"จิตคือนักท่องเที่ยว" (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

"จิตคือนักท่องเที่ยว"

" .. ความตายซึ่งเป็นของธรรมดาประจำขันธ์ "แต่กลัวภพหน้าชาติหน้านั่นซิ ไม่ทราบว่าจะมาท่าไหน" เพราะจิตที่จะไปสวมร่างต่าง ๆ นั้น "เป็นจิตที่ยังมิได้รับความแน่นอนพอจะเชื่อตนเองได้"

"จิตอาจจะไปสวมร่างเปรต ร่างผี ร่างสัตว์นรก หรือร่างสัตว์ดิรัจฉาน อันมีประเภทต่าง ๆ จนนับไม่ถ้วนเข้าก็ได้" นั่นซิ เป็นร่างที่น่ากลัวมาก ถ้าไม่รีบเร่งดัดแปลงให้ถูกร่องรอยเสียแต่บัดนี้ ตายไปแล้วไม่มีโรงหรือสถานที่ดัดแปลงจิตใจและร่างกายให้เข้าถูกทางได้นะ

"จิตเป็นสิ่งสำคัญยิ่งในคน ๆ หนึ่ง" พวกท่านเรียนปฏิบัติธรรม ไม่เรียนและปฏิบัติต่อจิตจะหวังเอาความดีจากอะไร "ธรรมของพระพุทธเจ้าท่านสอนจิตทั้งนั้น" ถ้าจิตดีแล้วอาการอื่นซึ่งเป็นเครื่องใช้ของจิตก็ค่อยไปตามจิต ไม่มีอาการใดจะมีอำนาจฝืนจิตไปได้ "การเกิดการตายก็คือการท่องเที่ยวของจิตทั้งนั้น" ถ้าพวกท่านไม่เข้าใจเรื่อง "จิตคือนักท่องเที่ยว" จะจัดว่าเข้าใจธรรมได้อย่างไร .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน