ผู้ประทุษร้ายเขาข้างเดียว เขาไม่ทำตอบ ได้รับโทษ ๑๐

ผู้ประทุษร้ายเขาข้างเดียว เขาไม่ทำตอบ ได้รับโทษ ๑๐

๑. ประสบทุกขเวทนากล้าแข็ง
๒. ประสบหายนะความเสื่อม
๓. การแตกทำลายแห่งสรีระ (ตาย)
๔. อาพาธหนัก
๕. จิตฟุ้งซ่าน
๖. อุปสรรค เหตุขัดข้องจากผู้ใหญ่
๗. ถูกกล่าวหาร้ายแรง
๘. เสื่อมญาติ
๙. เสื่อมทรัพย์
๑๐. ไฟ หรือไฟป่าอาจไหม้บ้าน ผลที่ได้รับอันเป็นส่วนอนาคตคือ ตายแล้วย่อมเกิดในนรก


คัดลอกจากหนังสืออนุสรณ์งานบำเพ็ญกุศลศพ ครบ ๑ ปี
พระครูสุวรรณเสลาภรณ์ (หลวงพ่อสาย อคฺควํโส)
อดีตเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ต. ท่าขนุน อ. ทองผาภูมิ จ. กาญจนบุรี

ที่มา : www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?p=30312#post30312

 

เรื่อง นายพรานสุนัข ชื่อ โกกะ

(ว่าด้วย ประทุษร้ายผู้ไม่ประทุษร้าย ย่อมถึงทุกข์)

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ในพระเชตวัน

ทรงปรารภ นายพราน (ผู้เลี้ยงสุนัข) ชื่อ โกกะ.


นายพรานนี้ ไปในป่า...ไม่ได้อะไรเลย เมื่อพบพระเถระ

คิดว่า "เราพบคนกาลกิณี....จึงไม่ได้อะไร."

แล้วพูดว่า.... เราจักให้สุนัขกัดพระนี้

พระเถระ อ้อนวอนว่า

"อุบาสก อย่าทำอย่างนั้นเลย."...แล้วรีบขึ้นต้นไม้

นายพราน หาสุนัขมาล้อมต้นไม้........แล้วพูดว่า

"แม้ท่านขึ้นต้นไม้...ก็ไม่พ้น."

แล้วเอาลูกธนูแทงเท้าพระเถระ ท่านเสวยเวทนา

จีวรของท่าน หลุดลงมา คลุมร่างนายพราน

พวกสุนัขเข้าไปในจีวร แล้วกัดนายพราน ด้วยสำคัญว่าเป็นพระเถระ

ครั้นพวกมันรู้ว่า........เรากัดกินเจ้าของ จึงพากันหนีไป

พระเถระ สงสัยในศีลของตน จึงไปกราบทูลพระศาสดา.


พระองค์ตรัสว่า

" นายพรานนี้ ก็ประทุษร้ายผู้ไม่ประทุษร้าย แม้ในกาลก่อน."


ดังนี้แล้วได้ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า


"โย อปฺปทุฎฺฐสฺส นรสฺส ทุสฺสติ

สุทฺธสฺส โปสสฺส อนงฺคณสฺส

ตเมว พาลํ ปจฺเจติ ปาปํ

สุขุโม รโช ปฏิวาตํว ขิตฺโต."


แปลว่า บุคคลใด ย่อมประทุษร้ายต่อนรชน ผู้ไม่ได้ประทุษร้าย

ผู้บริสุทธิ์ ผู้อันบุคคล พึงเลี้ยงดู ผู้ไม่มีกิเลสดุจเนิน

บาป ย่อมกลับถึง บุคคลนั้น ผู้เป็นพาล นั่นเอง

เหมือนธุลีอันละเอียด ที่เขาซัดทวนลม ฉะนั้น ดังนี้ ฯ

 

อธิบาย ในบทเหล่านั้น ​

บทว่า "อปฺปทุฏฺฐสฺส" ..............................​

ได้แก่ผู้ไม่ประทุษร้ายต่อตน หรือต่อสรรพสัตว์ ฯ​

บทว่า "นรสฺส ".......................ได้แก่ สัตว์ ฯ​

บทว่า "ทุสฺสติ" ..................ได้แก่ ย่อมผิด ฯ​

บทว่า "สุทฺธสฺส".......ได้แก่ ผู้หาความผิดมิได้ ฯ​

บทว่า "โปสฺส".......ก็เป็นชื่อของสัตว์ นั่นแหละ ฯ​

บทว่า "อนงฺคณสฺส"...........ได้แก่ ผู้ไม่มีกิเลส ฯ​

บทว่า "ปจฺเจติ" .............แปลว่า ย่อมกลับถึง ฯ​

ความว่า ธุลีอันละเอียด ที่บุคคลหนึ่ง ซัดไปแล้ว ​

ด้วยความเป็นผู้ใคร่ เพื่ออันประหาร บุคคล ผู้ยืนอยู่เหนือลม ​

ย่อมกลับถึง บุรุษ ผู้ซัดไป นั่นเอง คือว่า​

ย่อมตกไปเบื้องบน ของบุคคล ผู้ซัดไปนั่นเอง ฉันใด​

บุคคล เมื่อให้ประหาร ชื่อว่า​

ย่อมประทุษร้าย ต่อบุคคล ผู้ไม่ประทุษร้ายแล้ว​

บาปนั้น ให้ผลอยู่ ในปัจจุบันภพนี้ หรือ ในนรก เป็นต้น ​

ในภพหน้า ชื่อว่า ย่อมกลับถึงบุคคล ผู้เป็นพาล นั่นแหละ ​

ด้วยสามารถแห่งวิบากทุกข์ ฉันนั้น เหมือนกันแล ฯ​

ในกาลจบเทศนา ภิกษุนั้น ดำรงอยู่ในอรหัตตผล ​

พระธรรมเทศนา ได้มีประโยชน์ แม้แก่มหาชน ผู้ประชุมกัน ดังนี้แลฯ​

จบ เรื่อง นายพรานสุนัข ชื่อ โกกะ ฯ​

บุคคลอาศัยนั่งนอนที่ร่มเงาของต้นไม้ใด​

ไม่ควรหักรานกิ่งของต้นไม้นั้น เพราะว่าการ​

ประทุษร้ายมิตร เป็นความเลวทราม.​

.............................. ขออนุโมทนา ...........................​

เล่มที่ ๔๒ พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓

ที่มา : www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?p=30312#post30312

 

ครับ การให้อภัยเป็นคําตอบที่ดีที่สุดสําหรับเรื่องนี้ครับ เจริญในธรรมครับ

 

สาธุ ขออนุโมทนาเป็นอย่างสูงครับ​

 

ดูแลแค่ใจตัวเองก็พอครับ ส่วนของเพื่อน ให้ปล่อยไปตามกรรมของเขาครับ

โมทนา