให้ได้ว่านิพพานคืออะไรในตอนนั้น
มาตอนนี้พอจะทราบแล้วจร้า
ว่าธรรมชาติคือธัมมะ

 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมอัสดงกันนะคะ
สาธุ