การทำดีสำหรับคนป่วย มีแค่นี้เองเหรอเท่าที่คิดได้

อย่าวิตกมากสิครับ ถามให้คนคิดตาม

 

มีอะไรต้องวิตกหละครับ
ถามให้คนอื่นคิดตาม แล้วคุณมาจากดินคิดตามด้วยหรือเปล่าหละครับ ลองคิดตามดูก่อนแล้วจะถามอีก ผมก็จะตอบให้

 

คคห.บนว่า

ผมตอบให้ครั้งสุดท้ายแล้วนะครับสำหรับกระทู้นี้ แล้วแต่วาสนานะครับ

 

โห คุณมาจากดิน คุณนี่จะเอาผิดเอาถูกกันขนาดนี้หรือครับ
ผมไม่ได้ตอบในสิ่งที่คุณถามนี่ครับ
ผมอุตส่าห์แนะนำเปิดช่องให้ว่า ถ้าอยากจะถามก็ถามได้ จะตอบให้

 

อาพาธ ความเจ็บป่วย, โรค, (ในภาษาไทย ใช้แก่ภิกษุสามเณร แต่ในภาษาบาลี ใช้ได้ทั่วไป) อาพาธต่างๆมีมากมาย เรียกตามชื่ออวัยวะที่เป็นบ้าง เรียกตามอาการบ้าง บางทีแยกตามสมุฏฐานว่า

ปิตฺตสมุฏฐานา อาพาธา,

เสมฺหสมุฏฐานา อาพาธา ,

วาตสมุฏฐานา อาพาธา,

สนฺติปาติกา อาพาธา,

อุตุปริณามชา อาพาธา,

วิสมปริหารชา อาพาธา ,

โอปกฺกมิกา อาพาธา,

กมฺมวิปากชา อาพาธา

 

ปิตฺตสมุฏฐานา อาพาธา, (ความเจ็บไข้ มีดีเป็นสมุฏฐาน)

เสมฺหสมุฏฐานา อาพาธา , (ความเจ็บไข้ มีเสมหะเป็นสมุฏฐาน)

วาตสมุฏฐานา อาพาธา, (ความเจ็บไข้ มีลมเป็นสมุฏฐาน)

สนฺติปาติกา อาพาธา, (ความเจ็บไข้ เกิดจากสันนิบาต คือประชุมกันแห่งสมุฏฐานทั้งสาม) ไข้สันนิบาต คือ ความเจ็บไข้ที่เกิดขึ้นแต่ ดี เสมหะ และลม ทั้งสามเจือกัน

อุตุปริณามชา อาพาธา, (ความเจ็บไข้เกิดแต่ฤดูแปรปรวน, ความเจ็บไข้เพราะดินฟ้าอากาศผันแปร)

วิสมปริหารชา อาพาธา , (ความเจ็บไข้ที่เกิดจากการบริหารร่างกายไม่สม่ำเสมอ คือ ผลัดเปลี่ยนอิริยาบถไม่พอดี

โอปกฺกมิกา อาพาธา, (ความเจ็บไข้เกิดจากความพยายาม หรือจากคนทำให้, เจ็บป่วยเพราะการกระทำของคน คือตนเองเพียรเกินกำลัง หรือถูกเขากระทำ เช่น ถูกจองจำ ใส่ขื่อคา เป็นต้น)

กมฺมวิปากชา อาพาธา (ความเจ็บไข้เกิดแต่วิบากแห่งกรรม)

 

สมุฏฐาน ที่เกิด, ที่ตั้ง, เหตุ

อุตุ 1. ฤดู, ดินฟ้าอากาศ, สภาพแวดล้อม, เตโชธาตุ,อุณหภูมิ, ภาวะร้อนเย็น,ไออุ่น 2. ระดู

ปิตตะ น้ำดี, น้ำจากต่อมตับ,โรคดีเดือด

อิริยาบถ "ทางแห่งการเคลื่อนไหว" ท่าทางที่ร่างกายจะเป็นไป, ท่าที่เคลื่อนไหวตั้งวางร่างกายอย่างใดอย่างหนึ่ง, อิริยาบถหลักมี ๔ คือ ยืน เดิน นั่ง นอน,

อิริยาบถย่อย เรียกว่า จุณณิยอิริยาบถ หรือ จุณณิกอิริยาบถ ได้แก่ ท่าที่แปรเปลี่ยนยักย้ายไประหว่างอิริยาบถทั้ง ๔ นั้น

อายุ สภาวธรรมที่ทำให้ชีวิตดำรงอยู่หรือเป็นไป, พลังที่หล่อเลี้ยงดำรงรักษาชีวิต, พลังชีวิต, ความสามารถของชีวิตที่จะดำรงอยู่และดำเนินต่อไป,

ตามปกติท่านอธิบายว่า อายุ ก็คือชีวิตินทรีย์นั่นเอง, ช่วงเวลาที่ชีวิตของมนุษย์สัตว์ประเภทนั้นๆ หรือของบุคคลนั้นๆ จะดำรงอยู่ได้, ช่วงเวลาที่ชีวิตจะเป็นอยู่ได้ หรือได้เป็นอยู่, ในภาษาไทย อายุ มีความหมายเพี้ยนไปในทางที่ไม่น่าพอใจ เช่น กลายเป็นความผ่านล่วงไปหรือความลดถอยของชีวิต

 

ผมก็ถามแล้วนี่ขอรับ ที่ผ่านๆมาผมก็ถามมาเรื่อยๆ ถามไปถามมา ถามมาถามไป คุณก็สรุปว่า จะตอบเป็น คคห.สุดท้ายแล้วแต่วาสนาว่า แต่คคห.ต่อมาคุณก็ว่า ถามมาสิจะตอบให้ ผมก็งงๆว่าจะเอายังไงแน่ ก็เท่านี้

 

วาสนา อาการกายวาจา ที่เป็นลักษณะพิเศษของบุคคล ซึ่งเกิดจากกิเลสบางอย่าง และได้สั่งสมอบรมมาเป็นเวลานาน จนเคยชินติดเป็นพื้นประจำตัว แม้จะละกิเลสนั้นได้แล้ว แต่ก็อาจจะละอาการกายวาจาที่เคยชินไม่ได้ เช่น คำพูดติดปาก อาการเดินที่เร็วหรือเดินต้วมเตี้ยม เป็นต้น

ท่านขยายความว่า วาสนา ที่เป็นกุศล ก็มี เป็นอกุศล ก็มี เป็นอัพยากฤต คือ เป็นกลางๆ ไม่ดีไม่ชั่ว ก็มี ที่เป็นกุศลกับอัพยากฤตนั้น ไม่ต้องละ แต่ที่เป็นอกุศล ซึ่งควรจะละนั้น แบ่งเป็น ๒ ส่วน คือ ส่วนที่จะเป็นเหตุให้เข้าถึงอบาย กับส่วนที่เป็นเหตุให้เกิดอาการแสดงออกทางกายวาจาแปลกๆ ต่างๆ

ส่วนแรก พระอรหันต์ทุกองค์ละได้

แต่ส่วนหลัง พระพุทธเจ้าเท่านั้นละได้ พระอรหันต์อื่นละไม่ได้ จึงมีคำกล่าวว่า พระพุทธเจ้าเท่านั้นละกิเลสทั้งหมดได้พร้อมทั้งวาสนา,

ในภาษาไทย คำว่า วาสนา มีความหมายเพี้ยนไป กลายเป็นอำนาจบุญเก่า หรือกุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศ

 

ผมกล่าวเมื่อไรครับว่าจะตอบเป็น ความเห็นสุดท้าย
เมื่อเห็นว่า คุณมาจากดิน กล่าวว่าจะถามให้คนอื่นคิด ก็แสดงว่า คุณมาจากดินได้รู้จักกลับเนื้อกลับตัว ผมก็ให้เงื่อนไขในการจะถามใหม่ว่า ลองคิดตามดูก่อน แล้วจะถามอีก ก็จะตอบให้ เสมือนเป็นการให้อภัยที่จะไม่คว่ำบาตร
เป็นธรรมดาว่า เมื่อผู้ทำความผิดรู้จักกลับเนื้อกลับตัว ก็ต้องได้รับการอภัย
ไม่ใช่เรื่องการกล่าวกลับไปกลับมาครับ

ก็แล้วแต่อัธยาศัยนะครับ

 

กล่าวไว้ที่คคห. นี้ เอามาเต็มๆ

คนป่วยเพราะไม่เหยียดแขน ก็ต้องเหยียดแขน แต่คนไม่ป่วยจะเหยียดแขนก็ได้ ก็ดีเสียอีก เรื่องง่ายๆครับ จึงไม่ไปจำกัดเฉพาะคนป่วย แต่เน้นให้คนป่วยทำ

คุณมาจากดิน คงมีนิสัยชอบเอาชนะ จึงได้พยายามถามหาความ ราวกับทนายซัก
ถามวกไปวนมา จะเอาผิดให้ได้ แต่ไม่รู้จักไตร่ตรอง ทำความเข้าใจ ไม่ใช่วิสัยบัณฑิต
และที่สำคัญ คือ คุณแสดงท่าทีไม่ได้ตั้งอยู่ในฐานะผู้ขอความรู้
ผมตอบให้ครั้งสุดท้ายแล้วนะครับสำหรับกระทู้นี้ แล้วแต่วาสนานะครับ

 

ถ้างั้น สรุปยังงี้ คุณถูก ผมผิด

 

ไม่ค่อยอยากจะตอบโต้กับคุณ มาจากดิน สักเท่าไร เพราะคุณมาจากดินนี่เป็นนักควานหาจุดผิด จนลืมมองสิ่งที่ถูกที่เหลือ เป็นพวกเพอร์เฟคชันนิสต์ ดูจากการโพสธรรมแต่ละครั้ง ยกคำมาตามพจนานุกรมเลย
การควานหาจุดผิดจึงเปรียบเหมือน คนตำหนิต้นไม้เพราะมีใบไม้ร่วง จนลืมมองถึงความสมบูรณ์ของภาพรวม ความสวยงามของต้นไม้ และประโยชน์ของต้นไม้ แต่ก็จะถือว่าตอบโต้เพื่อฝึกทักษะในการปรับทิฎฐิก็แล้วกันนะครับ

คำที่กล่าวว่า ผมตอบให้ครั้งสุดท้าย นั้นหมายถึง ตอบให้ใครถ้าไม่ใช่กับผู้ที่ถามขณะนั้น ก็หมายความว่า ถ้าคุณถามมาอีก ผมไม่ตอบให้แล้วนะครับ ซึ่งคนละความหมายกับคำว่า ผมจะแสดงความเห็นเป็นครั้งสุดท้าย

 

ทั้งกระทู้ก็มีแต่ผมกับคุณถามตอบกัน อิอิ คุณจะอ้างอิงใครที่ไหน

สรุป ผมผิด คุณถูก ว่างั้นใช่ไหม ?

 

ยืนยันให้อีกว่า คุณอีกคนหนึ่งเพ้อเจ้อธรรม คิกๆๆ คือนำศัพท์ต่างประเทศมาแล้ว ก็มโนความหมายเอาเอง มันจึงเป็นธรรมะหัวมังกุท้ายมังกร อิอิ

 

เหตุเกิดขึ้นหรือยังหละครับ จขกท เขาสงสัยไหม หรือ มีใครสงสัยไหม หรือ ข้อความนั้นมีความหมายตีความได้หลายทางจนไม่อาจจะทำความเข้าใจได้อย่างเห็นได้ชัด

แต่ คุณ มาจากดิน คิดไปเองล่วงหน้าเอาได้อย่างไร ว่าข้อสรุปยังไม่ลงตัว
ผมถึงบอกว่า ให้คุณมาจากดิน ลองไปทำดูก่อน

 

ผมจะเพ้อเจ้อธรรมถูกบ้างผิดบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกครับเป็นเรื่องธรรมชาติที่ต้นไม้จะมีใบไม้ร่วง แต่ถ้าคุณมาจากดินมีความสามารถและไม่เพ้อเจ้อ ก็สามารถหยิบยกธรรมที่คุณมีมาแสดงได้ด้วยความเข้าใจของตนได้เลยครับ จะเป็นประโยชน์มากกว่าหลงคิดว่าผู้อื่นผิดแต่ตนนั้นถูก เพียงด้วยการคัดลอกจากพจนานุกรม หรือหนังสือของคนอื่นมาแสดง

 

ผมจะเพ้อเจ้อธรรมถูกบ้างผิดบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกครับเป็นเรื่องธรรมชาติที่ต้นไม้จะมีใบไม้ร่วง

นี่ก็เข้าใจผิดคือมโนไปเองอีก ผมหมายถึงว่า นำศัทท์ทางธรรมซึ่งเขามีความหมายเฉพาะของเขา ซึ่งผู้นำมาใช้มามโนความหมายเอาเอง นี่หมายถึงยังงี้ อิอิ

พจนานุกรมนั่นคือบอกความหมายของศัพท์ทางธรรม เช่น สติ สัมปชัญญะ สมาธิ ปัญญา เป็นต้น

 

กระดกก้นนะ

 

สงสัยจะเถียงไม่ออก

ฝากคุณมาจากดินไปพิจารณาสักหน่อย
การเรียนรู้ทางธรรม ต้องผ่านจากประสบการณ์หละครับ จะไปจำตามพจนานุกรมไม่เพียงพอหรอกครับ
เพราะเวลากิเลสมันสอนคน มันไม่ได้เปิดพจนานุกรมสอน แต่มันผ่านทางตาหู จมูก ลิ้น กาย ใจ ดังนั้นการเรียนรู้ธรรมะที่ถูกต้องก็ต้องผ่านทางตาหู จมูก ลิ้น กายใจเช่นกันครับ

ภาพหนึ่งภาพสามารถแทนได้พันคำพูด
แต่ประสบการณ์หนึ่งครั้งแทนได้พันภาพ

พจนานุกรมของคุณมาจากดินจึงไม่เพียงพอที่จะบรรยายธรรมครับ