ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

“…การสร้างพระบารมีของพระพุทธเจ้า…”

…การสร้างพระบารมีของพระพุทธเจ้ามีมากน้อยต่างกัน บางองค์ ๑๖ อสงไขย ๘ อสงไขย ๔ อสงไขย อย่างน้อย ๔ อสงไขย นับไม่ได้ ๔ หน นับไม่ได้ ๑๖ หน นับไม่ได้ ๘ หน เรียกว่าอสงไขยๆ แล้วก็แสนมหากัปๆ เศษด้วยกันทั้งนั้น นี่กว่าจะเต็มสมบูรณ์ความเป็นพระพุทธเจ้า ถ้าน้ำกว่าจะเต็มตุ่มเต็มถังนี้ก็ ๑๖ อสงไขย กว่าจะเต็มตุ่ม ตุ่มใหญ่ ตุ่มแห่งความเป็นพระพุทธเจ้า บรรจุอรรถธรรมไว้อยู่นั้นหมด พุทธวิสัยความสามารถของพระพุทธเจ้าอยู่นั้นหมด ไม่มีใครมีความสามารถเหมือนพระพุทธเจ้า เพราะเวลาสร้างก็สร้างเอาหนักเอาหนา ฟังซิว่า ๔ อสงไขยนับไม่ได้ถึง ๔ หน ถ้าเราเทียบอย่างทุกวันนี้ก็เรียกว่า ๔ ล้านแล้วอีกแสนมหากัป คำว่ากัปหนึ่งนี้นานแสนนานนะ จึงเรียกว่าหนึ่งกัปอีกด้วยนะ แสนมหากัปอีกด้วย นั่นมากไหม ๔ อสงไขยแล้วยังแสนมหากัปอีก มากขนาดไหน

กัปหนึ่งนี้นานแสนนานกว่าจะนับเป็นกัปหนึ่งได้ กัปหนึ่งกัลป์หนึ่ง นี่ละพระพุทธจ้าแต่ละพระองค์ๆ ทรงพยายามอุตส่าห์ทุกสิ่งทุกอย่าง คอก็ตัดขาดไปได้เลยเพื่อสร้างพระบารมี ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีความเสียดาย คิดดูอย่างพระพุทธเจ้าของเราชาติสุดท้ายที่จะมาเป็นพระพุทธเจ้านี้ก็ทานกัณหา – ชาลี ใครล่ะทานได้ ทานแล้วพราหมณ์เอาไปเฆี่ยนตีต่อหน้าต่อตาอยู่นั่น ถ้าธรรมดาแล้วพราหมณ์นั้นคอขาดเลย ตีลูกให้เห็นต่อหน้าต่อตาของเจ้าของทานจะทนได้ยังไงคนเรามีกิเลส ฉวยได้ดาบก็ตัดคอพราหมณ์ ไม่ได้กัณหา – ชาลีไปเลยละ กัณหา – ชาลีก็ต้องกลับคืนมา เพราะพราหมณ์นั้นคอขาดแล้ว เนื่องจากมาเฆี่ยนต่อหน้าตีต่อหน้าต่อตาของเจ้าของทาน

อับดับที่สองอีกก็ทานพระนางมัทรี พระนางมัทรีคือพระชายาคู่พึ่งเป็นพึ่งตายเหมือนเงาเทียมตัว

ชายาๆ แปลว่าผู้เกิดพร้อมกัน พระนางมัทรีนี้เกิดพร้อมกันกับพระพุทธเจ้า นี่ละคู่พึ่งเป็นพึ่งตาย พระองค์ก็สละให้ทานได้ ทีนี้ในชาติพระเวสสันดร การให้ทานก็ไม่มีใครเป็นคู่แข่งทาน จนกระทั่งชาวบ้านชาวเมืองเขาไม่พออกพอใจ ขับไล่ไสส่งพระองค์หนีจากเมือง ขับออกจากความเป็นพระเจ้าแผ่นดิน เข้าอยู่ในป่าเขาวงกต พระองค์ก็ยอมไปเขาให้ไปก็ไป

เรื่องของชาวบ้านชาวเมืองเขาไม่พอใจเพราะการให้ทาน เอาช้างมงคลนั่นแหละทานแล้วเขาไม่พอใจ จึงขับไล่พระองค์ไปอยู่เขาคิรีวงกตโน่น พระองค์ก็ยอมไป แต่เรื่องนิสัยของพระโพธิสัตว์จะสร้างบารมีนั้นไม่ยอมถอย ไปในป่าไม่มีอะไรทานก็ยกกัณหา – ชาลีทาน ยกพระนางมัทรีทาน นั่นฟังซิ

นี่ละวิสัยของพระโพธิสัตว์ไม่มีคำว่าถอย โลกเขาไม่ยินดีเขาขับไปไหนก็ไป แต่เรื่องพระอัธยาศัยหรือนิสัยของพระโพธิสัตว์นั้นไม่ยอมปล่อยวางเลย เพราะนักทาน คำว่าโพธิสัตว์คือผู้ที่จะตรัสรู้ข้างหน้า แปลออกแล้วเป็นอย่างนั้น เป็นผู้ที่มีความเมตตาสงสารมากมาโดยลำดับลำดา ไปอยู่ในฝูงสัตว์ก็ให้อภัยแก่สัตว์ เจ้าของยอมตายแทนสัตว์ได้ เป็นหัวหน้าสัตว์ เจ้าของยอมตายทีเดียวๆ อยู่กับสัตว์ เอ้า สัตว์อดให้พระองค์อดเสียก่อนให้สัตว์อิ่ม พวกบริษัทบริวารอิ่มท้อง พระโพธิสัตว์ถึงจะอิ่มทีหลัง….

โอวาทธรรมองค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

เรื่อง “พระพุทธเจ้าอุบัติมาแล้วนับล้านๆๆๆพระองค์ จนนับไม่ได้”

(เทศนาธรรมโดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

กัปหนึ่งๆ พระพุทธเจ้าดูว่าอย่างน้อย เคยอ่านในตำราตั้งแต่ ๑ องค์ ๒ องค์ละ อย่างกัปธรรมดา ถ้าเป็นภัทรกัปก็มีพระพุทธเจ้าหลายองค์ เช่น ภัทรกัปเรานี้ก็มีพระพุทธเจ้าถึง ๕ พระองค์ ทีนี้เวลามาตรัสรู้ก็วางระยะกันห่าง ๆ ระยะห่างนี้เรียกว่า พุทธันดร พุทธันดร คือระหว่างแห่งพระพุทธเจ้าที่มาตรัสรู้ องค์นี้มาแล้ว เป็นระหว่าง แล้วองค์นี้มา ๆ พอหมดกัปนี้ไปแล้ว นั่นเป็นสุญญกัป กัปนี้ต่อกัปนั้นยังไม่มีพระพุทธเจ้าแหละ วางระยะนี้เรียกว่าสุญญกัป สัตวโลกไม่มีความหมายอันใดเลย เป็นฟืนเป็นไฟเผาไหม้ทั่วโลกธาตุ ตอนนี้ร้อนมากที่สุด

พอพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ก็เป็นน้ำดับไฟขึ้นมา เป็นระยะ ๆ อย่างนั้น เป็นมาอย่างนี้ตลอดกี่กัปกี่กัลป์ ฟังว่ากัป กัปหนึ่ง ๆ นานเท่าไร แล้วกี่กัปกี่กัลป์มาแล้วท่านตรัสรู้เรื่อยมาอย่างนี้เรื่อย ๆ แล้วยังจะเรื่อยไปอีก ต้นไม่มี ปลายไม่มี ตรัสรู้ไปเรื่อย เหมือนกิเลสไม่มีต้นมีปลาย ธรรมะก็มี เป็นแต่เพียงว่าเป็นระยะ ๆ หากไม่มีต้นมีปลาย ตรัสรู้เรื่อย ๆ

เพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงมีมากต่อมาก เรานับคนเดียวนี่ ๑ , ๒ ,๓ อย่างนี้จนกระทั่งถึงวันตาย จะให้ครบพระพุทธเจ้าที่มาตรัสรู้นี้ไม่มีทาง มากขนาดนั้นล่ะ เพราะกี่กัปกี่กัลป์ นานสักเท่าไร อุบัติเรื่อยพระพุทธเจ้า

ถึงจะห่างก็ตามก็อุบัติอยู่เรื่อย ๆ อย่างนั้น ๑ กับ ๒ กับ ๓ เข้าไปก็ ๔ , ๕ เข้าไปล่ะซี ก็มากขึ้น ๆ เรื่องพระพุทธเจ้า เราอ่านสวดมนต์นั่นแหละ อ่านไป ๆ เขาเขียนฟุตโน้ทไว้ข้างล่าง วงเล็บเอาไว้ พวกเขาพิมพ์เองแล้วก็มาเขียนฟุตโน้ทไว้ว่า สมฺพุทฺเธ อฏฺฐวีสญฺจ ทฺวาทสญฺจ สหสฺสเก ฯ นี้ละ จากนั้นก็ สมฺพุทฺเธ ปญฺจปญฺญาสญฺจ ฯ เรื่อยไปถึง สมฺพุทฺเธ นวุตฺตรสเตฯ คือกราบไหว้พระพุทธเจ้าเท่านั้นพระองค์ เท่านี้พระองค์ ขึ้นไปเรื่อย จนกระทั่งถึงพระพุทธเจ้าเป็น ๒ ล้าน ๓ ล้านพระองค์ขึ้นไป

พอจบลงแล้วเขาเขียนไว้ข้างล่าง เรียกว่าเหมือนว่ากลืนไม่ลง เหลือเชื่อ เราดูแล้วเราสลดสังเวช นี่ละ “คนตาบอดเขียนธรรมพระพุทธเจ้า” ก็มาเอามูตรเอาคูถทาศาสนาไว้ ว่าเหลือเชื่อนั่นละ คือมูตรคือคูถ โปะความจริงของศาสนาไว้ มาว่าอะไรล้านๆพระพุทธเจ้า ว่ากี่แสนล้านๆเท่านั้นไม่คำนวณได้เลย มากขนาดนั้นนะพระพุทธเจ้า นี้คือหลักความจริง ให้พากันจำเอาไว้นะ



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

หลวงพ่อบุญฤทธิ์ท่านถามหลวงปู่ชอบ “ ท่านอาจารย์ อะไรคือสิ่งที่ค้ำประกันความเป็นมนุษย์ สุขคติ ได้ขอรับ ”..

หลวงปู่ชอบท่านตอบหลวงพ่อบุญฤทธิ์ “ ทานอย่างเดียวยังกั้นอบายภูมิไว้บ่ได้ ศีลกับภาวนาท่อนั่น(ศีลกับภาวนาเท่านั้น) ที่จะรับประกันความเป็นมนุษย์ สุคติ นิพพาน ให้เราได้ การปฏิบัติภาวนานั่นสำคัญที่สุดคือศีล ถ้าผู้ใดศีลในใจเจ้าของบ่ดีแล้ว ภาวนาปานใดจิตผู้นั่นกะบ่สามารถสงบลงไปได้ ”




ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

” กัลยาณมิตร หาได้ไม่ง่าย หาไม่ได้สำหรับคนทั่วไป
ไม่ใช่ภริยาทุกคน เป็นกัลยาณมิตรของสามี
ไม่ใช่สามีทุกคน เป็นกัลยาณมิตรของภรรยา
ไม่ใช่เพื่อนทุกคน เป็นกัลยาณมิตรของกันและกัน
.
ผู้เป็นกัลยาณมิตรนั้น มีคุณสมบัติเป็นหลัก สำคัญที่สุด
คือความดี มีคุณธรรมประจำใจ พร้อมด้วยสติและปัญญา
.
ภรรยาสามี บุตรธิดา และ มิตรสหาย หรือผู้หนึ่งผู้ใด
ที่ไม่มีคุณสมบัติดังกล่าวมาจึงไม่อาจ เป็นกัลยาณมิตรได้ ”
.
— พระคติธรรม สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ที่มาเพจ ๑๐๐ พระชันษา สมเด็จพระสังฆราช



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

“…พระพุทธเจ้าอุบัติมาแล้วนับล้านๆๆๆพระองค์ จนนับไม่ได้…”

…กัปหนึ่งๆ พระพุทธเจ้าดูว่าอย่างน้อย เคยอ่านในตำราตั้งแต่ ๑ องค์ ๒ องค์ละ อย่างกัปธรรมดา ถ้าเป็นภัทรกัปก็มีพระพุทธเจ้าหลายองค์ เช่น ภัทรกัปเรานี้ก็มีพระพุทธเจ้าถึง ๕ พระองค์ ทีนี้เวลามาตรัสรู้ก็วางระยะกันห่าง ๆ ระยะห่างนี้เรียกว่า พุทธันดร พุทธันดร คือระหว่างแห่งพระพุทธเจ้าที่มาตรัสรู้ องค์นี้มาแล้ว เป็นระหว่าง แล้วองค์นี้มา ๆ พอหมดกัปนี้ไปแล้ว นั่นเป็นสุญญกัป กัปนี้ต่อกัปนั้นยังไม่มีพระพุทธเจ้าแหละ วางระยะนี้เรียกว่าสุญญกัป สัตวโลกไม่มีความหมายอันใดเลย เป็นฟืนเป็นไฟเผาไหม้ทั่วโลกธาตุ ตอนนี้ร้อนมากที่สุด

พอพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ก็เป็นน้ำดับไฟขึ้นมา เป็นระยะ ๆ อย่างนั้น เป็นมาอย่างนี้ตลอดกี่กัปกี่กัลป์ ฟังว่ากัป กัปหนึ่ง ๆ นานเท่าไร แล้วกี่กัปกี่กัลป์มาแล้วท่านตรัสรู้เรื่อยมาอย่างนี้เรื่อย ๆ แล้วยังจะเรื่อยไปอีก ต้นไม่มี ปลายไม่มี ตรัสรู้ไปเรื่อย เหมือนกิเลสไม่มีต้นมีปลาย ธรรมะก็มี เป็นแต่เพียงว่าเป็นระยะ ๆ หากไม่มีต้นมีปลาย ตรัสรู้เรื่อย ๆ

เพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงมีมากต่อมาก เรานับคนเดียวนี่ ๑ , ๒ ,๓ อย่างนี้จนกระทั่งถึงวันตาย จะให้ครบพระพุทธเจ้าที่มาตรัสรู้นี้ไม่มีทาง มากขนาดนั้นล่ะ เพราะกี่กัปกี่กัลป์ นานสักเท่าไร อุบัติเรื่อยพระพุทธเจ้า

ถึงจะห่างก็ตามก็อุบัติอยู่เรื่อย ๆ อย่างนั้น ๑ กับ ๒ กับ ๓ เข้าไปก็ ๔ , ๕ เข้าไปล่ะซี ก็มากขึ้น ๆ เรื่องพระพุทธเจ้า เราอ่านสวดมนต์นั่นแหละ อ่านไป ๆ เขาเขียนฟุตโน้ทไว้ข้างล่าง วงเล็บเอาไว้ พวกเขาพิมพ์เองแล้วก็มาเขียนฟุตโน้ทไว้ว่า สมฺพุทฺเธ อฏฺฐวีสญฺจ ทฺวาทสญฺจ สหสฺสเก ฯ นี้ละ จากนั้นก็ สมฺพุทฺเธ ปญฺจปญฺญาสญฺจ ฯ เรื่อยไปถึง สมฺพุทฺเธ นวุตฺตรสเตฯ คือกราบไหว้พระพุทธเจ้าเท่านั้นพระองค์ เท่านี้พระองค์ ขึ้นไปเรื่อย จนกระทั่งถึงพระพุทธเจ้าเป็น ๒ ล้าน ๓ ล้านพระองค์ขึ้นไป

พอจบลงแล้วเขาเขียนไว้ข้างล่าง เรียกว่าเหมือนว่ากลืนไม่ลง เหลือเชื่อ เราดูแล้วเราสลดสังเวช นี่ละ “คนตาบอดเขียนธรรมพระพุทธเจ้า” ก็มาเอามูตรเอาคูถทาศาสนาไว้ ว่าเหลือเชื่อนั่นละ คือมูตรคือคูถ โปะความจริงของศาสนาไว้ มาว่าอะไรล้านๆพระพุทธเจ้า ว่ากี่แสนล้านๆเท่านั้นไม่คำนวณได้เลย มากขนาดนั้นนะพระพุทธเจ้า นี้คือหลักความจริง ให้พากันจำเอาไว้นะ…

ธรรมโอวาทองค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

๏ ขโณ โว มา อุปจฺจคา : อย่าปล่อยกาลเวลาให้ล่วงไป โดยเปล่าประโยชน์เลย ๏

สมาชิกชุมนุมพุทธธรรมกรรมฐาน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ร่วมสวดมนต์ทำวัตรเย็น-นั่งสมาธิภาวนา ในวันจันทร์ ที่ 27 พฤศจิกายน 2560 เวลา 16.00-17.00 น. ณ ห้องนิติธรรม ชั้น 4







ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“โกหกตัวเองไม่ได้ กรรมดีหรือชั่ว
ถ้าได้ทำลงไปแล้ว ถึงแม้คนอื่น
จะไม่รู้เรื่องที่เราทำ ตัวเรานั่นแหละ
รู้ตัวเองดีที่สุด ถึงจะโกหกคนทั้งโลกได้
แต่เราจะโกหกความจริงไม่ได้
ปากคนเรา พูดจริง พูดเท็จได้
แต่จิตไม่เคยบอกเท็จ
ในเรื่องกรรม พอตายไปแล้ว
ยมบาลไม่ต้องถามให้ยาก
จิตเราที่บันทึกกรรมดีชั่ว
จะอธิบายบอกเล่าให้ฟังเอง..”

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

โอวาทธรรมสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลสังฆปรินายก สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๑๙ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์

๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

หลวงตาพวง สุขินทริโย
วัดศรีธรรมาราม อ.เมือง จ.ยโสธร



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

คนส่วนใหญ่ใช้ยาเสพติดเพื่อกลบเกลื่อนความทุกข์ ความคิดก็เป็นของเสพติดเหมือนกัน เวลาเราเป็นทุกข์ เราไม่อยากเผชิญหน้ากับความทุกข์ อยากจะหลบหลีกหรือลืมความทุกข์ชั่วคราว วิธีง่ายสุดคือให้จิตเพลินอยู่กับความคิด เอาเรื่องความสุขในอดีตมาเป็นเครื่องบันเทิง เอาความคาดหวังในอนาคตเป็นเครื่องบันเทิง นี่คือสัญชาตญาณของปุถุชนทั่วไป ก็น่าเห็นใจเหมือนกัน แต่พระพุทธองค์ตรัสเตือนว่าผู้ที่จะพ้นทุกข์ได้ ต้องกล้าเผชิญหน้ากับความจริง แล้วแก้ที่เหตุ

-:- พระอาจารย์ชยสาโร -:-
สำนักสงฆ์บ้านไร่ทอสี อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“ รูปร่างกายของคนเรา ส่วนไหนมันเป็นสาระแก่นสารบ้าง ที่เราไปให้ความหมายว่าเป็นสิ่งที่เป็นสาระ แล้วไปหลงยึดมั่นในรูปนั้นว่า เป็นสาระแก่นสาร ความจริงแล้วรูปร่างกายอันนี้ ทุกสิ่งทุกอาการที่ปรากฏ มันล้วนแล้วแต่จะผุพังไปตามสภาวธรรม คือ ความแก่ ความเจ็บ ความตาย แล้วสลายกลายไปเป็นดิน เป็นน้ำ เป็นลม เป็นไฟกันทั้งนั้น หรือจะพิจารณาไปในแง่อสุภะ ความไม่สวยไม่งาม ความปฏิกูลโสโครก ความสกปรกในโลกอันนี้ คำว่าสกปรกโสโครกนั้น มันไม่มีอะไรจะสกปรกโสโครกมากไปกว่ารูปร่างของมนุษย์นี้หรอก ”

-:- หลวงปู่อุทัย สิริธโร -:-
วัดเขาใหญ่เจริญธรรมญาณสัมปันโน อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

๏ สพฺพรสํ ธมฺมรโส ชินาติ : รสแห่งธรรมะ ย่อมชนะรสทั้งปวง ๏

สมาชิกชุมนุมพุทธธรรมกรรมฐาน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ร่วมสวดมนต์ทำวัตรเย็น ในวันอังคาร ที่ 28 พฤศจิกายน 2560 เวลา 16.00-17.00 น. ณ ห้องนิติธรรม ชั้น 4







ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…วาสนานั้นเป็นไปตามอัธยาศัย บุคคลควรพยายามคบแต่บัณฑิตเพื่อเลื่อนภูมิวาสนาให้สูงขึ้น…”

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของภาพถ่ายนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

“…อาตมาบอกไว้เท่านั้นว่า ให้มีสติคุมดวงจิต สัตว์นรกก็แม่นจิต สัตว์อเวจีก็แม่นจิต พระอินทร์ พระพรหม ก็แม่นจิต ที่เข้าพระนิพพานก็แม่นจิต ไม่ใช่ใคร

จิตไม่มีตนมีตัว จิตเหมือนวอกนี่แหละ แล้วแต่มันจะไป บังคับบัญชามันไม่ได้ แล้วแต่มันจะปรุงจะแต่ง บอกไม่ได้ ไหว้ไม่ฟัง
เพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าให้วางมันเสีย อย่าไปยึดถือมัน
ก็จิตนั่นแหละมันถือว่าตัวกู อยู่เดี๋ยวนี้ก็ดี เราถือว่าเราเป็นผู้ชาย เราเป็นผู้หญิง ก็แม่นจิตนั่นแหละเป็นผู้ว่า มันไม่มีตนมีตัวดอก
แล้วพระพุทธเจ้าว่าให้วางเสีย ให้ดับวิญญาณเสีย

ครั้นดับวิญญาณแล้ว ไม่ไปก่อภพก่อชาติอีก ก็นั่นแหละพระนิพพานแหละ แน่ะ

พระพุทธเจ้าบอกอย่างนั้น มันไม่อยู่ที่อื่น นรกมันก็อยู่นี่ พระนิพพานก็อยู่นี่ อย่าไปค้นที่อื่น อย่าไปพิจารณาที่อื่น ให้ค้นที่สกนธ์กายของตน ให้มันเห็นเป็นอสุภะอสุภัง ให้เห็นเป็นของปฏิกูล ให้เกิดนิพพิทาความเบื่อหน่ายมันนั่นแหละ แต่กี้มันเห็นว่าเป็นของสวยของงามของดี

ดวงจิตนั่นเมื่อมีสติควบคุม มีสัมปชัญญะ ค้นหาเหตุผล ใคร่ครวญอยู่ มันเลยรู้เห็นว่า อัตตภาพร่างกายนี้เป็นของปฏิกูล ของเน่าเปื่อยผุพัง แล้วมันจะเกิดนิพพิทาความเบื่อหน่าย จิตนั่นแหละเบื่อหน่าย

จิตเบื่อหน่าย จิตไม่ยึดมั่นแล้ว เรียกว่าจิตหลุดพ้น ถึงวิมุตติ วิมุตติ คือความหลุดพ้นจากความยึดถือ หลุดพ้นจากอุปาทาน ความยึดมั่นถือมั่น พ้นจากภพจากชาติ ตั้งใจทำเอา…”

หลวงปู่ขาว อนาลโย วัดถ้ำกลองเพล อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู

๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

” การปฏิบัติธรรมคือ การปฏิบัติกาย วาจา ใจ
เพราะกายก็เป็นธรรม วาจาก็เป็นธรรม ใจก็เป็นธรรม
การประพฤติสุจริตด้วยกาย วาจา ใจ ก็เป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่.”

หลวงปู่เหรีญ วรลาโภ
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.


” การปฏิบัติธรรมคือ การปฏิบัติกาย วาจา ใจ
เพราะกายก็เป็นธรรม วาจาก็เป็นธรรม ใจก็เป็นธรรม
การประพฤติสุจริตด้วยกาย วาจา ใจ ก็เป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่.”

หลวงปู่เหรีญ วรลาโภ
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…โทษตัวเอง…”

….ไปสร้างบาปสร้างกรรม มาทุกข์ก็เป็นใจนี้หละเป็นทุกข์ เหมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟ เห็นไฟว่ามันงาม บินเข้าไป ไฟไหม้ ตายในนั้นก็มี เรื่องใจไม่มีปัญญา ความรู้ไม่พอ มันเป็นอย่างนั้นนะ เรื่องของเหล่านี้ ไม่มีใครทำลายให้เรา มันเรื่องของเรา ทำลายเราเอง จะไปตำหนิติโทษผู้อื่นไม่ได้ พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า มนุษย์นี้เป็นของประเสริฐ ถ้าหากเอาร่างกายมาเป็นมนุษย์แล้ว กิจโฉ มนุสสปฏิลาโภ มีลาภสักการะใหญ่ สามารถจะสร้างเอาคุณงามความดีได้หมด แต่ว่า ถ้าทำไม่ดี ใจมันไม่รู้เรื่อง ก็เลยพาสร้างแต่ความชั่ว ก็ทุกข์กันอยู่อย่างนั้น กี่กัปกี่กัลป์ จะไปอ้อนวอนกับใคร จะไปขอเอาที่ไหน ไม่มี มันต้องอาศัยอยู่กับเหตุ คือการกระทำ….

หลวงปู่ศรี มหาวีโร เทศนาเรื่องสอนตามหลักธรรมชาติ

๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

หัวใจของการปฎิบัติธรรม
อยู่ที่สติสัมปชัญญะ ตัวเดียว
เราทำสมาธิขั้นใด ได้ฌานขั้นใด
ญาณขั้นใด หรือรู้เห็นอะไร
วิเศษวิโสแค่ไหน..
จุดสำคัญ ก็คือ สติ

โอวาทธรรม
( หลวงพ่อพุธ ฐานิโย )

….สาธุธรรมอันประเสริฐ….



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

“อย่าลืมตน ให้สำนึกตน ให้ดูตน
อย่าไปดูผู้อื่น อย่าเพ่งโทษผู้อื่น”

หลวงปู่ขาว อนาลโย



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น