ผมยังโง่ และไม่มีความรู้จึงมาขอความเมตตาจากผู้รู้ว่าควรปฏิบัติอย่างไรต่อ

ขอบคุณครับ ที่เห็นไฟใหม้นี้ เกิดก่อนที่จะรู้สึกเงียบสงบเห็นแสงรูปธรรมจักรหลายเดือนเลยครับ ท่านอาจารย์ ทุกวันนี้ผมทำแบบนั้นไม่ใด้แล้วครับ แต่กำลังกับมาฝื้นฝูการนั่งอยู่ครับ และรู้สึกว่าไปใวกว่าครั้งแรกครับ ช่วงนี้ผมมาหัดฝึกเพ่งกสินอยู่ครับ สมาธิผมเลยไม่ไปใหนไม่ก้าวหน้าเลยครับ เพราะท่าผมไปฝึกพุทธานุสติแล้วจะรู้สึกว่า ไม่ต้องการไม่อยากใด้อะไรแล้วรวมถึงอะภิญญาด้วยครับที่ไม่อยากใด้

 

ตอนนี้ผมอยากบวดพระมากเลยครับอยากบวดแบบสุดใจเลยครับ จะใด้ทำความเพียนเหมือนครั้งนั้น ความรู้สึกแบบนี้ผมอธิบายไม่ถูกครับ

ลืมบอกครับว่าครั้งนั้นผมบวชพรามถือศิล8

 

วิธีจัดการกับนิมิตแสง
รู้เฉยๆครับ ไม่ยินดี ยินร้าย สงสัย หรือ ยึดติดกับมัน
จะมี ๓ ส่วนครับ ผู้รู้ ผู้ดู สิ่งที่ถูกดูหรือถูกรู้
ถ้าแค่รู้ได้ก็จะก้าวหน้าไปเองครับ
ที่ว่านั่งเหมือนไม่นานแต่นาน
เพราะเราไม่ได้ไปยึดติดกับเวลาครับว่าต้องนานหรือไม่
แต่มันจะนานแต่ไม่นานเพราะเราไปยึดกับเวลาโดยไม่ได้ประกอบเหตุครับ
ที่ว่ามีนิมิตที่ชาร์ตแบตมือถือมีไฟลุกนั้น
ลึกๆในใจของคุณมีความกังวล วิตก วิจารณ์ไปในทิศทางนั้นครับ
เป็นห่วงว่าจะเป็นอะไรมั้ย จะเกิดอะไรขึ้น กิเลสเลยสร้างนิมิตนี้ขึ้นมาครับ
อย่าไปยึดติดครับ
ทางแก้คือ ทำทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนภาวนาครับ
จะได้ไม่ต้องมีปริโพธหรือเครื่องถ่วง ความวิตกกังวลต่างๆครับ
ทั้ง ๒ ส่วน เป็นเพียงวิปัสนูปกิเลสครับ
อย่าคิดมากครับ

 

ถ้าเหนได้ มันไม่ทิ้ง คียบอรดหลอก

ถ้าทิ้ง ส่วนใหญ่ถูกหลอกอีกแหละ

ตะกี้ ก้เขียนบอกอยู่ ถ้าจำ เหตของการเหนได้

เสวนาอยู่นี่ จิ้มๆ อยู่นี่ ก้ต้องแว้บได้

ถ้า แว้บแล้วทิ้ง อันนั้นของลวง ของบ้านๆ
ของฤาษี ชีไพร

ทำความเข้าใจให้ดีๆ

จิตจะจดจำเหตุ ของการเหนได้

ไม่ใช่จำแสง หรือ ผลของการเหนแสง

ถ้าจำเหตุได้ จิ้มคียบอร์ด คุณเกิดอกุสล ทำลาย
เหตุของการเหนแสง เหรอ

ปิติ หายเหรอ

ปัจจุบันหายเหรอ

ถ้าโมหะมันครอบ ดูไปตรงๆ อย่าไปเชื่อมัน สิ

อย่าให้มันโหยหาอดีต พลัดไปอนาคต

 

คงไม่ใช่ผมลอกมั้งครับ เพราะทุกวันนี้ ผมยังเอาตัวเองไม่ค่อยรอดเลยครับ
ผมแค่มีความมุ่งมั้นสนใจในสมาธิและอยากเรียนรู้มากกว่าสิ่งใด จนคนรอบข้างผมไม่รู้เขาคิดว่าอย่างไรบ่าง แต่ใครจะคิดอย่างไรช่างเขาเราไปห้ามเขาไม่ใด้ครับ

 

อันนี้ท่านอาจารย์ตอบใด้ตรงมากเลยครับ เหมือนรู้ความคิดผมในเวลานั้นเลยครับท่านอาจารย์

 

สมาธิ จะต้องประกอบไปด้วย สติ คือ รู้ตัวในทุกขณะ
โดยจะต้องมีเป้าหมายคือ จิตนิ่งสงบ ตั้งมั่น เหมือนคนตื่นเต็มตา
เมื่อมีคำบริกรรม ก็ให้จรดจ่อกับคำบริกรรม
แต่เมื่อคำบริกรรมหายไป ให้รู้อาการ อารมณ์ของตัวเองแทน แล้วให้ตั้งมั่นนิ่งอยู่
จนเกิดผลคือ นิ่งสงบ เบากาย เบาใจ ตื่นเต็มตา แล้วหมั่นทำให้เกิดความชำนาญในการเข้าถึงสภาวะ นิ่งสงบ เบากาย เบาใจ ตื่นเต็มตา นั้น
ไม่ควรไปตามนิมิตอื่นๆ จะกลายเป็นตกภวังค์ ไหลไปตามนิมิต เหมือนคนกึ่งหลับกึ่งตื่น แบบนั้นไม่ใช่สมาธิที่ถูกต้องครับ

 

เนี่ยะ อดีต ตัดทิ้งไปเลย

เอามาปรารภ กิจของมัน คือ เทียบค่า

การเทียบค่า เนี่ยะ คือ ความหมอง

เปน ทิฏฐิ เปน มานะ

เปน นิวรณ์ธรรม มันลวงเอา


นึกดีๆ เหตุของการเหนแสง ตอนนี้ ไม่มีจริงๆ หรือ

ระลึกได้ ดูตามไปเลย มันไม่แน่ มันไม่เที่ยง

รู้แล้ว จะระลึกได้ เหนแสงได้ มี ปิติ เปนสิ่งสังเกต

 

ขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาให้ความรู้ครับ

 

เขาอาจ ปฏิบัตสมาธิมานานแล้วก็ใด้ครับ แต่เล่นเว็ปเล่นเน็ตไม่เป็น แต่พอเล่นเป็นเลยใช้ความรู้ที่มีเอามาพูดคุยเอามาออกความคิดเห็นแลกเปลียนความรู้ครับ
ส่วนในทุกคอมผมรู้ใด้ด้วยตัวเองด้วยความรู้สึกครับ ว่าใครกำลังอวดรู้แต่ไม่เคยทำซึ่งคนที่ปฏิบัตจริงเท่านั้นที่จะรู้ ผมไม่ใด้บอกนะครับว่าใครรู้จริงหรือไม่รู้จริง เพราะทุกคนมีสิตย์ออกความคิดเห็นครับ
และทุกคนที่เข้ามาอ่านคงมีวิจารณญาณในการอ่านครับ

ขออนุโมทนาบุญครับ

 

ขออนุญาตถาม จขกท. ๆ ตั้งใจทำสมาธิเพื่อจุดประสงค์ใดครับ

 

เริ่มแรกครับ อยากมีความสามารถพิเศษเช่นหายตัวถอดจิตเพราะตอนนั้นยังไม่รู้จักนิพาน และชอบเรื่องเวทมนต์คาถาเป็นชีวิตจิตใจครับในนี้ยังชอบเวทมนต์คาถาเหมือนเดิมครับเพื่อจะช่วยเหลือเพื่อนมนุตษ์ใด้บ่างครับ
แต่ปัจจุบันนี้ ที่นังสมาธิเพื่อต้องการหลุดพ้นและนิพานอย่างที่สุดครับไม่ต้องการสิ่งอื่นสิ่งใดครับ

 

เรื่องที่อยากจะบวชนั้นขอให้พิจารณาให้ดีก่อนว่าพร้อมจริงมั้ย
ไม่ใช่ว่าอยากบวชก็จะบวชเลย
หาสถานที่และครูบาอาจารย์ที่ตนศรัทธาได้หรือยัง
ระยะเวลาที่ต้องการจะบวชมีจำกัดหรือไม่
ธรรมแลวินัยเข้าใจมากน้อยเพียงใด
และอื่นๆอีกมากมายครับ
แต่ถ้ามุ่งมั่นจะเอาจริงก็ขออนุโมทนาด้วยครับที่มีจิตฝักใฝ่ในเนกขัมมะ
ขอตินิดนึงนะครับ
กรุณาพิมพ์คำต่างๆให้ถูกต้องด้วยครับ
มันบ่งบอกถึงความมักง่ายนะครับ
ถ้าเรื่องหยาบๆยังมักง่ายอยู่ชีวิตในเพศสมณะย่อมจะมักง่ายตามไปด้วย
ถ้ามุ่งมั่นจริงๆก็ดีครับ
แต่ถ้าเป็นเพียงอาการติดสุขจากสมาธิแล้วอยากบวชเพื่อที่จะได้เสพอารมณ์นี้
ขอให้คิดให้ดีครับ
แต่ก็อย่างว่าแหละครับ สุขในสมาธิย่อมปราณีตกว่าสุขแบบโลกๆ
ถ้าปฏิบัติภาวนาไปเรื่อยๆจะเข้าใจครับ
ว่า สุขที่ปราณีตกว่านี้มีอีกมากครับ
ยังไงก็ขอเอาใจช่วยครับ
ถ้าได้บวชก็ดีครับ
ขออนุโมทนาครับ
สวัสดี

 

ขอขอบคุณสำหลับความติชมครับ
เรื่องการบวชการเตียมความพร้อมผมหน้าจะรู้ตัวดีที่สุดครับว่าควรทำตัวอย่างไรแต่ความตั้งใจในการปฏิบัตคงมาเต็ม100แน่ๆครับ ส่วนเรื่องพิมพ์ผิดพิมพ์ถูกต้องขออภัยครับ เนื่องจากผมเรียนมาน้อยจบชั้น ป.6 เลยไม่ค่อยมีความรู้ในการเขียนครับและอีกอย่างผมใช้โทร
ศัพเข้าหน้าเว็ปเวลาเขียนอาจมีตกหลนต้องขออภัยท่านผู้อ่านด้วยครับ
ส่วนเรื่องหาความสุขกับการบวชนี้คงไม่มีในตัวผมแน่ๆครับบวชหวังพระนิพานจริงๆและไม่อยากศึกถ้าใด้บวช
ส่วนเรื่องที่ท่านพิมพ์มา ควรจะมองคนในแงดีๆนะครับ อย่าพึ่งคิดว่าเขาจะเป็นแบบนั้นแบบนี้เพราะว่าเขายังไม่ใด้ทำครับ
ส่วนผมพยามคิดเตือนตัวเองตลอดว่าอย่าคิดเรื่องที่ผ่านมาแล้วและอย่าคิดเรื่องที่ยังไม่เกิดจะทำให้เรามีทุกข์ครับ
ส่วนเรื่องที่เอาใจช่วยในการอุปสมบทต้องขอขอบพระคุณมากๆเลยครับที่ค่อยเอาใจช่วยครับ
ขอบคุณครับ

 

ให้เฉยๆครับอย่าไปสน
เด่วมันจะมืดลง
นั่งไปเรื่อยมันจะค่อยๆสว่างเอง
สภาวะที่เจออยู่ในระดับปฐมฌาน
เป็นกิริยาธรรมดาการทำงานของจิต
แบบแสงนำ แต่ว่ามันจะข้ามไปอรูปฌานนะครับ
ต้องเข้าใจตรงนี้ไว้ด้วย

 

ขออภัยครับที่เอาตนเองเป็นเกณฑ์ตัดสินเรื่องความถูกผิดของการใช้คำ
ทั้งๆที่ผมเองก็ยังไม่สามารถที่จะทำให้พิมพ์ได้ถูกต้องทั้งหมด
เรื่องการปฏิบัติภาวนาและเรื่องการบวชขอเอาใจช่วยนะครับ
อนุโมทนาด้วยครับ
สาธุ

 

ถ้าเป้าหมายอยากปฏิบัติเพื่อนิพพานนั่งสมาธิเพื่อสงบอย่างเดียวคงไม่ได้ ต้องปฏิบัติให้ครบมรรค 8 ข้อ ลองศึกษาดู ข้อสัมมาสติ สัมมาสมาธิก็ปฏิบัติตามแนวสติปัฏฐาน 4

 

ตอนนี้พอจะมีอาจารย์วัดใหนเก่งๆสอนกรรมฐาน40 สอนวิปัสนาบ่างครับ ผมอยากมีครู อาจารย์ค่อยแนะนำทางครับ

 

ปกติแล้วพวกนี้จะเรียนกันทางภาคส่วนภพภูมิ
ท่านมาสอนให้ครับ แต่ที่น่าจะสอนให้คือท่าน
โพธิ ธรรมญาณ หาในเฟสนะครับ
ส่วนท่านจะสอนหรือไม่เป็นอีกเรื่อง
ย้ำว่าหาเหตุผลดีๆ ที่ไม่ใช่เพื่อตัวเองนะครับ
เช่นเพื่อประโยชน์ทางธรรมและเพื่อช่วยเหบือผูอื่น

แต่ต้องเข้าใจว่าการเรียนช่วงแรก
คือเราต้องโคตะระฟิตนะครับ
อย่าทำเล่นๆ ถ้าในเดือนสองเดือนแรก
ไม่เห็นผล อาจจะต้องไปรอลุ้นชาติหน้าครับ
เพราะฉนั้นดูเวลาดูจังหวะที่จะฝึกให้ดีๆครับ
คือเราต้องว่างและมีเวลาจริงๆ
ที่สำคัญมันเสื่อมได้
และผลที่ทำได้จะไม่ค่อยดีนะครับนี่เรื่องปกติ
และอาจใช้เวลานานกว่าจะแสดงผลได้
ในข่วงแรกๆครับ

ถ้าไม่อยากให้เสื่อมและมีพัฒนาได้เรื่อยๆ
แนะให้ไปฟังของ อดีตหลวงพ่อท่านหนึ่งในอดีต
ที่วัดจ.อุทัยธานี ให้พิมพ์คำว่า
ปฎิสัมภิทาญาน จะมี ๕ หรือ ๖ ตอนนี่หละครับ
ให้สังเกตุทริคคือตอนท่านพูดเสียงเบาๆโทนเดียว
ท่านห้ามหรือแนะอะไรให้ทำตามนั้นอย่าออกนอกทาง
พอทำได้แล้วถึงไปหาท่านที่ว่า
หรือท่านต่างๆ คุณจะพบว่า
ท่านเหล่านั้นจะแนะให้คุณวาง
แต่ยิ่งวางยิ้งทิ้งจะยิ่งพัฒนา
ไม่ใช่ว่าท่านทำไม่ได้นะครับ
แต่ ท่านจะสอนให้เราวาง
เพราะสมาธิได้แล้วมันจบ(ใช้ได้ผลได้บ้างแล้ว)
จะก้าวหน้าได้ต้องวาง แล้วมาเน้นด้านปัญญาแทน
ซึ่งมันจะทำให้ใช้งานดีขึ้น
ที่สำคัญไม่เสื่อม ไม่เหนื่อย
ไม่ต้องท่ามาก เหมือนการฝึกในช่วง
แรกที่ต้องเกร๊งก้ามตะรูดทั้งหลายครับ
เอาง่ายๆว่ามันจะยากช่วงแรกๆ
และทำให้ได้ซึ่งต้องโคตะระฟิต
ทำให้มันเกิดมีและใช้ได้จริงๆก่อนสำคัญสุด

ปล.ลองพิจารณาที่เล่าให้ฟังดูนะครับ
แล้วแต่ความชอบส่วนตัวเลยครับ

 

หากเคยผมปฏิบัตมาแล้วแต่ไม่มีครูคอยสอนคอยชี้ทาง ผมเลยหยุดมาประมาณ 5ปีแล้ว นะตอนนี้เริ่มกับมาปฏิบัตใหม่และรู้สึกว่าเคร่งคัดมากกว่าเก่าและอยากปฏิบัติโดยไม่มีสาเหตุ อยากบวชโดยไม่มีสาเหตุและถ้าใด้บวชคงไม่สึกครับ เนื่องจากที่ผมหยุดฝึกไปเพราะเวลานั่งสมาธิแล้วหลังจากออกสมาธิก็จะใด้ยินเสียงคนที่ตายไปแล้วที่เคยอยู่ข้างๆบ้านกันมาสวดมนต์อยู่ไม่ไกล้แต่ก็ไม่ไกลและจับทิศทางของเสียงนั้นไม่ใด้ว่ามาทางใหนและก็จับใจความของบทสวดมนต์ไม่ใด้ครับเพราะฟังแล้วไม่เข้าใจว่าคือภาษาอะไรแต่เป็นเสียงของคนตายแน่ๆเคยคุยกันบ่อยคนนี้เขาเป็นแม่ชีครับ ผมเป็นคนกัวผีเลยไม่ใด้นั่งมานานกว่า5ปีครับ เพิ่งกับมานั่งใหม่ครับ