ตำนานพญาครุฑ เทพแห่งนก

หากเอ่ยถึงพญานาคทุกคนคงจะรู้จักกันดี แต่หากเอ่ยถึงพญาครุฑ หลายคนอาจจะไม่รู้จัก ทั้งที่พญาครุฑเผลอๆพลังและอำนาจจะมากกว่าพญานาคเสียด้วยซ้ำไป พญาครุฑ จัดเป็นเทพเดรัจฉาน มีร่างกายโดยรวมเป็นมนุษย์ แต่มีปากเป็นจะงอยงองุ้มอย่างนกอินทรี มีปีกขนาดใหญ่อยู่ด้านหลัง และมีอุ้งเล็บทั้งที่มือและเท้า หากคุณยังนึกภาพไม่ออก ลองหยิบเอกสารทางราชการขึ้นมาดูตราประทับตรงกึ่งกลางของเอกสารด้านบนสุดนั่นแหล่ะคือ " พญาครุฑ " อ้าวแล้วยังไงล่ะในเมื่อพญานาคมีอิทธิฤทธิ์มากขนาดไหนเรารู้แล้วและพญาครุฑล่ะจะเก่งกล้าไปกว่าพญานาคสักแค่ไหน กันเชียว ? พลังที่แท้จริงของพญาครุฑนั้นต้องย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้น ในครั้งกาลสมัยที่พญาครุฑถือกำเนิดขึ้น โดยเดิมดีพญาครุฑและพญานาคทั้งสองเป็นพี่น้องกันมาก่อน โดยมีบิดาร่วมกันคือ " พระฤาษีกัศยปมุนี " มารดาของพญาครุฑ ( เมียหลวง ) คือ " พระนางวิน ตา " ส่วนมารดาของพญานาค ( เมียน้อย ) คือ " พระนางกัทรุ " โดยที่พระนางทั้งสองนั้นต่างไม่ลงรอยกันสักเท่าไหร่ โดยก่อนที่พญานาคจะเกิด พระนางกัทรุได้ไปขอพรจากพระฤาษีให้ลูกของตนที่กำลังจะเกิดออกมามีจำนวนมากมายมหาศาลนับไม่ถ้วน พระฤาษีก็จัดให้ครับ พระนางกัทรุจึงคลอดออกมาเป็นนาคหลายหมื่นหลายพันตัวเกินจะนับไหว คราวนี้พระนางวินตาขอพรมั่ง แต่ขอแค่ลูกที่กำลังจะเกิดมามีแค่คนเดียวพอแต่มีอิทธิฤทธิ์มหาศาลโดยเหนือกว่านาค ( อารมณ์ประมาณเมียหลวงจะต้องเหนือกว่าเมียน้อยอยู่แล้ว ) พระฤาษีก็ครุ่นคิดอยู่สักพักแต่ก็ประสาทพรให้ตามที่ขอ พระนางวินตาจึงคลอดลูกออกมาเป็น พญาครุฑ โดยเมื่อกำเนิดออกมาจากครรภ์รัศมีของพญาครุฑนั้นก็โชติช่วงจนทุกสรรพชีวิตเข้าใจผิดว่าเป็นแสงแห่งดวงตะวัน วรกายนั้นสูงใหญ่เทียมฟ้า ครั้นยามสะบัดปีกอันแผ่กว้างไพศาลก็เกิดลมพายุพัดพาทุกสิ่งให้ปลิวพินาศหายไป พระนางกัทรุถึงกับอึ้งและนึกเจ็บใจที่ลูกของพระนางวินตาเหนือกว่าลูกตน จึงวางอุบายพนันกับพระนางวินตาให้ทายสีขนของม้าของเทพพระอาทิตย์ว่าจะเป็นสีใดกันแน่ พระนางวินตาทายว่าเป็นสีขาว ส่วน พระนางกัทรุทายว่าต้องสีดำ ( ก่อนหน้านี้พระนางกัทรุแอบใช้ให้บรรดาลูกนาคของตนไปแซมอยู่กับขนของม้าเรียบร้อยแล้ว จากม้าขาวกลายเป็นม้าดำไปตามระเบียบ ) ผลคือ พระนางวินตาทายผิดและต้องตกเป็นทาสรับใช้ของพระนางกัทรุไป เรื่องถึงหูพญาครุฑผู้เป็นลูก พญาครุฑเข้ามาต่อรองกับพระนางกัทรุ โดยจะยอมให้พระนางวินตาเลิกเป็นทาสของตนก็ได้หากว่าพญาครุฑสามารถไปนำน้ำอมฤตมาให้กับตน พญาครุฑรู้ดีว่าพระนางกัทรุนั้นเจ้าเล่ห์ขนาดไหนเพราะการจะไปนำน้ำอมฤตมาได้อย่างปลอดภัยนั้นยากมากๆ ( ขนาดเทพราหูไปแอบขโมยน้ำอมฤตมายังถูกจักรพระนารายณ์เขวี้ยงตัดตัวขาดไปตั้งครึ่งหนึ่ง ) พญาครุฑจำใจต้องทำโดยบินขึ้นสู่สวรรค์และต้องฝ่าด่านเทพหลายร้อยหลายพันที่มาสกัดเอาไว้ แต่ก็ไม่สามารถสู้กับพญาครุฑได้ ระดับพระอินทร์เทพผู้ปกครองดาวดึงส์แม้จะใช้สายฟ้าซัดใส่ก็ไม่ระคายผิวของพญาครุฑเลยแม้แต่น้อย แต่พญาครุฑนั้นให้เกียรติพระอินทร์และได้สะลัดขนของตนเองหนึ่งเส้นให้ร่วงหล่นลงมาแทน พระอินทร์จนปัญญาจึงขึ้นไปกราบทูลพระนารายณ์ให้ทรงเสด็จลงมาปราบพญาครุฑ พลังระดับพระนารายณ์ 1 ใน 3 มหาเทพผู้เป็นใหญ่ ก็ยังเอาชนะพญาครุฑไม่ได้ เพราะพรของพระนางวินตา ร่างกายของพญาครุฑจึงเป็นกายสิทธิ์ไม่มีอาวุธใดๆหรือสิ่งใดจะทำร้ายลงได้ อีกทั้งยังมีร่างกายแข็งแกร่งมากด้วยพลังมหาศาล และอิทธิฤทธิ์ที่พญาครุฑมีนั้นนับว่าไม่ได้ด้อยไปกว่าพระนารายณ์เลย ทั้งสองสู้กันอย่างไม่มีแพ้ไม่มีชนะสู้อย่างไรก็ไม่มีวันจบ สุดท้ายพระนารายณ์จึงขอเจรจาสงบศึกและทำข้อตกลงกัน โดย พระนารายณ์อนุญาตให้พญาครุฑสามารถบินอยู่เหนือเศียรของพระองค์ได้ ส่วนพญาครุฑเองก็ขออาสาเป็นพาหนะของพระนารายณ์เช่นกัน พญาครุฑจึงสามารถนำน้ำอมฤตกลับมาให้พระนางกัทรุได้ พระนางวินตาจึงเป็นอิสระ ส่วนพระนางกัทรุนั้นก็ต้องเสียน้ำอมฤตไปเพราะพระนารายณ์ได้แอบมาเอาน้ำอมฤตกลับคืนไป นับแต่เหตุการณ์นั้นพญาครุฑก็เป็นศัตรูคู่อาฆาตกับพญานาคมาโดยตลอดนั่นเอง แต่ก็ใช่ว่าครุฑจะสามารถจับนาคมาเป็นอาหารได้ทุกตัว มีข้อยกเว้นครับคือ ครุฑจะจับนาคที่มีบุญบารมีเหนือกว่ามากินไม่ได้ เผลอๆจะถูกนาครัดจนตายซะเองเพราะพลังมีน้อยกว่าเขา และ ครุฑจะจับนาคที่เป็นนาคชั้นสูงระดับผู้ปกครองกินไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีพญานาคที่พญาครุฑไม่สามารถจะแตะต้องได้เด็ดขาด คือ " พญามุจลินทร์นาคราช " พญานาคตัวที่พันขนดและแผ่พังพานบังฝนบังแดดให้กับพระพุทธเจ้านั้นแหล่ะครับ และ " พญาอนันตนาคราช " พญานาคผู้พันขนดตัวเองเป็นที่บรรทมให้กับพระนารายณ์ ณ เกษียรสมุทร