บทสวดมนต์แก้วสารพัดนึก

บทสรรเสริญ พระพุทธคุณ
อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ
วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อะนุตตะโร ปุริสสะธัมมะสาระถิ สัตถาเทวะมนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ.

บทสรรเสริญ พระธรรมคุณ
สวากขาโต ภะคะวา ธัมโม
สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ.

บทสรรเสริญ พระสังฆคุณ
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
อุชุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ญายะปฎิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
สามีจิปฎิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสสะ ยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย
อัญชะลีกะระนีโย อะนุตตะรัง ปุญญะเขตตัง โลกัสสาติ.

อาฏานาฏิยปริตร

นะโม เม สัพพะพุทธานัง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลายทั้งปวง
อุปปันนานัง มะเหสินัง ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่ ซึ่งได้อุบัติแล้ว
ตัณหังกะโร มะหาวีโร คือพระตัณหังกร ผู้กล้าหาญ
เมธังกะโร มะหายะโส พระเมธังกร ผู้มียศใหญ่
สะระณังกะโร โลกะหิโต พระสรณังกร ผู้เกื้อกูลแก่โลก
ทีปังกะโร ชุตินธะโร พระทีปังกร ผู้ทรงไว้ซึ่งปัญญาอันรุ่งเรือง
โกณฑัญโญ ชะนะปาโมกโข พระโกณฑัญญะ ผู้เป็นประมุขแห่ง หมู่ชน
มังคะโล ปุริสาสะโภ พระมังคละ ผู้เป็นบุรุษประเสริฐ
สุมะโน สุมะโน ธีโร พระสุมนะผู้เป็นธีรบุรุษ มีพระหฤทัยงาม
เรวะโต ระติวัฑฒะโน พระเรวตะ ผู้เพิ่มพูลความยินดี
โสภิโต คุณะสัมปันโน พระโสภิตะ ผู้สมบูรณ์ด้วยพระคุณ
อะโนมะทัสสี ชะนุตตะโม พระอโนมทัสสี ผู้อุดมอยู่ในหมู่ชน
ปะทุโม โลกะปัชโชโต พระปทุมะ ผู้ทำให้โลกสว่าง
นาระโท วะระสาระถี พระนารทะ ผู้เป็นสารถีประเสริฐ
ปะทุมุตตะโร สัตตะสาโร พระปทุมุตตระ ผู้เป็นที่พึ่งของหมู่สัตว์
สุเมโธ อัปปฏิปุคคะโล พระสุเมธะ ผู้หาบุคคลเปรียบมิได้
สุชาโต สัพพะโลกัคโค พระสุชาตะ ผู้เลิศกว่าสัตว์โลก ทั้งปวง
ปิยะทัสสี นะราสะโภ พระปิยทัสสี ผู้ประเสริฐกว่าหมู่นรชน
อัตถะทัสสี การุณิโก พระอัตถทัสสี ผู้มีพระกรุณา
ธัมมะทัสสี ตะโมนุโท พระธรรมทัสสี ผู้บรรเทามืด
สิทธัตโถ อะสะโม โลเก พระสิทธัตถะ ผู้หาบุคคลเสมอ
มิได้ในโลก
ติสโส จะ วะทะตัง วะโร พระติสสะผู้ประเสริฐกว่า นักปราขญ์ทั้งหลาย
ปุสโส จะ วะระโท พุทโธ พระปุสสะพุทธเจ้า ผู้ประทานธรรมอันประเสริฐ
วิปัสสี จะ อะนูปะโม พระวิปัสสี ผู้หาที่เปรียบมิได้
สิขี สัพพะหิโต สัตถา พระสิขี ผู้เป็นศาสดาเกื้อกูลแก่ สรรพสัตว์
เวสสะภู สุขะทายะโก พระเวสสภู ผู้ประทานความสุข
กะกุสันโธ สัตถะวาโห พระกกุสันธะ ผู้นำสัตว์ออกจากกันดารคือกิเลส
โกนาคะมะโน ระณัญชะโห พระโกนาคมนะ ผู้หักเสียซึ่งข้าศึกคือกิเลส
กัสสะโป สิริสัมปันโน พระกัสสปะ ผู้สมบูรณ์ด้วยสิริ
โคตะโม สักยะปุงคะโว พระโคตมะ ผู้ประเสริฐแห่งหมู่ศากยราช

แนะนำสวดประมาน 2 ทุ่ม กำลังดีครับ

สวดมนต์ วนไปจน คบ หนึ่ง ช.ม แล้ว ก็แผ่เมตตา แล้วก็สวดใหม่ จนถึง 6โมง เช้า ของทุกวัน

คำแผ่เมตตาแบบ ย่อ

ขออำนาจ พระพุทธเจ้า พระธรรมะเจ้า พระสังฆเจ้า จงบรรดา บุญของข้าพเจ้า (ชื่อคนสวด)
ให้แก่เทวดาที่เสวยอายุ (ชื่อคนสวด) ให้แก่เทพเทวดาที่รักษา (ชื่อคนสวด) ให้เจ้ากรรมนายเวรของ (ชื่อคนสวด)

ผมใช้ บทสวด นี้ มาจาก วัด คลองตาลอง หลวงพ่อสมัย ท่านสอนผมมานะครับ
รองดูครับ สวดถึง สว่างครับ ทำทุกวันพระได้ยิ่งดีมากครับ ถ้าสวดได้ทุก วันก็จะดีมากครับ

 

ขอรายละเอียดของประสปการณ์ได้ไหมครับ
ว่าเป็นไปดังแก้วสารพัดนึกประการใด

 

เราสวดมาเป็นเวลา 10 ปีแล้ว เป็นแก้วสารพัดนึกจริงๆ คะ เป็นคาถาประจำตัว ลป.โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลีด้วย เมื่อสวดจนเป็นสมาธิแล้ว เวลานึกคิดอะไรก็มักจะเป็นไปตามนั้นคะ เช่น เรานึกถึงใครสักคน สักพักเขาก็จะโทรมาหาเราแบบคาดไม่ถึง หรืออยากได้อะไรสักอย่างก็ได้มาโดยอัตโนมัติคะ แต่ต้องสวดแบบใจสบายอย่ามีความอยากเป็นที่ตั้งคะ เราสวดวันละ 10 จบ ทุกวันคะ