กรรมอันใด จึงทำให้ชีวิตเป็นแบบนี้

สวัสดีค่ะ ตัวดิฉันเอง ได้ประสบพบเจอปัญหาในชีวิตมากมายเหลือเกิน จนอยากจะรู้ว่า มันเป้นกรรมเป็นเวรอะไร ถึงได้ทำให้ชีวิตดิฉันเป้นแบบนี้
คือดิฉันได้รุ้จักกับผุ้ชายคนหนึ่ง และเราก็คบหากันมาเป็นเวลา 2 ปี และเราสองคนก็เรียนอยุ่ที่เดียวกัน อยุ่ต่างประเทศนะคะ มาเจอเขาที่ต่างประเทศ เขาก็มาอยู่ ดิฉันก็มาอยู่เหมือนกัน ตอนที่เจอเขาครั้งแรก ก็มีความรุ้สึกสนิทกันมาก ทั้งๆที่ยังไม่ได้คุยกันสักคำ เพื่อนของฉันเลยแนะนำฉันให้เขารุ้จัก แต่ฉันก็ไม่ได้มีความรู้สึกอะไรให้เขามากกว่าเพื่อนตอนนั้น แต่พอคุยกันไป เขาก็มาสารภาพรักกับฉัน ฉันก็เลยขอคิดดูก่อน เพราะช่วงนั้นก็เพิ่งอกหักได้อาทิตย์กว่าเอง แล้วก้มาเจอรักใหม่กับเขา เลยยังคิดไม่ออก พอถึงวันเกิดฉัน เขาก็ซื้อของขวัญมาให้ เลยตกลงคบหากันตั้งแต่วันนั้น คบกันไปได้ ประมาณครึ่งเดือน ก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้น ทะเลาะกันทุกวันเลยก้ว่าได้ ทะเลาะกันทีไรเขาก็ชอบบอกเลิกฉัน และตัวฉันเองเป้นคนที่ได้รักใครแล้ว รักจริงฝังแน่นไม่เคยเผื่อใจเลย ฉันก้ต้องไปง้องอนเขาตลอด และเราก้กลับมาคบกันเหมือนเดิมแล้วก้ทะเลาะกันมาตลอด และเลิกมาตลอด แต่กก็กลับมาตลอดเหมือนกัน เป้นแบบนี้อยุ่เรื่อยมา จนวันหนึ่งตัวดิฉันก้ท้องขึ้นมาจากเขา และเขาก้อยากจะให้เอาลูกออก เพราะเราสองคนยังไม่พร้อม ยังเรียนกันอยุ่ แต่ก็ไม่กล้าบอกผุ้ใหญ่ เพราะกลัวเขาจะไม่ให้อภัยและด่า ตบตี เพราะแม่ของฉันเป้นคนอารมร้ายมาก มากจริงๆ จนไม่มีใครเอาอยู่ เราสองคนเลยตัดสนใจที่จะไปหาที่ทำแท้ง!! บอกตรงๆนะคะ ว่าในใจไม่อยากเลยไม่อยากหาเลย ไม่อยากทำเลยแต่มันจนปัญญาจริงๆ ถ้าท้องโตขึ้นมาทุกคนรุ้ตายแน่ๆ แต่หาแล้วหาอีกก็ไม่มีที่ไหนทำให้ เพราะต่างประเทศมันผิดกฏหมายมาก ไม่ทำให้เลย สักที่ จนถึงสิ้นปี ก็เลยได้มีโอกาสไปเที่ยวไทย ตอนนั้นท้องได้ 2 เดือนกว่าค่ะ กำลังจะเข้ามกรา ก้คือปีใหม่ ฉันก็ได้ไปเมืองไทย เพื่อไปเที่ยวไปเยี่ยมญาติๆ ส่วนตัวแฟน เขาก้ไปกับแม่และน้องชายเขา ฉันไปคนเดียวค่ะ ญาติๆรอรับที่เมืองไทย อยุ่ไปนานเข้าก้เริ่มแพ้มากขึ้น จนน้าฉันสงสัยเลยถามว่าท้องหรือเปล่า ฉันเลยบอกไม่รู้ เขาเลยไปซื้อที่ตรวจมาให้ตรวจ แต่ก็ไม่ได้เอาให้เขาดุแค่บอกเขาว่าไม่ได้ท้อง ทั้งๆที่ความจริงแล้วท้อง พออยู่ไปได้สักอาทิตย์หนึ่ง ก็เดินทางไปต่างจังหวัด เพื่อไปหาญาติพี่น้องที่ต่างจังหวัด และคืนนึงก็มีอาการหอบขึ้น จนทุกคนต้องพาไปโรงพยาบาลในตัวเมือง น้าเลยบอกให้หมอตรวจปัสสาวะดู จนหมอมาบอกทุกคนถึงรุ้ว่าฉันท้องได้ 3 เดือนแล้ว และก็ได้ทำการอัลตร้าซาวจนเห้นตัวเด็ก แต่ทุกคน ต้องการพาไปเอาเด็กออก เขาเลยจัดการดทรหาพ่อแม่ของแฟน และบอกเรื่องนี้ให้ทางโน้นทราบ จนเขาตกลงกันได้ ทางญาติๆของแฟน เขาก้ให้มาหมื่นนึง เพื่อไปทำเอาเด็กออก ความรุ้สึกตอนนั้นเหมือนตายทั้งเป้นทำอะไรไม่ถูก ไม่อยากจะเอาเขาออกเลย แต่ไม่มีทางเลือกจริงๆ ตัวฉันคนเดียวสุ้อะไรใครเขาไ่ม่ได้แน่ๆ ป้าๆน้าๆ ฉันทุกคนเขาก้ให้เอาออก และแม่ที่อยู่ต่างประเทศก็บังคับให้เอาออกเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นเขาจะตัดแม่ตัดลูกทันที และให้อยู่ไทยไปเลย และให้แฟนกลับไปเรียน ตอนนั้นฉันกับแฟนอยู่คนละจังหวัดกันแต่อยุ่ไม่ใกลกันมากเท่าไร ณ วันนั้นที่เขาตกลงกันได้ ก็ได้เดินทางไปบ้านของแฟน เพื่อไปรับแฟนมาบ้านของฉันแล้ววันรุ่งขึ้นจะได้ไปทำแท้ง ตัวฉันทั้งกลัวทั้งสับาน ไม่อยากเอาออก แต่ทุกคนก้บังคับให้เอาออกและพวกเขาก้เป้นคนจัดหาที่ให้ วันนั้นเลยพาแฟนมาที่บ้าน วันรุ่งขึ้นก้พากันไปทำ ไปกันหมดทุกคนเลย หลังจากนั้นพอทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้ว ก็กลับมาต่า
งประเทศ และแม่ของฉันก้สั่งให้เลิกคบกับแฟนทันที เขาด่าว่าสารพัด อยากให้ฉันแต่งงานกับคนรวยๆ ไม่อยากให้คบคนไทย ไม่รู้ว่าเขาอัคคติอะไรกันนักหนากับคนไทย แันเก้บกดมาก จนไม่มีทางออก เขาเลยตัดใจยอมเลิกกับฉัน พอเราเลิกกันได้สักสองสามวัน ดิฉันก็มารู้ว่า เด็กไม่ออก เลยไปอัลตร้าซาว หมอบอกว่า เด็กยังแข็งแรงดีทุกอย่าง ทั้งๆที่ไปทำมาแล้วแต่เปนไปได้ยังไงที่เด็กไม่ออก!! ฉันตกใจมาก เลยบอกแฟนเขาเลยบอกให้ไปเอาออกเถอะ เพราะกลัวว่าถ้าลูกเกิดมา เขาอาจจะพิการก็ได้ เลยตัดสินใจบอกพ่อเลี้ยง เขาเลยพาไปหาหมอ พอวันที่จะไปหาหมอ เพื่อไปเอาออกอีกครั้ง แต่คราวนี้เอาออกที่ต่างประเทศนะคะ ก่อนวันจะไปหาหมอหนึ่งวัน ฉันก้รู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรง ตกเลือดเต้มไปหมด เลยเข้าไปล้างตัว สักพักก็มีความรู้สึกว่ามีอะไรหลุดลงพื้น แต่ตอนนั้นเจ็บมากเลยเก้บเสียงไว้ไม่ไหว จนเห็นเด็กตกออกมา น้ำตาก็ร่วงสงสารเขาเหลือเกิน ภาพที่เห็นนั้นช่างน่าเวทนานัก ต้องเป้นเพราะที่ไปทำครั้งแรกแน่ๆ หรือเขาอาจจะไม่อยากตายด้วยน้ำมือใคร ฉันทำใจไม่ได้อยู่หลายวันเลยค่ะ จนแฟนบอกว่า ถ้าขออนุญาติแม่ได้เราก้ค่อยกลับมาคบกัน และฉันก็พยายามทำเพื่อเขามาตลอด จนแม่อนุญาติ เลยได้กลับมาคบกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ มันโหดร้ายที่สุด ฉันเป็นคนที่หัวอ่อนมากๆ คนนึง ใครหลอกก็ได้ เลยหลงเชื่อหลงไว้ใจเขา จนท้องมาอีก แต่คราวนี้ เวรกรรมตามทันจริงๆ ได้ลูกสามคน ทั้งๆที่ลูกคนแรกเพิ่งจะออกไปได้ไม่กี่เดือน และเรียนยังไม่จบ คราวนี้สามคนมาทีเดียว แต่ว่าก่อนจะท้องเราเลิกกันแล้ว เพราะเราทะเลาะกันรุงแรงมาก ฉันตบหน้าเขา เขาเลยต่อยกลับ เเละเขาบอกจะไม่มีวันให้อภัยฉันที่ตบหน้าเขา แต่เขาก้ต่อยฉันกลับหลายที เขาไม่เป้นอะไรสักนิด แต่หน้าฉันบวมไปหมด และหลังจากเลิกกันประมารสองอาทิตย์ ก้รุ้ว่าตัวเองท้อง เลยไปหาหมอ และแฟนฉันบอกว่า ถ้าเอาออกเขาก็จะช่วย แต่ถ้าไม่เอาออกเขาจะไม่ช่วย และเขายังบอกอีกว่า ถ้าเอาออกแล้วก้อยุ่ใครอยู่มัน ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก เขาทำเหมือนฉันเป้นขยะชิ้นนึง ที่ไม่มีค่าเลย ลูกสามคน ผุ้หญิงคนเดียว เงินก้ไม่มีสักบาท แันจะอยุ่ยังไง ไปหาที่ทำออก เขาก้ไม่ทำให้เพราะเด็กตั้งสามคน ฉันก้ตายสิคะ แต่เขาไม่เข้าใจ แถมยังมาดทษฉันอีกว่าฉันผิด ที่เขาโทษฉันเพราะว่า ฉันฝังยาคุมในแขนแล้วหมอก้บอกว่าป้องกันท้องได้นาน3ปี ป้องกัน 99.99% เลยไม่ได้ป้องกันอะไร จนมารู้ทีหลังว่า แพ้ยาคุมในแขน แต่ไม่มีอาการใดๆเลยก่อนหน้านี้ เพิ่งจะมาออกอาการตอนที่ท้องได้ 4 อาทิตย์ เลยเครียดหนักมาก จนตอนนี้ยังไม่รุ้เลยค่ะว่าจะทำอย่างไร เขาไม่แคร์ เขาไม่สนใจอะไรเลย และที่สำคัญเรียนอยู่ที่เดียวกัน อยู่ห้องเดียวกัน ทุกวันต้องทนมองคนที่เป้นพ่อของลูกเดินเชิ่ดแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันเจ้บปวดเหลือเกินค่ะ แต่ฉันไม่รุ้จะทำอย่างไร ตัวแันคนเดียว ลูกสามคน แีนไม่รอดแน่ๆ และตอนนี้พ่อแม่ ก้ยังไม่รุ้สักคน เพราะถ้ารุ้ไม่รอดแน่ๆค่ะ เพราะครั้งที่สอง และที่สำคัญตั้งสามคน แล้วแถมฉันตัวคนเดียวอีกตอนนี้ ถ้าแม่ฉันรุ้ไม่รอดแน่ๆ เพราะแม่แันไม่เหมือนคนอื่น ใช้อารมเป้นใหญ่ และไม่อยากให้เขาเสียใจอีก แต่ก็ไม่มีทางออกแล้ว อยากจะรุ้ว่าเป้นเวรเป้นกรรมอะไรคะ ที่เวลารักใครแล้ว ทำไมต้องเจอแต่คนหลอกลวงตลอดเวลา ไม่มีใครจริงใจสักคน และผุ้ชายคนนี้ ก็เป้นผุ้ชายคนแรก ที่ฉันให้สิ่งสำคัญในชีวิต ไปแก่เขา แต่เขาก้โยนมันทิ้งแบบไม่มีเยื่อใยเลย ใครทราบช่วยตอบทีนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

 

ยังไงก็อย่าท้อแท้หมดหวังนะครับ สู้ๆ รักษากำลังใจเราไว้ รักษาสติ ให้ดี

เพราะทางออก วิธีแก้ นั้นมีเยอะแยะเลย ไหนๆ ก็เข้ามาเวปธรรมะแล้ว

ก็ลองศึกษาวิธีการทำให้ใจเราสงบระงับจากความท้อแท้ หรือจากปัญหาต่างๆ ดูครับ

เมื่อใจเราสงบนิ่ง มีสติแล้ว ทุกอย่างมีทางแก้ครับ ตอนนี้คุณต้องให้กำลังใจตัวเองนะครับ

สู้ๆ ครับ เพื่อนๆ ในเวป จะคอยให้กำลังใจคุณเอง ไม่มีใครก็ยังมีเพื่อนๆ ในเวปครับ

 

ขอบคุณมากค่ะ ^^ อนุโมทนาสาธุ

ขอให้อานิสงคุณความดี รักษานะคะ

 

ขอให้มีกำลังใจในการทำความดีต่อไปครับ ทำดีได้ดีเสมอ

 

อย่าเพิ่งท้อนะคะและอย่าเอาลูกออกด้วย ถ้าคุณไม่มีใครจริง ๆ ที่เมืองนอกขอให้กลับมาเมืองไทยนะคะ ที่เมืองไทยมีบ้านพักพิงสำหรับผู้หญิงที่มีปัญหาแบบนี้ หรือไปที่เสถียรธรรมสถาน หรือเข้าเว็ปไปดูก่อนก็ได้
www.sdsweb.org/

เสถียรธรรมสถาน
24/5 ซอยวัชรพล รามอินทรา 55 กรุงเทพ ฯ รหัสไปรษณีย์ 10230
โทรศัพท์ <!--left number: image --><!--number part: resizable --><!--self number: resizable --><!--left number: image --><!--number part: resizable --><!--self number: resizable -->0-2510-6697 <!--right number: image --><!--right number: image -->, <!--left number: image --><!--number part: resizable --><!--self number: resizable --><!--left number: image --><!--number part: resizable --><!--self number: resizable -->0-2510-4756 <!--right number: image --><!--right number: image -->, <!--left number: image --><!--number part: resizable --><!--self number: resizable --><!--left number: image --><!--number part: resizable --><!--self number: resizable -->0-2509-0085
<!--right number: image --><!--right number: image -->โทรสาร <!--left number: image --><!--left number: image --><!--number part: resizable --><!--self number: resizable --><!--number part: resizable --><!--self number: resizable -->0-2519-4633 <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>​

 

สู้ๆๆๆนะครับหลังจากนี้ให้ทำแต่ความดี...รักษาศีล แหมมม..... มันพูดไม่ออกจริงๆ เห็นใจที่สุด สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะครับ

 

สู้เพื่อลูกๆที่หน้ารักต่อไปในอนาคตนะครับ แล้วสิ่งดีๆจะตามมาเอง สวดมนต์นั่งสาธิเพื่อจิตใจสงบ และเพื่อเด็กทั้งสามคนด้วยครับ สู้ๆๆๆๆ ผมเป็นกำลังใจให้และจะติดตามข่าวดีของแนนะครับ

 

พี่คะอย่าคิดมากนะคะ
สู้ๆต่อไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้

 

ลองเข้าไปอ่านในนี้ดูนะคะ อาจจะได้ข้อคิดอะไรบ้างค่ะ

http://palungjit.org/showthread.php?t=181104

เรื่องแบบนี้ คงต้องอาศัยเวลา แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ
เป็นกำลังใจให้ เข้มแข็งนะคะ สู้ๆค่ะ
;aa6

 

เป็นกำลังใจครับ อย่าท้อแท้ อายุยังไม่มากยังมีโอกาสเริ่มต้นใหม่ได้ สร้างบุญให้เยอะๆดีกว่า

สู้ๆครับ

 

น่าสงสาร จัง แต่ ก้อ ขอให้สู้ๆต่อไปนะครับ

 

ขอแสดงความคิดเห็นด้วยคนค่ะ

อย่าทำผิดซ้ำๆอีกรอบเลยค่ะ ถือซะว่าครั้งนี้เบื้องบนอยากจะทดสอบคุณอีกรอบ ว่าคุณจะกล้าทำผิดอีกครั้งหรึป่าว ทุกคนมีสิทธิ์พลาดกันได้ แต่ถ้าหากพลาดบ่อยๆ ทำผิดบ่อยๆ มันจะแทรกซึมเข้าตัวคุณเองโดยอัตโนมัติซึ่งมันจะกลายเป็นสันดานโดยสิ้นเชิง ถ้าจะให้สังเกตุ ลองนึกดูซิคะว่าทำไมคนบางคนถึงได้ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นขโมย โดนจับได้ กลับออกมาก็ยังขโมยเขาอยู่อีก คนเจ้าชู ก็ยังไม่เลิก คนเล่านั้นที่เป็นอย่างนั้นเพราะอวิชชา อวิชชาคือความไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดี ไม่ได้นึกถึงผลที่จะเกิดขึ้นภายหลัง ถ้าหากว่ากฏแห่งกรรมสามารถแสดงโทษทันตาให้มนุษย์ได้เห็นกันจะๆ เช่น เมื่อฆ่าคนอื่น พยายมฑูต ก็จะลงโทษให้เห็นตรงนั้นทันที หรือว่าถ้าเป็นชู้ ก็จะให้ปีนต้นงิ้ว มีหอกแหลมๆมาทิ่มแทงให้เห็นกันตรงหน้า ถามว่าจะมีคนไหนกล้าทำบาปหรึป่าวค่ะ คงจะมีแต่คนโง่เท่านั้นที่ยังกล้าทำอย่างนั้นอยู่อีก เพราะฉะนั้นเราต้องไม่เป็นผู้ไม่มีอวิชชา

และอีกอย่างขอบอกนะค่ะว่า คุณดูถูกตัวเองเกินไป คุณไม่รักตัวเอง แล้วใครที่ไหนมันจะมารักและจริงใจกับคุณจริงๆ อย่างที่พูด คนเรามาสิทธิ์ทำผิดกันได้ ไม่แม้แต่ตัวดิฉันเอง แต่สิ่งหนึ่งที่ดิฉันมีเสมอคือ คุณค่าค่ะ ดิฉันเห็นค่าและภูมิใจในตัวเอง เมื่อผู้ชายมันไม่รักคนดีอย่างเรา คนดีๆอย่างนี้จะหาได้ที่ไหน ก็ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ โลกนี้กว้างใหญ่นัก ผู้ชายก็ไม่ได้มีแค่คนเดียว ผู้ชายดีๆยังมีอีกเยอะ ถ้าคุณไม่มีใคร คุณยังมีลูกนะค่ะ แต่ถ้าคุณเลือกที่จะเอาพวกเขาออก คุณจะไม่เหลือใครเลย จริงๆๆ ค่ะ แล้วคุณจะเสียใจกับการที่ตัดสินใจครั้งนี้ นึกถึงอนาคตดีๆซิค่ะ อย่านึกแค่ว่าไม่มีปัญญาเลี้ยงเขา ซึ่งไม่จริงหรอกค่ะ รู้ไหมค่ะว่าครอบครัวดิฉันก็ไม่เคยมีเงินแม้แต่บาทเดียวมาก่อน แต่พ่อกับแม่ของดิฉันก็ไม่เคยที่จะทิ้งลูกๆ ท่านสอนให้ลูกทุกคนเป็นคนดี ซึ่งดิฉันสามารถมานั่งอ่านกระทู้ของคุณ และทำงานที่มีเกียรติได้อย่างทุกวันนี้เพราะพ่อแม่ ให้นึกถึงอนาคตที่ดีๆไว้นะค่ะ สมมุติว่าลูกสามคนของคุณที่เกิดมา เป็นผู้นำที่ดีของโลก เป็นผู้แก้ปัญหาช่วยมนุษย์ให้หลุดพ้นจากความเจ็บปวด หรือเป็น แพทย์รักษาคน เป็นวิศวะ เป็นดารา แล้วเวลามีคุณมาสัมภาษณ์คุณออกรายการทีวีระดับโลก คุณจะรู้สึกภากภูมิใจแค่ไหน แล้วลองเปรียบเทียบดูว่าถ้าคุณเอาลูกออก คุณจะบอกลูกๆๆ และสามีคนใหม่ของคุณว่าอย่างไร อันไหนมันน่าภุมิใจกว่ากัน

อยากให้คุณใช่สติค่ะ แล้วมีความสุข ขอแผ่เมตตราให้คุณพ้นทุกข์โดยเร็ว และเจอแส่งสว่างนะคะ ไม่มีที่ไป ก็กลับมาประเทศเราคะ ไม่มีที่ใดสุขใจเท่าบ้านเรา ที่แห่งนี้มีอีกหลายๆคน หลายๆองค์กรที่จะช่วยคุณ หรือไม่ลองไปที่นี่ค่ะ http://www.wildflowerhome.net/ เป็นสถานที่ที่เขารับเลี้ยงดูผู้หญิงและลูกเมื่อผู้ชายทอดทิ้ง

เป็นกำลังใจให้ค่ะ รักแท้และผู้ชายดีๆยังมีอีกเยอะ อย่างพ่อกะแม่ดิฉันเป็นต้น ^_^ ท่านอยู่ด้วยกันมาเกือบ 40 กว่าปีแล้วนะ ขอให้คุณโชคดีค่ะ

 

โหนะ อ่านแล้วก้อเครียดเป็นเพื่อน ทำให้รู้ว่าปัญหาตัวเองเนี่ยมันนิ๊ดเดียว ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก้อจะเป็นจะตาย แต่ก้อไม่หนักหนาขนาดแน ถือว่าเก่งนะเนี่ย เข้ามาหาคำตอบในนี้อะถูกแล้วจ๊า....

และทำให้คิดได้ว่าปัญหาที่หนักกว่านี้ก้อมีอีกเยอะ เพียงแต่ไม่ได้เกิดกับเรา หากเกิดกับผู้อื่นเราจะไปรับรู้มันรึป่าว (เรื่องตัวเองก้อเอาไม่รอดนิเน๊าะ) ทุกคนมีปัญหาทั้งนั้นแหล่ะ มากน้อยต่างกัน ยอมรับได้หรือไม่ได้ต่างกัน แต่ทั้งหมดมันไม่ได้เกิดจากความบังเอิญ มันเป็นสิ่งที่เรากระทำและย้อนมาให้ผลเราทั้งสิ้น ดังนั้นจงยอมรับมันแต่โดยดี อย่าไปขัดขวางให้มันจบที่เรา อะไรจะเกิดก้อให้มันเกิด อย่าไปกลัว กรรมเก่าจะได้ผ่านไปเร็ว ๆ และเราก้อสร้างกรรมใหม่ที่ดีต่อไป สิ่งดี ๆ ก้อจะเกิดกับเรา ต่อไป

แต่ขอให้เชื่อนะจ๊ะอย่าท้อซะก่อน ถือเป็นบททดสอบที่อาจจะหนักหน่อย แต่ก้อมีคนเคยผ่านมาแล้วมากมาย ใช้สติประคองไปนะ สวดมนต์ ภาวนา บางทีความทุกข์ที่เกิดอาจทำให้แนพบอะไรดี ๆ ที่แนไม่เคยพบมาก่อน "พระพุทธเจ้า" ไงจ๊ะ แนพบท่านแล้ว เหมือนพี่ไง

เป็นกำลังใจนะ เครียดมาก ๆ ก้อร้องเพลงให้ เด็ก เด็ก เด็ก ฟัง เค้าจะได้ไม่เครียดตามแม่ คลอดแล้วเอารูปมายลกันบ้างเด้อ แล้วจาเสียดายหาก........

รักเด็ก แต่ไม่ใช่นางสาวไทยนะจ๊ะ

 

อ่านแล้ว ขอชมเชย ทรหด อดทนมากค่ะ คงเป็นคู่เวรของคุณ จบกับเขา เอาสติมาดูชิ ไม่ทราบว่าอยู่ประเทศไหน ในยุโรปเขาจะมีบ้านพักฟื่นฟูจิตให้ ขอให้นึกถึงลูก เขาไปแล้วกลับอีกสองคน ลูกคงอยากจะอยู่กับคุณนะจ้า เอาเขาใว้เถอะ เพราะเขารู้ว่าคุณรักพ่อเขา เด็กจะมาเกิดเฉพาะพ่อกับแม่ทั้รักกันจริงๆๆช่วงนั้น หลังจากนั้นจะทะเลาะ เขาไม่สนใจ เขาบริสุทธิ์ จิตคุณยังอยากเอาเขาไว้ หนทางข้างหน้าคงสดใส ดีไม่ดีพ่อแม่ของแฟนคุณจะขอดูลูกๆๆของคุณ ไม่แน่นะจ้า เรียนไปก่อนให้จบได้ทั้งสองอย่าง หายากนะ ปริญญาตรีกับลูกๆๆๆสามเถานะจ้า ทีเดียวเลย ใครจะว่าจะบ่น ปล่อย เอาใจมาที่ลูกให้หมด ขอพรพระที่เธอนับถือ ทุกอย่างจะดีเอง อย่างน้อยคุณก็รู้จักกับความรัก และผลที่ออกมาก็น่าจะรับนะจ้า อิอิโชดดีจ้า

 

Love yourself and the kids, try to do the best for them, looking for the help form any organization to adop if you can't take careof them. Start your life with Lord of Buddha and belive in pray and concentration on the good thing.

 

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ แต่อยากจะบอกว่าการที่เด็กๆ 3 คนนี้เขามาอยู่กับคุณ เพราะเขาเห็นว่าคุณไม่มีใครเลยที่เข้าใจคุณในยามที่คุณมีปัญหา พวกเขาจึงอยากมาอยู่เคียงข้างเพื่อเป็นกำลังใจให้คุณน่ะค่ะ อย่าลืมสิคะ ว่าเด็กๆน่ะมีความน่ารักอย่างบริสุทธิ์ อย่าทำร้ายพวกเขาเลยค่ะ ในเมื่อปัญหามันเกิดขึ้นแล้ว เราก็ต้องกล้าที่จะยอมรับความจริง ปัญหาบางปัญหามันเป็นเส้นผมบังภูเขา ตราบใดที่เรายังอยู่ในวงล้อมของปัญหานั้น มันจะทำให้เรามองไม่เห็นทางออก เปรียบเหมือนนักมวยที่กำลังชกกันบนเวที ซึ่งอีกฝ่ายโดนคู่ต่อสู้รุมกระหน่ำไปด้วยหมัด ซึ่งเปรียบเหมือนถูกรุมไปด้วยปัญหา แต่คนที่เชียร์อยู่นอกเวที กลับมองเห็นถึงทางออกของปัญหา จึงตะโกนบอกว่า ให้ต่อยซ้ายสิ ต่อยขวาสิ นั่นก็เพราะว่าคนเชียร์น่ะ ไม่ได้ถูกกดดันด้วยปัญหา จึงมีสติที่จะคิด และมองเห็นถึงทางออกของปัญหา ที่กล่าวมาทั้งหมดก็แค่ อยากจะบอกให้คุณปล่อยว่างกับปัญหาที่เข้ามานี้สักพัก แล้วทำจิตใจให้สงบด้วยการเข้าหาธรรม และเมื่อจิตใจสงบเป็นสมาธิแล้ว คุณก็จะมองเห็นถึงทางออกของปัญหาด้วยใจที่ไม่อคติค่ะ ในเมื่อปัญหาที่เกิดขึ้นนี้ มันคือความจริงที่อยู่ตรงหน้า ตัวเราเองก็ต้องกล้าเผชิญกับความจริงนี้ให้ได้ ทางที่ดีดิฉันว่า คุณควรเข้าไปสารภาพและบอกความจริงนี้กับคุณแม่นะคะ นำพวงมาลัยสักพวงเข้าไปกราบขอโทษท่าน ค่อยๆพูดกับท่านดีๆ ท่านจะดุด่าอะไรก็ปล่อยท่าน ให้ดุด่าจนเหนื่อยไปเอง จากนั้นเราค่อยพูดถึงเหตุผลของเรา คุยกันด้วยเหตุและผล พยายามพูดถึงเรื่องความรักระหว่างคุณกับคุณแม่ของคุณในสมัยที่คุณยังเด็กๆ ว่าแม่ยังรักคุณเลย ดูแลคุณอย่างไร พยายามพูดเพื่อดึงความคิดของคุณแม่ให้ย้อนกลับไปมองเห็นภาพความน่ารักของคุณในสมัยที่คุณยังเป็นเด็กให้ได้ ยิ่งถ้าจำได้ว่ามีช่วงไหนในวัยเด็กที่มีความรัก ประทับใจกันมากที่สุดระหว่างคุณกับแม่ ก็จะยิ่งดีน่ะค่ะ แม่จะได้นึกถึงภาพความน่ารักในสมัยที่คุณยังเด็ก และแม่ก็จะได้มองเห็นภาพความน่ารักของหลานๆทั้ง 3 นี้ด้วยไงคะ คงจะใจอ่อนไม่กล้าทำร้ายหลานน่ารักได้ลงน่ะค่ะ ลองดูนะคะ...สู้ๆค่ะ

ปล. แนะนำว่าก่อนที่จะเข้าไปสารภาพกับคุณแม่ อยากให้คุณลองหาหนังสือธรรมะที่เกี่ยวกับเรื่องกฎแห่งกรรม ไปวางไว้ในที่ที่คุณแม่จะมองเห็น เผื่อแม่จะมาหยิบอ่านบ้าง และอาจจะเข้าใจถึงที่มาที่ไปของเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้น และอาจจะคิดได้ ไม่กล้าทำร้ายหลานๆได้อีกน่ะค่ะ

 

กรุณาอย่าทำอีกเลยนะค่ะ ครั้งที่แล้ว 1 ชีวิต ถ้าทำครั้งนี้อีก 3 ชีวิต รวมแล้วคุณเป็นฆาตกรที่ฆ่าคนมาแล้ว 4 ชีวิต น่ากลัวมากเลยนะค่ะ ทุกคนก็รักชีวิตของตนเอง คุณไม่มีสิทธิตัดสินว่าเขาควรจะอยู่หรือจะตายนะค่ะ อยากให้ลองคิดในแง่นี้ดูนะค่ะ ถ้าเขาเกิดมาเขาอาจจะได้มีงานทำดีๆ เป็นลูกที่มีความกตัญญู จนเราชื่นใจ หายเหนื่อยก็ได้ หายท้อก็ได้ ชีวิตยังมีความหวังค่ะ
เห็นด้วยกับคุณ kunyard ค่ะ ที่เสถียรธรรมสถานนอกจากรับเลี้ยงทั้งแม่และลูกตั้งแต่อยู่ในท้องแล้ว ยังเยียวยาแผลใจให้เราสามารถสู้กับความจริงด้วยสติค่ะ ลองดูนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

อะไรที่ผ่านไปแล้วก้ให้ผ่านไป สิ่งที่คุณควรทำคือบอกพ่อกับแม่นะและยืนยันว่าจะไม่เอาลูกออก ต้องเข้มแข็ง ข้างบ้านเราก็มี พ่อแม่ก็ช่วยเลี้ยงหลานให้
คุณก็ต้องทนให้ท่านดุด่าว่ากล่าว เราเชื่อว่าถ้าคุณตั้งใจฮึดจริงๆแม้นมีอุปสรรคก็ต้องทำได้ ส่วนแฟนเราว่าเขาเลวได้ใจมาก คงต้องปล่อยไป สู้ๆๆอย่ายอมแพ้

 

ผมก็เห็นใจนะคับ
ทางออกน่าจะมีอยู่นะคับ
แล้วอาการแพ้ยาฟ้องไม่ได้หรอคับ ผมว่าทางที่ดีที่สุดควรปรึกษาผู้ใหญ่
แล้วอธิบายว่าเราป้องกันแล้วแต่มันเป็นอุบัตติเหตุจิงๆ
ผมว่าแม่ของพี่น่าจะเข้าใจนะคับ

เปนกำลังใจให้คับ
อย่ายอมแพ้
สู้ๆต่อไปคับ

"แล้วสิ่งนี้จะผ่านไป
แม้ยังไม่ใช่วันนี้
แต่ก็อาจจะเปนพุ่งนี้
ที่สำคัญเราต้องทนจนถึงวันพรุ่งนี้"

โชคดีครับ

 

สวดมนต์ และภาวนาอย่างจริงจัง
จะช่วยให้จิตใจสงบได้ เกิดอุเบกขา ท่ามกลางมรสุมชีวิต
พอเริ่มมีสติยาว ๆ และเริ่มมีแรงบุญหนุน
ชีวิตก็เดินต่อได้ มีอนาคตได้