ขออนุญาตสอบถามพี่ๆและเพื่อนๆนักปฏิบัติทุกท่านครับ

ไม่รู้อะไรและตรงไหนของพระพุทธองค์ ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญ หยุดอ่านแล้วละ

 

อุเบกขาซิคับท่านนักปฎิบัติ อย่าเอาโลก จงมองโลกอย่างที่เป็น

 

ได้งั้นผมสงเคราะ์ให้นะ อุเบกขาที่ไหนคับ รบกวนตอบที และรู้ได้ไงว่าอุเบกขารึไม่อย่างไร

 

เห็นสักว่าเห็น ได้ยินสักว่าได้ยินฯ จะได้ไม่ต้องเบื่ออะไร

 

เห็นอะไรเห็นที่ไหนคับช่วยอธิบายหน่อยคับ แล้วเห็นทำไมต้องเบื่อด้วย ที่สำคัญคือเห็นอะไรด้วยอะไร

 

ก็เห็นบอกว่าน่ารำคราญไง ทำไมต้องรำคราญกับ สีสันฐานที่เห็น ไปใส่ความหมายอะไรมากมาย

 

ตอบไม่ตรงคำถามเลย

 

ตรงคำถามไม่ได้หรอก มันยาวไป

 

ยาวที่ไหน

 

มันไม่ได้มีอะไรยาวหรือสั้นแต่ว่ามันเป็นไปตามที่เราเป็นหรือเปล่า

 

ย้อนกลับไปที่คำถามแรกจะรู้ว่าเราอยู่ตรงไหนของธรรมถ้าตอบตัวเองได้

 

จำไว้ เคล็ดลับจะบอกอย่าสนใจอะไร. ทั้งดีและเลว

 

เท่าที่ตนเองเข้าไปอ่านทำความเข้าใจท่านทั้งหลาย ทั้งในเว็บพลังจิต และเว็บศาสนาในโลกอินเตอร์เน็ต ว่า"นิพพาน" เป็นอัตตาหรือไม่ ? นิพพานใช่อนัตตาหรือไม่?

หากจับประเด็นของท่าน bigtoo หมายความท่านกล่าวว่า หากนิพพานเป็นอนัตตา งั้นนิพพานก็ไม่เที่ยงนะซิ ใช่ไหมค่ะ? และหลายคนที่มีความเชื่อในเรื่องนี้ว่า นิพพานจะต้องพ้นไปจากไตรลักษณ์ อนัตตาก็อยู่ในไตรลักษณ์ ก็เลยเข้าใจว่านิพพานไม่ใช่อนัตตากันนะค่ะ

จริง ๆ แล้ว นิพพานเที่ยง นิพพานไม่ใช่อัตตา นิพพานเป็นทั้งอนัตตาและสุญญตาค่ะ

เหตุผล...

ตนเองก็เข้าใจว่าสุญญตา คือนิพพานค่ะ แต่... นิพพานเป็นทั้งสภาวะสุญญตาและอนัตตาค่ะ เพราะสุญญตาความว่าง ก็เป็นแก่นแท้อนัตตาด้วย ที่บอกว่าเป็นอนัตตาด้วยเพราะว่า "มิเป็นตัวตน" คือ ที่เขาเรียกว่า "สัตตานัง" อะไรนั่นนะค่ะ ที่สื่อให้เห็นคำว่า นิพพาน เป็นอนัตตา จึง ไม่ใช่ "สัตตานัง" และ "มิเป็นตัวตน"ค่ะ

แก่นแท้อนัตตาเป็นผู้สร้างอัตตาของทุกสรรพสิ่งที่เราเห็นอยู่ว่าเป็นอัตตาแท้ที่จริงอยู่เบื้องหลังก็คืออนัตตา นั่นเอง ทุกสิ่งทุกอย่างมันจึงมีสภาวะเช่นนั้นเอง "อิทัปปัจยตา" คือ เป็นสามัญไตรลักษณะ สนามพลังงานสากล คืออนัตตา ที่เป็นคลื่นอิสระ อณู ปรมาณู ที่ดึงดูดรูปนามจักรวาลเข้าคู่กัน เป็นรูปนามของสิ่งมีชีวิต ที่หลวงปู่ดุลย์กล่าวไว้ในจิตคือพุทธะ และ ที่ "มันต้องเป็นเช่นนั้นเอง" เพราะสนามพลังงานสากลที่เป็นคลื่นอิสระมีสภาวะอนัตตา ที่ท่านธรรม-ชาติเคยกล่าวเรื่องนี้ไว้ในกระทู้นี้ ว่ามีสิ่งหนึ่งที่มันไม่เกิดดับ ก็คืออนัตตานั่นเอง มันจึงมีการเกิดรูปนามชีวิตไม่รู้จบ และเคยมีพระโพธิสัตว์คนหนึ่งกล่าวไว้ประมาณนี้ค่ะ

สภาวะนิพพานจึงต้องไม่ใช่สนามพลังงานสากลที่เป็นคลื่นอิสระ หรือ อณู นี้ ต้องเป็นอีกมิติหนึ่งที่ลึกละเอียดลงไป เป็นความว่างบริสุทธิ์คือสุญญตา ที่เป็นแก่นแท้อนัตตาอีกทีค่ะ พระพุทธเจ้าก็ตรัสไว้ในอัคคิวัฉโตตสูตร

ดูก่อนวัจฉะ! ตถาคตหลุดพ้นแล้วจากสิ่งที่นับว่าเป็นรูป ตถาคตเป็นสภาพลึกซึ้งประมาณมิได้หยั่งถึงได้ยาก..เปรียบเหมือนมหาสมุทรที่พูดไม่ได้ว่ากำลังเกิดขึ้นหรือยังไม่เกิด เกิดขึ้นแล้วและไม่เกิดขึ้น ด้วยจะว่าเกิดขึ้นก็ไม่ใช่ไม่เกิดขึ้นก็ไม่ใช่


และ นิพพาไม่เป็นอัตตา ไม่ใช่ตัวตนค่ะ แต่นิพพานเที่ยง เป็นอมตะ นิรันดร หลายคนอาจจะแปลอายตนะนิพพาน ว่าเป็นอัตตา มั้งค่ะ เขาเลยเข้าใจอย่างนั้น แต่ที่จริงคำว่า "อัตตา" สื่อความหมายให้นิพพานผิดค่ะ เข้าใจค่ะว่าทำไมคนอยากให้นิพพานเป็นอัตตา มันละอียดมากค่ะความปราถนาของคน

และที่บอกว่า นิพพานต้องพ้นไตรลักษณะ พ้นโลก พ้นขันธ์ห้า ทีนี้ "อิทัปจัยยตา" ที่บ่งบอกว่ามันต้องเป็นของมันเช่นนั้นเอง ก็คือ อนัตตาที่ไม่ใช่ตัวตนเมื่อเกิดเหตุปัจจัยสร้างเป็นตัวตนขึ้นมา หมดเหตุหมดปัจจัยมันก็กลับสภาพคงเดิม (คือ อนัตตา) เหมือนที่พระพุทธองค์ตรัสในนิพพานสูตร ๓ เมื่อสลัดออกปัจจัยอันปรุงแต่งแล้ว ธรรมชาติเดิม..จึงปรากฎ...นี้แหละค่ะ สำคัญ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เพราะธรรมชาติอันไม่เกิดแล้ว ไม่เป็นแล้ว
อันปัจจัยกระทำไม่ได้แล้ว ปรุงแต่งไม่ได้แล้ว มีอยู่ ฉะนั้น
การสลัดออกซึ่งธรรมชาติที่เกิดแล้ว เป็นแล้ว อันปัจจัยกระทำแล้ว
ปรุงแต่งแล้วจึงปรากฏ ฯ

นิพพานเป็นสุญญตา คือ บริสุทธิ์ ว่างจากกิเลสทั้งปวง
นิพพานเป็นอนัตตา เพราะมิได้เป็นตัวตน มิใช่ตัวมิใช่ตน
นิพพานเที่ยง เพราะเป็นอมตะ นิรันดร

และ

นิพพานไม่ใช่อัตตา นิพพานไม่ใช่"สัตตานัง" ค่ะ

 

ขอถามคุณ jityim ครับ
กาย เป็นอนัตตาอย่างไรครับ
เวทนา เป็นอนัตตาอย่างไร
จิตเป็นอนัตตาอย่างไร
และธรรม เป็น อนัตตาอย่างไรครับ
สรรพเพธรรมมา อนัตตา นั้น เป็นอย่างไร ขอให้อทิบายทีละข้อนะครับ

 

เหตุผลใดที่ไม่มีใครระบุว่านิพพานคืออะไรก็คือ มันไม่ใช่ทุกๆสิ่งที่เคยรู้เคยเห็น และไม่ใช่คำจะสาธยายในรายละเอียด มันเป็นเรื่องของบุคคลแต่พิสูจน์ได้เสมอ ไม่แปรผัน พระอริยะเจ้าตั้งแต่พระโสดาบันล้วนรับรู้ว่านิพพานคืออะไร หากใช้ความคิดจะไม่รู้ หากใช้สิ่งที่ฟังมายิ่งจะไม่รู้ ชัดเจนอยู่แล้วว่า เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตังเวทิปตัปโพ วิญญูฮีติ

 

หลายเรื่องในชีวิตเราอาจโง่ได้ในชีวิต แต่เรื่องของตัวเราเองมีข้อแม้ว่าห้ามโง่ ดังนั้นผมไม่เคยปรามาสใคร หากเขาไม่พยายามระบุสิ่งที่ระบุไม่ได้ให้ได้ และกลับไม่ระบุสิ่งที่ระบุได้ให้ควรรู้ได้ ข้อนี้ข้อเดียวที่ผมใช้แยกแยะสาระในพระสัทธรรมทั้งหลายที่ปรากฏในรูปว่าด้วยตัวเขาหรือจิตเขา ด้วยจิตเคารพยิ่งในพระศาสดาสมณโคดมและพระศาสดาองค์ก่อนที่นับไม่ถ้วนต่างสั่งสอนไว้ในสิ่งเดียวกัน

 

และผมถือว่านี่คืออุปนิสัยปัจจัยที่หลายท่านควรสร้างควรมี ถ้าพร้อมก็รู้ได้ถ้าไม่พร้อมแม้พยายามเท่าไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้ เข้าใจปะ..ภาษาวัยรุ่นสมัยนี้(ประเทศไทย)

 

ทำไมถามคำถามง่ายจังค่ะ! จะทดสอบความเป็นโสดาบันหรือเปล่าเอ่ย! ยังไม่ได้เป็นหรอกค่ะ ยังไม่ได้ละสักกายะทิฐิ ยังมีอาการเกร็งตัวทางจิตอยู่เลยค่ะ เมื่อมีสิ่งใดมากระทบหรือชน รู้สึกว่ายังกลัวตายนะ

สัพเพธรรมมาอนัตตา ทุกอย่างล้วนเกิดจากปัจจัย หมดเหตุก็ดับ การเห็นพระนิพพานโสดาปฏิมรรคก็เห็นนิพพานได้เช่นเดียวกันค่ะ

 

ลองตอบดูครับทีละข้อครับไม่ใช่ถามทดสอบอาไรครับ

 

กายเป็นอนัตตานั้น เพราะกายนี้เกิดเพราะกรรม ที่ธาตุทั้งสี่นำมาประชุมรวมกันก่อให้เกิดเป็นกายต่าง ๆ ที่ทั้งเห็นด้วยตาเปล่าและที่อยู่ในภพภูมิต่าง ๆ เหตุมีรูปกายมาก็เนื่องด้วยกรรมของแต่ละบุคคลเป็นเหตุสร้างไว้ ที่เราเห็นทั้งรูปหยาบ และรูปละเอียดที่นามธรรมเรามองไม่เห็นในกายภายใน ที่สั่งสมสร้างเหตุที่จะสร้างกายในภพต่อไป เราบังคับบัญชาไม่ได้ หมดเหตุกรรมเกิด กายก็ไม่มี

เวทนา ก็ไม่ใช่ตัวตน เวทนาเกิดจากวงจรปฏิจจสมุปบาทผลพวงมาจากผัสสะและอายตนะที่กระทบกัน มาจากรูปและนาม ที่เกิดจากอวิชชาเป็นจุดเริ่มก็เป็นวงจรสืบต่อกันมาเป็นห่วงลูกโซ่ หมดเหตุเกิดคือ เมื่อรู้ตามจริง สักแต่ว่ารู้ ไม่ยึดยินดีในเวทนาที่เป็นอารมณ์กรรมก็ไม่มี ล้วนเกิดจากเหตุปัจจัยที่สั่งสมและรับเอาไว้ เราก็บังคับบัญชาไม่ได้

จิตที่ไม่ใช่ตัวตน คือ ความนึกคิดการปรุงแต่งของกรรม จำไว้อย่างไร รู้สึกอย่างไร มันก็ปรุงแต่งไปตามนั้น มันก็ไม่เที่ยงปรุงแต่งไปตามทิฐิที่เห็นที่รับมาและที่เก็บสั่งสมเป็นนิสัยไว้ มันมีเหตุปรุงแต่งเพราะความไม่รู้ หลงไปยึดถือสิ่งทั้งหลายว่าเป็นตัวตน เมื่อมีสติสัมปชัญญะรู้ว่าความคิดปรุงแต่งกรรมก็ไม่ใช่ตน ก็ไม่ยึดถือมันเกิดขึ้น แล้วก็ดับไป ลดละปล่อยวางอารมณ์กรรมทั้งหลายได้ ก็กรรมในจิตก็เบาบางลง กำจัดกิเลสภายในจิตได้หมดเมื่อไรก็หมดเหตุเกิด ที่บังคับบัญชาไม่ได้เพราะมันต้องเป็นไปการรับรู้ของวิญญาณ

ธรรมและสภาพธรรมทั้งหลายที่เป็นสัจจะทั้งสมมุติบัญญัติและปรมัตถ์บัญญัติล้วนแล้วเกิดจากธาตุธรรมที่ทั้งหลายล้วนเกิดจากความเป็นอนัตตา ถึงแม้จะเป็นสัจจะความจริงสิ่งทั้งหลายล้วนเป็นสภาวะของธรรมชาติ เป็นธรรมชาติที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปค่ะ