กฎแห่งกรรม : ถูกไฟคลอกเพราะเผานก

​

กฎแห่งกรรมนั้นทำงานอย่างตรงไปตรงมา และกรรมบางอย่างเราไม่รู้แน่ชัดว่า มันจะให้ผลเมื่อใด ทันทีที่เหตุปัจจัยพร้อมมันก็จะให้ผล เราจึงไม่ควรประมาทในการดำเนินชีวิต และควรที่จะหลีกเลี่ยงการทำกรรมชั่วอย่างเด็ดขาด ไม่ว่าในกรณีใดๆ ก็ตาม
ตัวอย่างต่อไปนี้เป็นเรื่องของผู้ดำเนินชีวิตด้วยความประมาท จนกระทั่งทำให้ตนเองได้รับความทุกข์ความเดือดร้อนในที่สุด เรื่องมีอยู่ว่า
มีครอบครัวเล็กๆ ครอบครัวหนึ่ง อาศัยอยู่ในจังหวัดราชบุรี ครอบครัวนี้มี ลูกทั้งหมด 3 คน คนโตเป็นลูกชาย และลูกสาวสองคน บรรดาลูกทั้งสามคนนั้น “พิสุทธิ์” ลูกชายคนโต เป็นคนที่เกเรที่สุด พิสุทธิ์เป็นคนติดเพื่อน ในแต่ละวันเขามักจะไปหาเพื่อน ชวนกันไปหาเรื่องสนุกสนานทำ อะไรก็ตามที่เป็นเรื่องตื่นเต้น วัยรุ่นกลุ่มนี้จะชอบเป็นพิเศษ และบางครั้งความตื่นเต้นของพวกเขา มันได้สร้างเวรกรรมให้กับเขาโดยไม่รู้ตัว บ่ายวันหนึ่งพิสุทธิ์และเพื่อนๆ ได้ชวนกันไปในป่าด้านหลังหมู่บ้าน เพื่อหาที่นั่งกินเหล้า พวกเขาเลือกตั้งวงใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง เพราะร่มรื่นและบรรยากาศดีที่สุด ระหว่างที่กำลังนั่งกินเหล้าเฮฮากันอยู่นั้น เพื่อนคนหนึ่งก็เอ่ยขึ้นมาว่า กินเหล้ากับน้ำเปล่าไม่ค่อยอร่อย น่าจะหาอะไรมาเป็นกับแกล้มสักหน่อยทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วย แต่ขณะที่กำลังเหลียวซ้ายแลขวามองหาอะไรที่ว่าอยู่นั้น คนหนึ่งในกลุ่มก็มองขึ้นไปเห็นรังนกใหญ่รังหนึ่งอยู่บนต้นไม้ ทุกคนจึงเห็นพ้องต้องกันว่าเอานกนี่แหละมาย่างกินแกล้มเหล้า แต่ไม่รู้ว่าในรังจะมีนกหรือเปล่า พิสุทธิ์ซึ่งชำนาญเรื่องปีนต้นไม้ จึงอาสาปีนขึ้นไปสำรวจรังนกที่อยู่ข้างบน แต่เมื่อปีนไปจนสุดที่จะปีนได้แล้ว เขาก็ยังไม่สามารถเอื้อมถึงรังนกได้ ทันใดนั้นหูของเขาก็ได้ยินเสียงลูกนกเล็กๆหลายตัวร้องอยู่ในรัง ชายหนุ่มคิดว่าเป็นลาภปากที่จะได้ลูกนกมาย่างกินแกล้มเหล้า และนี่คือความคิดที่เป็นอกุศลซึ่งเกิดขึ้นท่วมทับใจของพิสุทธิ์ ชายหนุ่มจึงตะโกนบอกให้เพื่อนหาไม้ยาวๆ แล้วหาเศษไม้หรือหญ้าแห้งพันไว้รอบปลายไม้ เพื่อจะได้จุดไฟเผารังนก เมื่อเพื่อนได้ยินเช่นนั้นก็ทำตามที่พิสุทธิ์บอกทันที เมื่อพิสุทธิ์ได้รับไม้จากเพื่อนแล้ว เขาก็รีบนำมาจุดไฟทันที แล้วค่อยๆ ยื่นไปจ่อที่รังนก เพียงไม่นานรังนกใหญ่ก็ติดไฟถูกลุกโชนขึ้นมา ขณะที่ชายหนุ่มรีบปีนลงจากต้นไม้ ไฟก็เริ่มเผารังนกแรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงลูกนกในรังร้องกันดังลั่น!! แต่พิสุทธิ์และเพื่อนๆ กลับหัวเราะด้วยความดีใจ ระหว่างนั้น พิสุทธิ์เห็นแม่นกมาบินวนรอบ มันร้องเสียงดังมากด้วยความห่วงลูกๆที่อยู่ในรัง ที่ต้องมาตายพร้อมกันหมด มันไม่สามารถเข้ามาช่วยลูกๆได้ ทำได้เพียงแค่บินอยู่รอบๆ และเกาะกิ่งไม้ดูลูกน้อยถูกไฟคลอกอย่างเศร้าใจ ไม่นานนักรังนกใหญ่ก็ร่วงหล่นลงข้างล่าง พิสุทธิ์และเพื่อนๆได้เข้าไปดู เห็นนกตัวน้อยในรัง 5 ตัว ถูกไฟไหม้จนขนหลุดร่วง พวกเขากลัวว่าไฟจะไหม้เกรียมหมดจนไม่เหลืออะไร จึงใช้ไม้เขี่ยลูกนกออกมา และก่อไฟอีกกองหนึ่ง นำลูกนกมาค่อยๆย่างกินแกล้มเหล้าอย่างสบายใจ และขณะที่พวกเขากำลังกินลูกนกย่างอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้น แม่นกตัวนั้นก็ยังมาบินวนเวียนร้องอยู่ใกล้ๆ เหมือนกับว่ามันจะสาปแช่งพวกที่ทำร้ายลูกมัน!! แต่ทุกคนไม่ได้รู้สึกสลดใจไปกับกรรมที่พวกตนได้กระทำเลยแม้แต่น้อย กลับพูดคุยกันอีกว่า เดี๋ยวก็หาปืนมายิงทิ้ง ย่างกินซะอีกตัวหลังจากกินเหล้าจนหมดขวดแล้ว ทุกคนต่างก็นอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้จนถึงเย็น จึงแยกย้ายกันกลับบ้านพิสุทธิ์ไม่เคยคิดเลยว่า กรรมที่เขาได้กระทำไว้ในวันนี้ มันจะส่งผลต่อชีวิตของเขาอย่างไร เขาทำไปเพียงเพราะความสนุกสนานชั่ววูบเท่านั้นเอง แต่อย่างไรก็ตาม ในจิตใจลึกๆของพิสุทธิ์นั้น เขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่นึกถึงภาพนกน้อยถูกย่างสดๆ นั่น เป็นผลกรรมชั่วที่เขาได้กระทำไว้แล้วนั่นเอง หกเจ็ดเดือนผ่านไป เหมือนว่ากรรมนั้นจะค่อยๆ คืบคลานตามหลังพิสุทธิ์ มาอย่างชนิดที่เขาไม่รู้ตัว ขณะนั้นชายหนุ่มกำลังนั่งเล่นอยู่ในบ้าน วันนั้นไม่มีใครอยู่บ้านเลย นอกจากเขาเพียงคนเดียว ใกล้เที่ยงแล้วเขาจึงได้เข้าไปเปิดเตาแก๊สเพื่ออุ่นอาหาร เมื่อตั้งหม้อเรียบร้อยแล้ว ก็เข้าไปในห้องเปิดแอร์เปิดคอมพิวเตอร์เล่นเกมส์ คิดว่าสักพักจะออกไปปิดเตาแก๊ส แต่คงเป็นเพราะผลกรรมที่เคยทำไว้ จึงทำให้เขาลืมสนิทไปเลยว่าเปิดเตาแก๊สทิ้งไว้ พิสุทธิ์เล่นเกมส์อย่างเพลิดเพลิน ขณะที่ไฟก็ค่อยๆลุกลามไหม้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไหม้ห้องครัว และสิ่งของที่อยู่ในบ้าน กว่าพิสุทธิ์จะรู้ตัวอีกที บ้านของเขาก็เต็มไปด้วยไฟ และตัวเขาก็หาทาง ออกไม่ได้ เนื่องจากบ้านเต็มไปด้วยลูกกรงเหล็ก ระหว่างนั้นเพื่อนบ้านได้เรียกรถดับเพลิงมาช่วย ขณะที่พิสุทธิ์ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ในกองเพลิง หูของเขาได้ยินเสียงพ่อแม่ตะโกนเรียกอยู่ด้านนอก สภาพชายหนุ่มตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับนกน้อยที่อยู่ในรังตอนที่เขาใช้ไฟเผาเคราะห์ดีที่พิสุทธิ์ยังไม่ถึงที่ตาย แต่เนื้อตัวของเขาก็ถูกไฟไหม้หลายแห่ง เขาถูกหามส่งโรงพยาบาล และต้องรักษาตัวอยู่เป็นอาทิตย์ หลังจากอาการดีขึ้นแล้ว หมอจึงให้กลับไปพักรักษาตัวที่บ้าน ชายหนุ่มได้สำนึกถึงผลของกรรมที่ตนทำไว้ จึงเร่งทำบุญสุนทาน รวมถึงทำบุญไปให้กับนกน้อยเหล่านั้นด้วย กรรมเป็นการกระทำที่ประกอบด้วยเจตนา ในการกระทำสิ่งต่างๆ จึงควรตั้งจิตไว้ในความดี หากกระทำกรรมชั่ว สักวันหนึ่งผลของมันก็จะปรากฏออกมา เป็นความทุกข์ความเดือดร้อนในที่สุด ชีวิตของคนเรานั้นเกิดมาสั้นนัก จึงควรรีบขวนขวายกระทำแต่กรรมดีไว้ เพราะไม่รู้ว่าในชาติต่อไปเราจะยังได้ เกิดมาเป็นมนุษย์อีกหรือไม่ ในชีวิตนี้เราโชคดีที่ได้เกิดมาแล้ว ก็จงใช้โอกาสนี้สร้างคุณงามความดีให้กับตัวเราเอง และคนที่อยู่รอบข้าง เกิดมาชาติใดก็จะทำให้เราได้พบเจอแต่สิ่งที่ดีงามตลอดไป กรรมดีเท่านั้นที่จะช่วยทำให้เราได้รับความสุขความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตตลอดไป
(จากนิตยสารธรรมลีลา)