ทำไมคนรักธรรมะสุดชีวิตจึงไม่รักชาติสุดชีวิตไปด้วยไม่ได้

ถ้าการอบรมสั่งสอนให้รักธรรมะแบบมอบกายถวายชีวิตได้
เหตุใดไม่จะสามารถสอนให้รักชาติเท่าชีวิตให้ได้ด้วย

ศาสนาอยู่ได้เพราะสังคมเกื้อกูลทำนุบำรุง
ครั้นเมื่อสั่งสอนธรรมะกลับไม่เน้นให้
ใส่ใจชาติและสังคมแบบทุ่มเท
แล้วจะพากันเจริญไปพร้อมกันได้อย่างไร
ในเมื่อต้องเอาตัวรอดก่อนเอาชาตืไว้ข้างหลัง
จริงมิจริง ศาสดาใดหรือที่เน้นให้สอนเอาตัวให้รอดก่อน
ชาติปล่อยไว้ค่อยเก็บกู้ทีหลัง มีหรือ มีหรือแบบนั้น

 

สอนกันอย่างไร
พุทธชนที่ตระเวนปิดทองพระ 99 วัดจึงยังมีพฤติกรรม
ขายชาติได้อยู่หน้าตาเฉย

 

คนมีธรรมะยังไม่สามารถใส่ใจในสังคมและชาติ
อย่างเต็มที่
การปล่อยให้สังคมและชาติอยู่ใน
การดูแลโดยคนที่ไม่ได้
ใส่ใจในธรรมะเป็นชีวิตจิตใจ
เชื่อได้หรือว่าพวกเขาจะซื่อตรงต่อชาติต่อสังคมที่เขาดูแล
ถ้าเชื่อไม่ได้ เหตุใดจึงวางเฉยคล้ายเคร่งอุเบกขา

 

มันอาจจะไม่ใช่การสอน หรือ ได้สอนดอกครับ แต่มันเป็นเรื่องของคนหลงธรรม พอหลง " ธรรม" ทำ " หลงโลกของตัวเอง" โลกส่วนตัวของตัวเอง

 

เพราะรักมากเกินนี่แหละ ทำให้เกิดกิเลส ตัณหาไม่สิ้นสุด
ต้องฉายเดี่ยวบ้างนะคนเรา ใช้ความนิ่งเข้าสู้ ไม่มีใครใหญ่กว่าจักรยารไปได้หลอก