ผีมีจริงหรือไม่?

ความเคลือบแคลงสงสัยของข้าพเจ้า เกี่ยวกับเรื่องผีนั้นมีมาตั้งแต่เด็กๆ ใครก็มักจะเล่ากันถึงแต่เรื่องผี และที่ฮิตที่สุดก็มันจะหนีไม่พ้นเรื่องนางนาคพระโขนง เด็กบางคนที่เถียงผู้ใหญ่ ก็มักจะถูกผู้ใหญ่ขู่ว่าระวังนะตายไปแล้วจะต้องเป็นเปรตปากเท่ารูเข็ม ยิ่งในสมัยสงครามมีผู้คนตามกันมากมาย ก็ยางมีการเล่าขานกันถึงเรื่องผีมากยิ่งขึ้น จนเด็ก ๆ ในสมัยนั้นขวัญหนีดีฝ่อกันไปหมด ยิ่งเวลาพลบค่ำเดือนมืดเดินผ่านที่เปลี่ยว ๆ ด้วยแล้ว ดูเหมือนผีจะมีอิทธิพลเหนือผู้คนไปเสียหมดแม้เมื่อตอนข้าพเจ้าได้เข้าเป็นนักเรียนนายร้อย จปร. ก็มีการเล่าขานกันว่ามีนักเรียนนายร้อยผู้หนึ่ง ในขณะที่อยู่เวรเฝ้ากำปั่นเงินบนตึกกองบัญชาการชั้น 2 ได้เห็นผีหัวขาด เดินลงบันไดมาจากชั้น 3 มือขวาหิ้วหัวตัวเอง ถึงกับใช้ปืนยิงไปจนหมดแมกกาซีน แต่คนอย่างข้าพเจ้าก็หาได้เยเชื่อถือไม่ ยังคงมุดรัวหนีเที่ยวผ่านป่าช้าวัดมงกุฎกษัตริย์ฯยามค่ำคืนเป็นประจำ และส่วนมาก็มักไปคนเดียวด้วย หาได้มีภูตผีปีศาจตนใดเข้ามาวุ่นวายกับข้าพเจ้าไม่ และแม้เมื่อข้าพเจ้าต้อรับหน้าที่อยู่เวรเฝ้ากำปั่นเงินซึ่งใครๆ กลัวกันนักหนา ข้าพเจ้าก็ยังยืนดูรูปคนถูกตัดหัวที่เขาติดขู่ไว้ที่ลูกกรงกำปั่นแก้ง่วงเสียด้วย

ในปี พ.ศ.2503 ตอนต้นๆ ปี เมื่อข้าพเจ้ารับราชการอยู่ที่กองบิน 4 ตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ ผู้บังคับการกองบิน 4 ในขณะนั้นคือนาวาอากาศเอกบัญชา เมฆวิชัย(ปัจจุบัน พลอากาศเอกและได้ถึงแก่กรรมแล้ว) ได้จัดให้นาทหารสัญญาบัตรโสด พักอยู่รวมกันที่บ้านพักหลังใหญ่ใกล้ๆ กับกองรักษาการณ์ (ปัจจุบันเป็นกองร้อยทหารสารวัตร) ซึ่งรวมกันทั้งหมด 10 คนด้วยกัน และส่วนมากในตอนเย็นวันศุกร์ก็จะเดินทางกลับเข้ากรุงเทพฯกันหมด จะกลับตาคลีอีกทีก็คืนวันอาทิตย์เพื่อทำงานในวันจันทร์

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ข้าพเจ้าไม่สามารถเข้ากรุงเทพฯ กับเพื่อนๆอีก 9 คนได้ เพราะจะต้องเข้านายทหารเวรเขาโพลง ในวันเสาร์ ดังนั้นในตอนเย็นวันศุกร์เมื่อข้าพเจ้าได้ส่งเพื่อนๆขึ้นรถไฟที่สถานีรถไฟตาคลีแล้วก็ไปเล่นบิลเลียดที่สโมสร จนสโมสรปิด จึงกลับบ้านเมื่อถึงบ้านก็อาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว แล้วนอนสูบบุหรี่บนเตียงอย่างสบายๆ (เป็นปกติวิสัยที่เคยปฏิบัติมาคือก่อนนอนหลับจะต้องนอนสูบบุหรี่ก่อนเสมอ) บุหรี่หมดไปได้ประมาณครึ่งมวน ข้าพเจ้าก็มีวามรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติที่หน้าต่างมุ้งลวดบานหนึ่ง จึงเพ่งมองไป ก็เห็นแมวดำตัวหนึ่งเกาะตะกายมุ้งลวดอยู่ที่หน้าต่าง และแล้วแมวดำก็ขยายตัวใหญ่ขึ้นๆ จนโตเท่าขนาดของเสือดำตัวใหญ่ พร้อมกันนั้นก็พุ่งทะลุหน้าต่างมุ้งลวดโถมเข้ามาทับร่างของข้าพเจ้าที่นอนอยู่บนเตียง ความรู้สึกในตอนนั้นข้าพเจ้ายังมีสติสัมปชัญญะโดยสมบูรณ์หากแต่ไม่สามารถขยับเขยื้อนตัวเองได้เพราะชาไปหมดเหมือนคนถูกสะกดจิต อย่างไรก็ตามด้วยดวงจิตที่กล้าแข็งทำให้ข้าพเจ้าฮึดสู้ สะบัดตัวผลักเจ้าแมวดำขนาดเสือนั้นหลุดกระเด็นไปได้ และมันก็หายตัวไป ข้าพเจ้าผุดลุกขึ้นนั่งโดยทันทีและมือก็ยังคีบบุหรี่อยู่เป็นการยืนยันได้อย่างชัดเจนว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้มิใช่ข้าพเจ้าหลับแล้วฝันไปหรือเผลอไผลวูบวาบไปเป็นแน่ ทันใดความของข้าพเจ้าก็พลุ่งพล่านขึ้นมา ลุกขึ้นเดินไปที่หน้าต่างมุ้งลวดที่เห็นแมวดำ แล้วตะโกนว่า

 

หนังสือคำสอนของหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->เตรียมตัวตายอย่างมีสติ
การฝึกมโนมยิทธแบบเต็มกำลัง
พรหมวิหารสี่
วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตัวเองแบบง่ายๆ
สมเด็จองค์ปฐม
สังโยชน์ 10
สู่แสงธรรม โดย พล.อ.ต.มนูญ ชมภูทีป

เรียบเรียงใหม่ ในรูปแบบไฟล์ pdf ครับ
***เป็นไฟล์ให้โหลดนะครับ สำหรับผู้ที่ต้องการเก็บไว้ในเครื่อง ^/\^ มุมซ้ายล่างครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

____________________________________________________________