เคยเห็นคนเอาพระเครื่องใส่กระเป๋ากางเกงไหมครับ

กราบสวัสดีครับ ท่านสมาชิกทุกท่านและท่านที่เเวะเข้ามาอ่าน เรื่องของเรื่องก็คือ เมื่อไม่กี่วันมานี้ภรรยาของเพื่อน ได้ขอพระเครื่องของผมเพื่อจะเอาไปบูชาเธออยากได้พระปิดตา ผมก็เอาพระเกจิสายกรรมฐานที่บูชาอยู่ให้พร้อมกับอธิบายเรื่องมวลสารที่สร้างพระและปฎิปทาของพระอาจารย์ท่านนั้น เธอก็บอกไม่รู้จัก บอกว่าอยากได้พระปิดตาหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี เท่านั้นเพราะพระปิดตาหลวงปู่โต๊ะพระพุทธคุณสูง ผมได้ยินพลางคิดในใจ โอ้โหสเปคสูงซะด้วย เราหรือก้อคนนิยมพระเครื่องบ้านนอกคนหนึ่ง สะสมมานานพอสมควร พระปิดตาหลวงปู่โต๊ะอยู่บ้านนอกแค่จะหาดูเป็นบุญตายังหาดูยากเลย มีแต่พระท้องถิ่น ของท่านล้วนอยู่กับเซียนใหญ่ระดับบนห้างทั้งนั้น คนสะสมพระบ้านนอกอย่างเราๆก็ได้เเค่หาของหลวงปู่เอาไว้บูชาเอาที่ออกนอกวัด หรือหลวงปู่ได้ร่วมพิธี ก็โอเคแล้ว เลยบอกเธอว่าไม่มีหรอกพระหลวงปุ่โต๊ะราคาแพงเป็นหมื่นๆ เธอก็ทำหน้าผิดหวังไป พอดีผมนึกได้ว่ามีพระปิดตาหลวงปู่เอี่ยมวัดโคนอน ปี 2515 ที่หลวงปู่โต๊ะปลุกเสกอยู่องค์หนึ่ง เลยบอกว่าอย่าพึ่งเสียใจ มีมี แต่ไม่ได้ออกวัดหลวงปู่นะแต่หลวงปุ่เสกแน่นอน พอผมหยิบพระส่งให้นึกว่าเธอนึกว่าเธอจะเอามากราบบูชาเลยสมกับที่อยากได้เปล่าเลย พอได้พระแล้วขอบคุณเสร็จเธอหยิบพระปิดตาองค์น้อยๆ ใส่กระเป๋ากางเกงขาสั้นที่ฟิตเปี๊ยะ ผมไม่ทันได้บอกได้เตือนว่าไม่สมควร ก็เลยตามเลยเพราะให้เขาไปแล้ว เธอก็ขับมอเตอร์ไซค์ออกไป ผมใจแป้วมองตามเธอไปพลางคิดในใจว่า หลวงพ่อและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในองค์พระ ลูกขอขมาแทนเธอด้วย เพราะพระเครื่องของผมจะเก็บไว้ที่บนหิ้งตลอด ซึ่งนอกจากเหตุการณ์ครั้งนี้ ก่อนหน้านี้ผมก็ได้พบเห็นคนเอาพระเครื่องใส่ในกระเป๋ากางเกงมาบ้างเหมือนกัน ซึ่งจะขอนำมาเล่าในโอกาสต่อไป ...ตามความเห็นส่วนตัวของผม การเอาพระเครื่องซึ่งเป็นรูปจำลองพระพุทธรูป พระสาวก พระสงฆ์ ของสูง ใส่กระเป๋ากางเกงซึ่งต้องไปกองอยู่ติดกับอวัยวะเพศซึ่งเป็นของต่ำ ไม่ว่าบุรุษสตรี ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง นี่แค่เป็นความเห็นส่วนตัวของผมเท่านั้นนะครับ บางทีท่านอื่นมีเหตุผลหรือความจำเป็นก็ว่ากันไป

 

เป็นผม ผมไม่ให้ครับ ถ้าคนๆนั้นไม่ได้มีจิตใจใฝ่มาทางธรรม หากเขาทำอะไรไม่ถูกไม่ควรมันจะเป็นบาปกับเขาเปล่าๆ..

 

ทำแบบนี้ มันไม่น่าให้ ไม่รู้ภาษาเลย ใช้สมองส่วนไหนน้อคิด

 

ตอนนี้คงน่าจะเอาไปเลี่ยมละครับ

 

ที่จริงน่าจะรู้นะครับว่าของสูง

 

เคยเอาตะกรุดหลวงพ่อสุพจน์ วัดศรีทรงธรรมใส่กระเป๋ากางเกง เป็นตะกรุดราชเสน่ห์ ดอกเล็ก จำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นโดนอะไร (ต้องไปค้นที่เคยจดบันทึกไว้ในสมุดจดอีกที จดไว้เยอะ) แต่ตอนนั้นรู้เลยว่าเพราะดันเอาตะกรุดมาใส่กระเป๋ากางเกงแน่นอน(ขนาดเป็นเครื่องราง ไม่ใช่พระเครื่องด้วยนะนั่น) และสุดท้าย ตะกรุดดอกนี้ก็หล่นหายไปทั้งๆที่ใส่กระเป๋าใบเล็กถืออยู่กับมือในคืนวันหนึ่ง (เสียดายมาก)

 

น่าเสียดายนะครับ

 

ขอเล่าต่อครับ ...คุณลุงวัยหกสิบกว่าในหมู่บ้านผมคนหนึ่งอยู่ข้างบ้านผมสองคนแกชอบพอกัน ยามว่างๆงานแกก็ชอบมาเที่ยวหากันไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ หายาต้มสมุนไพรที่มีชื่อในทางบำรุงกำลังบุรุษมาฝากกัน เดี๋ยวคนนั้นมีสูตรนั้นบ้างคนนี้มีสูตรนี้บ้างคุยกันสองคนตามประสาคนแก่บ้านนอกคุยกันเรื่องสรรพคุณเด่นของยาต้ม หัวเราะกันคิกๆคักๆ คงไม่พ้นเรื่องอย่างว่า พอดีอยู่บ้านข้างๆก็ฟังแกคุยกัน ก็ขำๆดี ..มีอยู่วันหนึ่งคุณลุงบ้านไกลแกนึกครึ้มอกครึ้มใจหิ้วเหล้าขาวมาหนึ่งขวด พอดีลุงข้างบ้านอยู่คนเดียวป้าเมียแกไปธุระในเมืองเลยดวดกันแต่เที่ยงวัน วันนั้นผมหยุดงาน เลยไปนั่งฟังแกคุยกัน พอได้ที่เอาแล้ว ลายนักเลงออกแล้ว ต่างคนต่างเล่าประสบการณ์ในวัยหนุ่มต่างคนต่างไม่ยอมใคร ลุยมาหลายตำบลบางทีก็ตลก บางทีก็คร่ำเครียด ลุงบ้านไกลแกโชว์ตะกรุด พระกรุ และคดหินอะไรไม่รู้ บอกที่รอดมาได้ก็เพราะเครื่องรางเหล่านี้ ลุงข้างบ้านไม่น้อยหน้างัดพระมาเป็นพวงอวดกันใหญ่ แต่พอดีองค์ที่แกรักสามองค์วันนั้นแกดันฝากป้าเมียแกไปเลี่ยมในเมืองพอดี แกยังคุยเลยว่าย้ำนักย้ำหนา ว่าเวลาไปเลี่ยมพระให้ป้านั่งเฝ้าอย่าให้คลาดสายตาเชียว..สามองค์นี้ลุยมาแต่หนุ่มๆแล้วรอดตายรอดเจ็บมาเยอะ แกคุยอย่างภูมิใจ และยังบอกใจเย็นๆคอยดูว่าเลี่ยมแล้วจะสวยขนาดไหน พอบ่ายป้าแกก็กลับถึงบ้าน ลุงเลยทักบอกป้าให้รีบๆเอาพระมาสิ ป้าบอกเอ้าเกือบลืมจะใส่กระเป๋าเสื้อก็กลัวหล่นหาย ลุงบอกอ้าวแล้วแกเก็บไว้ไหนในตะกร้ารึ ป้าไม่ตอบแกล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงรูปร่างแกค่อนข้างเจ้าเนื้อหน่อย ล้วงเอามาทีละองค์ ทีละองค์ ลุงแกตกใจได้แต่โวยวายเห้ยๆๆแกเอาไปใส่ในกระเป๋ากางเกงทำไม๊ ...ลุงบ้านไกลกับผมหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง ...ลุงข้างบ้านแกเสียไปนานหลายปีแล้วครับขออภัยด้วยครับที่เอาเรื่องลุงมาเล่าครับ