การนิรมิตของงูสีทอง

การนิรมิตของงูสีทอง

ครั้งหนึ่งตอนที่อาตมานั่งอยู่ข้างบัลลังก์ของพญายมแห่งปรโลก ได้เห็นคดีตัวอย่างคดีหนึ่ง
เป็นคดีที่มีผู้ชายคนหนึ่งนั่งคุกเขาอยู่ และยมฑูตได้ถือทองคำเส้นหนึ่งไว้ในมือ บนทองคำเส้นนั้นมีลักษณะเป็นเกล็ดเแผ่นๆ เปล่งรัศมีออกมา
สักพักยมฑูตก็ได้นำทองคำเส้นนั้นมาวางลงบนตัวผู้ชายคนนั้น ชายผู้นั้นร้องเสียงดัง แล้วเนื้อของเขากับแผ่นเกล็ดทองคำก็รวมเป็นหนึ่งเดียว
ไม่นานนักตัวของผู้ชายก็ค่อยๆ หดเล็กลง กลายเป็นสายเส้นยาวๆ สุดท้ายก็หายไป กลายเป็นงูสีทอง แล้วพญายมก็ตวาดว่า
“จงไปเกิดเถอะ”
สิ้นคำตวาดของพญายม งูสีทองตัวนั้นก็เลื้อยหายไป
เสร็จแล้วท่านพญายมจึงหันหน้ามาบอกกับอาตมาให้นำเรื่องนี้มาเขียน
อาตมาจึงถามว่า
“จะเขียนอย่างไรล่ะ”
“เดี๋ยวท่านก็รู้เอง”

***************************************************

ครั้งหนึ่งขณะที่อาตมาเดินท่องพระสูตรอยู่บนทางเดินแคบๆ เชิงเขา อาตมาได้ท่องพระนามและคาถา “นโมอมิตพุทธ” พร้อมกับสวดคาถา “โอม อมิเตวา เซ”
ขณะเดินผ่านไปยังกอหญ้าแห่งหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินเสียงในกอหญ้า
“ซิๆซุๆ”
แล้วงูตัวหนึ่งก็เลื้อยออกมา
อาตมาตกใจมาก หยุดเดินทันที พวกท่านเองคงรู้ว่า อาตมานั้นกลัวอะไรก็แล้วแต่ที่เป็นตัวยาวๆโดยเฉพาะงู
เมื่ออาตมามองงู งูก็มองอาตมา
งูตัวนี้ไม่เหมือนงูตัวอื่นๆ แม้ว่าอาตมาจะเคยเห็นงูมาหลายชนิดแล้วก็ตาม ไม่ว่าจะเป็น
“งูลายเต่า”
“งูร้อยเก้า”
“งูไผ่เขียว”
“งูหลามใหญ่”
นอกจากนี้ยังเคยเห็น “งูเผือกใหญ่” ในคณะละครสัตว์ และ “งูแดงใหญ่” ที่มีตัวสีแดงเหมือนเลือด
งูที่มีพิษ หัวเป็นสามเหลี่ยม หางอ้วนและสั้น
งูที่ไม่มีพิษ หัวจะกลมหางเล็กและยาว
ส่วนในประเทศไต้หวัน งูที่เห็นได้บ่อยๆ คือ “งูเห่า” ซึ่งก็ถือเป็นงูมีพิษชนิดหนึ่ง
แต่ว่างูตัวนี้ไม่เหมือนงูอื่นๆ ที่เคยเห็นมา เพราะตัวมันเป็นสีทอง เปล่งรัศมีสีทองออกมา มองไกลๆ เหมือนเชือกสีทองเส้นหนึ่ง นอนขวางอยู่กลางทางของเชิงเขา
เมื่องูสีทองแลบลิ้นสีแดงออกมา
อาตมาก็พนมมือท่องว่า
“ทองคำและโฉมงาม
ไม่ควรยึดถือเอาไว้
ถอดรูปสีทองคำนี้
รีบท่องอมิตพุทธ”
ดูเหมือนว่างูสีทองฟังที่อาตมาท่องแล้วเข้าใจ หลังจากนั้นจึงค่อยๆ เลื้อยจากอาตมาไป

***************************************************

ครั้งหนึ่งระหว่างที่อาตมานั่งสมาธิ ได้เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ที่ทำงานในร้านทำเครื่องเงินเครื่องทองกำลังแอบขโมยผงทองคำ ซึ่งผงทองคำนี้เอาไว้สำหรับหลอมเพื่อสร้างเครื่องประดับทองคำนั่นเอง
เด็กผู้ชายคนนี้ได้ขโมยครั้งละเล็กครั้งละน้อย ทำเป็นห่อเล็กๆ ซ่อนไว้ในผนัง
เจ้าของร้านไม่รู้เรื่องนี้ เขาขโมยอยู่หลายปีจนสุดท้ายก็กลายเป็นกระเป๋าใหญ่
ต่อมา เมื่อเด็กผู้ชายคนนี้โตขึ้นก็ได้เปิดร้าน “ทำเครื่องประดับเงินทอง”
พอมีลูกค้ามาสั่งทำทอง เขาก็โกงน้ำหนักทองจากที่ควรจะเป็น ทำแบบนี้อยู่ตลอดเป็นประจำจนกลายเป็นเรื่องปกติ
และนี่ก็คือการนิรมิตเป็นงูสีทองตามกฎแห่งกรรม
อ่านมาถึงตอนนี้อาตมามีปัญหาจะถามพวกท่านว่า
“ถ้าอาตมามีลูกศิษย์คนหนึ่ง ที่ไปเที่ยวบอกคนอื่นว่า อาตมาต้องการสิ่งนั้น อาตมาต้องการสิ่งนี้ และเรียกเก็บเงินแทนอาตมา แต่เงินที่เก็บได้กลับเอาลงกระเป๋าตัวเขาเองเสียหมด และในความเป็นจริง ตลอดชีวิตของอาตมา ก็ไม่เคยร้องขอกับผู้ใดเลย อาตมาอยากขอถามว่า ลูกศิษย์ผู้นี้อนาคตจะนิรมิตเป็นอะไรได้บ้าง จงตอบมาเถิด”