"บิณฑบาต โปรดสัตว์" (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

.
"บิณฑบาต โปรดสัตว์"

" .. ครั้งพุทธกาลท่านว่า "ไปโปรดสัตว์" ทำไมจึงเรียกว่า "ไปโปรดสัตว์" ก็เพราะ "พระ
พุทธเจ้า พระอรหัตอรหันต์ท่านเป็นพระผู้ประเสริฐควรแก่การโปรดสัตว์ได้โดยสมบูรณ์" ไปที่
ไหนก็เป็นสิริมงคล แก่หู แก่ตา ของชาวโลก ได้กราบไหว้บูชาเป็นขวัญตาขวัญใจและได้ทำบุญให้ทาน
กับท่าน เป็นสิริมงคลแก่เขาอย่างสมบูรณ์พูนผล จึงเรียกว่า "เป็นการโปรดสัตว์"

สมนามว่าโปรดสัตว์จริง ๆ เพราะท่านไม่หวังโลกามิสใด ๆ ไปบิณฑบาตก็ไม่มีความโลภในอาหาร
แทรกแซงขึ้นภายในใจ ไปตามกาลตามเวลา ไปตามความจำเป็นของเหตุของผล ของอรรถธรรมและ
ธาตุขันธ์

ซึ่งจะยังอาหารมาบริโภคขบฉันพอยังชีวิตให้เป็นไปในวันหนึ่ง ๆ ที่ควรแก่อายุขัยและเพื่อเป็นประโยชน์แก่
โลกตามที่ควร ท่านจึงเรียกว่า "พอเป็นยา ปนมัตถ์" สักแต่ว่าเยียวยากันไปเท่านั้น จึงเรียกว่า "โปรด
สัตว์ได้โดยสมบูรณ์"

แต่สมัยทุกวันนี้มันตรงกันข้ามไปแล้ว อย่าเข้าใจว่า "เราไปโปรดสัตว์" นอกจากจะเรียกว่า "สัตว์โปรด
เราเท่านั้น" เพราะฉะนั้น เราเองจึงไม่อาจจะพูดว่า ไปโปรดสัตว์ได้เหมือนครั้งพุทธกาล "ไปให้สัตว์
โปรด" นั้นน่าจะถูกกว่า

เพราะเรา ก็เป็นสัตว์ผู้ข้องผู้หนึ่ง กิเลสเต็มตัวสกปรกรกรุงรังเหมือนโลกทั่วไป ความโลภก็ไม่ผิดกับฆราวาส
เขา ดีไม่ดีพระเราบางองค์นับหลวงตาบัวด้วยจึงสมบูรณ์แบบ อาจโลภมากกว่าฆราวาสเขาเสียอีก เหมือน
ไฟไหม้กองแกลบก็ได้ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน